Τέλος της λιτότητας ή τέλος (μιας ακόμη) αυταπάτης;

Δημοσιεύθηκε: 24 Φεβρουαρίου 2017, 06:45 , Τελευταία Ενημέρωση: 24/02/2017, 12:45

Share9

• 
• 
• A+
• A-

Σχετικά tags

Eurogroup

Διαπραγμάτευση

ΔΝΤ

αξιολόγηση

Eurogroup

Στην ελληνική πολιτική ζωή, μαθαίνουμε να ζούμε με δύο αλήθειες: την... αληθινή αλήθεια και την «αλήθεια» των non paper του Μαξίμου.

Του ΓΡΗΓΟΡΗ ΣΑΜΠΑΝΗ* 

Στο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου, όλος ο πλανήτης κατάλαβε ότι συμφωνήθηκε να επιστρέψουν στην Αθήνα οι τεχνοκράτες των Θεσμών, επειδή η κυβέρνηση δέχθηκε αυτό που ως τώρα διεκήρυσσε ότι θα αρνηθεί μέχρις εσχάτων: Nα συζητήσει πώς (και όχι αν) θα εφαρμοσθούν τα σκληρά μέτρα που ζητά το ΔΝΤ για μετά τη λήξη του τρίτου μνημονίου.

Αυτή είναι η απλή και κοινώς αντιληπτή αλήθεια για τη «συμφωνία» της 20ης Φεβρουαρίου. Πριν, όμως, προλάβει να φθάσει ο πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ στην αίθουσα όπου θα ενημέρωνε τους δημοσιογράφους, το Μαξίμου έθεσε σε κυκλοφορία ένα non paper, όπου παρουσίασε τη δική του... μετα-αλήθεια (post truth, που λένε και οι Αμερικανοί): Ότι το Eurogroup δεν συμφώνησε να συζητηθούν νέα μέτρα λιτότητας, αλλά συμφώνησε για το... τέλος της λιτότητας στην Ελλάδα!
Έδωσε μάλιστα το Μαξίμου στη δημοσιότητα και το... μαθηματικό τύπο που διέπει τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου: Για κάθε μέτρο λιτότητας μετά το 2018, θα εφαρμοσθεί και ένα μέτρο δημοσιονομικής επέκτασης, άρα το τελικό αποτέλεσμα θα είναι δημοσιονομικά ουδέτερο. Άρα, «ούτε ευρώ πρόσθετης λιτότητας». Ο Αλέξης Τσίπρας δικαιώθηκε!

Και ο λιγότερο ενημερωμένος περί τα οικονομικά Έλληνας πολίτης αντιλαμβάνεται εύκολα ότι πρόκειται για προπαγανδιστικές κατασκευές, μέσα στις οποίες μια πολιτικά αμήχανη κυβέρνηση πασχίζει να κρύψει την όχι ιδιαίτερα επιτυχή κατάληξη των  διαπραγματεύσεων.
Άλλωστε, ο κ. Ντάισλεμπλουμ, όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφο για το αν ισχύει το ελληνικό αφήγημα περί «τέλους της λιτότητας», αρκέσθηκε να πει ότι ο ίδιος δεν είπε κάτι τέτοιο. Ο δε Ευκλείδης Τσακαλώτος απέφυγε να ενημερώσει τους δημοσιογράφους στις Βρυξέλλες, όπως κάνει πάντα μετά τις συνεδριάσεις του Eurogroup, προφανώς επειδή θα δυσκολευόταν να υποστηρίξει τις ενθουσιώδεις διακηρύξεις του αθηναϊκού non paper.

Μια επικίνδυνη φαντασίωση για το ΔΝΤ

Πέρα από τα τεχνάσματα της πολιτικής επικοινωνίας, υπάρχει η ουσία των όσων συμφωνήθηκαν στις 20 Φεβρουαρίου. Και η ουσία είναι ότι πάλι η κυβέρνηση, όπως ομολογημένα από τον πρωθυπουργό έκανε και κατά το α’ εξάμηνο του 2015, βάσισε τη στρατηγική της έναντι των δανειστών σε μια επικίνδυνη αυταπάτη -αυτή την φορά για το ρόλο του ΔΝΤ στο οικονομικό πρόγραμμα.

Το καλοκαίρι του 2015, η πρώτη κυβέρνηση Τσίπρα κατέληξε με τους Ευρωπαίους δανειστές σε μια συμφωνία, που είχε μια σοβαρή κατασκευαστική ατέλεια, ή -αν το δούμε αλλιώς- έκρυβε μια επικίνδυνη για την Ελλάδα αντίφαση: ήταν μια συμφωνία την οποία απέρριπτε το ΔΝΤ, επειδή δεν πίστευε ότι μπορεί η Ελλάδα να πετύχει πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ και θεωρούσε ότι οι Ευρωπαίοι δανειστές όφειλαν να αποδεχθούν μια ελάφρυνση χρέους «που θα ξεπερνούσε ο,τιδήποτε είχε συζητηθεί ως τότε».

Παρά ταύτα, ακρογωνιαίος λίθος του τρίτου προγράμματος (και εδώ έγκειται η επικίνδυνη αντίφαση) ήταν, όπως ρητά αναφερόταν στο μνημόνιο, η συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου όχι με απλό ρόλο συμβούλου, αλλά με την παροχή νέας χρηματοδότησης.

Αποδέχθηκε, λοιπόν, η ελληνική κυβέρνηση να τοποθετηθεί στα θεμέλια του προγράμματος που συμφώνησε με τους Ευρωπαίους μια βραδυφλεγής βόμβα, που αργά ή γρήγορα θα έσκαγε: στο πλαίσιο της πρώτης αξιολόγησης του προγράμματος, ή το αργότερο της δεύτερης, θα ήταν υποχρεωμένη να συζητήσει με το Ταμείο τις δικές του αξιώσεις για να συμμετάσχει στο πρόγραμμα και να τις ικανοποιήσει σε τέτοιο βαθμό, ώστε να γίνει πραγματικότητα αυτή η συμμετοχή.

Από την πλευρά του, το Ταμείο επαναλαμβάνει εδώ και δύο χρόνια περίπου τα ίδια πράγματα. Για να το θέσουμε όπως το είχε πει ο Πόουλ Τόμσεν στην Ντέλια Βελκουλέσκου, σε εκείνη την τηλεφωνική συνδιάλεξη που αποκαλύφθηκε από τα Wikileaks, το ΔΝΤ δεν θα αποδεχόταν αστεία μέτρα («Mickey Mouse stuff»). Θα επέμενε μέχρι τέλους σε επώδυνα μέτρα, όπως η μείωση του αφορολόγητου ορίου και των ήδη καταβαλλόμενων συντάξεων.

Μπροστά σε αυτό το θεμελιώδες πρόβλημα, δηλαδή στην αναγκαιότητα να λάβει μέτρα που υποδεικνύει το ΔΝΤ, ακόμη και αν εφαρμόζει με επιτυχία (σε επίπεδο επίτευξης δημοσιονομικών στόχων, τουλάχιστον) το πρόγραμμα που συμφώνησε με τους Ευρωπαίους, η κυβέρνηση όρθωσε μια... αυταπάτη: Οτι θα μπορούσε να καθυστερεί τις διαπραγματεύσεις με τις αρνήσεις των μέτρων του ΔΝΤ, μέχρι που (με μαγικό τρόπο....) το Ταμείο θα συμφωνούσε με τους Ευρωπαίους για την αποχώρησή του από το πρόγραμμα, μένοντας σε ένα ρόλο «δύστροπου» τεχνικού συμβούλου, που συνεχώς θα γκρινιάζει και ουδέποτε θα εισακούεται.

Και αυτή η αυταπάτη θρυμματίσθηκε από την πραγματικότητα, όπως είχε συμβεί με την αυταπάτη περί υπερήφανης διαπραγμάτευσης, που θα έδινε τέλος στα μνημόνια. Ο Β. Σόιμπλε προειδοποίησε ανοικτά ότι πρόγραμμα δεν υπάρχει χωρίς το ΔΝΤ και χωρίς πρόγραμμα θα άνοιγαν πάλι οι συζητήσεις για Grexit. Και στις 20 Φεβρουαρίου η κυβέρνηση υποχρεώθηκε να κάνει αυτό που αρνείται από την αρχή της εφαρμογής του τρίτου προγράμματος: Να συζητήσει με την ομάδα Τόμσεν όχι «αν», αλλά «πώς» θα εφαρμοσθούν οι μειώσεις στο αφορολόγητο και στις συντάξεις.

Να μη χαθεί άλλος χρόνος

Κάθε λογικός παράγοντας που κινείται σε αυτή την ταλαιπωρημένη οικονομία εύχεται να μη χαθεί άλλος πολύτιμος χρόνος, επειδή η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να αποδείξει τη βασιμότητα κάποιας άλλης αυταπάτης.
Ήδη, το κόστος της αυταπάτης για την υποτιθέμενη αποχώρηση του Ταμείου είναι πολύ βαρύ.

• Η δεύτερη αξιολόγηση, αν κλείσει τον Απρίλιο, θα έχει κλείσει με καθυστέρηση 14 μηνών.
• Ο κίνδυνος να περάσουμε σε αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης και κατά το πρώτο τρίμηνο του 2017 είναι ορατός. Αν συμπληρωθούν δύο συνεχή τρίμηνη συρρίκνωσης θα έχουμε περάσει επίσημα σε νέα ύφεση.
• Το τραπεζικό σύστημα δοκιμάζεται πολύ σκληρά από τις καθυστερήσεις και κινδυνεύουμε να εκτροχιασθούν τα επιχειρησιακά σχέδια που εφαρμόζονται με αυστηρή εξωτερική επιτήρηση.
• Οι συντελεστές της οικονομίας, από τη μεγαλύτερη επιχείρηση ως τον τελευταίο εργαζόμενο, δοκιμάζονται επίσης, ενώ οι επενδυτές αποθαρρύνονται.

Ας μην προσπαθήσει, λοιπόν, η κυβέρνηση, μέσα από μια ακόμη, δήθεν ηρωική διαπραγμάτευση με το ΔΝΤ, να επιβεβαιώσει τις φαντασιώσεις περί τέλους της λιτότητας. Όλοι αντιλαμβάνονται ότι το τέλος της λιτότητας δεν έχει έλθει, ούτε και μπορεί να έλθει με μαγικό τρόπο, επειδή το έγραψε η κυβέρνηση σε κάποιο non paper. Η δημοσιονομική πολιτική δεν μπορεί παρά να είναι περιοριστική για πολλά χρόνια, από τη στιγμή που η χώρα είναι υποχρεωμένη να πετυχαίνει μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα, για να καλύπτει το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους.

Οι πολίτες έχουν την ωριμότητα να μην περιμένουν θαύματα, έχουν διδαχθεί πολλά και με επώδυνο τρόπο από τα λάθη και τα ψεύδη των «θαυματοποιών». Αυτό που περιμένουν, προσεγγίζοντας με ρεαλισμό την πραγματικότητα, είναι να σπάσουν τα δεσμά αυτής της αέναης (και εντέλει αναποτελεσματικής) διαπραγμάτευσης με τους δανειστές, να σταθεροποιηθεί το χρηματοπιστωτικό περιβάλλον και να προχωρήσουν οι επενδύσεις, με αιχμή τις ιδιωτικοποιήσεις. Για να μπούμε επιτέλους σε τροχιά ανάκαμψης.
 Αν μπορεί αυτή η κυβέρνηση ας φέρει αυτό το αποτέλεσμα. Αν όχι, ας αφήσει το τιμόνι σε όποιους μπορούν.

___________________

* Οικονομολόγος, πρώην στέλεχος τράπεζας

Τα ακίνητα έχασαν το 41,3% της αξίας τους μέσα σε 8 χρόνια!

Τη συνέχιση των πτωτικών τάσεων στις τιμές, τόσο των οικιστικών όσο και των επαγγελματικών ακινήτων και τα επόμενα τρίμηνα, αλλά με επιβραδυνόμενο ρυθμό, προβλέπει η Τράπεζα της Ελλάδος στη σημερινή της έκθεση.
Η επιτυχής ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης, η ενίσχυση των προοπτικών ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, σε συνδυασμό με την προσδοκώμενη επιτυχή υλοποίηση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της δημόσιας ακίνητης περιουσίας και τη σταθεροποίηση του φορολογικού πλαισίου, αναμένεται να συμβάλουν, ώστε η αγορά ακινήτων να εισέλθει σε μια περίοδο σταδιακής σταθεροποίησης των τιμών και ενίσχυσης του επενδυτικού ενδιαφέροντος, εξαιτίας, τόσο των χαμηλών τιμών, όσο και των υψηλών αποδόσεων των ακινήτων οι οποίες έχουν διαμορφωθεί, εκτιμά η ΤτΕ.
Από το 2008, όπως αναφέρεται στην έκθεση της ΤτΕ, καταγράφεται σταθερά επιδείνωση, τόσο στις εμπορικές αξίες και τα μισθώματα, όσο και στα επίπεδα ζήτησης οικιστικών και επαγγελματικών ακινήτων. Οι πιέσεις στις εμπορικές αξίες και τα μισθώματα των οικιστικών και των επαγγελματικών ακινήτων συνεχίστηκαν και κατά τη διάρκεια του 2016, αν και με μικρότερη ένταση, σε σχέση με τα προηγούμενα έτη.
Η δυσκολία σταθεροποίησης και ανάκαμψης της εγχώριας αγοράς ακινήτων μπορεί να αποδοθεί κυρίως στο δυσμενές οικονομικό περιβάλλον, στην επιβολή των κεφαλαιακών ελέγχων και στην έλλειψη ρευστότητας, στα υψηλά ποσοστά ανεργίας, στις αρνητικές προσδοκίες των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών, στη μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος και στην αστάθεια του φορολογικού πλαισίου. Οι μοναδικοί τομείς οι οποίοι διαφοροποιήθηκαν και προσέλκυσαν επενδυτικό ενδιαφέρον ήταν αυτοί των τουριστικών ακινήτων και των ακινήτων εισοδήματος (γραφεία και καταστήματα) υψηλών προδιαγραφών.
Η αγορά των κατοικιών χαρακτηρίζεται από υπερβάλλουσα προσφορά, εξαιρετικά περιορισμένο αριθμό συναλλαγών και πτωτική τάση των τιμών, αν και με πιο συγκρατημένους ρυθμούς, καθώς οι υψηλοί ρυθμοί μείωσης των τιμών που είχαν καταγραφεί το 2012 και το 2013, αμβλύνθηκαν από το 2014 και έπειτα, ενώ στη διάρκεια του 2016 παρατηρήθηκε τάση σταδιακής σταθεροποίησης των τιμών.
Ειδικότερα, βάσει των στοιχείων-εκτιμήσεων που συλλέγονται από τα πιστωτικά ιδρύματα, οι ονομαστικές τιμές των διαμερισμάτων υποχώρησαν το 2016, με μέσο ετήσιο ρυθμό 2,2% (-4,2%, -2,5%, -1,5% και -0,6% το α’, β’, γ’ και δ’ τρίμηνο του 2016 αντίστοιχα), έναντι μείωσης 5,1% το 2015 και 7,5% το 2014.
Σωρευτικά πάντως, από το 2008 έως το 2016, οι τιμές των διαμερισμάτων μειώθηκαν κατά 41,3% (σε ονομαστικούς όρους), ενώ κατά γεωγραφική περιοχή η υποχώρηση των τιμών εξακολουθεί να είναι εντονότερη στα δύο μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα: -43,6% και Θεσσαλονίκη: -45,5%), έναντι των άλλων μεγάλων πόλεων (-38,7%) και των λοιπών περιοχών (-37,4%).

Επιμένει στις έρευνες στο Βόρειο Αιγαίο

Πόλεμος NAVTEX: Δεν υπάρχουν ζώνες ευθύνης στο Αιγαίο, λέει η Τουρκία

Κοινή χρήση

---

• 0

---

Αθήνα

Νέα ενημερωτική οδηγία (ΝΑVTEX) με την οποία απορρίπτει αντίστοιχη ελληνική, υποστηρίζοντας ότι στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο δεν υπάρχουν ζώνες ευθύνης, εξέδωσε η Τουρκία.

Χτες, Πέμπτη, η ελληνική πλευρά εξέδωσε οδηγία (NAVTEX 40/17) από τον σταθμό της Λήμνου, στην οποία αναφέρεται ότι ο τουρκικός σταθμός της Σμύρνης δεν είναι εξουσιοδοτημένος να εκδώσει ΝAVTEX γιατί η περιοχή ερευνών ανήκει σε ελληνική αρμοδιότητα.

Η οδηγία αυτή είχε εκδοθεί σε απάντηση της τουρκικής ΝAVTEX με αριθμό 244/17, με την οποία ο σταθμός Σμύρνης της Υπηρεσίας Ναυσιπλοΐας, Υδρογραφίας και Ωκεανογραφίας του τουρκικού Ναυτικού εξέδωσε ενημερωτική οδηγία (NAVTEX 244/17), με την οποία ενημέρωνε τους ναυτιλομένους για τη διεξαγωγή ερευνών στη συγκεκριμένη περιοχή για άγνωστο χρονικό διάστημα.

Η ίδια τουρκική υπηρεσία επανήλθε, μετα την ελληνική αντίδραση, με νεώτερη ενημερωτική οδηγία (ΝAVTEX 248/17) στην οποία αναφέρεται: «Στο Αιγαίο Πέλαγος και τη Μεσόγειο δεν υφίστανται συμφωνία για ζώνες ευθύνης εγκεκριμένες από την ΙΜΟ και την ΙΗΟ. Μην λαμβάνετε υπ' όψιν τις ανακοινώσεις περί οδηγιών από αναρμόδιους σταθμούς. Οι σταθμοί Κωνσταντινούπολης, Σμύρνης και Αττάλειας θα συνεχίσουν να εκδίδουν οδηγίες, λαμβάνοντας υπ' όψιν την ασφάλεια των ναυτιλομένων».

Στο συνέχεια της NAVTEX 244/17 η Αγκυρα έστειλε χτες το τουρκικό ωκεανογραφικό σκάφος «Τσεσμέ» στο Βόρειο Αιγαίο, μεταξύ της Θάσου, της Σαμοθράκης και της Λήμνου.

Δείτε στον χάρτη που δημοσιεύει το in.gr τη θαλάσσια περιοχή στο Βόρειο Αιγαίο που δέσμευσε για έρευνες η Τουρκία (κάντε κλικ για να δείτε το χάρτη σε μεγέθυνση):

ΔΝΤ: Υπό κατάρρευση η τουρκική οικονομία

ΤΟΥΡΚΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΟΣΟ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ Η 16Η ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ ΓΙΑ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ

ΔΝΤ: Υπό κατάρρευση η τουρκική οικονομία λόγω τρομοκρατίας και εσωτερικής πολιτικής αναταραχής

13:25

24/02/2017

Translate this page:      

του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου

Σοβαρό πλήγμα στην οικονομία της Τουρκίας έχει επιφέρει η μεγάλη κάμψη του τουρισμού λόγω τρομοκρατικών επιθέσεων και της εγχώριας πολιτικής αναταραχής σύμφωνα με έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και αυτό προκαλεί περαιτέρω ανησυχίες για απόπειρες της Άγκυρας να κάνει εξαγωγή κρίσης στο Αιγαίο.

 

Σύμφωνα με εκτιμήσεις των στελεχών του ΔΝΤ, μία πτώση των αφίξεων τουριστών κατά 10% οδηγεί σε πτώση του τουρκικού ΑΕΠ κατά 0,3% έως 0,5%.

 

Αυτό φυσικά σημαίνει ότι η πτώση του ΑΕΠ θα είναι πολύ μεγαλύτερη καθώς η μείωση των τουριστικών αφίξεων αναμένεται να φτάσει ακόμα και το 40%. Εάν δε συνεχιστούν οι τρομοκρατικές επιθέσεις η πτώση θα είναι ακόμα μεγαλύτερη.

 

Εκτός από τα ξενοδοχεία, τα εστιατόρια και τις μεταφορές, μία σειρά άλλων κλάδων - όπως των τηλεπικοινωνιών, του λιανικού εμπορίου και των υφασμάτων - έχει αισθανθεί το σοκ, όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.

 

Μελέτες δείχνουν ότι η ανάκαμψη θα είναι πιθανόν αργή, καθώς τα επανειλημμένα περιστατικά βίας τείνουν να έχουν μακροχρόνιες συνέπειες στις αφίξεις τουριστών.

 

Πριν από το 2016, η Τουρκία είχε εξελιχθεί σε έναν από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς του κόσμου. Η τουριστική επέκταση της χώρας τροφοδοτήθηκε από την αύξηση του δικτύου του εθνικού αερομεταφορέα της, την ανάπτυξη των υποδομών, την κατασκευή ξενοδοχείων και την προβολή της στο εξωτερικό.

 

Η Τουρκία ακολούθησε μία πολιτική εύκολης εισόδου στη χώρα - μόνο το 3% των ξένων τουριστών χρειάζονταν βίζα - αποσπώντας έτσι επισκέπτες από ανταγωνίστριες της μεσογειακές χώρες, όπως την Αίγυπτο.

 

Τα έσοδα από τον τουριστικό τομέα ανήλθαν στο 3,7% του ΑΕΠ και δημιούργησαν 600.000 θέσεις εργασίας ή το 2,3% της συνολικής απασχόλησης, ενώ επιπλέον ένα εκατομμύριο θέσεις δημιουργήθηκαν σε συναφείς τομείς, όπως τα εστιατόρια και τους κλάδους αναψυχής.

 

Η κατάσταση άλλαξε το 2016, με την απότομη αύξηση των τρομοκρατικών επιθέσεων και την πολιτική αβεβαιότητα. Οι τρομοκρατικές επιθέσεις - μόνο το 2015 έφθασαν τις 400 από 70 ετησίως στην περίοδο από το 2010 έως το 2014 - οδήγησαν σε μία μείωση πάνω από 30% του αριθμού των Ευρωπαίων τουριστών, που αποτελούσαν πάνω από το 50% των επισκεπτών.

 

Επί μακρόν μια χώρα που συγκεντρώνει τον υψηλότερο αριθμό αφίξεων τουριστών, ιδιαίτερα δημοφιλής μεταξύ των Αράβων, των Ρώσων και των Ευρωπαίων, η Τουρκία είδε το μέσο ποσοστό πληρότητας στα ξενοδοχεία της να υποχωρεί στο 50,4% τους πρώτους δέκα μήνες το 2016, σύμφωνα με την Ένωση Ξενοδόχων της Τουρκίας (TUROB).

 

Τα μέσα έσοδα ανά δωμάτιο υποχώρησαν κατά 42% την ίδια περίοδο, υφιστάμενα την πιο απότομη υποχώρηση στην Ευρώπη, ενώ ορισμένες μονάδες είδαν το ποσοστό πληρότητάς τους να υποχωρεί σε μόλις 30%, κάτι που σημαίνει ότι λειτουργούσαν με ζημία, σύμφωνα με τον πρόεδρο της TUROB, Τιμούρ Μπαϊντίρ.

 

«Ορισμένοι ιδιοκτήτες ξενοδοχείων πούλησαν τα διαμερίσματά τους για να τα βγάλουν πέρα, και ο τομέας αναγκάστηκε να απολύσει το 40% του προσωπικού του», ανέφερε ο ίδιος.

 

Οι Ρώσοι τουρίστες, εξ άλλου, μειώθηκαν δραματικά, λόγω των κυρώσεων, όπως των περιορισμών στις πτήσεις τσάρτερ και τις πωλήσεις τουριστικών πακέτων.

 

Ο τουρισμός όμως είναι η μια παράμετρος. Η ακόμα σημαντικότερη είναι η αποεπένδυση που παρατηρείται τον τελευταίο χρόνο. Οι επενδυτές αποσύρουν τα κεφάλαιά τους από την Τουρκία ενώ η υποτίμηση της τουρκικής λίρας «εξαερώνει» τα εισοδήματα των πολιτών.

 

Έμπειροι Τούρκοι αναλυτές και οικονομολόγοι προειδοποιούν ότι τα χειρότερα είναι μπροστά και θεωρούν ότι τα μέτρα της κυβέρνησης ενδέχεται να μην αποφέρουν αποτελέσματα και ενώ τους τελευταίους μήνες, στην Τουρκία παρατηρούνται αυξήσεις στις τιμές βασικών ειδών πρώτης ανάγκης.

 

Φυσικά πέραν του τουρισμού είναι και ο οικοδομικός τομέας που παρουσιάζει σημάδια κόπωσης. Γενικά όταν υπάρχει επιβράδυνση της οικοδομικής δραστηριότητας αυτό σημαίνει ότι μια μεγάλη κρίση έρχεται.

 

Η Τουρκία εκμεταλλεύθηκε τα τελευταία χρόνια την οικονομική δυσανεξία της Ελλάδας για να ανατρέψει τις ισορροπίες.

 

Η οικονομική κρίση σε συνδυασμό με το επερχόμενο δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου το οποίο αν τείνει προς το «όχι» (και τείνει προσωρινά) θα αποτελέσει το πολιτικό τέλος του Ρ.Τ.Ερντογάν.

 

Φυσικά ο Ενρογάν είναι διάσημος για το γεγονός ότι ποτέ δεν δέχεται την πραγματικότητα εάν δεν του είναι ευχάριστη. Αυτό σημάινει είτε ότι το «όχι» πρέπει να γίνει «ναι» πριν την κάλπη, είτε ότι το δημοψήφισμα πρέπει να αναβληθεί-ακυρωθεί.

 

Και στις δύο επιλογές η Ελλάδα άθελά της θα αποτελέσει βασική προτεραιότητα στα σχέδια της Άγκυρας. Θα επιχειρειθεί μια μείζοντα κρίση

Έξαλλοι οι ταξιτζήδες με τη ΝΔ – Συγκεντρώθηκαν έξω από τα κεντρικά γραφεία (φωτό+βίντεο) Φώναζαν όλοι μαζί «κόμμα μοντέλο, το κάνατε μπουρδ….λο»!!!

Έξαλλοι οι ταξιτζήδες με τη ΝΔ – Συγκεντρώθηκαν έξω από τα κεντρικά γραφεία (φωτό+βίντεο)

Φώναζαν όλοι μαζί «κόμμα μοντέλο, το κάνατε μπουρδ….λο»!!!

Έξαλλοι με τη ΝΔ είναι οι ιδιοκτήτες και οδηγοί ταξί της ΣΑΤΑ, με επικεφαλής τον πρόεδρο Θύμιο Λυμπερόπουλο. Σήμερα το πρωί βρέθηκαν έξω από τα κεντρικά γραφεία της Νέας Δημοκρατίας στην οδό Πειραιώς. Οι οδηγοί διαμαρτύρονται για δηλώσεις στελεχών της ΝΔ, που φέρονται να προέτρεψαν συναδέλφους τους να εγγραφούν στο σύστημα της Uber.

Ζήτησαν συνάντηση με τον πρόεδρο του κόμματος, ο οποίος όμως δεν μπόρεσε να τους δεχτεί και αποχώρησαν, επιφυλασσόμενοι να συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις. Μάλιστα, στο πλαίσιο αυτό, εξετάζουν το ενδεχόμενο ακόμα και να παραδώσουν τις κομματικές τους ταυτότητες, εις ένδειξην διαμαρτυρίας.

Η Uber ιδρύθηκε το 2009 στο Σαν Φρανσίσκο και μέσω της υπηρεσίας Uber X, που τρέχει από smartphone ή tablet, δίνει τη δυνατότητα σε οδηγούς να μετατρέπουν το ιδιωτικής χρήσης αυτοκίνητό τους σε ταξί ή ενοικιαζόμενο. Έτσι ο συνεργαζόμενος με την εταιρεία οδηγός που βρίσκεται πιο κοντά στο σημείο όπου είναι ο πελάτης λαμβάνει αυτόματα μια ειδοποίηση και μετατρέπεται σε οδηγό ταξί.

Πόσο πωλείται ένα κέρμα των 100 δραχμών;

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η τιμή του νομίσματος που χρησιμοποιούσαμε πριν από την κυκλοφορία του ευρώ, κυμαίνεται από 50 ευρώ έως 5.000 ευρώ αν πρόκειται για το κέρμα που φέρει την κεφαλή του Μεγάλου Αλεξάνδρου και το αστέρι της Βεργίνας!
Αν αναλογιστεί κανείς ότι μία χρυσή λίρα Αγγλίας (παλαιάς κοπής) κοστίζει βάσει επίσημων ισοτιμιών 296,89 ευρώ, τότε αντιλαμβάνεστε την αξία του…

ΑΡΧΙΣΑΝ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ

Έκκληση Στουρνάρα για άμεση μείωση των φόρων

«Μόνο έτσι θα έρθει η ανάπτυξη» επισημαίνει ο διοικητής της ΤτΕ

Τη μείωση των φόρων στις επιχειρήσεις και τα φυσικά πρόσωπα, ζητά ο διοικητής της ΤτΕ επισημαίνοντας ότι η υπέρμετρη επιβάρυνση αποτελεί ένα από τα σοβαρότερα εμπόδια για να έρθει η ανάπτυξη στη χώρα.
Σε μια βαρυσήμαντη ομιλία του στην 84η Ετήσια Γενική Συνέλευση των Μετόχων της Τράπεζας ο Γ. Στουρνάρας τόνισε ότι για να περάσει η οικονομία από την ανάκαμψη σε ισχυρή διατηρήσιμη ανάπτυξη, απαιτούνται ενεργητικές μεσοπρόθεσμες πολιτικές με στόχο την εξάλειψη των εμποδίων που σήμερα ανακόπτουν την άνοδο και τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος σταθερότητας που θα ευνοήσει την αναζωπύρωση του επενδυτικού ενδιαφέροντος. Στα εμπόδια συγκαταλέγονται:
η υπερφορολόγηση μιας φορολογικής βάσης με μειούμενη φοροδοτική ικανότητα,
το ασταθές και ασαφές φορολογικό και γενικότερο νομικό πλαίσιο προστασίας των επενδυτών,
οι γραφειοκρατικές και διοικητικές εμπλοκές, οι οποίες καθυστερούν την πραγματοποίηση επενδύσεων που έχουν ήδη εγκριθεί,
οι μεγάλες καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης,
η χαμηλή δανειοδοτική ικανότητα του τραπεζικού συστήματος και τα υψηλά επιτόκια δανεισμού,
οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων και στις τραπεζικές συναλλαγές και, τέλος,
οι στρεβλώσεις στις αγορές και ιδιαίτερα στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας από ατελέσφορες ρυθμιστικές παρεμβάσεις.
Η άρση των παραπάνω εμποδίων θα πρέπει να αποτελέσει κυρίαρχο μέλημα της στρατηγικής για την ανάπτυξη, η οποία περιγράφεται από τέσσερις συνιστώσες: αλλαγή του μίγματος δημοσιονομικής πολιτικής, ενθάρρυνση των ξένων άμεσων επενδύσεων, έμφαση στην καινοτομία και διασφάλιση της κοινωνικής προστασίας.
Προτείνει ουσιαστικά νέο φορολογικό καθεστώς επισημαίνοντας: Το σοβαρότερο από τα εμπόδια που πρέπει να αρθεί σταδιακά είναι η υπέρμετρη φορολογική επιβάρυνση επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων. Η υπερκάλυψη του δημοσιονομικού στόχου για το πρωτογενές πλεόνασμα κατά το 2016 κατά κύριο λόγο προσδιορίστηκε από την υπεραπόδοση των φορολογικών εσόδων και πολύ λιγότερο από τη συγκράτηση των δημόσιων δαπανών. Η ανοδική πορεία των φορολογικών εσόδων οφείλεται στην αλλαγή των συντελεστών άμεσης και έμμεσης φορολογίας, αλλά και στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης λόγω της εκτεταμένης χρήσης των ηλεκτρονικών συναλλαγών, η οποία συνέβαλε στον περιορισμό της απόκρυψης εισοδημάτων.
Ωστόσο, το ακολουθούμενο μίγμα δημοσιονομικής πολιτικής λειτουργεί πλέον ανασταλτικά για την ανάπτυξη, συμβάλλει στην αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του ιδιωτικού τομέα προς το Δημόσιο και ενθαρρύνει τη φοροδιαφυγή και την αδήλωτη εργασία.
Το ευρώ
Πολύ σημαντικό είναι το σκέλος της ομιλίας του για το ευρώ κι ότι η συμμετοχή της Ελλάδα στην Ευρωζώνη είναι η ασπίδα στην οικονομία και όρος επιβίωσης.
Αναλυτικά όλη η ομιλία του:
Σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, η οικονομική και νομισματική σταθερότητα που προσφέρει στα μέλη της η ζώνη του ευρώ είναι για την ελληνική οικονομία ασπίδα προστασίας απέναντι σε απρόβλεπτους κινδύνους. Όπως μάλιστα έδειξε η εμπειρία του περασμένου έτους με την απροσδόκητη εμφάνιση πολλών εξωγενών διαταραχών στην πολιτική και στην οικονομία, η ευρωζώνη μπόρεσε να απορροφήσει τους κραδασμούς και να αποτρέψει τη διάχυση των αρνητικών επιπτώσεών τους στις οικονομίες των χωρών-μελών.
Για την Ελλάδα, η ενεργός συμμετοχή της στη ζώνη του ευρώ είναι επιτακτικά αναγκαία για λόγους οικονομικούς, κοινωνικούς και εθνικούς. Είναι όρος επιβίωσης της χώρας σε ένα ταραγμένο ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον. Λειτουργεί ως άγκυρα όχι μόνο οικονομικής, αλλά και κοινωνικής και πολιτικής σταθερότητας. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στο διάβα της ιστορίας καμία άλλη χώρα δεν έλαβε τόσο μεγάλη οικονομική στήριξη όσο η Ελλάδα, κάτι το οποίο δεν θα ήταν δυνατόν εκτός ευρωζώνης.
Η αξιόπιστη εφαρμογή του υφιστάμενου προγράμματος, το οποίο χρηματοδοτείται γενναιόδωρα από τα κράτη-μέλη της ζώνης του ευρώ και περιέχει δράσεις που βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα και το αξιόχρεο της ελληνικής οικονομίας, διαμορφώνει τις κατάλληλες συνθήκες για την επαναφορά της χώρας σε αναπτυξιακή τροχιά και την ισότιμη συμμετοχή της στις ευρωπαϊκές διαδικασίες αντιμετώπισης των κραδασμών και βελτίωσης της αρχιτεκτονικής της ευρωζώνης.
Η Τράπεζα της Ελλάδος εκτιμά ότι, αν οι εταίροι, οι θεσμοί και η ελληνική κυβέρνηση επιδείξουν ευελιξία και ρεαλισμό, είναι εφικτό να υπάρξει ουσιαστική πρόοδος στο αμέσως προσεχές διάστημα. Η απόφαση του Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων με τους θεσμούς δείχνει τη βούληση της ελληνικής κυβέρνησης και των εταίρων να συνεχίσουν την προσπάθεια για συναινετική υπέρβαση των διαφορών. Αν όμως οι διαπραγματεύσεις παραταθούν χωρίς προοπτική ταχείας επίτευξης συμφωνίας, η χώρα θα εισέλθει σε ένα νέο κύκλο αβεβαιότητας, επιδείνωσης των σχέσεων με τους εταίρους-δανειστές και εγκλωβισμού της οικονομίας σε στασιμότητα.