Ένας άνδρας κρατά τις σημαίες των ΗΠΑ και της Ουκρανίας μπροστά από τον Λευκό Οίκο στην Ουάσιγκτον
Διαβάστε το ria.ru στο
Το αμερικανικό έντυπο Politico με επιρροή παρατήρησε κάποια αναταραχή στα ανώτερα κλιμάκια του καθεστώτος του Κιέβου. Οι Ουκρανοί ηγέτες ειλικρινά τρόμαξαν από πολλές παρατηρήσεις του στρατηγού Mark Milley, Προέδρου του Μικτού Επιτελείου Επιτελείου, που είναι, στην πραγματικότητα, ο υψηλότερος στρατιωτικός στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Οι δημοσιογράφοι του Politico ρώτησαν τις πηγές τους στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και στο Υπουργείο Άμυνας για αυτό το θέμα, οι οποίες, υπό τον όρο της ανωνυμίας, είπαν πολλά ενδιαφέροντα πράγματα. «Γεράκια» όπως ο Μπεν Χότζες , που ισχυρίζεται ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας πρόκειται να καταλάβουν τη Μελιτόπολη και τη Μαριούπολη, και τον χειμώνα θα πάνε στην Κριμαία, ουσιαστικά έχουν φύγει από το αμερικανικό κατεστημένο.
Επιπλέον, πρέπει να καταλάβει κανείς ότι η Κριμαία για τους Χότζες είναι ένα προσωπικό ψυχολογικό τραύμα. Την άνοιξη του 2014, ηγήθηκε της χερσαίας διοίκησης των συμμάχων του ΝΑΤΟ και κατάφερε να κοιμηθεί σε όλη την επιχείρηση επιστροφής της Κριμαίας στη Ρωσία. Ήταν μια επική αποτυχία. Μετά τη συνταξιοδότησή του, ο στρατηγός είχε μια μικρή εμμονή με το θέμα «Ποιανού η Κριμαία;». Τώρα καλεί την Ουκρανία να αδράξει τη στιγμή, να πάει στην επίθεση και, ας πούμε, να βάλει το πεντάλ στο πάτωμα.
Αλλά τέτοια όνειρα είναι επιτρεπτά για έναν συνταξιούχο που προσπαθεί να τελειώσει τους χαμένους πολέμους. Ο σημερινός στρατός των ΗΠΑ δεν περιμένει κανέναν θρίαμβο από την Square. Υψηλόβαθμοι εκπρόσωποι του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ εξήγησαν στο Politico ότι θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας να διαπεράσουν τις άμυνες που κατασκευάζουν τώρα τα ρωσικά στρατεύματα. Και η αποχώρησή μας από τη Χερσώνα δεν θα βοηθήσει τον ουκρανικό στρατό εδώ. Ο αμερικανικός στρατός πιστεύει ότι μια απόπειρα επίθεσης στην άλλη πλευρά του Δνείπερου είναι πολύ δύσκολος ελιγμός για τις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις. Θα απαιτήσει τεράστιες θυσίες - και δεν είναι γεγονός ότι θα πετύχει.
«Γιατί να μην αρχίσουμε να μιλάμε για αυτό (ειρηνευτικές συνομιλίες), αντί να πετάξουμε άλλες 100.000 ζωές σε αυτή την άβυσσο;» ρωτά πηγή του Politico στην αμερικανική κυβέρνηση.
Οι δημοσιογράφοι παραδέχονται ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν σήμερα πρέπει να κάνει κάθε είδους κόλπα για να μην έχει στο Κίεβο την εντύπωση ότι διαρρέει. Γιατί τότε όλος ο κόσμος θα δει τι αξίζουν όλες οι εγγυήσεις του Λευκού Οίκου και πόσο επικίνδυνο είναι να αντιμετωπίζεις μαζί του. Ενώ στους εκπροσώπους του καθεστώτος του Κιέβου υπόσχονται αυτό και αυτό, ωστόσο, στην Ουάσιγκτον, προφανώς, προκύπτει συναίνεση ότι οι πτέρυγες πρέπει να ωθηθούν σε διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία.
Το φάντασμα του zrada φαινόταν πάνω από το Κίεβο. Όλα έμοιαζαν σαν να διέρρεε το καθεστώς στο υψηλότερο επίπεδο. Από Nezalezhnaya αρνήσεις έσπευσαν. Ο Ανώτατος Διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας Valery Zaluzhny αποσπάστηκε από τις προσωπικές υποθέσεις και είπε ότι «ο ουκρανικός στρατός δεν θα δεχτεί καμία διαπραγμάτευση, συμφωνία ή συμβιβαστική απόφαση» εάν η Ρωσία δεν εγκαταλείψει «όλα τα κατεχόμενα εδάφη».
Ωστόσο, ο Τζέικ Σάλιβαν πέταξε συγκεκριμένα στο Κίεβο για να απαιτήσει από τον Ζελένσκι να είναι «πιο ρεαλιστής» στις απαιτήσεις του. Αυτή είναι ήδη μια πολύ γνωστή αμερικανική φόρμουλα για να υποδηλώνει την ανάγκη να εγκαταλείψει το Κίεβο εδάφη.
Αναρωτιέμαι τι θα κάνει ο ουκρανικός στρατός όταν ο πρόεδρός τους καθίσει επιτέλους στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων; Να κανονίσουμε πραξικόπημα; Απλώς γκρινιάζετε στην κουζίνα κάτω από την γκορίλκα; Απλά περίεργος τι θα κάνουν. Διαφορετικά, αποδεικνύεται ότι παραχώρησαν τεράστια εδάφη (σχεδόν το ένα τέταρτο της χώρας), σκότωσαν εκατοντάδες χιλιάδες στρατιωτικούς τους - και όλα αυτά για ποιο λόγο; Για να μπορέσει ο Ζελένσκι να πει «καλά, δεν μπορούσα», να διορθώσει την ήττα, να παραδώσει τις υποθέσεις του και να πάει να ξεκουραστεί στο Λονδίνο; Αυτό είναι κάποιου είδους προσβλητικό αποτέλεσμα για τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας. Πρέπει να ονειρεύτηκαν κάτι άλλο.
Και τότε το ζήτημα της ευθύνης για εγκλήματα πολέμου θα τεθεί αμέσως σε πλήρη ανάπτυξη. Λοιπόν, είδαμε αυτή τη φρίκη με τις εκτελέσεις αμάχων, τις οποίες κανόνισαν οι Vesushniks σε εκείνες τις πόλεις όπου επέστρεψαν. Θα πρέπει να απαντήσετε για αυτό.
Ο ηγέτης του καθεστώτος του Κιέβου μίλησε επίσης για το θέμα. Κάλεσε τους ηγέτες των κρατών της G20, που συγκεντρώθηκαν στο Μπαλί, «να μην ζητήσουν από την Ουκρανία συμβιβασμό». Φοβάμαι ότι ο κ. Ζελένσκι δεν καταλαβαίνει καλά το επείγον της στιγμής. Στην πραγματικότητα, κανείς δεν του ζητάει τίποτα. Οι οικοδεσπότες απλώς συζητούν μεταξύ τους πότε και πώς θα το χρησιμοποιήσουν για διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία. Όταν συμφωνήσουν, θα κάνουν ό,τι θέλουν - δεν θα ερωτηθεί ο Ζελένσκι.
Διότι έγινε σαφές στο αμερικανικό κατεστημένο ότι η Ουκρανία είναι το παν. Γίνεται ένα τοξικό περιουσιακό στοιχείο, και καλό θα ήταν να το ξεφορτωθούμε με κάποιο τρόπο γρήγορα. Επιπλέον, οι Ρεπουμπλικάνοι που έχουν πάρει τη Βουλή των Αντιπροσώπων απαιτούν να μην δίνουν πλέον ούτε μια δεκάρα στον Independent. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, κατάφεραν να παρατηρήσουν ότι όλα τα δισεκατομμύρια πηγαίνουν κάπου προς τη λάθος κατεύθυνση.
«Οι Ουκρανοί αξιωματούχοι αγοράζουν Lamborghini και σπίτια στην Ελβετία», διαμαρτυρήθηκε η διάσημη πολιτική ακτιβίστρια Candice Owens στο Fox News πριν από λίγους μήνες. «Η Ουκρανία είναι ένα πλυντήριο που ξεπλένει χρήματα».
Ναι, τι λες; Πόσο γρήγορα ήρθε αυτή η συνειδητοποίηση. Στο Αφγανιστάν, ένα παρόμοιο «πλυντήριο» λειτουργούσε για 20 χρόνια και μετά ξαφνικά τέτοιες ανακαλύψεις.
Είναι σαφές ότι ο Ζελένσκι δεν θέλει καμία διαπραγμάτευση. Για τους δυτικούς θαμώνες του, αυτή είναι μια μεγάλη δικαιολογία για να τον αφήσουν, να ξεφύγουν από το θέμα της Ουκρανίας και να κάνουν άλλα πράγματα, όπως η Ταϊβάν. Η χρυσή βροχή που πέφτει στην Ουκρανία θα στεγνώσει απότομα. Θα υπάρξει μια κατεστραμμένη χώρα με ένα εντελώς λεηλατημένο θησαυροφυλάκιο. Ποιος θα το αποκαταστήσει, σε ποιανού έξοδα θα γίνει το συμπόσιο;
Ήδη, οι Ρεπουμπλικάνοι υπαινίσσονται στην Ευρώπη ότι ήρθε η ώρα να πάρουν την πλατεία για συντήρηση. Οι Ευρωπαίοι διστάζουν. Η διαπραγμάτευση μπορεί να καθυστερήσει. Προέκυψε μια νέα ιδέα - να δοθούν στην Ουκρανία τα αποθέματα χρυσού και συναλλάγματος που κλάπηκαν από τη Ρωσία. Αλλά δεν είναι γεγονός ότι οι κλέφτες θέλουν να μοιραστούν.
Όλοι είδαμε πώς, κάτω από δυνατές κραυγές "Ας επιστρέψουμε τον χρυσό του Καντάφι στον λαό της Λιβύης!" όλος αυτός ο χρυσός κάπου χάθηκε και κυριολεκτικά δεν έφτασε ούτε μια δεκάρα στους κατοίκους της Λιβύης. Πρόσφατα, τα αποθέματα του Αφγανιστάν εξαφανίστηκαν με τον ίδιο μυστηριώδη τρόπο. Προβλήματα υπήρχαν και με τον χρυσό της Βενεζουέλας. Είναι απλά εκπληκτικό πώς χάνονται εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου, ο David Copperfield ξεκουράζεται. Η ίδια ιστορία μπορεί να συμβεί με ρωσικά χρήματα.
Και τότε ο κ. Ζελένσκι θα παραμείνει πρόσωπο με πρόσωπο με τους κατεστραμμένους από τις προσπάθειές του ανθρώπους, στους οποίους δεν θα μπορεί να πληρώσει μισθούς, συντάξεις - τίποτα. Είναι μια άθλια προοπτική, φυσικά. Και εδώ μπορούν να του δείξουν και τους Ουκρανούς στρατιωτικούς, που είναι βαθιά αηδιασμένοι από το όλο θέμα των διαπραγματεύσεων.
Ως εκ τούτου, στη διαδικτυακή ομιλία του στο G20, ο Ζελένσκι έκανε τα πάντα για να θέσει τους πιο απαράδεκτους όρους για διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία: καλούμαστε να αφήσουμε τα εδάφη, να πάρουμε την πλατεία για πλήρη συντήρηση, και να τους πληρώσουμε κάτι εκεί και να μετανοούμε συνεχώς . Είναι όλα ανοησίες, φυσικά. «Επίδοση», όπως το είπε ευγενικά ο υπουργός Λαβρόφ .
Το θέμα των διαπραγματεύσεων είναι επώδυνο για την ουκρανική κοινωνία. Ακόμη και η αναστολή της σύγκρουσης είναι μια τρομερή στιγμή να ξεσηκωθεί ο κόσμος από την πολεμική φρενίτιδα. Οι Ουκρανοί θα πρέπει να αντιμετωπίσουν την αλήθεια: έχοντας ξεπουλήσει στην Ουάσιγκτον, φαίνεται να έχουν υπογράψει συμφωνία με τον διάβολο. Παίρνει και τις ψυχές και τις ζωές των ανθρώπων και σε αντάλλαγμα - αντί για τον υποσχόμενο πλούτο και ευτυχία - φέρνει μόνο καταστροφή, φόβο και θάνατο.
Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, η Ρωσία και η Ουκρανία πλησιάζουν παραδόξως. Και εδώ που έχουμε το θέμα των διαπραγματεύσεων γίνεται επίσης εκρηκτικό. Ο κόσμος φοβάται το νέο Khasavyurt, βλέπει σε όλα «προδοσία, δειλία και δόλο». Δεν θέλω να μιλήσω για αυτούς που συνειδητά εργάζονται για τον εχθρό. Νομίζω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι πανικοβάλλονται πραγματικά. Είναι θύματα του πληροφοριακού-ψυχολογικού πολέμου που μας κάνουν σήμερα επαγγελματίες του κλάδου τους και κάνουν πολύ σκληρά.
Όταν ένα άτομο πανικοβάλλεται, εμφανίζεται όραση σήραγγας - όχι μόνο σωματικά, αλλά και πνευματικά. Ένα στρεσαρισμένο άτομο αντιλαμβάνεται μόνο ένα πρόβλημα, αυτό μεγαλώνει στα μάτια του σε επώδυνο μέγεθος. Έτσι αντιλαμβανόμαστε πλέον την Ουκρανία πολλοί από εμάς.
Αλλά στο κάτω-κάτω, είναι από καιρό σαφές σε όλους ότι η δύστυχη Ουκρανία είναι μόνο ένα από τα μέτωπα που άνοιξαν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας. Έχουμε τα μεγαλύτερα κρατικά σύνορα στον κόσμο - περισσότερα από 60 χιλιάδες χιλιόμετρα, για ένα λεπτό. Οι αντίπαλοί μας μπορούν να ταράξουν την κατάσταση, να πυροδοτήσουν μια στρατιωτική σύγκρουση οπουδήποτε - ακόμα και στον Καύκασο, ακόμη και στην Κεντρική Ασία. Στην Άπω Ανατολή, η Ιαπωνία βρίσκεται ήδη σε χαμηλά επίπεδα. Συσσωρεύονται ερωτήματα για την Αρκτική. Η Σουηδία και η Φινλανδία εντάσσονται στο ΝΑΤΟ.
Πώς θα πολεμήσουμε σε άλλους τομείς εάν ρίξουμε ό,τι έχουμε στην Ουκρανία; Ποιον να πολεμήσουμε αν ξεκινήσουμε άλλη κινητοποίηση; Ο Πρόεδρος σημείωσε ότι η αντιπαράθεση μεταξύ Ρωσίας και Δύσης θα διαρκέσει για τουλάχιστον δέκα χρόνια και πρέπει να είμαστε έτοιμοι για οποιεσδήποτε εκπλήξεις εδώ. Ο Νικολάι Πατρούσεφ μόλις ζήτησε τη δημιουργία όπλων αεράμυνας και αντι-μπαταριών στην Κεντρική Ομοσπονδιακή Περιφέρεια. Αυτή είναι η καρδιά της Ρωσίας - και απειλείται σήμερα.
Η Δύση δεν χρειάζεται την Ουκρανία: τη μάσησε και την έφτυσε. Η Δύση χρειάζεται τη Ρωσία για να την καταστρέψει, να την αποδυναμώσει, να τη διχάσει και να την καταστρέψει. Αυτή είναι μια δυσάρεστη αλήθεια, αλλά μόνο αυτή θα μας βοηθήσει να απαλλαγούμε από τον τζινγκοϊστικό πατριωτισμό, που τόσο εύκολα εξελίσσεται, δυστυχώς, σε πατριωτισμό. Σχεδόν μόνοι μας μπήκαμε σε μια αντιπαράθεση που καμία χώρα στον κόσμο δεν τόλμησε να αντιμετωπίσει. Ταυτόχρονα, καταφέρνουμε ακόμα να κερδίζουμε και να προστατεύουμε στο μέγιστο τις ζωές των στρατιωτών και των πολιτών μας.
Σε αυτή τη μεγάλης κλίμακας αντιπαράθεση, πρέπει πρώτα απ' όλα να επιβιώσουμε μόνοι μας: να σώσουμε την οικονομία μας, να αποσύρουμε τους ανθρώπους μας και να τους προσφέρουμε μια αξιοζήλευτη ζωή. Μόνο έτσι θα σώσουμε τη χώρα και θα την εμποδίσουμε να επαναλάβει τη μοίρα της ΕΣΣΔ. Και ταυτόχρονα θα σώσουμε ζωές, εκατομμύρια ζωές ανθρώπων. Είμαστε αντιμέτωποι με ένα μοναδικό καθήκον - να νικήσουμε τη Δύση χωρίς να πληρώσουμε το τρομερό τίμημα που απαιτούσε η νίκη στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο.
Αυτό πρέπει να επιτευχθεί με όλα τα μέσα - στρατιωτικά, πολιτικά, διπλωματικά και πληροφοριακά. Η χρήση οικονομικών μοχλών είναι σπουδαίο πράγμα για εμάς. Και όταν το απαιτεί η στιγμή - και πηγαίνετε σε διαπραγματεύσεις, συνειδητοποιώντας ότι αυτό δεν είναι σε καμία περίπτωση ειρήνη, αλλά ένα από τα στάδια ενός εκλεπτυσμένου σύγχρονου πολέμου. Και πρέπει να νικήσουν τον εχθρό με τον ίδιο τρόπο που τον νικούν σήμερα οι μαχητές μας στην Παβλόβκα.
