Γερμανικά ΜΜΕ: «Ποια ελληνική κρίση - Η ιταλική θα ρουφήξει την ευρωζώνη»
Του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου
Το ιταλικό δημόσιο χρέος των 2 δισ.ευρώ και το καταρρέον
ιταλικό τραπεζικό σύστημα απειλούν να τινάξουν την ευρωζώνη στον αέρα: «H Iταλία έχει χρέος πάνω από 2 τρισ. ευρώ, τόσο υψηλό δηλαδή όσο καμιά άλλη χώρα της ευρωζώνης και οι αγορές γίνονται ολοένα και πιο νευρικές. Οικονομολόγοι άρχισαν μάλιστα να κάνουν λόγο για σενάρια εξόδου της» σύμφωνα με την Welt.
Kαι όμως παρόλα αυτά ο Β.Σόιμπλε συνεχίζει να είναι αδιάλλακτος ως προς την Ελλάδα γνωρίζοντας ότι όλο αυτό μπορεί να αποβεί μοιραίο για το ευρώ δημιουργώντας ένα «ντόμινο» εξελίξεων.
Βασικά αυτό που φοβίζει τους Γερμανούς είναι η πρόωρη προκήρυξη εκλογών στην Ιταλία όπου είναι πολύ πιθανό να κερδηθούν από τον Μπέπε Γκρίλο που επιθυμεί την έξοδο της χώρας από το ευρώ.
Όμως δεν είναι μόνο η Ιταλία στο κάδρο. Μαζί με το προβληματικό ιταλικό σύστημα ακολουθεί και τομ ισπανικό ενώ έπεται συνέχεια με το ίδιο το γερμανικό. Οι δύο μεγάλύτερες γερμανικές τράπεζες Η Ντόϊτσε Μπανκ και η Κόμερς Μπανκ είναι εκτεθειμένες σε κινδύνους από τα παράγωγα.
Σημειώνεται ότι η Deutsche Bank μειώνει το εργατικό της δυναμικό κατά περίπου 26.000 άτομα έως το 2018.
Ανοικτή σε περίπου 54 τρισεκ. δολάρια είναι στα παράγωγα FWMD η γερμανική τράπεζα Deutsche Bank με αποτέλεσμα να κινδυνεύει με κατάρρευση λόγω φόβου από την ελληνική αναταραχή έγραφε πριν δύο χρόνια το Global Research (διαβάστε σχετικά εδώ).
«Aπό την περασμένη εβδομάδα, οπότε και έγινε σαφές ότι θα μπορούσαν να γίνουν πρόωρες εκλογές στην Ιταλία, οι αγορές είναι ανήσυχες. Δύο κίνδυνοι υπάρχουν από την έκβαση των εκλογών: Ο πρώτος είναι ότι θα μπορούσαν αν αποκτήσουν την πλειοψηφία οι λαϊκιστές, οι οποίοι θα οδηγήσουν τη χώρα εκτός ευρώ. Ο δεύτερος είναι τα κατεστημένα κόμματα, πιεζόμενα από τις εκλογές θα καταφύγουν ριζοσπαστικές οικονομικές λύσεις. Μάλιστα, την περασμένη εβδομάδα συζητούνταν στη χώρα λύση, η οποία ισοδυναμεί με την καθιέρωση ενός παράλληλου νομίσματος» γράφει η γερμανική εφημερίδα.
Ο Ερβιν Γκράντινγκερ, πολιτικός αναλυτής και εμπειρογνώμονας του οίκου επενδυτικών συμβούλων EPM Group του Βερολίνου για ιταλικά θέματα, είπε στη Welt: «ο κίνδυνος επανέρχεται στην Ευρώπη» και όπως σημειώνει η εφημερίδα «ένας κίνδυνος, ο οποίος δεν μπορεί να υπολογιστεί, είναι η πολιτική δυναμική στην Ιταλία, δεδομένου ότι σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις το κόμμα των “5 Αστέρων” θα αναδειχθεί η ισχυρότερη πολιτική δύναμη στο ιταλικό Κοινοβούλιο».
Ο Ερβιν Γκράντινγκερ προσθέτει ότι «ουδείς γνωρίζει επακριβώς τι θέλει αυτό το κίνημα. Ένα τμήμα των μελών θεωρεί το ευρώ ως κάτι κακό και θέλει να γίνει δημοψήφισμα για την παραμονή ή μη της Ιταλίας στην ευρωζώνη». Εν τούτοις «και στα άλλα κόμματα, οι ευρωσκεπιτικιστές είναι ενισχυμένοι, αλλά κομβική είναι η στάση του Μπέπε Γκρίλο» παρατηρεί η γερμανική εφημερίδα.
«Η κατάσταση καθίσταται ακόμα πιο συγκεχυμένη, επειδή το κόμμα του θέλει να ερωτηθούν τα μέλη του» λέει ο Ερβιν Γκράντινγκερ, ο οποίος θεωρεί ότι «η κρίσιμη φάση είναι από σήμερα έως την άνοιξη του 2018», διότι «μετά θα συζητηθεί πιθανόν μια νέα ευρωπαϊκή συνθήκη, η οποία ίσως φέρει ελαφρύνσεις χρέους για τη Ρώμη. ‘Εως τότε όμως οι Ιταλοί θα είναι μόνοι, αφού και η πολιτική του φτηνού χρήματος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) λήγει το καλοκαίρι του 2019, κάτι το οποίο θα δημιουργήσει δυσκολίες στο ιταλικό κράτος» σημειώνει η Welt.
Η γερμανική εφημερίδα αναφέρει επίσης ότι «το τέλος της θητείας του Μάριο Ντράγκι, το λεγόμενο Drexit, τον Νοέμβριο του 2019 θα πρέπει να κάνει τη Ρώμη να ανησυχεί, διότι το ιταλικό χρέος δεν είναι βιώσιμο. Σήμερα χρωστά 2,3 τρισ. ευρώ, δηλαδή στο 133% του ΑΕΠ. Αυτό σημαίνει ένα κατά κεφαλή χρέος 37.000».
Μάλιστα, όπως σημειώνει η έκθεση των εμπειρογνωμόνων της ιταλικής τράπεζας Mediobanca, «το ύψος του χρέους θυμίζει Ελλάδα. Υπάρχουν όμως δύο θεμελιώδεις διαφορές: αφενός η Ιταλία είναι συνηθισμένη να ζει με χρέη και αφετέρου οι περισσότεροι δανειστές είναι οι ίδιοι οι πολίτες της και οι τράπεζές της. Εάν η ΕΚΤ σταματήσει το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων, τότε ο μεγαλύτερος χρηματοδότης του ελλειμματικού ιταλικού κράτους δεν θα υπάρχει». Οι αναλυτές της σημειώνουν ότι «το χρέος μειώνει τις ευκαιρίες ανάπτυξης, αλλά χωρίς ανάπτυξη δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς από το χρέος. Εάν δεν υπάρξει άμεσα η θαυματουργή ανάπτυξη, τότε η αναδιάρθρωση του χρέους ή ακόμα και η έξοδος από το ευρώ είναι αναπόφευκτα».
«Αλλά και οι Γερμανοί σοφοί έχουν ήδη προτείνει, σε περίπτωση ανάγκης, ως πρώτο βήμα να παραταθούν οι χρόνοι εξόφλησης των ιταλικών ομολόγων, ώστε να δοθεί οικονομικό περιθώριο στη Ρώμη», όπως γράφει η Welt, η οποία καταλήγει: «Ένα είναι σαφές: μια κρίση χρέους στην Ιταλία, τον τρίτο μεγαλύτερο οφειλέτη στον κόσμο, θα έκανε την κρίση στην Ελλάδα να μοιάζει με παιχνιδάκι».
