Στις κάλπες προσέρχονται σήμερα περίπου 59 εκατομμύρια Γερμανοί ψηφοφόροι προκειμένου να εκλέξουν τη νέα σύνθεση των 630 βουλευτών του ομοσπονδιακού κοινοβουλίου, αλλά και τη νέα κυβέρνηση της χώρας.
Μετά την κατάρρευση του κυβερνητικού συνασπισμού του Όλα Σολτς η χώρα έχει βιώσει πρωτοφανείς προεκλογικές συνθήκες, κυρίως έπειτα από την εκλογή Τραμπ και την προσβλητική ανάμειξη του Έλον Μασκ με την προκλητική στήριξή του προς την Ακροδεξιά του AfD.
Το εκλογικό σύστημα προβλέπει ότι για να μπουν στη βουλή τα κόμματα θα πρέπει να υπερβούν το όριο του 5% ή να εξασφαλίσουν τους περισσότερους σταυρούς σε τουλάχιστον τρεις εκλογικές περιφέρειες. στις ομοσπονδιακές εκλογές ο αριθμός των εδρών δεν είναι προκαθορισμένος αλλά παραμένει μέχρι την τελευταία στιγμή ανοιχτός και καθορίζεται από τα τελικά αποτελέσματα.
Κάθε ψηφοφόρος έχει δύο ψήφους, μία για έναν πολιτικό της εκλογικής του περιφέρειας και μία για το κόμμα της προτίμησής του.
Το φαβορί, το φόβητρο και η έκπληξη
Μεγάλο προβάδισμα για την πρωτιά έχουν οι Χριστιανοδημοκράτες/Χριστιανοκοινωνιστές του Φρίντριχ Μέτρς, οι οποίοι στις τελευταίες δημοσκοπήσεις συγκεντρώνουν ποσοστό περίπου στο 30%, δέκα μονάδες παραπάνω από το AfD που βρίσκεται κοντά στο 205. Οι Σοσιαλδημοκράτες ακολουθούν στην τρίτη θέση με 15,4%, ενώ οι
Πράσινοι βρίσκονται στο 13,1%. Η Αριστερά της Die Linke ανεβαίνει στο 7% και μπαίνει στη βουλή, ενώ τα υπόλοιπα κόμματα, όπως οι Φιλελεύθεροι του Κρίστιαν Λίντνερ και η «Συμμαχία Σάρα Βάγκενκεχτ» τίθενται εκτός βουλής.
Σημαντικό στοιχείο, σε μια περίοδο κατά την οποία ο ακροδεξιός λόγος κυριαρχεί, με το CDU να πιέζεται από το AfD και να διολισθαίνει σε όλο και πιο συντηρητικό λόγο, ενώ και το SPD κυμαίνεται σε δεξιόστροφες θέσεις, είναι η σταθερή δημοσκοπική άνοδος της Die Linke, η οποία διπλασίασε τα ποσοστά της. Πολλοί αποδίδουν το γεγονός αυτό στην φρέσκια και ενδιαφέρουσα παρουσία της χαρισματικής Χάιντι Ράιχινεκ στην ηγεσία.
Υπάρχει, βέβαια, και ένα ποσοστό αναποφάσιστων που ξεπερνά το 20% και μπορεί να καθορίσει τις εξελίξεις.
Η κυβέρνηση
Με αυτά τα δεδομένα και από τη στιγμή που όλα τα κόμματα έχουν αποκλείσει την πιθανότητα να κάνουν κυβέρνηση με την Ακροδεξιά, μοναδική διέξοδος για τον σχηματισμό κυβέρνησης είναι ξανά ένας «μεγάλος συνασπισμός» ανάμεσα σε Χριστιανοδημοκράτες και Σοσιαλδημοκράτες, ενώ και οι Πράσινοι παραμένουν πάντα στο «παιχνίδι» για το ενδεχόμενο τρικομματικής κυβέρνησης.
Αναλυτές, πάντως, εκτιμούν ότι είναι προτιμότερη για την οικονομική σταθερότητα μια δικομματική κυβέρνηση η οποία μπορεί να σχηματιστεί πολύ πιο γρήγορα, από ότι να υπάρξουν συνεχείς διαπραγματεύσεις ανάμεσα σε τρεις πλευρές.
Το διακύβευμα και οι κίνδυνοι
Η Γερμανία εξακολουθεί να φέρει τον τίτλο «ατμομηχανή της Ευρώπης», όμως ατμομηχανή δείχνει να ξεμένει από… ατμό με τη χώρα να βρίσκεται σε ύφεση και την επόμενη κυβέρνηση να βρίσκεται αντιμέτωπη με τεράστιες προκλήσεις που συνδέονται και με την οικονομία.
Πρώτος και… καλύτερος ο ίδιος ο Ντόναλντ Τραμπ, καθώς η νέα αμερικανική κυβέρνηση έχει δείξει με όλους τους τρόπους μέσα σε έναν μήνα την περιφρόνησή της για την Ευρώπη συνολικά, αλλά και τις ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες ειδικότερα.
Το ουκρανικό είναι το κομβικό ζήτημα που καλείται να αντιμετωπίσει άμεσα η Ευρώπη και η Ε.Ε., με τις ενδείξεις από την πλευρά του Λευκού Οίκου τις τελευταίες ημέρες να είναι απογοητευτικές.
Η νέα γερμανική κυβέρνηση θα κληθεί να δώσει λύσεις στα οικονομικά και το μεταναστευτικό, αλλά και στην αντιμετώπιση της ανόδου της ακροδεξιάς στη χώρα και πανευρωπαϊκά και, εν κατακλείδι, για τη συνοχή ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου