Έχουν περάσει 40 ημέρες από τη στιγμή που επίσημα ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι ανακοίνωσε πως η ουκρανική αντεπίθεση στα πεδία των μαχών ξεκίνησε. Μέσα σε 40 ημέρες πέρα από μικρές νίκες στα νότια και νοτιοανατολικά, οι Ουκρανοί δεν φαίνεται να... απωθούν τους καλά οχυρωμένους Ρώσους.Δυτικοί αναλυτές παρατηρώντας τις εξελίξεις, τόσο στα ανοιχτά μέτωπα, όσο και στις κινήσεις στρατευμάτων πίσω από τις μάχες, αναφέρουν πως όντως σήμερα οι Ουκρανοί έχουν σημαντικές απώλειες καθώς έχουν επιλέξει την αλλαγή θέσης και ρόλου από την άμυνα στην επίθεση και οι Ρώσοι δεν έχουν πρόβλημα να στηρίξουν τις οχυρωματικές θέσεις που όλο τον χειμώνα έστηναν ειδικά πάνω από την Κριμαία την οποία θέλουν πάση θυσία να διατηρήσουν υπό τον έλεγχό τους.
Τα δυτικά άρματα μάχης είναι αδύνατο να κάνουν «θαύματα» τέτοια άλλωστε δεν υπάρχουν σε έναν πόλεμο και μοιραία η ουκρανική επιχείρηση ανάκτησης εδαφών αργοπορεί.
Για τους Αμερικανούς στρατιωτικούς παράγοντες και αναλυτές, όμως, αυτό πέρα από αναμενόμενο είναι και λογικό. Σε ειδική στρατιωτική ανάλυση που είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας, υπάρχει μία σαφής κατηγοριοποίηση των όσων ενδέχεται να συμβούν στο άμεσο μέλλον. Σε κανένα από τα τρία σενάρια που αναλύονται δεν κερδίζουν, ούτε οι Ρώσοι, ούτε και οι Ουκρανοί, παρά τα όσα έχουν δηλώσει οι ηγέτες τους μέσα σε 17 μήνες μαχών.
Το σενάριο του αλουμινίου
Οι ρωσικές άμυνες όσο παλαιού τύπου κι αν είναι, είναι κατασκευασμένες με γνώμονα την αντοχή στις ουκρανικές επιθέσεις και τα άρματα μάχης. Τα ατελείωτα ναρκοπέδια που οι ρωσικές δυνάμεις κατοχής έχουν «φυτέψει» στα νότια και νοτιοανατολικά, αποδεικνύονται εξαιρετικά δύσκολο εμπόδιο για τα άρματα μάχης των Ουκρανών.
Όπως το αλουμίνιο μπορείς να το πιέσεις, να το κάψεις και να το συντρίψεις, αλλά πάντα παραμένει αλουμίνιο, έτσι και η ρωσική άμυνα σε αυτό το σενάριο θα χτυπηθεί αλύπητα, θα υποχωρήσει αλλά, δεν υπάρχει τρόπος να ηττηθεί από τους Ουκρανούς στο πεδίο.
Το σενάριο του... ξύλου
Όσο ανθεκτικό και χοντρό κι αν είναι ένα κομμάτι ξύλο δεν θα αντέξει για πολύ την έντονη πίεση. Οι ουκρανικές δυνάμεις πιέζουν σήμερα σε τουλάχιστον έξι μέτωπα τους Ρώσους οι οποίοι το τελευταίο διάστημα έχουν χάσει το γρανάζι που έκανε πάντα την «βρώμικη» δουλειά. Τα ναρκοπέδια θα βρεθεί τρόπος να παρακαμφθούν και τα πλήγματα για τους πολυάριθμους Ρώσους στα χαρακώματα αναμένονται συντριπτικά από τα μέσα Ιουλίου και μετά.
Σε αυτό το σενάριο θα παίξει σημαντικό ρόλο, το πότε θα κάνει μεγάλη ρωγμή το «ξύλινο» αμυντικό μέτωπο χιλιομέτρων της Ρωσίας και εάν οι ουκρανικές δυνάμεις θα έχουν τη δυναμική και την δυνατότητα να κατακτήσουν έναν σημαντικό στόχο που θα κόψει τις ρωσικές δυνάμεις στα δύο.
Αρκετοί είναι οι δυτικοί που πιστεύουν και σχεδόν «ποντάρουν» στο συγκεκριμένο σενάριο ειδικά μετά τις πρόσφατες συζητήσεις – συμφωνίες Ουκρανίας – ΗΠΑ για βόμβες διασποράς ακόμη και για όπλα μεγάλους βεληνεκούς.
Το σενάριο του γυαλιού
Αμάλγαμα διαφορετικών υλικών το γυαλί, και γεννημένο από φωτιά, αλλά δεν παύει να έχει αντοχές πεπερασμένες στις υψηλές θερμοκρασίες και την πίεση. Σε αυτό το σενάριο οι Ουκρανοί μέσα από ένα και μόνο σημαντικό πλήγμα θα επιδιώξουν να κάνουν τόση ζημιά στις ρωσικές δυνάμεις που η μοναδική διαδρομή θα είναι προς τα πίσω και την Ρωσία.
Με αυτή την στρατηγική κινήθηκε το Κίεβο, αιφνιδιάζοντας, τόσο σε στρατιωτικό, όσο και σε διπλωματικό επίπεδο τη Μόσχα, χτυπώντας συντονισμένα στο Χάρκοβο αλλά και στα προάστια της ουκρανικής πρωτεύουσας.
Χωρίς πανικό, με αμείωτη ένταση για 48 ώρες, χωρίς διακοπή, οι Ουκρανοί στρατιώτες δεν έδωσαν περιθώριο αντίδρασης στους Ρώσους που πίστευαν πως έχοντας φτάσει στα 40 χιλιόμετρα από το Κίεβο, ήταν ζήτημα ωρών η παράδοση του Ζελένσκι.
Αυτό το σενάριο, αν και δεν αποκλείεται, καθώς ήδη οι Ουκρανοί το έχουν εφαρμόσει μία φορά με τεράστια επιτυχία, συγκεντρώνει λιγοστές ελπίδες υλοποίησης γιατί σήμερα δεν υπάρχει κανένας από την απέναντι πλευρά που και να θέλει να μπορεί να υποτιμήσει την δυναμική του κίτρινο-μπλε στρατεύματος.
Γιάννης Χαραμίδης
