Την λήψη έκτακτων μέτρων αναμένεται να ζητήσει και επίσημα από την Ιταλία το Eurogroup, καθώς, όπως μεταδίδει ο ιταλικός τύπος οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης ζήτησαν έξτρα... λιτότητα στον προϋπολογισμό του 2017.
Η εφημερίδα Il Messaggero επισημαίνει ότι στο Eurogroup η Ευρωζώνη ζήτησε να συμπεριληφθούν έκτακτα μέτρα στον προϋπολογισμό του 2017, ωστόσο, εξαιτίας της πολιτικής κατάστασης θα δώσουν μια πίστωση χρόνου στην ιταλική κυβέρνηση.
Οι υπουργοί οικονομικών της ζώνης του Ευρώ, τονίζει όμως η Il Messaggero, διαπίστωσαν ότι «οι προσπάθειες που καταβάλλονται στο πλαίσιο του ιταλικού προϋπολογισμού για το 2017» θα είναι σαφώς πιο περιορισμένες από τους στόχους που θέτει το Σύμφωνο. Με επιδείνωση που αντιστοιχεί στο 0,5 του ΑΕΠ, αντί για την βελτίωση της τάξης του 0,6% που προέβλεπαν οι κανόνες.
Η διαπίστωση αυτή, αναφέρει ο ιταλικός Τύπος, δεν αλλάζει ακόμη κι αν ληφθούν υπόψη οι δαπάνες της Ιταλίας για το προσφυγικό και το μεταναστευτικό. Σύμφωνα με ανεπίσημες πηγές, μπορεί να ζητηθεί από την Ιταλία εξοικονόμηση πόρων και περικοπή δαπανών της τάξης των πέντε δισεκατομμυρίων ευρώ.
Πρωθυπουργός μέχρι το Σαββατοκύριακο
Την ίδια στιγμή, ο Ματέο Ρέντσι θα παραμείνει πρωθυπουργός μέχρι το τέλος της εβδομάδας, δηλαδή μέχρι να δοθεί από το κοινοβούλιο το οριστικό «πράσινο φως» στον κρατικό προϋπολογισμό για το 2017.
Στη Βουλή και στη Γερουσία συνεχίζει ούτως ή άλλως να υφίσταται κοινοβουλευτική πλειοψηφία του Δημοκρατικού Κόμματος και της Νέας Κεντροδεξιάς, αλλά ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Ματαρέλα ζήτησε από τον Ρέντσι να παραμείνει για λίγες ημέρες ώστε να είναι βέβαιος ότι δεν θα υπάρξει καμία «απρόβλεπτη έκπληξη» σε ό,τι αφορά την πορεία του προϋπολογισμού.
Σχετικά με την μετέπειτα πορεία, όλες οι μέχρι τώρα δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών δείχνουν ότι θα πρέπει να προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές, αφού πρώτα αλλάξει το εκλογικό σύστημα. Τα Πέντε Αστέρια και η Λέγκα θεωρούν ότι μπορούν να εκμεταλλευθούν το κλίμα δυσαρέσκειας και απογοήτευσης που προέκυψε από την μεγάλη επικράτηση του «όχι» στο δημοψήφισμα, ενώ η Φόρτσα Ιτάλια του Μπερλουσκόνι κατά βάθος θα ήθελε περισσότερο χρόνο για να μπορέσει να αναδιοργανωθεί. Όσο για την κεντροαριστερά, ο Ματέο Ρέντσι δεν σκοπεύει σε καμία περίπτωση να συνεχίσει να φθείρεται.
Στενοί του συνεργάτες αφήνουν να διαρρεύσει ότι, παρά τις δυσκολίες, θα επιλέξει την οδό των πρόωρων εκλογών και θα προσπαθήσει να προβάλει με έμφαση τα θετικά σημεία του κυβερνητικού του έργου, που διήρκεσε σχεδόν τρία χρόνια. Πολλά θα εξαρτηθούν, βέβαια, από το κλίμα στο εσωτερικό του Δημοκρατικού Κόμματος, όπου η εσωτερική, αριστερή αντιπολίτευση, ετοιμάζεται να δώσει σκληρή μάχη κατά του Ιταλού πρωθυπουργού, κατηγορώντας τον ότι δεν έδωσε την πρέπουσα προσοχή στα κοινωνικά προβλήματα της χώρας.
Αντιμέτωπος και με την αριστερή πτέρυγα
Στο εσωκομματικό πεδίο ο Ρέντσι έχει να αντιμετωπίσει και την αριστερή πτέρυγα του κόμματός του, η οποία θα προσπαθήσει να ανακτήσει τον έλεγχο του Δημοκρατικού Κόμματος.
Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει ο ειδικός αναλυτής της Il Manifesto, Αντρέα Φαμπότσι, στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η αριστερή πτέρυγα του Δημοκρατικού Κόμματος θα επιχειρήσει να ανακαταλάβει το κόμμα, διαχωρίζοντας την εμφανή «ευρω-σοσιαλδημοκρατική» μορφή που είχε υιοθετήσει ο Ματέο Ρέντσι.
Ήδη, στα μέσα του 2017, θα πραγματοποιηθεί κρίσιμο συνέδριο του κόμματος, ενώ το δημοψήφισμα δημιούργησε μια νέα κατάσταση στον χάρτη της Αριστεράς και στην ίδια τη χώρα. Οι μη εντεταγμένες στην κυβέρνηση δυνάμεις είχαν ταχθεί αναφανδόν υπέρ του «όχι».
Τώρα οι εκτός κι εντός κυβερνητικού κόμματος πτέρυγες καλούνται ν' ανασυνταχθούν κι ενδεχομένως σε ορισμένα σημεία να συμπλεύσουν ενόψει μελλοντικών ανακατατάξεων, υπογραμμίζει ο Φαμπότσι.
Προσθέτει, ακόμη, ότι η μελλοντική θέση της εκτός Δημοκρατικού Κόμματος Αριστεράς «αποτελεί μία δύσκολη εξίσωση. Διότι, είναι ορατός ένας κίνδυνος για αλυσσιδωτές διασπάσεις στους κόλπους της. Κατ' αρχάς, τίθεται το ζήτημα μίας πρώτης διάσπασης, ένθεν και ένθεν, κι η οποία ενδέχεται να είναι άμεση, όσον αφορά την πιθανότητα, μεγάλη, ή μικρή, να στηριχθεί μία μεταβατική κυβέρνηση μετά τις εξελίξεις που διαγράφονται στον ορίζοντα έπειτα από το δημοψήφισμα, ενώ σε μέλλοντα χρόνο, η διάσπαση μπορεί να αφορά εκείνους που θα θελήσουν να συστοιχηθούν με το PD κι εκείνους που θα προτιμήσουν μία αυτόνομη κάθοδο στην πολιτική κονίστρα».
Ωστόσο, ορατό παραμένει και το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών στον ορίζοντα κι η επίδοση της εκτός PD Αριστεράς, αποτελεί ένα αίνιγμα, προσθέτει ο ίδιος: «το ερώτημα για τη δύναμη που μπορεί να αποκομίσει η μη κυβερνητική αριστερά από τις εκλογές εξαρτάται κατά μέγα ποσοστό από τον εκλογικό νόμου που θα ισχύσει. Έναν νόμο που ακόμη δε γνωρίζουμε και που από την αναλογικοτητά του και τις διαφαινόμενες ποσοστόσεις και τα όρια εισόδου στο Κοινοβούλιο θα καθορισθεί εάν θα καθίσταται σχεδόν αναγκαίο να υπάρξουν εκλογικές συμμαχίες, ή όχι».
Το αίνιγμα για την μελλοντική επίδοση της εξωκυβερνητικής Αριστεράς είναι σήμερα ακόμη πιο περίπλοκο, καθώς ήδη μοιάζει συρρικνωμένη κι ένα μέρος της έχει απορροφηθεί ήδη από το κυβερνητικό κόμμα: «Σε κάθε περίπτωση, το πιο πρόσφατο και τελευταίο δεδομένο που έχουμε για να αξιολογήσουμε τη δύναμη μίας εκτός PD Αριστεράς είναι μόνον το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών του 2014, οπότε η Λίστα για μία Άλλη Ευρώπη με τον Τσίπρα, εμπνευσμένη από την τότε πορεία του Έλληνα πρωθυπουργού, κατόρθωσε να ξεπεράσει για λίγο το όριο του 4%, αποκομίζοντας περίπου ένα εκατομμύριο ψήφους. Ωστόσο, έκτοτε η Λίστα αυτή, που συσπείρωνε πολλές αριστερές οργανώσεις, προσωπικότητες και δυνάμεις, ήδη έχει διασπασθεί κι έχει επιμερισθεί σε πολλές κατευθύνσεις--ακόμη κι εντός του PD. Θα δούμε», καταλήγει ο δημοσιογράφος της Il Manifesto.
Την ίδια στιγμή που ολόκληρη σχεδόν η αντιπολίτευση αρνήθηκε την συμμετοχή των αρμοδίων βουλευτών της στην επιτροπή της Βουλής για θέματα εθνικής πολιτικής και άμυνας, που με πρωτοβουλία του Υπουργού Εθνικής Άμυνας έγινε στο ακριτικό Καστελόριζο,η Τουρκία με τις κινήσεις που επιχειρεί προς την Ρωσία και το σύμφωνο της Σανγκάης, προκαλεί τεχνηέντως κατασκευασμένες λεκτικές κρίσεις με την Ελλάδα.Η Τουρκία στριμωγμένη πλέον με κάθε τρόπο κάνει κινήσεις που μπορεί να προκαλέσουν κρίση στην Ανατολική Πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Πέραν αυτών προσπαθεί να δημιουργήσει ανησυχία στη Δύση, σε βαθμό που θα οδηγήσει την νέα Αμερικανική Κυβέρνηση να αναθεωρήσει τη στρατηγική της στο Κουρδικό ζήτημα Οι Τούρκοι δεν 
