Ακραία προκλητικός ο πρωθυπουργός στη συζήτηση για το νομοσχέδιο-ταφόπλακα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης προσπάθησε μάταια να πείσει επαναλαμβάνοντας όσα αβάσιμα επιχειρήματα αναπαράγει εδώ και δύο μήνες ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της κυβέρνησης, προκειμένου να ωραιοποιήσει τη βίαιη εισβολή της αγοράς στην Παιδεία.
Από την αρχή της γεμάτης αλαζονείας ομιλίας του ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έκρυψε τον ενθουσιασμό του για την ίδρυση, «επιτέλους», ιδιωτικών ΑΕΙ σπάζοντας το «σκληρό εκπαιδευτικό μονοπώλιο» εναντίον του οποίου παραδέχτηκε ότι καταφερόταν τουλάχιστον 17 χρόνια, όπως θύμισε διαβάζοντας απόσπασμα από ομιλία του το 2007.
Ομολόγησε ότι η επιδρομή της Ν.Δ. στην Παιδεία σχεδιαζόταν 30 χρόνια πριν επί Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, παραπέμποντας στο οπισθοδρομικό και αντισυνταγματικό πολυνομοσχέδιο Κοντογιαννόπουλου, η απόσυρση του οποίου «σφραγίστηκε» με το αίμα του δολοφονημένου καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα.
Ο ίδιος ισχυρίστηκε υποκριτικά πως δεν τίθεται ζήτημα αντισυνταγματικότητας, αγνοώντας όλους τους νομικούς, που έχουν συμπεράνει το αντίθετο, παρότι το σχέδιο νόμου δημιουργεί αρνητικό προηγούμενο λόγω της κατάφωρης παραβίασης του Συντάγματος και του άρθρου 16. Πρόσθεσε ότι η αναθεώρησή του θα δρομολογηθεί στην επόμενη Βουλή.
Με τις εκφράσεις «μεγάλη καινοτομία», «πρωτοπορία» και άλλες μεγαλοστομίες ο κ. Μητσοτάκης δεν κουράστηκε να επαναλαμβάνει ότι τα «μη κερδοσκοπικά» πανεπιστήμια βάζουν τέλος στον «αναχρονισμό» και να επιτίθεται σε όσους πολεμούν το νομοσχέδιο.
Ο ίδιος μίλησε για «φίλτρα» και «δικλείδες ασφάλειες» στην ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ υποστηρίζοντας ότι «τα πάντα θα εκδίδονται από την Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης» και επιβάλλονται «αυστηρότεροι περιορισμοί από κάθε άλλο κράτος», αποσιωπώντας το γεγονός ότι ούτε ποιοτικές απαιτήσεις υπάρχουν ούτε για ελλείψεις ή παραπτώματα προβλέπονται ανάκλησης της άδειας.
Προκλητικές μισές αλήθειες
Επέμεινε πως στόχος είναι η θέσπιση παραρτημάτων αναγνωρισμένων ιδρυμάτων αλλά δεν είπε τίποτα για όσους απεργάζονται ανάλογα σχέδια και καμία σχέση με παραρτήματα δεν έχουν (Όπως έχει σημειώσει η «Εφ.Συν.», δύο αμερικανικά κολέγια είναι έτοιμα για... αναβάθμιση, ο «Ευρωπαϊκός Οργανισμός» του Σπ. Φλογαΐτη φιλοδοξεί να κάνει ιδιωτική Νομική Σχολή, ενώ το γνωστό αμερικανικό hedge fund CVC Capital Partners θέλει να ιδρύσει την πρώτη ιδιωτική Ιατρική).
Χωρίς όμως να μιλήσει για τα συμφέροντα, που κρύβονται πίσω από την «μεταρρύθμιση, ο πρωθυπουργός είπε ότι η κοινωνική πολιτική συναντά την οικονομική πολιτική και αναφέρθηκε στην αύξηση του επιδόματος ενοικίου των φοιτητών.
Προσπαθώντας να κάνει το μαύρο – άσπρο, υποστήριξε ψευδώς ότι δεν δημιουργούνται φοιτητές δύο ταχυτήτων από την εισαγωγή τους στα ΑΕΙ και μέλημα είναι να μην ξενιτεύονται δεκάδες χιλιάδες ελληνόπουλα. Ανέφερε ότι φιλοδοξεί καλυφθεί εν μέρει το brain drain, που δημιουργείται από περισσότερο από 40.000 Έλληνες σπουδάζουν στο εξωτερικό, αλλά δεν είπε ότι οι περισσότεροι από αυτούς δεν κάνουν τις προπτυχιακές σπουδές τους εκτός συνόρων.
Μάλιστα, χαρακτήρισε παραλογισμό τις αντιδράσεις περί ιδιωτικοποίησης των δημόσιων Πανεπιστημίων επισημαίνοντας ότι ήδη υπάρχουν δίδακτρα στα μεταπτυχιακά αλλά δεν απάντησε εάν αυτό θα γίνει και στα προπτυχιακά.
Σε ό,τι αφορά τους καθηγητές των νέων ΑΕΙ έκανε λόγο για τρόπους εκλογής και προκήρυξης θέσεων του εκπαιδευτικού προσωπικού με διδακτορικά, σε σημαντικό ποσοστό.
Ιδεοληψίες και «αξιοποίηση»
Παράλληλα, επέμεινε μάταια πως το νομοσχέδιο βελτιώνει την ποιότητα της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης με «τολμηρές» αλλαγές για τα δημόσια πανεπιστήμια και στόχο να προσφέρει στους νέους περισσότερες ελευθερίες επιλογής στον τόπο τους.
Ο κ. Μητσοτάκης επανέλαβε ότι το 85% των άρθρων αφορά τα υφιστάμενα ΑΕΙ, τα οποία επιτυγχάνουν την «ανάταξη και αναβάθμιση του» του δημόσιου Πανεπιστημίου «να απαγκιστρωθεί από γραφειοκρατία και ιδεοληψία».
Αν και σύσσωμη η πανεπιστημιακή κοινότητα εναντιώνεται στο νομοσχέδιο, ο κ. Μητσοτάκης ισχυρίστηκε ότι ικανοποιεί το πάγιο αίτημα της για αύξηση της χρηματοδότησης, που είναι σταθερά μειωμένη στα ΑΕΙ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι για πρώτη φορά δρομολογείται η απογραφή της κινητής και ακίνητης περιουσίας, για να αξιοποιηθούν σημαντικοί, ανεκμετάλλευτοι, πόροι, προς όφελος, όπως ισχυρίστηκε, της ακαδημαϊκής κοινότητας.
