Ο αριθμός των θυμάτων από τις δύο πολύ ισχυρές σεισμικές δονήσεις στα σύνορα της Τουρκίας με τη Συρία αυξάνεται ώρα με την ώρα, καθώς χιλιάδες κτίρια έχουν καταρρεύσει και πάρα πολλοί άνθρωποι παραμένουν παγιδευμένοι στα συντρίμμια. Οι μετασεισμοί, η βροχή και το χιόνι, σε συνδυασμό με την πτώση της θερμοκρασίας τη νύχτα, καθιστούν ακόμη δυσκολότερη την κατάσταση για τους εγκλωβισμένους και τους άστεγους, ενώ δυσχεραίνουν επίσης το έργο των σωστικών συνεργείων. Γιατί ήταν τόσο καταστροφικός ο σεισμός
Ο πρώτος σεισμός, στις 4.17 τα ξημερώματα (τοπική ώρα), βρήκε τους κατοίκους στον ύπνο. Από τους ισχυρότερους εδώ και έναν αιώνα οι σεισμοί που χτύπησαν Τουρκία και Συρία
«Με τη γυναίκα και τα παιδιά μου τρέξαμε προς την πόρτα του διαμερίσματός μας, που ήταν στον τρίτο όροφο. Μόλις την ανοίξαμε, όλο το κτίριο κατέρρευσε», αφηγήθηκε ο Ουσάμα Αμπντελχαμίντ, κάτοικος του Αζμαρίν, ενός συριακού χωριού στα σύνορα με την Τουρκία. Ο Ουσάμα νοσηλεύεται τώρα στο νοσοκομείο Αλ-Ράχμα, στην πόλη Νταρκούς. Σε δευτερόλεπτα, βρέθηκε παγιδευμένος στα χαλάσματα της τετραώροφης πολυκατοικίας, αλλά «ο Θεός τον έσωσε», όπως λέει. Σώθηκε και η οικογένειά του. Επταήμερο εθνικό πένθος κήρυξε ο πρόεδρος Ερντογάν
«Οι τοίχοι έπεσαν πάνω μας αλλά ο γιος μου κατάφερε να βγει έξω, άρχισε να φωνάζει. Μαζεύτηκε κόσμος και μας έβγαλαν», λέει συγκινημένος αυτός ο άνδρας. Όλοι οι γείτονές του σκοτώθηκαν.
Το νοσοκομείο στην Αλ Ράχμα έχει κατακλυστεί από κόσμο, τα ασθενοφόρα μεταφέρουν ασταμάτητα τραυματίες, μεταξύ αυτών και πάρα πολλά παιδιά. Μετέφεραν επίσης και 30 νεκρούς.
Στη Συρία, στις ζώνες που ελέγχονται από τους αντάρτες και τους τζιχαντιστές, οι νεκροί είναι τουλάχιστον 390. Στις επαρχίες που ελέγχονται από το καθεστώς του Δαμασκού, έχουν καταγραφεί μέχρι στιγμής 538 θύματα.
Στην Τουρκία οι νεκροί είναι 1.541, οι τραυματίες τουλάχιστον 9.733, σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο Φουάτ Οκτάι. Τουλάχιστον 3.471 κτίρια κατέρρευσαν και ο απολογισμός θα αυξηθεί κι άλλο.
Σκηνές Αποκάλυψης
«Η αδελφή μου και τα τρία παιδιά της είναι κάτω από τα συντρίμμια. Το ίδιο και ο σύζυγός της, ο πεθερός και η πεθερά της. Επτά μέλη της οικογένειάς μας» είπε ο πρωί ο Μουχιτίν Ορακτσί, μπροστά στα χαλάσματα ενός κτιρίου στο Ντιγιάρμπακιρ, στη νοτιοανατολική Τουρκία.
Στο Καχραμάνμαρας, η Μελίσα Σαλμάν, μια 23χρονη δημοσιογράφος, λέει ότι έχει συνηθίσει να ζει με τους σεισμούς «Όμως είναι η πρώτη φορά που βιώνω κάτι τέτοιο. Νομίζαμε ότι ήρθε η Αποκάλυψη», είπε.
Η κακοκαιρία σε αυτήν την ορεινή περιοχή έχει παραλύσει τα κυριότερα αεροδρόμια γύρω από το Ντιγιάρμπακιρ και τη Μαλάτια, όπου συνεχίζεται η σφοδρή χιονόπτωση. Όσοι γλίτωσαν από τον σεισμό αλλά έμειναν άστεγοι, βρέθηκαν με τις πιτζάμες έξω στο κρύο.
«Ακούμε φωνές εδώ και εκεί κάτω. Πιστεύουμε ότι ίσως 200 άνθρωποι να βρίσκονται εγκλωβισμένοι στα συντρίμμια», είπε ένας διασώστης αναφερόμενος σε ένα κτίριο που κατέρρευσε στο Ντιγιάρμπακιρ.
Μπροστά σ’ αυτήν την καταστροφή, παντού οι κάτοικοι κινητοποιούνται και προσπαθούν να απομακρύνουν με τα χέρια ή με φτυάρια τα χαλάσματα.
Στη Χάμα, στην κεντροδυτική Συρία, διασώστες και πολίτες έβγαλαν με τα χέρια πτώματα από ένα κτίριο. Μεταξύ αυτών ήταν και ένα παιδί. Στη Τζανταρίς, βορειότερα, ένας άνδρας, καταβεβλημένος, θρηνεί για τον θάνατο του γιου του, ενός μικρού αγοριού, που στον σφίγγει στην αγκαλιά του αρνούμενος να τον αποχωριστεί. Τουλάχιστον 40 σπίτια έπεσαν σαν χάρτινοι πύργοι σε αυτήν την κοινότητα, στα σύνορα με την Τουρκία.
Οι κάτοικοι δεν διαθέτουν μηχανήματα, σκάβουν με οικιακά εργαλεία και με τα χέρια για να βρουν επιζώντες. «Όλη μου η οικογένεια θάφτηκε εδώ. Οι γιοι μου, η κόρη μου, ο γαμπρός μου, δεν υπάρχει κανείς να τους βγάλει», λέει λαχανιασμένος από την προσπάθεια ο Άλι Μπατάλ.
«Η Ημέρα της Κρίσης»
Στο Χαλέπι, ο Ανάς Χαμπακέ, 37 ετών, μόλις αισθάνθηκε τον σεισμό, πήγε να πάρει τον γιο του και φώναξε στην έγκυο γυναίκα του να κατέβει στην είσοδο της τριώροφης πολυκατοικίας τους.
«Κατεβήκαμε τη σκάλα σαν τρελοί και μόλις φτάσαμε στον δρόμο, είδαμε δεκάδες κατατρομαγμένες οικογένειες. Κάποιοι είχαν γονατίσει και προσεύχονταν, άλλοι έκλαιγαν, ήταν σαν να είχε φτάσει η Ημέρα της Κρίσης», αφηγήθηκε.
«Δεν έχω αισθανθεί κάτι παρόμοιο όλα τα χρόνια του πολέμου. Η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη από τις βόμβες», πρόσθεσε.
