Κυριακή 26 Απριλίου 2020

Σε καραντίνα η ενημέρωση, χαροπαλεύει η ελευθερία του Τύπου


Σε καραντίνα η ενημέρωση, χαροπαλεύει η ελευθερία του Τύπου
Σε καραντίνα η ενημέρωση, χαροπαλεύει η ελευθερία του Τύπου
ΕΦ.ΣΥΝ.

Χρησιμοποιείται η πανδημία από τις κυβερνήσεις στην Ευρώπη για να υφαρπάξουν εξουσία; Ναι, απαντούν οι οκτώ μεγαλύτεροι διεθνείς οργανισμοί στον κόσμο για την ελευθερία του Τύπου. Οι ARTICLE 19, Ενωση Ευρωπαίων Δημοσιογράφων (AEJ), Ευρωπαϊκό Κέντρο για την Ελευθερία του Τύπου και των ΜΜΕ (ECPMF), Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων (EFJ), Free Press Unlimited (FPU), Διεθνής Ομοσπονδία Δημοσιογράφων (IFJ), Διεθνές Ινστιτούτο Τύπου (IPI), Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα (RSF), με επιστολή που απέστειλαν στις 25 Μαρτίου στους προέδρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Συμβουλίου της Ευρώπης και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ζητούν να προστατευτεί η ελεύθερη ροή πληροφοριών και να διασφαλιστεί η ελευθερία των ΜΜΕ, ενώ εκφράζουν βαθιά ανησυχία για «κυβερνήσεις που εκμεταλλεύονται την πανδημία για να εισαγάγουν περιορισμούς στην πρόσβαση των ΜΜΕ στις κυβερνητικές αποφάσεις και ενέργειες».
Οι οργανισμοί, παρότι αναγνωρίζουν ότι απαιτούνται έκτακτα μέτρα, υπογραμμίζουν ότι πρέπει να είναι αναλογικά, με αυστηρούς χρονικούς περιορισμούς και να υπόκεινται σε τακτικό έλεγχο, ενώ καταγγέλλουν ότι «πολλές κυβερνήσεις περιορίζουν την πρόσβαση σε αξιωματούχους μειώνοντας τη φυσική παρουσία δημοσιογράφων σε συνεντεύξεις Τύπου».
Από τις 23 Μαρτίου το ελληνικό υπουργείο Υγείας, επικαλούμενο λόγους ασφάλειας της δημόσιας υγείας, αποφάσισε να κλείσει τις πόρτες στους υγειονομικούς συντάκτες στην καθημερινή ενημέρωση από τον εκπρόσωπό του Σωτήρη Τσιόδρα και τους υφυπουργούς Πολιτικής Προστασίας και Υγείας. Επιπλέον οι δημοσιογράφοι ενημερώθηκαν ότι θα έχουν τη δυνατότητα μίας -και μόνο μίας, παρ’ όλο που είναι τρεις οι ομιλούντες- ερώτησης εβδομαδιαίως, η οποία θα πρέπει να κατατίθεται γραπτώς στο Γραφείο Τύπου, που θα τη διαβάζει στον «αέρα», χωρίς να υπάρχει δυνατότητα διευκρινίσεων ή άσκησης πίεσης προκειμένου να απαντηθεί ουσιαστικά. Ετσι, με κλειστές τις πόρτες, ο καθένας απαντάει όπως θέλει, ό,τι θέλει, σε όποια ερώτηση βολεύει, δίνοντας όποια εικόνα επιθυμεί στην πανελλαδική σύνδεση της ενημέρωσης για την επιδημία.
Το ίδιο επιχείρησε να κάνει και η ισπανική κυβέρνηση, αλλά αντιμετώπισε έντονη κριτική από εκατοντάδες δημοσιογράφους και αρκετές από τις κορυφαίες εφημερίδες της χώρας. Σύμφωνα με την έκθεση των διεθνών οργανισμών, το ζήτημα που προέκυψε στην Ισπανία αφορούσε «τον τρόπο υποβολής ερωτήσεων των ΜΜΕ κατά τη διάρκεια συνεντεύξεων Τύπου». Τα ισπανικά ΜΜΕ κατήγγειλαν ότι οι ερωτήσεις γράφονταν εκ των προτέρων και προεπιλέγονταν από την κυβέρνηση. Μετά την έντονη κατακραυγή εισήχθη ένα νέο σύστημα που επιτρέπει ερωτήσεις στους υπουργούς σε ζωντανή επικοινωνία και χωρίς μεσάζοντες.
Στη χώρα μας η διαμεσολάβηση συνεχίζεται και στις ενημερώσεις του αρμόδιου υπουργείου Υγείας αλλά και σε εκείνες του κυβερνητικού εκπροσώπου Στέλιου Πέτσα. Το ότι αυτό είναι προβληματικό αποδεικνύεται καθημερινά όταν στις δύσκολες ερωτήσεις δίνονται απαντήσεις γενικόλογες και παραπειστικές, χωρίς να μπορεί ο δημοσιογράφος να επανέλθει. Απορίας άξιο είναι ακόμα το γεγονός ότι, ενώ οι υγειονομικοί συντάκτες παγκοσμίως μπορούν να θέσουν ερώτημα στην καθημερινή ενημέρωση του γενικού διευθυντή του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) Dr. Tedros Adhanom Ghebreyesus για την εξέλιξη της πανδημίας και μάλιστα να επανέλθουν αν δεν λάβουν ικανοποιητική απάντηση, δεν μπορούν να κάνουν το ίδιο οι Ελληνες δημοσιογράφοι στην εγχώρια ενημέρωση.
Πρόσφατα εργαζόμενοι στην ΕΡΤ3 κατήγγειλαν την επιβολή ενός «ιδιότυπου καθεστώτος λογοκρισίας» στη δημόσια τηλεόραση από τη διοίκηση της ΕΡΤ. «Η ενημέρωση πλέον γίνεται μονοδιάστατα γύρω από ό,τι καθορίζει η ατζέντα των “υπεύθυνων” κάθε μέρα στις 18.00. Κάθε διαφορετική φωνή και κριτική είτε φιμώνεται είτε, στην καλύτερη περίπτωση, εμφανίζεται για μερικά δευτερόλεπτα για να υπάρχει και ένα άλλοθι», αναφέρουν. Ο συνωστισμός των εργαζομένων σε κλειστούς χώρους εργασίας, οι ελλείψεις που παρουσιάζονται στη μάχη που δίνουν οι υγειονομικοί και άλλα πολλά θέματα δεν δημοσιοποιούνται.
Οι εργαζόμενοι ζητούν να τηρηθεί ο κώδικας δημοσιογραφικής δεοντολογίας, έτσι ώστε να υπάρχει πλήρης και σφαιρική ενημέρωση, «να ακούγεται η κριτική στην κυβερνητική πολιτική όχι μόνο φιλτραρισμένη μέσα από τον λόγο των κομμάτων αλλά και από τις ενδιαφερόμενες κοινωνικές ομάδες, να ακουστεί η φωνή των γιατρών και νοσηλευτών που ναι μεν τους χειροκροτούμε αλλά δεν τους δίνουμε βήμα να μιλήσουν, να δίνεται ο λόγος στα αδύναμα τμήματα της κοινωνίας, κυρίως αυτά που αποκλείονται από τα μεγάλα ΜΜΕ».
Η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος (ΟΕΝΓΕ) κατήγγειλε τη δημόσια τηλεόραση για τη μη μετάδοση από το δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ της συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε την 1η Απριλίου, στη διάρκεια της οποίας κατέδειξαν σοβαρά θέματα δημόσιας περίθαλψης. Οπως τονίζουν οι νοσοκομειακοί γιατροί, παρότι παρακολούθησε τη συνέντευξη Τύπου πλήρες συνεργείο της κρατικής τηλεόρασης, στα δελτία δεν έγινε καμία απολύτως αναφορά στη συνέντευξη και προβλήθηκε μόνο ένα πλάνο ελάχιστων δευτερολέπτων, «θαμμένο» μέσα σε ρεπορτάζ για άλλο θέμα. «Είναι προφανές ότι έγινε εκ των υστέρων κυβερνητική παρέμβαση λογοκρισίας», σημειώνουν οι γιατροί.
Μετά από επιστολή που έλαβε η Ενωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Μακεδονίας Θράκης από δημοσιογράφους στην Αλεξανδρούπολη για μη παροχή πληροφόρησης από τη διοίκηση του Γενικού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης και παραπομπή τους στον εκπρόσωπο του υπουργείου Υγείας κ. Τσιόδρα, η Ενωση απέστειλε επιστολή στην 4η Υγειονομική Περιφέρεια Μακεδονίας - Θράκης προκειμένου να επιλυθεί το ζήτημα. Εν μέσω πανδημίας, πάντως, ο κ. Τσιόδρας είναι δυσεύρετος για τους δημοσιογράφους. «Αποτελεί πλήγμα στην ενημέρωση», μας λέει ο Νίκος Φωτόπουλος, μέλος της Ενωσης. Ο ίδιος περιγράφει ότι σε άλλη περίπτωση παραπέμφθηκε πρόσφατα από τη διοίκηση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Θεσσαλονίκης στην Αθήνα για ρεπορτάζ σχετικά με φωτιά στη Βόρεια Ελλάδα. Η Ενωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών, πάντως, φαίνεται πως δεν έχει καμία ανησυχία για την ελευθερία του Τύπου...
Τα τέσσερα συμπεράσματα της έρευνας
Η πανδημία έχει ταχεία και σημαντική επίδραση στην ελευθερία των ΜΜΕ στην Ευρωπαϊκή Ενωση, σύμφωνα με έρευνα οκτώ διεθνών οργανώσεων με τίτλο «Παραβιάσεις των Ελευθεριών του Τύπου στην Ε.Ε. στο πλαίσιο του Covid-19». Η έρευνα, η οποία καλύπτει τόσο τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. όσο και τις υποψήφιες χώρες, υπογραμμίζει τέσσερα γενικά ζητήματα που προκύπτουν:
• Δυσανάλογα μέτρα έκτακτης ανάγκης, ειδικότερα υπερβολικές ρυθμίσεις κατά της παραπληροφόρησης
• Περιορισμοί στην πρόσβαση σε πληροφορίες
• Λεκτικές και σωματικές επιθέσεις που θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια των δημοσιογράφων
• Απειλές παρακολούθησης και ιδιωτικότητας
Οπως επισημαίνουν οι διεθνείς οργανισμοί, οι χειρότερες παραβιάσεις εντοπίζονται στην Ουγγαρία, τη Σερβία και την Τουρκία, όπου προϋπήρχε η καταστολή της ελευθερίας του Τύπου.
Παραβιάσεις της ελευθερίας των μέσων ενημέρωσης στην Ε.Ε.
Ουγγαρία
Στις 30 Μαρτίου, το ουγγρικό Κοινοβούλιο ενέκρινε νομοθεσία που παρέχει στον πρωθυπουργό Βίκτορ Ορμπάν σαρωτική νέα έκτακτη εξουσία να αποφασίζει με διατάγματα. Ο νέος νόμος ποινικοποιεί επίσης τη διάδοση «ψευδών» ή «διαστρεβλωμένων» πληροφοριών που υπονομεύουν τη μάχη των αρχών κατά του Covid-19 με πρόστιμα έως και πέντε χρόνια φυλάκιση. Ο νόμος επικρίθηκε έντονα από ομάδες ελευθερίας του Τύπου, οι οποίες δήλωσαν ότι συνιστά ένα βήμα προς τον πλήρη έλεγχο των πληροφοριών και την περαιτέρω καταστολή της ελευθερίας του Τύπου στη χώρα.
Βουλγαρία
Στη Βουλγαρία, η κυβέρνηση χρησιμοποίησε το καθεστώς έκτακτης ανάγκης για να προσπαθήσει να τροποποιήσει τον ποινικό κώδικα και να εισαγάγει ποινές για τη διάδοση όσων θεωρούσε «ψεύτικες ειδήσεις» σχετικά με την επιδημία, με φυλάκιση έως και τρία χρόνια ή πρόστιμο έως 5.000 ευρώ. Ενώ στο διάταγμα αυτό ο πρόεδρος της χώρας άσκησε βέτο, ένα άλλο νομοσχέδιο υποβλήθηκε στο Κοινοβούλιο από ένα κόμμα του κυβερνώντος συνασπισμού στις 19 Απριλίου, το οποίο, εάν εγκριθεί, θα δώσει στις αρχές μεγαλύτερες εξουσίες για την αναστολή λειτουργίας ιστότοπων για τη διάδοση «παραπληροφόρησης στο διαδίκτυο» - διευρύνοντας το πεδίο εφαρμογής του νόμου πολύ πέρα από την έκτακτη υγειονομική κρίση.
Η κυβέρνηση διπλασίασε επίσης το χρονικό διάστημα ανταπόκρισης των δημόσιων φορέων στα αιτήματα της Ελευθερίας της Πληροφορίας (FOI) από 30 σε 60 ημέρες. Ακόμα, δόθηκε στις αστυνομικές δυνάμεις εξουσία να λαμβάνουν δεδομένα κινητής τηλεφωνίας των παραβατών της γενικευμένης καραντίνας χωρίς προηγούμενη δικαστική άδεια, εγείροντας ζητήματα ιδιωτικότητας και παρακολούθησης.
Ρουμανία
Στις 16 Μαρτίου ο πρόεδρος της χώρας υπέγραψε έκτακτο διάταγμα το οποίο, μεταξύ άλλων, δίνει στις αρχές την εξουσία να αφαιρούν ρεπορτάζ ή να βάζουν λουκέτο σε ιστότοπους που διαδίδουν «ψεύτικες ειδήσεις» σχετικά με τον ιό, χωρίς δυνατότητα των τελευταίων προσφυγής στη δικαιοσύνη. Η νομοθεσία έκτακτης ανάγκης διπλασίασε επίσης τον χρόνο ανταπόκρισης σε αιτήματα FOI από 30 σε 60 ημέρες. Εκτοτε, τα μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι τα τοπικά ιδρύματα αρνήθηκαν να παράσχουν πληροφορίες, επικαλούμενα τους νέους κανόνες.
Ιταλία
Στις 23 Μαρτίου, ένας δημοσιογράφος και ένας καμεραμάν, που εργάζονταν για την ιταλική περιφερειακή εφημερίδα Il Tirreno, εκδόθηκαν στο Λιβόρνο, προσβλήθηκαν και απειλήθηκαν με μεταλλική ράβδο ενώ μετέδιδαν ρεπορτάζ για τη ζωή υπό τα μέτρα για τον νέο κορονοϊό.
Ο δημοσιογράφος της La Repubblica, Salvo Palazzolo, αντιμετώπισε επίμονες απειλές, αφού έγραψε ένα άρθρο στις 8 Απριλίου σχετικά με τη μαφία, που χρησιμοποιεί την κρίση του κορονοϊού για να αυξήσει την επιρροή της σε περιοχές του Παλέρμο.
Σλοβενία
Ο Σλοβένος ερευνητής δημοσιογράφος Blaž Zgaga μπήκε στο στόχαστρο εκστρατείας μίσους που τροφοδοτήθηκε από την κυβέρνηση και έναν κυβερνητικό τηλεοπτικό σταθμό γιατί υπέβαλε επίσημο αίτημα ελευθερίας της πληροφόρησης στις αρχές της Λιουμπλιάνα σχετικά με τον χειρισμό της κρίσης Covid-19 από την κυβέρνηση.
Γερμανία
Η γερμανική κυβέρνηση έχει εισαγάγει αμφιλεγόμενα μέτρα που έχουν δώσει στις αρχές την άδεια να αναλύουν συγκεντρωτικά και ανώνυμα δεδομένα τοποθεσιών μέσω γεωεντοπισμού από κινητά τηλέφωνα, προκειμένου να παρακολουθήσουν την εξάπλωση του Covid-19, δημιουργώντας ανησυχίες μεταξύ ομάδων δικαιωμάτων σχετικά με ζητήματα απορρήτου και επιτήρησης.
H ετήσια έκθεση των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα
Το μέλλον της δημοσιογραφίας απειλείται και η πανδημία απειλεί περαιτέρω την ελευθερία του Τύπου παγκοσμίως, καταδεικνύει η ετήσια έκθεση των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα.
«Η κρίση της δημόσιας υγείας παρέχει στις αυταρχικές κυβερνήσεις την ευκαιρία να εφαρμόσουν το περίφημο “δόγμα του σοκ” - για να επωφεληθούν από το γεγονός ότι η πολιτική βρίσκεται σε αναμονή, το κοινό βρίσκεται σε σοκ και οι διαμαρτυρίες είναι εκτός συζήτησης, προκειμένου να επιβάλουν μέτρα που θα ήταν αδύνατο να επιβληθούν σε μια κανονική περίοδο», δηλώνει ο Christophe Deloire, επικεφαλής των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα.
Στην ετήσια έκθεση των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα η χώρα μας φαίνεται πως έπεσε εννιά θέσεις στην παγκόσμια κατάταξη (65η το 2019). Ο διεθνής οργανισμός αναφέρει ως αιτία «Προεδρικό Διάταγμα που θα μπορούσε να επηρεάσει την ελευθερία του Τύπου». Αναλυτικότερα καταδεικνύει: «Το κεντροδεξιό κόμμα της Νέας Δημοκρατίας κέρδισε μια μεγάλη νίκη έναντι του ΣΥΡΙΖΑ στις γενικές εκλογές του Ιουλίου 2019. Λίγο αργότερα, ένα νέο Προεδρικό Διάταγμα έθεσε τον δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό EΡΤ και το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων AΠΕ-ΜΠΕ υπό την άμεση εποπτεία του νέου Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Απομένει να δούμε πώς αυτή η νέα οργάνωση θα επηρεάσει την ελευθερία του Τύπου στη χώρα».
Στη χώρα μας, προσθέτει η έκθεση, δημοσιογράφοι συνέχισαν να αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην εκτέλεση της δουλειάς τους και ενδεικτικά αναφέρεται σε δημοσιογράφο που κάλυπτε τη διαδήλωση για την 46η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και δέχτηκε επίθεση από την Αστυνομία και τη σύλληψη και κράτηση ενός φωτορεπόρτερ που κάλυπτε την εκκένωση μιας κατάληψης

Ο Αινείας στο Μπέργκαμο ή η αξία του επιχειρήματος της «επαρκούς μήκους ζωής»

Η ηθική στην πανδημία. Το υπαρξιακό και ανθρώπινο δίλημμα των ηλικιωμένων.

DEA / V. PIROZZI VIA GETTY IMAGES
Ο Αινείας έχει στους ώμους του τον γέρο πατέρα του, τον ΑγχίσηΤου Federico Barocci (1535-1612), Ρώμη Γκαλερί Borghese (Archaeological And Art Museum) (Photo by DeAgostini/Getty Images)
Ο σεβασμός προς τους ηλικιωμένους γονείς μας είναι μια παλαιά ηθική αρχή, παγκόσμια, η οποία αποτελεί συγκροτητικό στοιχείο της λεγόμενης κοινής ηθικής.Υπάρχουν βέβαια οι εξαιρέσεις κάποιων αρχαίων εθίμων, όπως η περίπτωση της Ιαπωνίας με την εθελούσια αυτοθυσία των ηλικιωμένων της που εγκαταλείπονται σε κάποιο βουνό ώστε να πεθάνουν και να πάψουν να επιβαρύνουν τις οικογένειές τους (το θέμα διαπραγματεύεται η ταινία Η μπαλάντα του Ναραγιάμαή το μοναδικό στον αρχαίο Ελλαδικό χώρο έθιμο, Κείον το νόμιμον, σύμφωνα με το οποίο στην αρχαία Κέα όποιος υπερέβαινε το εξηκοστό έτος της ηλικίας του «αυτεκωνιάζετο,» δηλαδή αυτοκτονούσε με κώνειο, παραχωρώντας έτσι τον χώρο και τα μέσα ζωής του στους νεότερους. Τα έθιμα αυτά ωστόσο υποχώρησανείτε με την επικράτηση του χριστιανισμού στην περίπτωση της Κέας, είτε με την νομοθετική θέσμιση διεθνώς κανόνων που επιβάλλουν τον σεβασμό της ανθρώπινης ζωής, ιδιαίτερα μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, καταργώντας αρχαϊκές εθιμικές βαρβαρότητες.

«Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου»

Ο Πλάτωνστο έργο του Νόμοι (881b-e) ξεκινώντας με το «Ὅς ἄν τολμήσῃ πατέρα ἤ μητέρα ἤ τούτων πατέρας ἤ μητέρας τύπτειν» καθορίζει τις υποχρεώσεις των πολιτών προς τους γονείς τους και την ηθική απαξίωση αλλά και τιμωρία που προκαλεί ο μη σεβασμός τους. Ο Βιργίλιος, ο δημιουργός του μυθοπλαστικού ιδρυτικού μύθου της Ρώμης, με την Αινειάδα του συμπεριλαμβάνει τον Αινεία ως έναν εκ των θεών-ηρώων της και γεννητόρων της Ιουλιο-Κλαυδιανής δυναστείας.
Ο Αινείας διατηρεί μια προνομιακή θέση στον κανόνα της ελληνορωμαϊκής γραμματείας, ως ο ήρωας που συμμετέχει τόσο στο ένα από τα δύο σπουδαιότερα αρχαιοελληνικά έπη, την Ιλιάδα, όσο και στο σπουδαιότερο ιδρυτικό Ρωμαϊκό έπος την Αινειάδα, δύο θεμέλιους ογκόλιθους της δυτικής κουλτούρας, ενοποιώντας έτσι γενεαλογικά τις δύο παραδόσεις αλλά και μεταλαμπαδεύοντας εθιμικά και ηθικά στοιχεία από την μια στην άλλη. Στην Ιλιάδα ο Αινείας γίνεται κυρίως γνωστός από την ηθική του στάση απέναντι στον γέρο πατέρα του.
Σύμμαχος των ηττημένων Τρώων, αλλά μάχιμος ακόμη μετά την άλωση, γίνεται αποδεκτός από τους νικητές Αχαιούς ως «υπόσπονδος», δηλαδή του δίδεται η άδεια να αποχωρήσει ανενόχλητος, παίρνοντας ό,τι θα διάλεγε και θα μπορούσε να σηκώσει στα χέρια του. Ο Αινείας διαλέγει να πάρει στους ώμους του τον γέρο πατέρα του, τον Αγχίση,ως ό,τι σημαντικότερο.
Φαίνεται λοιπόν ότι ο σεβασμός προς τους γέρους γονείς, όσοι ανήμποροι και βάρος αν είναι για τα παιδιά τους πλέον, ανευρίσκεται στον σκληρό πολιτισμικό και ηθικό πυρήνα τόσο του αρχαίου Ελληνικού όσο και του Ρωμαϊκού πολιτισμού, φτάνοντας έως την νεωτερικότητα μέσω διαχρονικών συνδέσεων νομικών, εθιμικών, λογοτεχνικών, φιλοσοφικών και άλλων πολλών με την Ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα, της οποίας την επίδραση οι Χριστιανικοί αιώνες δεν κατορθώνουν (και δεν το επιχειρούν πάντοτε) να εξαλείψουν, αλλά οπωσδήποτε αλλοιώνουν σημαντικά.

Και εάν ο Αινείας με τον πατέρα του ζούσαν σήμερα και είχαν προσβληθεί από τον κορονοϊό;

DEA / G. CIGOLINI VIA GETTY IMAGES
Ο Αινείας με τον πατέρα του, τον Αγχίση.1514, Ραφιήλ (1483-1520), fresco, Room of the Fire in the Borgo, Apostolic Palace, Vatican City.
Στην Ιλιάδα, ο Αινείας μετά τη μάχη με τον Διομήδη σώνεται από την Αφροδίτη και τον Απόλλωνα που τον μεταφέρουν στην Πέργαμο για ανάρρωση. Αποτολμώντας ένα μυθολογικό άλμα ως νοητικό πείραμαας φανταστούμε τον Αινεία με τον γέρο πατέρα του στους ώμους να μεταφέρεται από τους θεούς στο σημερινό πολύπαθο Μπέργκαμο. Εκεί, τόσο αυτός όσο και ό πατέρας του, έρχονται σε επαφή με τον κορονοϊό. Ο Αινείας νοσεί ελαφρά και θεραπεύεται, μαθαίνει όμως έκπληκτος ότι ο πατέρας του ο οποίος νοσεί βαριά δεν είναι δυνατόν να διασωληνωθεί με την πιθανότητα να σωθεί, διότι οι άνω των εξήντα δεν διασωληνώνονται. Ο γέρο Αγχίσης, που επέζησε του πιο γνωστού πολέμου μέσα στους αιώνες, του Τρωικού, ο δικός του πατέρας, ο πατέρας ενός ήρωα- γεννήτορα δυναστειών, δεν μπορεί να σωθεί, διότι λείπουν τα υλικά μέσα ώστε να αντιμετωπισθεί ως άνθρωπος και έτσι εξαιρείται λόγω ηλικίας.
Είναι ηθικά δικαιολογημένη η επιλογή των ασθενών προς διάσωση με το κριτήριο μιας συγκεκριμένης ηλικίας; Τι αντιπροσωπεύει το συγκεκριμένο όριο, το οποίο διαχωρίζει τους αμνούς από τα ερίφια;
Η σκέψη μου είναι με αυτούς τους χιλιάδες Αινείες, που έζησαν την εμπειρία της εγκατάλειψης των γονιών τους στο θάνατο, τις σκοτεινές ώρες του πολέμου της πανδημίας. Όλοι μας είμαστε οιονεί ήρωες -γεννήτορες δυναστειών στο δικό μας ασήμαντο για την μεγάλη ιστορία μικρόκοσμο, και όλοι επιζήσαμε από τους δικούς μας Τρωικούς πολέμους, κουβαλώντας μέσα από καταστροφές ως ό,τι πιο πολύτιμο στην πλάτη μας, τους δικούς μας ανθρώπους, τους γονείς μας, τα παιδιά μας, τους φίλους μας. Αυτό κάνουν τα εμβληματικά έργα του λογοτεχνικού κανόνα της παράδοσής μας. Ανακλούν τα πάθη και την ποιότητα των ηρώων τους στο μικρό δικό μας μέγεθος, ως πρότυπα για την δική μας ζωή μέσα από την δική τους οικουμενική αίγλη. 
Αυτό που απεικονίζεται εδώ με αυτό το χρονικό νοητικό άλμα, είναι η σύγκρουση της ηθικής της πανδημίας, όπως αυτή διαμορφώθηκε στη σύγχρονη Ιταλία, μέσα από τις πιεστικές ανάγκες που δημιούργησε η υπερβολική συρροή βαριά ασθενών στα νοσοκομεία, με τον αρχαϊκό ιδρυτικό μύθο της Ιταλικής κουλτούρας και τις εθιμικές και ηθικές διαστάσεις του. Είναι ηθικά δικαιολογημένη η επιλογή των ασθενών προς διάσωση με το κριτήριο μιας συγκεκριμένης ηλικίας; Τι αντιπροσωπεύει το συγκεκριμένο όριο, το οποίο διαχωρίζει τους αμνούς από τα ερίφια;

Το επιχείρημα της «επαρκούς μήκους ζωής»

STEFANO GUIDI VIA GETTY IMAGES
Ηλικιωμένη στο νοσοκομείο- Ιταλία Απρίλιος 2020 (Photo by Stefano Guidi/Getty Images)
Το επιχείρημα της «επαρκούς μήκους ζωής» (goodinningsargument) είναι ένα ωφελιμιστικής προέλευσης επιχείρημα το οποίο δεν υπολογίζει ηθικά την ίδια την πράξη, δηλαδή την θεραπευτική εγκατάλειψη των ηλικιωμένων, αλλά τις θετικές συνέπειές της, δηλαδή την εξασφάλιση οικονομικών και θεσμικών πόρων για τη διάσωση των νεότερων, οι οποίοι μπορεί στη συνέχεια να προσφέρουν περισσότερα στη γενική ευμάρεια με την εργασία τους, τη δημιουργία οικογένειας κ.λ.π.
Όπως όλα τα ωφελιμιστικά επιχειρήματα είναι εξαιρετικά απλοϊκό, όπως ισχυρίζεται ο Μπέρναρντ Ουίλιαμς στο Utilitarianism and Beyond, έχει δε την ποιότητα της αρχαϊκής ηθικής βαρβαρότητας των εθίμων που περιγράφηκαν παραπάνω.
Στην ιατρική ηθική, η επιλογή θεραπείας με αυτό το κριτήριο δεν είναι νομικά κατοχυρωμένη, εντούτοις είναι μια υπόρρητα αποδεκτή ηθική στάση που εφαρμόζεται πολλές φορές χωρίς να ομολογείται σε έκτακτες περιπτώσεις, όπως μεγάλες καταστροφές με θύματα πολλαπλάσια των δυνατοτήτων των συστημάτων υγείας.
Η σύγχρονη ιατρική ηθική διέπεται από τρείς αρχές.
Πρώτη, την αρχή της αυτονομίας, η οποία επιτάσσει την αυτόνομη απόφαση του ατόμου για την τύχη του, η οποία ωστόσο έχει ανασταλεί λόγω πανδημίας, τόσο στον καθημερινό βίο με τα περιοριστικά μέτρα, όσο και στην υγεία λόγω των εκτάκτων συνθηκών, παραχωρώντας τη θέση της στον ιατρικό και πολιτικό πατερναλισμό.
Δεύτερη, η ιπποκρατική αρχή της αγαθοπραξίας, το ωφελέειν, η οποία αντιμετωπίζεται προνομιακά στην πανδημία ως αναγκαίος ιατρικός πατερναλισμός. Ωστόσο στην περίπτωση της Ιταλίας δεν επαρκούν οι πόροι ώστε να τύχουν όλοι οι ασθενείς της απαραίτητης αγαθοπρακτικής αντιμετώπισης. Το πρόβλημα της κατανομής των πόρων υγείας, με τα προβλήματα που δημιουργεί η ανεπάρκειά τους, εμπίπτει στην τρίτη αρχή, την αρχή της δικαιοσύνης.
Στο πλαίσιο της διανεμητικής δικαιοσύνης το επιχείρημα της «επαρκούς μήκους ζωής» συνιστά αξιολόγηση της ανθρώπινης ζωής βάσει ενός συγκεκριμένου χαρακτηριστικού, το οποίο δεν μπορεί να έχει την απαραίτητη ηθική υποστήριξη. Θα μπορούσαν να αντιταχθούν πάρα πολλά άλλα επιχειρήματα ως πλέον δίκαια, όπως επιλογή ανάλογα με τις καταβολές στο σύστημα υγείας, ανάλογα με τις οικογενειακές υποχρεώσεις και την εξάρτηση άλλων ατόμων από τον ασθενή, ανάλογα με την κοινωνική σημασία της επαγγελματικής θέσης (θα σώσεις τον ιατρό και όχι το ζητιάνο για παράδειγμα), ακόμη και η εθνικότητα θα μπορούσε να προταθεί από εθνικιστές, αλλά και άλλα πολλά. Όταν αρχίζεις την εμπειρική αξιολόγηση του ανθρώπου, το κομπιουτεράκι των ηδονών όπως το χαρακτηρίζει ο Άλκης Γούναρης, εκπίπτεις σε μια ωφελιμιστική λογιστικού τύπου εκτίμηση της ανθρωπινότητας, η οποία δεν μπορεί να έχει τιμή αλλά μόνο αξία (Καντ, Κριτική του Πρακτικού Λόγου).

Διλήμματα μεταξύ ζωής και θανάτου το παράδειγμα της Ιταλίας 

STEFANO GUIDI VIA GETTY IMAGES
Ιταλία Απρίλιος 2020 (Photo by Stefano Guidi/Getty Images)
Εξέρχεσαι κατ’ αυτόν τον τρόπο του ηθικού χώρου και εισέρχεσαι στο χώρο της εξαίρεσης και της γυμνής ζωής (όροι του Τζόρτζιο Αγκάμπεν και οι δύο) που ιστορικά φανερώθηκε σε όλο του το μεγαλείο στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του τρίτου Ράιχ. Εκεί έγιναν επιλογές όπως η Εκλογή της Σόφι, όπου η Σόφι, την οποία αποδίδει η Μέριλ Στριπ στη γνωστή ταινία, θα αναγκαστεί να διαλέξει ανάμεσα στο δύο παιδιά της, για το ποιο θα ζήσει. Αυτές οι αδύνατες επιλογές πραγματοποιούνται σε ένα εξωηθικό ωφελιμιστικό χώρο και μπορούν να γίνουν αποδεκτές μόνο ως ηθικοί εκβιασμοί της πραγματικότητας. Η Σόφι πρέπει να διαλέξει, διότι η επιλογή της επιβάλλεται από τους Ναζί δολοφόνους, οι απελπισμένοι ιατροί και νοσηλευτές του Μπέργκαμο θα πρέπει να αφήσουν τους γονείς και παππούδες τους να πεθάνουν, διότι δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς εκ των πραγμάτων.
Τι δημιούργησε όμως την κατάσταση εξαίρεσης στα νοσοκομεία της Ιταλίας που δημιουργούν αυτό το τεράστιο ηθικό ζήτημα της γενοκτονίας των ηλικιωμένων ασθενών; 
«Πενθούμε για τους 80άρηδες, όταν τα χρέη που θα πληρώσουν τα παιδιά μας θα είναι τεράστια.» Αντρέ Κοντ-Σπονβίλ
Φαίνεται πως η μη έγκαιρη λήψη περιοριστικών μέτρων κοινωνικής απομάκρυνσης ως προσωρινών περιορισμών της ελευθερίας, αποφασισμένων από τους εκπροσώπους των πολιτών σε μια δημοκρατία εν λειτουργία, με τα κοινοβούλια ανοικτά, οδήγησε σε μια αδιανόητη κατάσταση εξαίρεσης και επιλογών για την επιβίωση των πολιτών, τύπου στρατοπέδων συγκέντρωσης και τελικά στον άδικο θάνατο πολλών ηλικιωμένων. Όπως ισχυρίζεται ο μεγαλύτερος ίσως πολιτικός φιλόσοφος του 20ου αιώνα, ο Τζων Ρωλς στη Θεωρία της δικαιοσύνης, «ο περιορισμός ελευθερίας δικαιολογείται (μόνον) όταν είναι αναγκαίος για την ίδια την ελευθερία, για να αποτραπεί μια χειρότερη προσβολή της.» Εδώ μάλλον ήταν επιβεβλημένος.

Τελικά τι πρέπει να κάνουμε με τους ηλικιωμένους; Θανάσιμα διλήμματα 

Κάποιοι λίγοι φιλόσοφοι, ανάμεσά τους ο Τζόρτζιο Αγκάμπεν και ο Αντρέ Κοντ-Σπονβίλ, υποστήριξαν ότι οι περιορισμοί των ελευθεριών συνάθροισης και μετακίνησης των πολιτών, συνιστούν μεγαλύτερη απειλή από τον κορονοϊό, για τη δημοκρατία, την ελευθερία και τις μελλοντικές γενεές.
Ο Σπονβίλ επιχειρηματολογεί υπεραμυνόμενος ενός ηλικιακού κριτηρίου εγκατάλειψης στο θάνατο, ώστε να μη στερηθούμε την ελευθερία μας σήμερα και την ευμάρειά μας αύριο. Χαρακτηριστικά δηλώνει ότι «πενθούμε για τους 80άρηδες, όταν τα χρέη που θα πληρώσουν τα παιδιά μας θα είναι τεράστια.» Η αδιανόητη αυτή δήλωση, η οποία συνιστά διάκριση εναντίον μιας ομάδας (των 80ρηδων), εμπίπτει σε όσα ήδη αναφέρθηκαν για το ηθικό στάτους του επιχειρήματος της «επαρκούς μήκους ζωής».
Ωστόσο αισθάνομαι ότι ο Αγκάμπεν (ένας φιλόσοφος σημαντικός) αδίκησε τον εαυτό του με τις παρεμβάσεις του στο θέμα της καραντίνας, θεωρώντας την εσφαλμένα ως μια κατάσταση γυμνής ζωής, ενώ η πραγματική κατάσταση γυμνής ζωής που δημιουργήθηκε στη χώρα του, ήταν αυτή της επιλογής ανάμεσα σε ανθρώπους, για το ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει, με αίολα κριτήρια, όπως η ηλικία. Ο Βαγγέλης Μπιτσώρης σε άρθρο του σχετικό με τις τελευταίες δηλώσεις του Αγκάμπεν καταλήγει ότι, «τα πρόσφατα μικρά κείμενά του για τον κορονοϊό αδικούν το μεγαλείο του φιλοσοφικού του συστήματος [...] δεν παύουν ωστόσο να καταδεικνύουν το άλμα που χωρίζει τη φιλοσοφική θεωρία από την πράξη. Και το εν λόγω αγκαμπενικό άλμα δυστυχώς είναι τεράστιο, και μάλιστα λίαν επικίνδυνο έως θανάσιμο.»

Ο Αινείας μπορεί να έλθει στην Ελλάδα

DEA / G. NIMATALLAH VIA GETTY IMAGES
Ο Έλληνας πρωθυπουργός δήλωσε ότι «δεν θα αφήσουμε κανέναν πίσω.» Τα περιοριστικά μέτρα (υπερβολικά κατά πολλούς) της ελληνικής κυβέρνησης, έφεραν την Ελλάδα πρώτη στην καταπολέμηση της πανδημίας και άρα της επιβίωσης ηλικιωμένων, που είναι και η πιο ευάλωτη ομάδα. Δεν αφήσαμε πίσω τους πατέρες και τους παππούδες μας. Το τίμημα των προσωρινών περιορισμών κοινωνικής συναναστροφής είναι μετρήσιμο, αλλά μη ουσιαστικό, τόσο ηθικά όσο και νομικά. Ο καθηγητής Μιχάλης Παρούσης χαρακτηριστικά αναφέρει ότι «τα μέτρα που λήφθηκαν υπό το πρίσμα του περιορισμού της εξάπλωσης της πανδημίας, αποτελούν στοιχειώδη υποχρέωση κάθε υπεύθυνης κυβέρνησης που δεν θυσιάζει το ύψιστο αγαθό στον βωμό ιδεοληψιών ή επί μέρους συμφερόντων.
Διαβάστε επίσης:
Αν η υπόλογη κυβέρνηση έχει υποχρέωση να διαφυλάξει τη ζωή και την υγεία των πολιτών, ο λαός έχει τελικά το απόλυτο δικαίωμα σε μια υπεύθυνη και αποτελεσματική διακυβέρνηση.» Η Ελληνική κυβέρνηση έπραξε κατά τρόπο ώστε ο περιορισμός ελευθερίας που επέβαλλε να είναι τόσος, όσο ήταν αναγκαίο για την ίδια την ελευθερία, για να αποτραπεί μια χειρότερη προσβολή της, την οποία θα συνιστούσε η δημιουργία μιας κατάστασης αναγκαστικής επιλογής μεταξύ ανθρώπινων ζωών, ανάλογης με αυτήν της Ιταλίας. Ο Αινείας μπορεί να έλθει στην Ελλάδα τελικά, της οποίας το υγειονομικό σύστημα έδειξε την αξία του σε καιρούς χαλεπούς.


Για περισσότερο διάβασμα:
Agamben, Giorgio. The Invention of an Epidemic. https://www.journal-psychoanalysis.eu/coronavirus-and-philosophers/
Γούναρης, Άλκης. Η φιλοσοφία ως θεραπεία: Η ζούγκλα και το κομπιουτεράκι των ηδονών. https://www.bookpress.gr/kritikes/idees/filosophia-os-therapia-alkis-gounaris?fbclid=IwAR1g92cg7b32JcW9c4FQH1x0jJcsSYb3IQkdYKk8kKxo6eznBJrVity53gs
Καϊσερλίδης, Τρύφωνας. Κορωνοϊός -Αντρέ Κοντ-Σπονβίλ για την καραντίνα: Πενθούμε για τους 80άρηδες, όταν τα χρέη που θα πληρώσουν τα παιδιά μας θα είναι τεράστια. https://www.iefimerida.gr/kosmos/antre-kont-sponbil-koronoios-den-einai-telos-kosmoy
Μπιτσώρης, Βαγγέλης. Ο AGAMBEN ΚΑΙ Ο ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ: ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ ΚΑΙ ΒΙΟΠΟΛΙΤΙΚΗ https://www.synchronathemata.gr/teychos-147-148/
Παρούσης, Μιχάλης. Το δικαίωμα στην αποτελεσματική διακυβέρνηση. http://pelop.gr/?page=article&DocID=570636&srv=28&fbclid=IwAR0lo9q7aNHlAF2QT6GIdwWb9ejIJY6wrjdnWy2Dg3RFjkIDeLbDRj8KRZI

Η Μόσχα προμηνύει το μέλλον της Τουρκίας: Έρχεται αλλαγή πολιτικού καθεστώτος

Τουρκία
Κόσμος

Η Μόσχα προμηνύει το μέλλον της Τουρκίας: Έρχεται αλλαγή πολιτικού καθεστώτος

Η πανδημία κορoνοϊού έχει γίνει πραγματική πρόκληση για την Τουρκία και αυτό δεν αφορά μόνο το θέμα της επιβίωσης εκατομμυρίων πολιτών. Σύμφωνα με τα διεθνή ιδρύματα, η χώρα κινείται αναπόφευκτα προς οικονομικό κραχ.

Αρχικά, η Τουρκία είχε λίγα κρούσματα αλλά λόγω του μεγάλης επέκτασης του ιού στο γειτονικό Ιράν ο αριθμός των κρουσμάτων COVID-19 αυξήθηκαν σε τραγικό βαθμό. Πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι η κατάσταση στη χώρα μπορεί να ακολουθήσει το «ιταλικό σενάριο».
Η τουρκική οικονομία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές, οι οποίες, φυσικά απαιτούν τη διαρκή διαθεσιμότητα μεγάλων ποσών χρήματος. Η χώρα συνήθιζε να αντέχει σε κρίσεις λόγω της φθηνής λίρας και της λήψης δανείων, αλλά τώρα δεν μπορεί να συμβεί αυτό.
Τα αποθεματικά της Τουρκίας ανέρχονται σε 89 δισεκατομμύρια δολάρια (εξαιρουμένων των υποχρεώσεων). Το χρέος των τουρκικών εταιρειών, το οποίο πρέπει να πληρωθεί τους επόμενους 12 μήνες, ανέρχεται σε 172 δισεκατομμύρια. Ο τουρισμός έφερνε συνήθως περίπου 30 δισεκατομμύρια ετησίως στη χώρα, αλλά αυτό ήταν πριν από την πανδημία.
Τυχόν δάνειο από τις χώρες της G20 δεν θα δοθεί και ο Ερντογάν δεν πρόκειται να ζητήσει βοήθεια από το ΔΝΤ. Ως αποτέλεσμα, μία από τις μεγαλύτερες περιφερειακές οικονομίες της Ευρώπης κινείται προς οικονομικό κραχ, το οποίο θα μπορούσε να προκαλέσει αλυσιδωτή αντίδραση στην περιοχή και να επιδεινώσει περαιτέρω την κατάσταση.
Η επιδείνωση της κατάστασης στην ίδια την Τουρκία θα επηρεάσει αναπόφευκτα και τις ροές των μεταναστών όχι μόνο από τη Συρία, αλλά και από το Ιράκ, ακόμη και από το Αφγανιστάν. Πράγματι, για τους πρόσφυγες, αυτή η χώρα είναι ένα είδος πύλης προς την Ευρώπη.
“Η αλλαγή του καθεστώτος στην Άγκυρα δεν φέρνει κανένα καλό στη Ρωσία. Η Μόσχα υλοποιεί επί του παρόντος πολλά σημαντικά έργα στην Τουρκία ταυτόχρονα. Από το πυρηνικό εργοστάσιο στο Akkuyu και τον Turk Stream, μέχρι την προμήθεια συστημάτων αεροπορικής άμυνας S-400.
Υπάρχει επίσης η πιθανότητα οι Τούρκοι να αποφασίσουν να αγοράσουν ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη. Η άνοδος στην εξουσία της τουρκικής αντιπολίτευσης, η οποία είναι προσανατολισμένη προς τη Δύση, θα θέσει σε μεγάλο κίνδυνο τις σχέσεις Ρωσίας-Τουρκίας.
Επιπλέον, λόγω της επιθετικής πολιτικής του Ερντογάν, η Τουρκία συμμετείχε άμεσα ή έμμεσα σε διάφορες περιφερειακές συγκρούσεις (Συρία, Λιβύη). Και το πώς θα τελειώσει (και όχι μόνο γι 'αυτήν) η «επικείμενη καταιγίδα», κανείς δεν ξέρει,αναφέρει μεταξύ άλλων ρωσικό ΜΜΕ

Διογκώνονται οι τιμές των τροφίμων στην Τουρκία

Η πανδημία του κορονοϊού έχει ήδη διογκώσει τις τιμές των τροφίμων στην Τουρκία, της οποίας ο γεωργικός τομέας εξαρτάται υπερβολικά από τις εισαγωγές.
Το μακροχρόνιο πρόβλημα της έλλειψης γεωργικών προϊόντων στην Τουρκία θα μπορούσε να επιδεινωθεί υπό τον αντίκτυπο της πανδημίας COVID-19, καθώς η κυβέρνηση στηρίχθηκε στις εισαγωγές για να καλύψει τα κενά αντί να ενθαρρύνει την εγχώρια παραγωγή.
Ο γεωργικός τομέας της Τουρκίας, που ήδη βρίσκεται σε παρακμή τα τελευταία χρόνια, έχει γίνει ακόμη πιο εύθραυστος κάτω από τα οικονομικά χτυπήματα της πανδημίας.
Η κυβέρνηση του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έλαβε μόνο βραχυπρόθεσμα και επιφανειακά μέτρα για τον κλάδο όπως και για άλλους κλάδους της οικονομίας, αντιμετωπίζοντας την πανδημία ως ένα παροδικό πρόβλημα που σύντομα θα ξεπεραστεί.

ς

Με την οικονομία της Τουρκίας να έχει ήδη πληγεί, οι κύριες ανησυχίες της κυβέρνησης ήταν πολιτικές, ειδικά για την αποφυγή περαιτέρω δυσαρέσκειας των ψηφοφόρων.
Ως εκ τούτου, τα μέτρα που ελήφθησαν για τον γεωργικό τομέα έχουν μέχρι στιγμής επικεντρωθεί στη διατήρηση της εισαγωγής πρώτων υλών και στην ενίσχυση των αποθεμάτων και πάλι μέσω των εισαγωγών, παρά τα λιγοστά αποθέματα σκληρού νομίσματος της χώρας.
Αυτή η πολιτική όχι μόνο αποθαρρύνει τους τοπικούς παραγωγούς, αλλά και τους εμποδίζει να κάνουν μακροπρόθεσμα σχέδια, ενώ ενισχύει την δυσπιστία προς την κυβέρνηση.
Ο ιερός μήνας του Ραμαζανιού, που φέτος ξεκίνησε στις 24 Απριλίου, είναι συνήθως μια εποχή πολλών απαιτήσεων στην Τουρκία, καθώς οι Τούρκοι πολίτες θέλουν πλούσια δείπνα.
Σε μια ζοφερή κατάσταση στην αγορά, οι τιμές των τροφίμων αυξήθηκαν σχεδόν 2% τον Μάρτιο, όταν ο COVID-19 έφτασε επίσημα στην Τουρκία, ενώ τον Απρίλιο οι τιμές αυξάνονται ήδη ακόμα πιο πολύ πάνω από τον πληθωρισμό.
Το τι μέλει γενέσθαι είναι άγνωστο αλλά πρόκειται για μία κατάσταση που μπορεί να πυροδοτήσει αλυσιδωτές εκρήξεις στην γειτονική χώρα.Το πιο επικίνδυνο πάντως είναι μια περίπτωση εξαγωγής της τουρκικής κρίσης σε Αιγαίο και Α.Μεσόγειο διότι τότε θα προκαλούσε ακόμη και πολεμικά επεισόδια με τις γειτονικές χώρες με άγνωστα αποτελέσματα, εκτιμούν άλλοι ειδικοί εδώ και μεγάλο διάστημα. PENTAPOSTAGMA.GR

ΡΕΠΟΡΤΑΖ. ΤΩΡΑ.GR

Τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων (12 Ιανουαρίου)

  Τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων (12 Ιανουαρίου) Newsroom   Κυριακή, 12 Ιανουαρίου 2025 06:30 14 SHARES Ο Τύπος σήμερα ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΣΩΤΗΡΗΣ ...