ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
ΑΡΘΡΟ 19 Καθένας έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης
Η μητέρα ομολήγησε ότι εγκατέλειψε το μόλις εφτά ημερών βρέφος της, μέσα σε καρότσι σούπερ μάρκετ, στην είσοδο πολυκατοικίας στην Νέα Ιωνία και συνελήφθη από τις Αρχές.
Οι Αρχές προσήγαγαν σήμερα το πρωί στο τμήμα Ανηλίκων της Ασφάλειας Αττικής μια 19χρονη Ελληνίδα, η οποία είχε καταγραφεί από κάμερες ασφαλείας να αφήνει το βρέφος στον ακάλυπτο.
Η 19χρονη ομολόγησε την πράξη της και συνελήφθη.
Οι αστυνομικοί, σύμφωνα με τον ΣΚΑΪ, έφτασαν στα ίχνη της όταν την εντόπισαν σε κάμερα ασφαλείας να φιλάει το βρέφος λίγο πριν το αφήσει στο καρότσι του σούπερ μάρκετ, στην είσοδο της πολυκατοικίας επί της οδού Ακροπόλεως.
Σύμφωνα με πληροφορίες του ΑΝΤ1, μητέρα που εγκατέλειψε το βρέφος διέμενε μαζί με τη γιαγιά της στην περιοχή.
Κοντά στην εξιχνίαση της υπόθεσης κλοπής στρατιωτικού εξοπλισμού στη Λέρο βρίσκεται η ΕΥΠ καθώς φέρεται να έχει εντοπίσει τους στρατιωτικούς που αφαίρεσαν το υλικό από την αποθήκη.
Σύμφωνα με πληροφορίες που μετέδωσε ο ΣΚΑΪ, η ΕΥΠ έχει στη διάθεσή της τα άτομα που εμπλέκονται. Πρόκειται για έναν πρώην αποθηκάριο που πήρε μετάθεση για τη βόρεια Ελλάδα και δύο άτομα των ΟΥΚ που έχουν αποστρατευθεί.
Μάλιστα, η ΕΥΠ έχει στη διάθεσή της βιντεοσκοπικό υλικό με την αφαίρεση του στρατιωτικού υλικού.
Υπενθυμίζεται ότι στο στρατιωτικό υλικό που έχει «εξαφανιστεί» περιλαμβάνονται σφαίρες, βραδύκαυστο φυτίλι, χειροβομβίδες και αντιαρματικά.
Το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού, διέψευσε πληροφορίες που μιλούσαν για την απώλεια «140 ναρκών» από την Υπηρεσία Ναυτικών Τεχνικών Εγκαταστάσεων Λέρου.
Την Τετάρτη, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας, εξέφρασε την εκτίμηση ότι η αφαίρεση του στρατιωτικού υλικού δεν έγινε μία φορά, αλλά σταδιακά. Επικαλούμενος ενδείξεις, ανέφερε ότι η απώλεια του στρατιωτικού υλικού πραγματοποιήθηκε στο διάστημα από τον Ιανουάριο έως το καλοκαίρι του 2019.
Κατηγορούν
τους άλλους για να καλύψουν τους εαυτούς τους. Τις αλχημείες του
υπουργού Επικρατείας Γιώργου Γεραπετρίτη έκανε «σημαία» στα μέσα
κοινωνικής δικτύωσης ο βουλευτής Αρκαδίας Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος
EUROKINISSI/ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΙΣΙΝΑΣ
Με αλχημείες και παραποιημένα στοιχεία, η
κυβέρνηση της Ν.Δ. επιχείρησε να δώσει εικόνα ενός κομματικού στρατού
κατά τη θητεία του ΣΥΡΙΖΑ, βάζοντας στη λίστα με τους μετακλητούς και
μόνιμους δημόσιους υπαλλήλους στη Γραμματεία του μεγάρου Μαξίμου καθώς
και το προσωπικό των υπουργών Επικρατείας. Την ίδια ώρα δημιουργούν μια
«αυτοκρατορική» δομή για το λεγόμενο «επιτελικό» κράτος με 450
απασχολούμενους!
Ο
ψεύτης (και ο κλέφτης) τον πρώτο χρόνο χαίρονται, λέει η παροιμία. Στην
περίπτωση της κυβέρνησης και των πρόθυμων υποστηρικτών της, η χαρά της
επικοινωνιακής τους απάτης για τον υποτιθέμενο «στρατό» των μετακλητών
του ΣΥΡΙΖΑ και το υπερβολικό κόστος της μισθοδοσίας τους κράτησε κάτι
λιγότερο από 24 ώρες.
Κι αυτό διότι, παρά τη συντονισμένη
απόπειρα να παρουσιαστεί το άσπρο μαύρο προκειμένου να δικαιολογηθεί η
διόγκωση της σημερινής Γενικής Γραμματείας Πρωθυπουργού από τη Ν.Δ.,
πολύ σύντομα αποκαλύφθηκαν οι πραγματικές διαστάσεις της υπόθεσης αλλά
και οι σκοπιμότητες της διαστρέβλωσης, με ενορχηστρωτή το Μαξίμου και
εκτελεστικό βραχίονα το ΚΙΝ.ΑΛΛ.
Το σημείο-κλειδί της αλχημείας
του υπουργού Επικρατείας Γιώργου Γεραπετρίτη, που έκανε αργότερα
«σημαία» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο βουλευτής Αρκαδίας Οδυσσέας
Κωνσταντινόπουλος, είναι το γεγονός ότι στη λίστα με τους μετακλητούς
συμπεριελήφθησαν και οι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι που υπηρετούν στη
Γραμματεία του Μεγάρου Μαξίμου καθώς και το προσωπικό των υπουργών
Επικρατείας.
Ωστόσο, το εν λόγω προσωπικό μισθοδοτείται ούτως ή
άλλως από τον κρατικό προϋπολογισμό και άρα δεν επιφέρει καμία πρόσθετη
επιβάρυνση. Το στοιχείο αυτό προφανώς εσκεμμένα δεν ελήφθη υπόψη, με
συνέπεια το κόστος μισθοδοσίας της περιόδου 2015-2019 να ανέλθει σε
δυσθεώρητα ύψη και να δημιουργηθεί η ψευδής εντύπωση περί μιας
διακυβέρνησης φαυλότητας, φίλων και κολλητών που διορίζονται... «στην
υγειά των κορόιδων».
Η παραπλανητική και λαϊκιστική αυτή πρακτική
ήταν όμως μονόδρομος για τους «γαλάζιους» εμπνευστές της… Διαφορετικά θα
έπρεπε να «απολογηθούν» για την πρόσφατη νομοθετική πρωτοβουλία τους,
με την οποία δημιουργήθηκε η «αυτοκρατορική» δομή του λεγόμενου
«επιτελικού» κράτους με 450 απασχολούμενους, αυξημένο αριθμό μετακλητών,
αυξημένες αποδοχές άνευ προσόντων, κατάργηση ασυμβιβάστων για άσκηση
επαγγελματικής δραστηριότητας και πολλά παρόμοια κριτήρια, που μόνο σε
αριστεία και αξιοκρατία δεν παραπέμπουν. Προτίμησαν λοιπόν να καταφύγουν
στη δυσφήμηση των προκατόχων τους, αξιοποιώντας όλα τα βαριά
επικοινωνιακά όπλα που έχουν στη διάθεσή τους. Αντεπίθεση
Περνώντας
στην αντεπίθεση, πηγές του ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλαν χθες ως ανυπόστατα τα
δημοσιεύματα που είδαν το φως της δημοσιότητας, καταλογίζοντας στη Ν.Δ.
και στα φίλια προς αυτήν μέσα «κατασκευή ειδήσεων» για να συγκαλυφθεί «η
πρωτοφανής προσπάθεια κομματικοποίησης του κράτους και η προκλητική
αύξηση των αποδοχών των μετακλητών, που νομοθέτησαν».
Στο ίδιο
πνεύμα, υποστήριζαν ότι πρόκειται για λαθροχειρία, αφού η πραγματική
επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού δεν έχει καμία απολύτως σχέση με
τα εμφανιζόμενα νούμερα, και ζητούσαν να σταματήσει η σπέκουλα εναντίον
τους. Καλούσαν δε τη Ν.Δ. και το ΚΙΝ.ΑΛΛ. να απαντήσουν στο ερώτημα
γιατί μέχρι το 2015 δεν καταχώριζαν όλους τους μετακλητούς στο σύστημα
της απογραφής και αν προτίθενται να χορηγήσουν αναλυτικά στοιχεία για
τις «στρατιές» των μετακλητών που είχαν στα γραφεία τους τα περασμένα
χρόνια.
Πιο ειδικά, υποστήριζαν ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μείωσε
δραστικά τις θέσεις των μετακλητών στα γραφεία των υπουργών και
στελέχωσε τα υπουργικά γραφεία, σε μεγάλο βαθμό, με αποσπασμένους
δημοσίους υπαλλήλους. Ως παράδειγμα έφερναν το γραφείο του υφυπουργού
Εργασίας όπου το 2019 υπηρετούσαν συνολικά 8 άτομα, από αυτούς οι 6 ήταν
αποσπασμένοι υπάλληλοι και μόνο οι 2 προέρχονταν από τον ιδιωτικό
τομέα. «Με λίγα λόγια», έλεγαν, «από τη συνολική μισθολογική δαπάνη του
γραφείου του υφυπουργού μόνο τα 2/8 (1/4) ήταν πρόσθετη επιβάρυνση του
κρατικού προϋπολογισμού».
Παράλληλα, σχολιάζοντας δημοσιεύματα ότι
πρώην υπουργοί διορίζονται σε θέσεις μετακλητών στην Κοινοβουλευτική
Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ρωτούσαν τη Ν.Δ. αν ο μέχρι πρότινος διευθυντής της
Κοινοβουλευτικής Ομάδας της, κ. Μελιτσιώτης, διακεκριμένο στέλεχος του
κόμματος και διατελέσας διευθυντής του Γραφείου του κ. Μητσοτάκη όταν
ήταν υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης, είναι ο ίδιος που διορίστηκε
πρόσφατα υποδιοικητής της ΕΥΠ. «Λαγός»
Το
θέμα έλαβε χαρακτήρα δημόσιας αντιπαράθεσης, με τον εκπρόσωπο Τύπου του
ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Χαρίτση να κατηγορεί τη Ν.Δ. για «ακραίο λαϊκισμό» και να
θυμίζει ότι ο νυν πρωθυπουργός, ως υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης το
2014, «είχε γεμίσει δύο ορόφους με μετακλητούς».
Παρομοίως, η
κοινοβουλευτική εκπρόσωπος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Μαριλίζα
Ξενογιαννακοπούλου τόνισε ότι ο κ.. Μητσοτάκης ως υπουργός Διοικητικής
Μεταρρύθμισης «είχε τετραπλάσιους καταγεγραμμένους μετακλητούς από
αυτούς που είχε η ίδια στην αντίστοιχη θέση». Εντονα αντέδρασε για το
ίδιο θέμα ο διευθυντής της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Θανάσης Θεοχαρόπουλος,
καταγγέλλοντας σκόπιμο «φούσκωμα» των στοιχείων για να αποδείξουν ότι
δήθεν παρέλαβαν αυξημένο κόστος.
«Παραποιούν την πραγματικότητα»,
αφού «περιλαμβάνουν και όλους τους μόνιμους υπαλλήλους της Γενικής
Γραμματείας Πρωθυπουργού, που δεν διορίστηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ, ενώ
περιλαμβάνουν ως προς τις αμοιβές και αυτές των αποσπασμένων δημοσίων
υπαλλήλων», συμπλήρωσε στη δική του παρέμβαση ο κ. Χαρίτσης, αποκαλώντας
«λαγό» της κυβέρνησης τον Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλο.
«Ο ΣΥΡΙΖΑ και
ο κ. Χαρίτσης πρέπει να απολογηθούν στους φορολογούμενους γιατί ξόδεψαν
120 εκατομμύρια ευρώ για μετακλητούς υπαλλήλους, για τη συντήρηση του
κομματικού στρατού. Κάθε ύβρις από την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και τον
κ. Τσίπρα είναι τίτλος τιμής για μένα», απάντησε ο βουλευτής του
ΚΙΝ.ΑΛΛ.
Ειδικές
οικονομικές ζώνες δημιουργεί το σχέδιο νόμου που υπογράφουν οι υπουργοί
Εργασίας, Γιάννης Βρούτσης και Ανάπτυξης, Αδωνις Γεωργιάδης
EUROKINISSI / ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ
Ξαναγράφεται
το δίκαιο των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Αυτή τη φορά στη
μεταμνημονιακή περίοδο, αλλά με όρους χειρότερους και από αυτούς των
μνημονιακών ρυθμίσεων, στο όνομα της ανάπτυξης και της προσέλκυσης των
επενδύσεων μέσω μεγαλύτερης ευελιξίας του εργατικού δυναμικού.
Κεντρικό
μοχλό αυτής της παρέμβασης, και υπό τον μανδύα των ελεύθερων συλλογικών
διαπραγματεύσεων, αποτελεί διάταξη του νομοσχεδίου με την οποία
θεσπίζεται η εξαίρεση επιχειρήσεων από την εφαρμογή των εθνικών, τοπικών
ομοιοεπαγγελματικών και κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
Ειδικότερα,
με διάταξη στο υπό διαβούλευση αναπτυξιακό σχέδιο νόμου που δόθηκε αργά
χθες το βράδυ στη δημοσιότητα, προβλέπεται η δυνατότητα θέσπισης
ειδικών όρων που θα εξαιρούν κλάδους και περιοχές από την εφαρμογή
ισχυόντων όρων εργασίας.
Η διάταξη αφορά
«εργαζομένους που απασχολούνται σε ειδικής κατηγορίας επιχειρήσεις, όπως
επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας, νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού
σκοπού και επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα,
όπως κατ’ εξοχήν επιχειρήσεις σε καθεστώς προπτωχευτικής ή
παραπτωχευτικής ή πτωχευτικής διαδικασίας ή συνδιαλλαγής ή εξωδικαστικού
συμβιβασμού ή εξυγίανσης».
Τα κριτήρια για
την κατάταξη των επιχειρήσεων σε αυτήν την ειδική κατηγορία θα
καθοριστούν με απόφαση του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων,
ύστερα από γνώμη του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας.
Η
εξαίρεση μπορεί να αφορά ακόμη και Διαιτητική Απόφαση του Οργανισμού
Μεσολάβησης και Διαιτησίας, ενώ κατόπιν συμφωνίας των μερών θα μπορούν
να εξαιρούνται ακόμη και κοινωνικές συνεταιριστικές μονάδες, των οποίων η
σύσταση και η λειτουργία βασίζεται στην τήρηση των συλλογικών συμβάσεων
εργασίας. Ανάλογη εξαίρεση θεσπίζεται και για τις ΜΚΟ.
Με
τη συγκεκριμένη διάταξη δημιουργούνται οι προϋποθέσεις και για τη
δημιουργία Ειδικών Ζωνών Εργασίας σε περιοχές που έχουν υποστεί
σημαντικές επιπτώσεις από την κρίση και τώρα θα επιχειρηθεί να
προσελκύσουν κεφάλαια με φτηνό εργατικό δυναμικό.
Το
όλο σχέδιο θυμίζει τόσο το ανεφάρμοστο «όραμα» των τοπικών συμφώνων
απασχόλησης, που εμφανίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του ‘90, αλλά και
τις ειδικές παραχωρήσεις των γερμανικών συνδικάτων σε βιομηχανικούς
τομείς της Γερμανίας, στις συνθήκες της χρηματοοικονομικής κρίσης το
2008.
Η αποδόμηση του εργατικού δικαίου στο
σκέλος των συλλογικών συμβάσεων συνεχίζεται και με άλλη διάταξη, η οποία
καταργεί την ευνοϊκότερη κλαδική ρύθμιση, δίνοντας προτεραιότητα στις
τοπικές ή επιχειρησιακές σε περίπτωση συρροής συμβάσεων.
Ειδικές οικονομικές ζώνες
«Κατ’
εξαίρεση στις περιπτώσεις επιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν σοβαρά
οικονομικά προβλήματα και βρίσκονται σε καθεστώς προπτωχευτικής ή
παραπτωχευτικής ή πτωχευτικής διαδικασίας ή συνδιαλλαγής ή εξωδικαστικού
συμβιβασμού ή οικονομικής εξυγίανσης, η επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση
εργασίας υπερισχύει της κλαδικής, εφόσον στην κλαδική δεν προβλέπονται
εξαιρέσεις από την εφαρμογή όρων της σύμφωνα με την παράγραφο 8 του
άρθρου 3 του Ν1876/1990», αναφέρεται στο άρθρο 51.
Το
ξήλωμα των συμβάσεων ολοκληρώνεται με την υιοθέτηση προϋποθέσεων που
καθιστούν εξαιρετικά δύσκολη τη μονομερή προσφυγή στη Διαιτησία.
Επίσης,
το σχέδιο Νόμου ενσωματώνει ρυθμίσεις σχετικά με το συνδικαλιστικό. Μία
από τις πλέον αμφιλεγόμενες είναι αυτή που αφορά τη δυνατότητα
ηλεκτρονικής ψηφοφορίας για τη λήψη αποφάσεων στις συνδικαλιστικές
οργανώσεις.
«Οι αποφάσεις των γενικών
συνελεύσεων και λοιπών οργάνων διοίκησης Συνδικαλιστικών Οργανώσεων
Εργαζομένων και Οργανώσεων Εργοδοτών, συμπεριλαμβανομένων των αποφάσεων
κήρυξης απεργίας σύμφωνα με τους όρους του νόμου 1264/1982, όπως ισχύει,
λαμβάνονται με ψηφοφορία, η οποία μπορεί να διεξάγεται και με
ηλεκτρονική ψήφο και με όρους που διασφαλίζουν τη διαφάνεια και τη
μυστικότητα, όπως θα ορίζεται από το καταστατικό αυτής ή το αρμόδιο
όργανο διοίκησης».
Προβληματισμό δημιουργεί
όχι τόσο αυτή καθαυτή η διάταξη όσο η μετάθεση των όρων και προϋποθέσεων
για την ηλεκτρονική ψηφοφορία και για το γενικό μητρώο συνδικαλιστικών
οργανώσεων στον εκάστοτε υπουργό Εργασίας, ο οποίος αποκτά μεγάλη
εξουσία στη διαμόρφωση του νέου εργασιακού τοπίου.
Σε ιδιώτες ο έλεγχος αδειοδότησης και επενδυτικών σχεδίων
Στο όνομα
της επιτάχυνσης και της διευκόλυνσης των επενδύσεων που θα στηρίξουν το
αναπτυξιακό αφήγημά της, η κυβέρνηση προωθεί την ανάθεση κρίσιμων
διαδικασιών ελέγχου και αδειοδότησης επιχειρήσεων και επενδυτικών
σχεδίων σε ιδιώτες.
Ετσι, μετά το πολυδιαφημισμένο «επιτελικό
κράτος» που διαμορφώθηκε στο Μαξίμου, τώρα προωθείται και ένα ιδιότυπο…
ιδιωτικό κράτος, όπου ο ελεγχόμενος παίρνει δυνητικά και τον ρόλο του
ελεγκτή.
Σύμφωνα με το άτυπο ενημερωτικό σημείωμα του Μαξίμου «οι
σαρωτικές παρεμβάσεις που περιέχονται στο νομοσχέδιο επιτρέπουν τη
διαμόρφωση γόνιμου εδάφους και φιλικού κλίματος για την προσέλκυση νέων
επενδύσεων, αφήνοντας πίσω τα εμπόδια του παρελθόντος. Το πιο σημαντικό
είναι, όμως, ότι η ευέλικτη διαδικασία που εισάγει η νέα νομοθεσία,
επιτρέπει τη δημιουργία πολλών και κατά τεκμήριο καλών θέσεων εργασίας».
Στο
ίδιο χαοτικό νομοσχέδιο των 107 σελίδων, που θυμίζει περισσότερο
εργασιακό παρά αναπτυξιακό νομοσχέδιο, προβλέπεται ο αναβαθμισμένος
ρόλος των ιδιωτικών ελεγκτικών φορέων στον έλεγχο και στην πιστοποίηση
των επενδυτικών σχεδίων.
Ετσι, εισάγεται μια πιο ευέλικτη
διαδικασία πιστοποίησης της ολοκλήρωσης και της έναρξης παραγωγικής
λειτουργίας της επένδυσης από ορκωτούς ελεγκτές λογιστές ή ελεγκτικές,
μηχανικούς κ.λπ.
Ωστόσο, οι ιδιώτες -φυσικά ή νομικά πρόσωπα– θα
μπορούν να αναλαμβάνουν ελεγκτικό ρόλο σε όλο το φάσμα της οικονομικής
δραστηριότητας καθώς «η έλλειψη ανθρωπίνων πόρων οδηγεί πολλές φορές σε
λιγότερους ελέγχους ή σε μη στοχευμένους ελέγχους».
Ειδικότερα,
προβλέπεται ότι οι ελεγκτές μπορούν να είναι όχι μόνο δημόσιοι υπάλληλοι
της εποπτεύουσας αρχής αλλά και «κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο στο οποίο
ανατίθεται, κατά παραχώρηση αρμοδιότητας από την εποπτεύουσα ή άλλη
δημόσια αρχή, αρμοδιότητα άσκησης ελέγχων». Αρτεμις Σπηλιώτη
Κεραίες κινητής ακόμη και σε αρχαιολογικούς χώρους!
Τη δημιουργία πάρκων
κεραιών σε ακίνητα από 10 έως και 50 στρέμματα θεσπίζει το
πολυνομοσχέδιο, το οποίο στο μεγαλύτερο μέρος του στη συγκεκριμένη
ενότητα έχει ενσωματώσει την αυτοτελή νομοθετική ρύθμιση που είχε θέσει
σε διαβούλευση τον Νοέμβριο το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής. Επιτρέπεται
η κατασκευή οικίσκων έως 25 τετραγωνικά για τις ανάγκες των
εγκαταστάσεων.
Η ενότητα των κεραιών περιλαμβάνει περισσότερα από
20 άρθρα (από το 17ο ώς το 39ο) και μεταξύ άλλων προβλέπει τη λειτουργία
κεραιών σε αρχαιολογικούς χώρους, ιστορικά κέντρα πόλεων, περιοχές που
προστατεύονται από τη δασική νομοθεσία και σε ζώνες NATURA, αρκεί να
δοθεί έγκριση από τον κατά περίπτωση αρμόδιο υπουργό.
Απαγορεύεται
η τοποθέτηση κεραιών σε κτίρια σχολείων και βρεφονηπιακών σταθμών, αλλά
εμμέσως καταργεί τη διάταξη που ορίζει ζώνη προστασίας 100 μέτρων από
υποδομές αυτής της κατηγορίας. Στην ουσία επιτρέπει να τοποθετηθούν
κεραίες σε κτίρια νοσοκομείων αρκεί να δοθεί έγκριση από τους αρμόδιους.
Ολες
οι μελέτες και οι εγκρίσεις εκδίδονται μέσω ηλεκτρονικού μητρώου. Οι
ήδη λειτουργούσες κεραίες πρέπει να αναρτήσουν μέσα σε έξι μήνες σε
εμφανές σημείο όλα τα στοιχεία της «ταυτότητας» τους. Χαρά Τζαναβάρα
Σφίγγει
ο κλοιός των ερευνών για την απώλεια του στρατιωτικού υλικού από μονάδα
του Πολεμικό Ναυτικού στη Λέρου. Η απώλεια είχε διαπιστωθεί από τον
καινούργιο οπλονόμο, αρκετά πριν τη γνωστοποίηση της υπόθεσης.
Σε
καραντίνα έχει τεθεί η μονάδα του Πολεμικό Ναυτικού στη Λέρου, από όπου
χάθηκε το στρατιωτικό υλικό, με τις έρευνες των Αρχών να στρέφονται
γύρω από συγκεκριμένα πρόσωπα.
Στις έρευνες που βρίσκονται σε πλήρη έλεγχο, παίρνει μέρος κλιμάκιο
της Αντιτρομοκρατικής, της ΕΥΠ, των εγκληματολογικών εργαστηρίων και
εισαγγελέας. Οι Αρχές έχουν συλλέξει αποτυπώματα και γενετικό υλικό, ενώ
εξετάζουν το υλικό από τις κάμερες ασφαλείας.
Ο νυν οπλονόμος της μονάδας κατέθεσε ότι έχει διαπιστώσει την απώλεια του υλικού «εδώ και μία εβδομάδα».
Παράλληλα, σύμφωνα με τις πληροφορίες της ΕΡΤ, ο διαχειριστής που
είχε πραγματοποιήσει τον έλεγχο του Δεκεμβρίου, είχε πραγματοποιήσει
έρευνα και τον Σεπτέμβριο, κάτι που περιορίζει το χρονικό εύρος, στο
οποίο πρέπει να επεκταθούν οι έρευνες των Αρχών.
Το σενάριο της «βοήθειας εκ των έσω» είναι αυτό που φαίνεται να κερδίζει έδαφος, στην παρούσα φάση, δεδομένων των αυξημένων μέτρων ασφαλείας στη μονάδα της Λέρου.
Είναι χαρακτηριστικό ότι για την πρόσβαση στην αποθήκη, προβλέπονται
τρία στάδια που πρέπει να ακολουθηθούν, καθώς ο έλεγχος είναι αυστηρός.
Επομένως, το βασικό ερώτημα είναι το πώς θα μπορούσε να έχει γίνει η
αφαίρεση του στρατιωτικού υλικού. Και για αυτόν τον λόγο και οι Αρχές
εστιάζουν τις έρευνες γύρω από όσους γνώριζαν πολύ καλά τα συστήματα
ελέγχου.
Χθες, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας, εξέφρασε την εκτίμηση ότι η αφαίρεση του στρατιωτικού υλικού δεν έγινε μία φορά, αλλά σταδιακά. Επικαλούμενος
ενδείξεις, ανέφερε ότι η απώλεια του στρατιωτικού υλικού
πραγματοποιήθηκε στο διάστημα από τον Ιανουάριο έως το καλοκαίρι του
2019.
Το στρατιωτικό υλικό που έχει «εξαφανιστεί», σύμφωνα με πληροφορίες,
είναι σφαίρες, βραδύκαυστο φυτίλι, χειροβομβίδες, οπλοβομβίδες, νάρκες
και αντιαρματικά.
Μπαράζ εκρήξεων σε αποθήκη πυρομαχικών στα κατεχόμενα - Αναφορές για τραυματίες
Newsroom
, CNN Greece
08:06 Πέμπτη, 12 Σεπτεμβρίου 2019
- Ανανεώθηκε 08:06
Εκρήξεις σημειώθηκαν σε αποθήκη πυρομαχικών στα κατεχόμενα στην Κύπροεξαιτίας πυρκαγιάς σε στρατιωτική ζώνη και υπάρχουν κάποιοι ελαφρά τραυματίες από θραύσματα γυαλιών, γνωστοποίησε ο λεγόμενος υπουργός Εξωτερικών των Τουρκοκυπρίων, ο Κουντρέτ Εζερσάι.
Ο Εζερσάι ανέφερε μέσω Facebook
ότι η περιοχή έχει αποκλειστεί, καθώς οι εκρήξεις συνεχίζονται στη
στρατιωτική ζώνη αυτή, η οποία βρίσκεται σε περιοχή ανατολικά της
Κερύνειας, ιστορικού λιμανιού στις βόρειες ακτές της Κύπρου, στα
κατεχόμενα, που προσελκύει τουρίστες.
Σύμφωνα με το offsite.com.cy,
στην περιοχή μετέβησαν ο Τουρκοκύπριος ηγέτης, Μουσταφά Ακιντζί, με τον
«πρωθυπουργό» Ερσίν Τατάρ και τον «υπουργό Εξωτερικών» Κουντρέτ
Οζερσάι.
Μίλησαν με τους τουρίστες και τους κάλεσαν να μην πανικοβάλλονται «γιατί έχουν ληφθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα».
Δεν υπάρχουν θύματα. Ωστόσο, υπάρχουν μικροτραυματισμοί, αφού ένας τουρίστας τραυματίστηκε από θραύσματα και υλικές ζημιές
Οι
κριτικές που ασκούνται στη Ν.Δ. για τις συμβολικές και έμπρακτες
εξορμήσεις στα Εξάρχεια, αποτελούν ως επί το πλείστον παραλλαγές στο
ρητορικό ερώτημα «Καλά, τα Εξάρχεια τους μάραναν; Εδώ ο κόσμος καίγεται,
κυριολεκτικά και μεταφορικά, αυτοί παίζουν κλέφτες κι αστυνόμους στην
πλατεία και τα πέριξ; Δεν ντρέπονται οι καραγκιόζηδες και οι
ψευτόμαγκες;».
Εδώ να σημειώσω ότι οι σοβαροί αναλυτές,
έστω όσοι λίγοι έχουν απομείνει στον δημοσιογραφικό χώρο, οι οποίοι
καταγγέλλουν τις μεθοδεύσεις της νέας κυβέρνησης, δεν χρησιμοποιούν
τέτοια γλώσσα και ομολογώ ότι είναι ίσως υπερ-απλουστευτικό εκ μέρους
μου να αναγάγω τις αναλύσεις τους στο πιο πάνω ρητορικό ερώτημα.
Ας
με συγχωρήσουν, δεν το κάνω από έλλειψη σεβασμού προς το δύσκολο έργο
που επιτελούν σ' έναν ασφυκτικό και δύσοσμο χώρο όπως είναι ο χώρος των
ΜΜΕ.Ούτε έχουν χαρακτηρίσει την κυβέρνηση καραγκιόζηδες. Εγώ θα το έκανα
χωρίς κανένα δισταγμό, αν και σκέφτομαι ότι θα ήταν άδικο στην
αντι-ηρωική και ιστορικά εξόχως ανατρεπτική φιγούρα του καραγκιόζη.
Όσον
αφορά τους ακαδημαϊκούς σχολιαστές, οι αναλύσεις τους δεν αποκλίνουν
αισθητά από την κεντρική θέση ότι ενώ τα πραγματικά προβλήματα είναι
αλλού, η Ν.Δ. επιλέγει τους αναρχικούς ως βολικό στόχο για να το παίξουν
προστάτες της κοινωνίας. Σκέφτομαι για παράδειγμα την σοβαρότατη
εγκληματολόγο και τουλάχιστον για μένα προσωπικά φίλτατη Νατάσσα
Τσουκαλά η οποία τοποθετήθηκε πρόσφατα για το θέμα των Εξαρχείων.
Η
ανάλυσή της, παρόλη την εντιμότητα και την πολιτική οξυδέρκεια,
παραμένει κάπως εγκλωβισμένη στην λογική της κατασκευής του εσωτερικού
εχθρού. «Μέσω της δημιουργίας ενός «εσωτερικού εχθρού» -του άνομου
βίαιου ακροαριστερού / αναρχικού ατόμου-, η υπόλοιπη κοινωνία
συσπειρώνεται γύρω από την εικόνα μιας κυβέρνησης προστατευτικής για
τους νομοταγείς πολίτες χάρη στην αποφασιστική και αποτελεσματική δράση
της» λέει η Νατάσσα (Αυγή, 9/9/2019).
Σ’ έναν βαθμό έχει δίκιο.
Πρόκειται για μια συνήθη κοινωνιολογική ανάλυση η οποία σε αδρές γραμμές
διατυπώνεται κάπως έτσι: η ΝΔ κατασκευάζει έναν βολικό εχθρό, έναν
αχυράνθρωπο, τον παρουσιάζει ως απειλή για τους νοικοκυραίους, τούς
έντιμους και αξιοπρεπείς πολίτες αυτής της ευλογημένης χώρας, του
αποδίδει τρομαχτικές ιδιότητες που δεν έχει, μόνο και μόνο για να τον
κατατροπώσει ηρωϊκά σε μια απόπειρα νομιμοποίησης και ως επίδειξη
ισχύος, ηρωισμού αλλά και προειδοποίησης για όλους όσους, όχι μόνο
αναρχικούς βέβαια, τολμήσουν στο μέλλον να αντισταθούν στο όραμα της
(κάποιοι από μάς το λέμε εφιάλτη).
Τέλος πάντων, πρόκειται για
έναν μηχανισμό πολύ γνωστό στην κοινωνική και πολιτική θεωρία ο οποίος
χρησιμοποιείται από αμνημονεύτων χρόνων σε διάφορες και διαφορετικές
ιστορικές συγκυρίες.
Ωστόσο, κατά μια διαστροφική έννοια, ίσως
αυτή η κυβέρνηση έχει κατανοήσει κάτι που φαίνεται να διαφεύγει της
προσοχής ακόμα και των πιο σοβαρών αναλυτών. Ακόμα και ο Θ. Πλεύρης που
είχε πάει στην πλατεία Εξαρχείων χαράματα πριν τις εκλογές και υποσχόταν
ψιθυριστά στην κάμερα μην τον ακούσουν τα λιοντάρια και τον
κατασπαράξουν, ότι την επαύριο των εκλογών η πλατεία θα παραδιδόταν
στους κατοίκους της - είναι και διεθνιστής τρομάρα του, οι Κινέζοι
επενδυτές ακινήτων θα πολιτογραφηθούν κάτοικοι Εξαρχείων φαίνεται -
ακόμα λοιπόν κι αυτός ίσως έχει καταλάβει ότι η απειλή του αναρχισμού
είναι όντως πολύ πιο σοβαρή απ΄ ότι φαντάζεται ο κόσμος.
Εδώ
τίθεται ένα δύσκολο ερώτημα το οποίο αν και μπορεί να ακούγεται κάπως
ακαδημαϊκό, δεν είναι. Έχει δίκιο η Ν.Δ. να θεωρεί ότι η αναρχική σκέψη
και πράξη αποτελεί στην παρούσα ιστορική συγκυρία σοβαρή απειλή για τους
Κούληδες (όχι αυτούς που τρώνε σκυφτοί ρύζι με κάρυ), τους Μπογδάνους,
τους Πλεύρηδες, τους Βουλαρίνους, τους Καστανάδες, τους Μαρινάκηδες και
τους λακέδες τους, οπαδούς, ψηφοφόρους και κάθε λογής συνοδοιπόρους
τους;
Μήπως η επιρροή του αναρχισμού στο
πολιτικό-κοινωνικό-συμβολικό-φαντασιακό γίγνεσθαι είναι πολύ μεγαλύτερη
από όσο φανταζόμαστε, ή τουλάχιστον κάποιοι φαντάζονται; Όταν μιλάμε για
επιρροή δεν μιλάμε βέβαια αναγκαστικά για αποδοχή. Καθόλου. Δεν θα μας
απασχολήσουν εδώ τα «τεχνικά» ζητήματα του πώς εκτιμάται και μετριέται η
μειονοτική επιρροή.
Απ' ό,τι ξέρω υπάρχουν στο Πάντειο και στο
ΕΚΠΑ σοβαροί Κοινωνικοί Ψυχολόγοι Κοινωνιολόγοι και Πολιτικοί
επιστήμονες που ασχολούνται ερευνητικά με τέτοια θέματα και εύχομαι να
διατηρήσουν το κουράγιο τους και να μπορέσουν να συνεχίσουν το έργο τους
σε συνθήκες που προβλέπονται ιδιαζόντως αντίξοες για μια μερίδα
κοινωνικών στοχαστών/ερευνητών.
Όπως και να 'χει, αυτό το ερώτημα
δεν φαίνεται να εγείρεται καν από τις διάφορες κατά τα άλλα σοβαρές
αναλύσεις της στρατηγικής και των τακτικών της ΝΔ όσον αφορά τα
Εξάρχεια, τον συμβολικό δηλαδή χώρο του αναρχισμού. Ίσως εδώ χρειάζεται
να επισημανθεί έστω και τηλεγραφικά ότι ο λεγόμενος αναρχικός χώρος δεν
είναι ενιαίος και συμπαγής και ποτέ δεν ήταν. Υπάρχουν αντιφάσεις,
εντάσεις, διαφορές, ακόμα και ασυμβίβαστες διαφοροποιήσεις «μέσα» στον
χώρο. Εντάσεις, διαφορές και διαφοροποιήσεις που αλλάζουν και
μεταλλάσσονται ιστορικά.
Ωστόσο, η υπόθεση ότι από περίπου τα
τέλη της δεκαετίας του 60 η παγκόσμια επιρροή του αναρχισμού ως
πολιτικής φιλοσοφίας έχει αυξηθεί σημαντικά, δεν είναι καθόλου
ευκαταφρόνητη ως υπόθεση. Αυτό μπορεί να ανιχνευθεί, έστω προσεγγιστικά,
στην εντυπωσιακή άνοδο, άνθηση και πολλαπλασιασμό ριζοσπαστικών
κινημάτων και συλλογικών δράσεων που παρά τον ξεκάθαρο
αντι-καπιταλιστικό τους προσανατολισμό, δεν εντάσσονται στον χώρο της
παραδοσιακής αριστεράς.
Το δικό μας ΚΚΕ, πιστό στις παραδόσεις
του, διαφωνεί βέβαια, και δεν θα μπορούσε ίσως να είναι κι αλλιώς. Ο
αναρχισμός γι' αυτούς δεν αποτελεί καμία απειλή για τον καπιταλισμό. Το
αντίθετο κιόλας. Εξάλλου, σου λένε οι άνθρωποι, πάντα πιστοί στις
παραδόσεις τους, κάτι ήξερε αυτός ο γερο Μάρξ που πολέμησε τον Μπακούνιν
με νύχια και με δόντια. Και κάτι ήξεραν ο Λένιν και ο Τρότσκι που
εξαπέλυσαν λυσσαλέες, ύπουλες και βάρβαρες επιθέσεις κατά του αναρχικού
στρατού του Νέστορ Μακχνό.
Γιατί προφανώς το ερώτημα περί της
επιρροής του αναρχισμού δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Κατά μια έννοια
μάλιστα, θα μπορούσε κάποιος να πει, έστω και κάπως προκλητικά και
υπερβολικά, ότι τίποτα δεν γίνεται στην Ελλάδα. Αυτό ίσχυε τόσο για την
επανάσταση του 1821 όσο και για την «επανάσταση της (επιστροφής της)
κανονικότητας» που οραματίζεται η ΝΔ. Μπορεί παρεμπιπτόντως να
αποκαλούμε, ατυχώς κατ’ εμέ, κάποιες επαναστάσεις βελούδινες, ή τέλος
πάντων μη βίαιες. Τούτη δω πάντως δεν είναι μια απ αυτές.
Οι
επιδρομές και οι «παλικαρισμοί» στα Εξάρχεια δεν είναι φαρσοκωμωδία. Δεν
είναι μια απλή απόπειρα νομιμοποίησης. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι μιας
σχεδιασμένης και συγκροτημένης βίαιης επίθεσης σε όσους αντιστέκονται
στην επιστροφή στην κανονικότητα.
Ναι, σίγουρα, ο εχθρός
κατασκευάζεται ποικιλοτρόπως. Ωστόσο τούτος ο εχθρός αντιστέκεται στην
κατασκευή του. Ίσως η Ν.Δ. το καταλαβαίνει αυτό πολύ καλά. Μην την
υποτιμούμε λοιπόν.