Αναλυτές στο Sputnik: Γιατί οι ΗΠΑ βιάζονται να εντάξουν την πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ

CC0

ΚΟΣΜΟΣ

14:56 08.02.2019(ΕΝΗΜΕΡΩΘΗΚΕ 15:19 09.02.2019) Λήψη σύντομου url

Λάμπρος Ζαχαρής

0 22

Την ώρα που το πρωτόκολλο ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ βρίσκεται προς κύρωση στη Βουλή, το Sputnik αναζητά τους λόγους που η γειτονική χώρα πιέζεται να ενταχθεί άμεσα στη Βορειοατλαντική συμμαχία.

Μετά την ψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών από το ελληνικό κοινοβούλιο, κατατέθηκε στη Βουλή το σχέδιο νόμου του υπουργείου Εξωτερικών «Κύρωση του πρωτοκόλλου στη συνθήκη του Βορείου Ατλαντικού για την Προσχώρηση της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας», που θα επικυρώσει την ένταξη της γείτονος στο ΝΑΤΟ.
Οι αναλυτές που μίλησαν στο Sputnik έχουν ως κοινό γνώμονα την άποψη ότι οι ΗΠΑ φοβούνται πρωτίστως την αυξανόμενη ρωσική δυναμική και άλλους παράγοντες, αποσκοπούν στη θωράκιση της επιρροής τους και για τον λόγο αυτό προσπαθούν να επισπεύσουν την ένταξη της πΓΔΜ στους κόλπους τη Βορειοατλαντικής Συμμαχίας.

© AFP 2018 / Robert Atanasovski

Αναλυτής εξηγεί: Γιατί ωθείται η πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και ποια η σημασία για τα Βαλκάνια

«Οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται να έχουν εποπτεία και παρουσία κηδεμόνευσης στα Νότια Βαλκάνια, στο μαλακό υπογάστριο της Σερβίας. Και αυτό γιατί κατά την αμερικανική αντίληψη, η Σερβία αποτελεί ίσως τον σημαντικότερο σύμμαχο της Ρωσίας στη Βαλκανική. Τα Βαλκανικά κράτη θα μπορούν να βρίσκονται υπό παρακολούθηση και εποπτεία μέσω Σκοπίων», τονίζει μεταξύ άλλων ο Καθηγητής Διεθνούς πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Χριστόδουλος Γιαλλουρίδης.

«Στόχος των ΗΠΑ είναι μειώσουν τη ρωσική παρουσία στα Βαλκάνια που παραδοσιακά υπάρχει από τον 18ο-19ο αιώνα. Ο μόνος φόβος των Αμερικανών είναι η Ρωσία που παρά την πτώση του διπολισμού μεταξύ ΗΠΑ και Σοβιετικής ένωσης, παραμένει σε άλλο πλαίσιο ως μια αντίπαλη δύναμη των ΗΠΑ στην περιοχή», προσθέτει.

Ιστορικά, οι ΗΠΑ δεν βιάστηκαν να εγκαθιδρύσουν την επιρροή τους στα Βαλκάνια μετά το το τέλος του ψυχρού πολέμου και την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, γιατί δεν θεωρούσαν τη Ρωσία σημαντικό αντίπαλο, εκτιμά η καθηγήτρια Διεθνών Σπουδών και Διεθνούς Ασφάλειας στο Πανεπιστήμιο Πειραιά Μαίρη Μπόση, μιλώντας στο Sputnik.
«Είναι η ισχύς και η δυναμική του Βλαντίμιρ Πούτιν που τους τρομάζει σήμερα. Η σύγχρονη Ρωσία είναι ένα πανίσχυρο κράτος που έχει ανασυνταχθεί μετά τη σοβιετική περίοδο. Η ανασυγκρότηση της και η έξοδος της από το τέλμα οφείλεται κατά κύριο λόγο στο Ρώσο Πρόεδρο. Ο φόβος των Αμερικανών σαφώς και δεν θα προκαλούνταν από την κατεστραμμένη Ρωσία που διοικούσε ο Μπόρις Γέλτσιν», επισημαίνει η καθηγήτρια.
Τα αμερικανικά όπλα
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της κ. Μπόση, οι ΗΠΑ ποντάρουν στην κακή κατάσταση των Σκοπίων σε οικονομικό επίπεδο και στους εξωτερικούς κινδύνους που αντιμετωπίζει, ακόμα και έναν ενδεχόμενο διαμελισμό της γειτονικής χώρας από την Αλβανία αλλά και το Κόσοβο.

«Το λεγόμενο αλβανικό τόξο απειλεί, ακόμα και σήμερα, τη γειτονική χώρα και αυτήν την αναταραχή θέλουν να εκμεταλλευτούν οι ΗΠΑ. Καθώς, επίσης, και την ανάγκη μιας χώρας να ανήκει σε μια ένωση κρατών που θα τη βοηθήσει να προχωρήσει οικονομικά, να ανασυνταχθεί παραγωγικά και γεωπολιτικά», υπογραμμίζει χαρακτηριστικά.

Την ίδια ώρα, όπως πιστεύει, είναι πιθανό ότι οι ΗΠΑ θέλουν να εισάγουν τα Σκόπια σε μια κούρσα εξοπλιστικών προγραμμάτων.

«Οι ΗΠΑ που όπως ξέρουμε ηγούνται στο ΝΑΤΟ και χρηματοδοτούν το μεγαλύτερο μέρος του είναι πολύ πιθανόν να θέλουν να εντάξουν τόσο επίμονα τα Σκόπια για να μπορέσουν να πουλήσουν τα όπλα τους. Πιέζουν τα κράτη να αγοράζουν οπλικά συστήματα από αυτούς και όχι από άλλα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ, πόσο μάλλον έξω από αυτό. Την ίδια στιγμή ψάχνουν κράτη για να εντάξουν όπως τα Σκόπια που θα καταθέτουν τα χρήματα τους στη ΝΑΤΟική μηχανή έτσι ώστε το σύστημα να συνεχίσει να υπάρχει», αναφέρει η καθηγήτρια.

CC0 / U.S. Navy / William Jamieson / USS Jason Dunham operates in the Black Sea.

Αναλυτές στο Sputnik: Η στρατιωτική συνεργασία Ελλάδας - ΗΠΑ και πώς εμπλέκεται η Τουρκία

«Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που οι Αμερικανοί αντιδρούν τόσο έντονα στη ρωσοτουρική συμφωνία για τους S-400», εκτιμά.
Παρόλα αυτά, όπως επισημαίνει, είναι θετικό ότι υπάρχει μια γενικότερη αποδοκιμασία προς το ΝΑΤΟ από το πρώην σοσιαλιστικό μπλοκ, που συγκροτούν οι χώρες του Βίζενγκραντ (Τσεχία, Σλοβακία, Πολωνία και Ουγγαρία), ως αντίβαρο σε αυτό που επιχειρούν να κάνουν οι ΗΠΑ στην περιοχή.
Ο χρόνος πιέζει τις ΗΠΑ
Οι αναλυτές εκτιμούν την ίδια στιγμή, πως η ένταξη στο ΝΑΤΟ είναι μια εξαιρετικά χρονοβόρα διαδικασία και όσο πιο γρήγορα ξεκινήσει τόσο πιο γρήγορα θα ολοκληρωθεί.
«Το ΝΑΤΟ θέλει να επισπεύσει την κατάσταση. Και αυτό επειδή πρόκειται για μια σειρά διεργασιών που είναι εξαιρετικά χρονοβόρα. Το πρωτόκολλο κύρωσης του ΝΑΤΟ πρέπει πρώτα να περάσει από την ελληνική βουλή αλλά και από όλα τα εθνικά κοινοβούλια των κρατών μελών του ΝΑΤΟ για να δεχθούν τη γειτονική χώρα με το νέο της όνομα. Με όλες τις τεχνικές λεπτομέρειες η διαδικασία ένταξης θα πάρει πάνω από 1,5 χρόνο και όπως εκτιμούν, όσο το συντομότερο ξεκινήσει τόσο γρηγορότερο θα τελειώσει, σημειώνει ο Βενιαμίν Καρακωστάνογλου διεθνολόγος, μόνιμος λέκτορας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

«Ο χρόνος είναι σημαντικός για τους Αμερικανούς αλλά και τους Ευρωπαίους, γιατί στο ενδιάμεσο δεν είναι απίθανο η Συμφωνία των Πρεσπών να καταπέσει σε Ευρωπαϊκό δικαστήριο και οι διαπραγματεύσεις να σταματήσουν ή να πάρουν μια άλλη άγνωστη τροπή», συμπληρώνει.

Η προσπάθεια επιρροής των ΗΠΑ στην ΕΕ
Παρά τον φόβο της ρωσικής επιρροής, οι ΗΠΑ έχουν βλέψεις για δημιουργία μιας ειδικής σφαίρας επιρροής μέσα στην ΕΕ, σύμφωνα με τα όσα επισημαίνει στο Sputnik ο καθηγητής Χάρης Παπανάγος, πρόεδρος του τμήματος Βαλκανικών Σλαβικών και ανατολικών σπουδών, στο πανεπιστήμιο Μακεδονίας.

© AFP 2018 / Maja Zlatevska

Φόβοι για εκπλήξεις στη Συμφωνία των Πρεσπών μετά την ψήφιση: Ποια «αγκάθια» παραμένουν

«Την ίδια στιγμή θέλουν να επηρεάζουν τα Βαλκάνια καθεαυτά. Αργά η γρήγορα εκ των πραγμάτων τόσο τα Σκόπια όσο και η Αλβανία θα ενταχθούν στο κομμάτι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν είναι κάτι που θα συμβεί σήμερα η αύριο, μπορεί να πάρει και μια δεκαετία συνολικά αλλά οι ΗΠΑ θέλουν μιας ευθεία επιρροή στην καρδιά της ΕΕ και η συγκεκριμένη περιοχή που λέγεται Βαλκάνια, πιθανότατα να τους βοηθήσει να το πετύχουν», υπογραμμίζει.

«Η πρώτη προσπάθεια των ΗΠΑ για βαλκανική επιρροή, έγινε ιστορικά με την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας όπου κατάφεραν τον έλεγχο των αλβανόφωνων περιοχών της», προσθέτει.

Δημοσκόπηση: Η Λεπέν θα χειριστεί καλύτερα την παράνομη μετανάστευση από τον Μακρόν

© AFP 2018 / Jean-Philippe Ksiazek

ΚΟΣΜΟΣ

11:24 10.02.2019(ΕΝΗΜΕΡΩΘΗΚΕ 11:35 10.02.2019) Λήψη σύντομου url

0 0 0

Η παράνομη μετανάστευση και η καταπολέμηση της παραβατικότητας είναι οι τομείς στους οποίους ένας στους δύο Γάλλους πιστεύει ότι η Μαρίν Λεπέν, θα καταφέρει να ανταπαξέλθει καλύτερα από τον πρόεδρο της Γαλλίας Εμμανουέλ Μακρόν.

Η μετανάστευση και η καταπολέμηση του εγκλήματος και της τρομοκρατίας είναι οι τομείς στους οποίους περίπου ένας στους δύο Γάλλους φαντάζεται ότι η αρχηγός του του ακροδεξιού κόμματος της Γαλλίας, Εθνικού Μετώπου, Μαρίν Λεπέν, θα τα καταφέρει καλύτερα από τον πρόεδρο της Γαλλίας Εμμανουέλ Μακρόν, σύμφωνα με έρευνα της Elabe.
Το 54% των Γάλλων πολιτών πιστεύουν ότι η Λεπέν θα κάνει πολύ καλύτερη δουλειά όσον αφορά την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης καθώς και άλλων ζητημάτων που αφορούν τη μετανάστευση.
Ταυτόχρονα, το 52% των ερωτηθέντων λένε ότι η Λεπέν θα επιλύσει καλύτερα τα προβλήματα του εγκλήματος από ότι ο Μακρόν.
Η Λεπέν, ωστόσο, χάνει σττη μακροοικονομική ανισότητα (41%), την κοινωνική προστασία και την εκπαίδευση (36% έκαστες) και την απασχόληση (34%).
Η έρευνα έδειξε επίσης ότι το 74% των ερωτηθέντων αποκάλεσε την Λεπέν ως αυταρχικό ηγέτη και ότι το 61% τη θεωρούσε αλαζονική.
Ωστόσο, το 59% των ερωτηθέντων εντυπωσιάζεται από το δυναμισμό της και το 56% από το θάρρος της.

Κατέρρευσε κτίριο στο κέντρο της Αθήνας και καταπλάκωσε αυτοκίνητα

© Φωτογραφία : Nikos Christofakis / SOOC

ΕΛΛΑΔΑ

08:59 10.02.2019(ΕΝΗΜΕΡΩΘΗΚΕ 12:13 10.02.2019) Λήψη σύντομου url

0 0 0

Εγκαταλελειμμένο κτίριο στο κέντρο της Αθήνας κατέρρευσε καταπλακώνοντας δύο παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Το κτίριο βρίσκεται στη διασταύρωση των οδών Μεγάλου Αλεξάνδρου και Αρτεμισίου.

Κτίριο στο κέντρο της Αθήνας κατέρρευσε καταπλακώνοντας δύο σταθμευμένα αυτοκίνητα.
Όπως μετέδωσε ο τηλεοπτικός σταθμός Οpen, το κτίριο ήταν εγκαταλελειμμένο και βρίσκεται στη διασταύρωση των οδών Μεγάλου Αλεξάνδρου και Αρτεμισίου.
Σύμφωνα με μαρτυρίες, μόνο από καθαρή τύχη δεν βρίσκονταν άνθρωποι μέσα στα αυτοκίνητα.
Όπως μεταδίδει το ΑΠΕ- ΜΠΕ, κάτοικοι της περιοχής βγήκαν από τα σπίτια τους γιατί ανησύχησαν από τον μεγάλο θόρυβο.
Στο σημείο έσπευσαν πυροσβέστες, αλλά δεν χρειάστηκε να επέμβουν.

Η Gazprombank διαψεύδει ότι η PDVSA μεταφέρει έσοδα σε νέους τραπεζικούς λογαριασμούς

CC0 / DavidRockDesign

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

13:25 10.02.2019Λήψη σύντομου url

0 0 0

Η κρατική πετρελαϊκή εταιρεία PDVSA της Βενεζουέλας δεν άνοιξε νέους λογαριασμούς στη ρωσική Gazprombank σε αντίθεση με τα δημοσιεύματα των ΜΜΕ, όπως τονίζει η ρωσική τράπεζα.

Το Σάββατο, το πρακτορείο Reuters ανέφερε ότι η PDVSA, η οποία έχει χτυπήσει με κυρώσεις από τις ΗΠΑ, έχει δώσει εντολή στους πελάτες των κοινοπραξιών να μεταφέρουν τα έσοδα από τις πωλήσεις πετρελαίου σε νέους τραπεζικούς λογαριασμούς της Gazprombank.
Η PDVSA, ως μία από τις μεγαλύτερες πετρελαϊκές εταιρείες στον κόσμο, έχει ανοίξει λογαριασμούς σε πολλές μεγάλες τράπεζες, μεταξύ των οποίων και διεθνείς. Στο πλαίσιο της αλληλεπίδρασής της με αρκετές ρωσικές εταιρείες που είναι πελάτες της πριν από μερικά χρόνια ανοίχτηκαν οι λογαριασμοί PDVSA στον όμιλο Gazprombank, ωστόσο υπογραμμίζουμε ότι δεν έχουν ανοίξει νέοι λογαριασμοί και η τράπεζα δεν σχεδιάζει να τις ανοίξει ", ανέφερε η Gazprombank.
Τον Ιανουάριο, οι Ηνωμένες Πολιτείες μπλοκάρουν όλα τα περιουσιακά στοιχεία της PDVSA στη δικαιοδοσία της και επέβαλαν απαγόρευση συναλλαγών με την εταιρεία. Ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Στίβεν Μνούχιν δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι, εμποδίζοντας τα περιουσιακά στοιχεία του PDVSA, οι Ηνωμένες Πολιτείες φροντίζουν την εταιρεία αυτή προς το συμφέρον του λαού της Βενεζουέλας και προστατεύουν επίσης τη δική της αγορά.

Μάσλοβ: O Turkish Stream μπορεί να διασφαλίσει ενεργειακή ασφάλεια και σταθερότητα στην ΕΕ

© Φωτογραφία : Menelaos Myrillas / SOOC

ΕΛΛΑΔΑ

12:12 10.02.2019(ΕΝΗΜΕΡΩΘΗΚΕ 12:27 10.02.2019) Λήψη σύντομου url

0 40

Η προέκταση του Turkish Stream, η Συμφωνία των Πρεσπών, η στρατιωτικο-τεχνική συνεργασία Ελλάδας - Ρωσίας, οι ρωσικές επενδύσεις, ο τουρισμός και άλλα σημαντικά ζητήματα ανέπτυξε σε συνέντευξή του στο Sputnik ο Πρέσβης της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Ελλάδα, Αντρέι Μάσλοβ.

Συνέντευξη εφ όλης της ύλης παραχώρησε στο Sputnik ο Πρέσβης της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Αντρέι Μάσλοβ, με αφορμή τον εορτασμό της Ημέρας Διπλωματικού Υπαλλήλου στη Ρωσία, σήμερα 10 Φεβρουαρίου. Ο κ. Μάσλοβ ανέπτυξε τα σημαντικά θέματα της διπλωματίας, τις ρωσοελληνικές σχέσεις, τη Συμφωνία των Πρεσπών, την εισδοχή της πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, αλλά και την έξοδο της Ελλάδας από το μνημόνιο, το ρωσικό ενδιαφέρον για τη διαδικασία αποκρατικοποιήσεων στην Ελλάδα και την προέκταση του Turkish Stream.
Ειδικότερα για το τελευταίο, ο κ. Μάσλοβ τόνισε μεταξύ πολλών άλλων, ότι «η κατασκευή του Turkish Stream αποτελεί έναν ισχυρό παράγοντα που μπορεί να διασφαλίσει την αύξηση της ενεργειακής ασφάλειας και σταθερότητας στην Ευρώπη», τονίζοντας ότι «το 2018, οι ελληνικές προμήθειες ρωσικού αερίου αυξήθηκαν πάνω από 10%».
Για τη Συμφωνία των Πρεσπών, ο ρώσος πρέσβης εξέφρασε την άποψη ότι «δεν μπορεί να ενισχύσει τη σταθερότητα και την ασφάλεια στα Βαλκάνια», έκανε λόγο για «μια επιταχυνόμενη, πυρετώδη εισδοχή μιας μικρής βαλκανικής χώρας στο ΝΑΤΟ», επισημαίνοντας πως «οι δυο πλευρές κατέληξαν σε συμφωνία, βρήκαν ένα νέο όνομα. Αυτό είναι ένα ζήτημα που αφορά τις δυο πλευρές».
«Είμαστε έτοιμοι να αναπτύξουμε αυτή τη σχέση», δήλωσε σχετικά με την ενίσχυση της στρατιωτικο-τεχνικής συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας, υπογράμμισε τον μεγάλο αριθμό των ρώσων τουριστών στην Ελλάδα αλλά και των Ελλήνων που επισκέπτονται τη Ρωσία, ανέφερε πως «το συνολικό κεφάλαιο των επενδύσεων στην Ελλάδα υπερβαίνει το μισό δισεκατομμύριο ευρώ», ενώ μίλησε και τα θέματα που βρίσκονται στην ατζέντα το 2019.
Αναλυτικά, η συνέντευξη του Αντρέι Μάσλοβ στο Sputnik:
Σήμερα η Ρωσία γιορτάζει την Ημέρα Διπλωματικού Υπαλλήλου. Πώς θα χαρακτηρίζατε τις αρχές της διεθνούς διπλωματίας σήμερα; Έχουν αλλάξει αυτές οι αρχές τα τελευταία 190 χρόνια, από τότε δηλαδή που η Ρωσία και η Ελλάδα εγκαθίδρυσαν τις μεταξύ τους διπλωματικές σχέσεις;
Η διπλωματία έχει αλλάξει πάρα πολύ. Είναι ξεκάθαρο πως, από τη στιγμή που η Ρωσία υποστήριξε τους Έλληνες στον αγώνα τους για ανεξαρτησία, ο κόσμος άλλαξε ριζικά και έγινε περισσότερο περίπλοκος. Σήμερα, ζούμε σε ένα σύστημα που δημιουργήθηκε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και αυτό το σύστημα των διεθνών σχέσεων βασίζεται στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, ο οποίος αποτελεί τον πυρήνα του σύγχρονου διεθνούς δικαίου.
Δυστυχώς, παρακολουθούμε πώς ορισμένες χώρες προσπαθούν να δημιουργήσουν μια νέα τάξη πραγμάτων (διεθνή τάξη) βασισμένη στους κανόνες που οι ίδιες επινοούν και στη συνέχεια τις παρουσιάζουν ως δήθεν άποψη της παγκόσμιας κοινότητας.
Προσπαθούν να υποτάξουν διεθνείς κανόνες, να αντικαταστήσουν τις πραγματικές προκλήσεις με ψευδείς, να οικοδομήσουν σχέσεις, βασισμένες στην υπαγόρευση και στον εκβιασμό.
Η ρωσική διπλωματία απορρίπτει μια τέτοια προσέγγιση. Πιστεύουμε ότι ο σύγχρονος πολυπολικός κόσμος πρέπει να ρυθμίζεται από ένα ισχυρό σύστημα διεθνών σχέσεων, βασισμένο στο σεβασμό των αρχών του διεθνούς δικαίου.
Μιλώντας για τις διμερείς σχέσεις δύο χωρών, ποιες κοινές δράσεις βρίσκονται στην ατζέντα για το 2019, πρώτα απ' όλα στον οικονομικό τομέα;
Όπως γνωρίζετε, στις 7 Δεκεμβρίου στη Μόσχα, ο Πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν και ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλέξης Τσίπρας συμφώνησαν για ένα ολόκληρο πρόγραμμα κοινών δράσεων και συνεργασίας. Από την αρχή του έτους ξεκινήσαμε να εφαρμόζουμε τις συμφωνίες που επετεύχθησαν σε αυτές τις συνομιλίες.
Τον Ιανουάριο πραγματοποιήθηκε στην Αγία Πετρούπολη συνάντηση διμερούς μικτής επιτροπής για τη ναυτιλία. Πρόσφατα, συνεδρίασαν στην Αθήνα οι αρχές πολιτικής αεροπορίας των δύο χωρών, όπου συμφωνήθηκε το χρονοδιάγραμμα των πτήσεων για τη θερινή περίοδο. Τους επόμενους μήνες, θα πραγματοποιηθούν συναντήσεις των ομάδων εργασίας, οι οποίες θα πρέπει να προετοιμάσουν τη 12η σύνοδο της Μικτής Επιτροπής Ρωσίας-Ελλάδας για την Οικονομική, Βιομηχανική, Επιστημονική και Τεχνική Συνεργασία. Είναι προγραμματισμένη για τον Απρίλιο στη Θεσσαλονίκη, όπου θα γίνει αξιολόγηση της εφαρμογής των συμφωνηθέντων.
Εδώ και καιρό, είναι επίσης προγραμματισμένο το πρώτο διαπεριφερειακό επιχειρηματικό φόρουμ. Πρόκειται για μια ελληνική πρωτοβουλία από το 2016, στην οποία αμέσως ανταποκρίθηκαν οι ρωσικές αρχές. Δεν έχει ακόμη υλοποιηθεί, ωστόσο, παραμένει στην ατζέντα. Το φόρουμ θα πραγματοποιηθεί και εργαζόμαστε πάνω σε αυτό. Αν και δεν έχουμε ακόμα ημερομηνία να ανακοινώσουμε, είναι γνωστό ότι θα γίνει στην Αθήνα.
Το 2018 αναδείχθηκε για μια ακόμα φορά ότι η Ελλάδα παραμένει αγαπημένος τουριστικός προορισμός των Ρώσων. Υπάρχει δυνατότητα περαιτέρω ανάπτυξης στον τουριστικό τομέα;
Πράγματι, σύμφωνα με τα στοιχεία του Συνδέσμου Τουριστικών Πρακτόρων Ρωσίας, το 2018, περίπου 850.000 από τους πολίτες μας αφίχθησαν στην Ελλάδα για διακοπές. Δεν είναι το απόλυτο ρεκόρ που καταγράφηκε το 2013, ωστόσο, βλέπουμε ότι παραμένει η θετική δυναμική. Σε σύγκριση με το 2017 αναμένουμε αύξηση της τάξεως 1%.
Αυτό που είναι ενθαρρυντικό, είναι το γεγονός ότι φέτος οι πρόωρες κρατήσεις με προορισμό την Ελλάδα στην χώρα μας είναι αυξημένες. Επίσης, αυξάνεται ο αριθμός των Ελλήνων που επισκέπτονται τη Ρωσία.
Η αύξηση αυτή αντικατοπτρίζεται και στον θρησκευτικό τουρισμό;
Δεν έχουμε ξεχωριστά στοιχεία για τον θρησκευτικό τουρισμό. Πέρυσι, παρατηρήσαμε μια μικρή μείωση στη ροή των προσκυνητών, κυρίως εκείνων που ταξίδευαν στον Άθω, αλλά ήταν μια μικρή μείωση. Είναι δύσκολο να πούμε πώς θα εξελιχθούν οι καταστάσεις. Ας δούμε σε ποιο βαθμό θα επηρεάσουν τα γνωστά προβλήματα τον θρησκευτικό τουρισμό.
Το 2018 η Ελλάδα βγήκε επίσημα από το μνημόνιο. Έχει επηρεάσει αυτό το γεγονός το ενδιαφέρον των Ρώσων επενδυτών; Ποιοι τομείς της ελληνικής οικονομίας έχουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, στους οποίους η Ρωσία επιδιώκει στενότερη συνεργασία;
Είναι αλήθεια ότι μετά από μια παρατεταμένη κρίση η Ελλάδα βγήκε από την περίοδο των μνημονίων και η ελληνική οικονομία άρχισε να παρουσιάζει θετικά σημάδια.
Η ελληνική κυβέρνηση εκφράζει ενδιαφέρον για επενδύσεις από τη χώρα μας. Μετά τις συνομιλίες με τον Έλληνα Πρωθυπουργό, ο Ρώσος Πρόεδρος τόνισε ότι «είμαστε έτοιμοι να εργαστούμε σε όλους τους τομείς, συμπεριλαμβανομένου του τομέα των ενεργειακών έργων υποδομής».
Ρώσοι επενδυτές βρίσκονται ήδη στην Ελλάδα και κάνουν μεγάλες επενδύσεις. Για παράδειγμα, στην Ελούντα της Κρήτης ο ρωσικός όμιλος εταιρειών Mirum χτίζει μεγάλο ξενοδοχειακό, ψυχαγωγικό και οικιστικό συγκρότημα. Στον Σκορπιό επίσης δημιουργούνται τουριστικές υποδομές. Υπάρχουν και άλλες επενδύσεις, μικρότερες. Το συνολικό κεφάλαιο των επενδύσεων υπερβαίνει το μισό δισεκατομμύριο ευρώ.
Όσον αφορά τις προοπτικές, αναμένουμε τις προκηρύξεις διεθνών διαγωνισμών, όπως για τα 10 περιφερειακά λιμάνια, εμπορευματικά κέντρα, σιδηροδρομικές υποδομές κά. Χωρίς να γίνουν γνωστοί οι όροι των διαγωνισμών, οι σοβαροί Ρώσοι ιδιώτες επενδυτές δεν μπορούν να δηλώσουν εκ των προτέρων ότι θα επενδύσουν λεφτά. Μια επιχείρηση λαμβάνει επενδυτικές αποφάσεις βάσει των κριτηρίων της αγοράς. Δεν θα πει ότι ενδιαφέρεται για κάτι χωρίς να το έχει μελετήσει λεπτομερώς, κυριολεκτικά να βάλει τα πάντα κάτω από το μικροσκόπιο.
Σε κάθε περίπτωση, έχουμε επανειλημμένα μεταβιβάσει στους Έλληνες εταίρους ότι οι όροι των προκηρύξεων για τους επιχειρηματίες μας πρέπει να είναι διαφανείς και να μην υπάρχουν διακρίσεις εις βάρος τους σε σύγκριση με άλλους.

© Φωτογραφία : Embassy of the Russian Federation in Athens, Greece

Ρώσος πρέσβης στην Ελλάδα: Η Μόσχα θέλει διεύρυνση των σχέσεων με την Αθήνα

Όσον αφορά τη συνεργασία στον πολιτιστικό τομέα, τι προγραμματίζεται για το 2019;
Στην συνάντηση κορυφής στη Μόσχα τον Δεκέμβριο, οι ηγέτες των δύο χωρών ανακοίνωσαν ότι το 2019 θα ανακηρυχθεί σε Έτος Ρωσικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας στην Ελλάδα και αντιστρόφως Έτος Ελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας στη Ρωσία. Είναι η τρίτη αφιερωματική χρονιά μεταξύ των χωρών μας. Έρχεται ως συνέχεια του μεγάλου Αφιερωματικού Έτους το 2016 και του Έτους Τουρισμού που εμβληματικά ολοκληρώθηκε το περασμένο Νοέμβριο.
Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για τη ρωσική γλώσσα στην Ελλάδα. Το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών έχει ειδικό Τμήμα ρωσικής γλώσσας και λογοτεχνίας και σλαβικών σπουδών, όπου τα ρωσικά διδάσκονται ως ειδικότητα που κατοχυρώνεται στο κρατικό πτυχίο. Δεδομένης της αυξανόμενης ζήτησης για τα ρωσικά, συζητάμε με την ελληνική πλευρά την αποκατάσταση της ρωσικής ως δεύτερης ξένης γλώσσας στα ελληνικά δημόσια σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, βάσει του πιλοτικού προγράμματος που υπήρχε το 2008-2011.
Έχουμε επίσης μεγάλο ενδιαφέρον για την ελληνική γλώσσα στη Ρωσία. Όταν φοίτησα στο πανεπιστήμιο, το Κρατικό Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων της Μόσχας ήταν το μόνο ΑΕΙ, στο οποίο διδασκόταν η νεοελληνική γλώσσα. Τα Αρχαία Ελληνικά διδάσκονταν σε πολλά μέρη, αλλά η σύγχρονη γλώσσα δεν ήταν τόσο συνηθισμένη.
Σήμερα η κατάσταση έχει αλλάξει. Τα παιδιά σπουδάζουν τα νέα ελληνικά στο Κρατικό Πανεπιστήμιο Λομονόσωφ της Μόσχας, στο Πανεπιστήμιο Ξένων Γλωσσών, στο Παιδαγωγικό, στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης και σε άλλα ΑΕΙ της χώρας μας. Επιπλέον υπάρχουν σχολεία στη Μόσχα και στη νότια Ρωσία, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας, που έχουν τα νέα ελληνικά ως μάθημα επιλογής.
Οι Έλληνες κάθε χρόνο έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τριτοβάθμια εκπαίδευση στη Ρωσία. Το ακαδημαϊκό έτος 2019-2020, 20 επιπλέον φοιτητές από την Ελλάδα θα ξεκινήσουν τις σπουδές τους στη χώρα μας σε διάφορους τομείς: από τη λογοτεχνία και τη θεολογία μέχρι την πληροφορική και την αστροφυσική. Τα έξοδα αυτά θα καλυφθούν από το ρωσικό κράτος.
Πιστεύω ότι το Έτος Γλώσσας και Λογοτεχνίας μεταξύ των χωρών μας θα δώσει μια καλή ώθηση στην προώθηση της διδασκαλίας, της εκμάθησης της ρωσικής και ελληνικής γλώσσας. Αυτή τη στιγμή προετοιμάζουμε με την ελληνική πλευρά ένα κοινό πρόγραμμα συγκεκριμένων εκδηλώσεων.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στην Τουρκία την περασμένη εβδομάδα, ο Αλέξης Τσίπρας εκδήλωσε εκ νέου το ενδιαφέρον της Ελλάδας για προέκταση του Turkish Stream προς την Ευρώπη μέσω της ελληνικής επικράτειας. Η δεύτερη γραμμή του Turkish Stream είναι προγραμματισμένη για το 2019. Άλλες χώρες έχουν ήδη εκφράσει το ενδιαφέρον τους για το έργο. Υπάρχει κάποιος κατάλογος «υποψηφίων» και ποιες είναι οι πιθανότητες της Ελλάδας; Σε ποιο στάδιο βρίσκονται οι διαπραγματεύσεις αυτή τη στιγμή;
Οι Έλληνες, πράγματι, έχουν δηλώσει επανειλημμένα το ενδιαφέρον τους — αυτό το θέμα συζητήθηκε το 2016, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Ρώσου Προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν στην Ελλάδα. Συζητήθηκε επίσης στις συνομιλίες μεταξύ του Βλαντίμιρ Πούτιν και του Αλέξη Τσίπρα, τον Δεκέμβριο, στη Μόσχα.
Η Gazprom μαζί με την ελληνική ΔΕΠΑ και την ιταλική Edison υπέγραψαν συμφωνία συνεργασίας για τη διερεύνηση του θέματος της επέκτασης της ευρωπαϊκής γραμμής του Turkish Stream μέσω Ελλάδας και Ιταλίας, το 2017. Σύμφωνα με αυτή, συστάθηκαν ομάδα εργασίας και συντονιστική επιτροπή. Κατά τη διάρκεια των επαφών τον Δεκέμβριο, τα μέρη υπογράμμισαν τη σημασία συνέχισης της εργασίας σε τριμερές επίπεδο. Επειδή ο αγωγός Turkish Stream είναι αποκλειστικά εμπορικό έργο, είναι δουλειά των επιχειρήσεων να επεξεργάζονται τις πτυχές του.
Δεν έχει αποφασιστεί ακόμα από πού θα περνάει η δεύτερη γραμμή του αγωγού, — υπάρχουν διάφορες επιλογές. Η τελική απόφαση για τη διαδρομή του ευρωπαϊκού αγωγού αερίου, όπως έχει επανειλημμένως τονίσει ο Πρόεδρος της Ρωσίας, πρέπει να βασιστεί πρωτίστως στη βάση της οικονομικής ωφέλειας από την άποψη των εταιρειών. Θα υπολογιστεί πού είναι πιο επικερδές να επεκταθεί μια δεύτερη γραμμή.
Δεύτερον, εξίσου σημαντικό είναι να λάβουμε σαφείς εγγυήσεις από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι το σχέδιο δε θα ακυρωθεί. Δε θέλουμε να επαναληφθεί η μοίρα του αγωγού South Stream, ενός καλού και μεγάλου έργου, την υλοποίηση του οποίου πρακτικά ματαίωσε η Κομισιόν.
Βλέπουμε ότι υπάρχει ισχυρό λόμπι ενάντια στην εξάρτηση, όπως συνηθίζουν να λένε, από το ρωσικό φυσικό αέριο. Τι απαντάει η Ρωσία σε αυτές τις προσπάθειες;
Όντως αυτό το λόμπι δεν κρύβει τις προθέσεις του. Αρκετά συχνά βλέπουμε δημόσιες δηλώσεις από αντιπροσώπους ορισμένων χωρών, οι οποίοι δε διστάζουν να αντιταχθούν ανοιχτά στην επέκταση της δεύτερης γραμμής του Turkish Stream στην Ευρώπη.
Η Gazprom είναι ένας τόσο αξιόπιστος πάροχος αερίου στην Ευρώπη εδώ και δεκαετίες που δεν απαιτούνται πρόσθετες διαβεβαιώσεις και επεξηγήσεις. Οι παροχές ρωσικού αερίου στην Ευρώπη συνεχώς αυξάνονται. Το 2018, οι ελληνικές προμήθειες ρωσικού αερίου αυξήθηκαν πάνω από 10%. Συνολικά καλύψαμε τις αυξανόμενες ανάγκες της Ελλάδας κατά άνω των 65%. Πιστεύουμε ότι η κατασκευή του Turkish Stream αποτελεί έναν ισχυρό παράγοντα που μπορεί να διασφαλίσει την αύξηση της ενεργειακής ασφάλειας και σταθερότητας στην Ευρώπη.
Τώρα, όλα εξαρτώνται από τα ίδια τα μέλη της Ε.Ε. Εάν ενδιαφέρονται να προμηθεύονται το αέριό μας από τον Turkish Stream, θα πρέπει να φροντίσουν γι' αυτό. Το δηλώσαμε ευθέως: εάν το επιθυμείτε, πρέπει να πάρετε τις αποφάσεις σας και να το διαπραγματευτείτε εσείς οι ίδιοι με τις Βρυξέλλες και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Υπάρχει κάτι στα σκαριά στον τομέα της στρατιωτικο-τεχνικής συνεργασίας μεταξύ Ρωσίας και Ελλάδας; Ποιες είναι οι εκτιμήσεις;
Η Ελλάδα κατέχει στρατιωτικό εξοπλισμό ρωσικής παραγωγής, τον οποίο προμηθεύτηκε από τη Μόσχα περισσότερα από 15 χρόνια πριν. Η στρατιωτικο-τεχνική μας συνεργασία είναι επικεντρωμένη στην παροχή υπηρεσιών για την συντήρηση, τη λειτουργία και τη διατήρηση της αποτελεσματικότητας αυτού του εξοπλισμού, ο οποίος έχει αποδειχτεί πολύ καλός. Είναι σαφές ότι η συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ επιβάλλει κατανοητούς περιορισμούς στη στρατιωτική μας συνεργασία. Ωστόσο, ο διάλογος δεν σταματά, μόλις το Δεκέμβριο στη Μόσχα πραγματοποιήθηκε η τακτική συνάντηση της Μικτής Επιτροπής για την στρατιωτικο-τεχνική μας συνεργασία. Από την πλευρά μας είμαστε έτοιμοι να αναπτύξουμε τις σχέσεις στον στρατιωτικο-τεχνικό τομέα στο βαθμό που θα είναι έτοιμοι οι Έλληνες εταίροι μας.
Μιλώντας για το ΝΑΤΟ, πιστεύετε ότι η Συμφωνία των Πρεσπών, που συνεπάγεται την εισδοχή της πΓΔΜ στη Συμμαχία, συμβάλλει στην αύξηση της ασφάλειας στα Βαλκάνια όπως υπογραμμίζεται από πολλές πλευρές;
Αυτό που αναμφίβολα δεν μπορεί να ενισχύσει τη σταθερότητα και την ασφάλεια στα Βαλκάνια είναι η ένταξη μιας ακόμη χώρας στο ΝΑΤΟ.
Ως προς τη Συμφωνία των Πρεσπών το ζήτημα του ονόματος ήταν ανοιχτό περισσότερο από το ένα τέταρτο του αιώνα. Αυτές τις ημέρες, όπως βλέπουμε, ολοκληρώνεται η διαδικασία έγκρισης του νέου ονόματος της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Οι δυο πλευρές — η Ελλάδα και η ΠΓΔΜ — κατέληξαν σε συμφωνία, βρήκαν ένα νέο όνομα. Αυτό είναι ένα ζήτημα που αφορά τις δυο πλευρές, φαίνεται σαν να μην υπάρχει τίποτα κακό σε αυτό. Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι η διαδικασία επισημοποίησης της συμφωνίας έγινε με σοβαρή παραβίαση του εσωτερικού δικαίου μιας από τις χώρες. Το δημοψήφισμα για το όνομα εκεί απέτυχε. Παρόλα αυτά, η διαδικασία επικύρωσης αγνόησε τη βούληση του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού της χώρας.
Η Ρωσία ως μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ — και το ονοματολογικό βρίσκεται στην ατζέντα του Συμβουλίου Ασφαλείας από το 1993 — επισημαίνει το γεγονός ότι παραβιάστηκε η νομική καθαρότητα των διαδικασιών έγκρισης της συμφωνίας.
Και βεβαίως, όπως είπα, μια τόσο επιταχυνόμενη, πυρετώδης εισδοχή μιας βαλκανικής χώρας στο ΝΑΤΟ δεν μπορεί να αποτελέσει παράγοντα σταθερότητας.
Θα μπορούσε ο επόμενος υποψήφιος «στόχος» να είναι η Σερβία;
Το γεγονός ότι οι χώρες της Δύσης έχουν έναν τέτοιο σκοπό είναι γνωστό σε όλους εδώ και πάρα πολύ καιρό, δεν το κρύβουν. Πιστεύουμε ότι οποιαδήποτε επέκταση του ΝΑΤΟ αποτελεί σοβαρή παραβίαση της σταθερότητας. Ένας απλός λόγος: εάν μια χώρα γίνει μέλος της Συμμαχίας, η στρατιωτική υποδομή του μπλοκ μπορεί να εμφανιστεί στην επικράτειά της, πράγμα που σημαίνει ότι αναπόφευκτα θα λάβουμε και ορισμένα μέτρα, προκειμένου να διαφυλάξουμε τη δική μας ασφάλεια. Το ένα συνεπάγεται το άλλο. Με όλα αυτά, βήμα προς βήμα, υπονομεύεται η ασφάλεια και η σταθερότητα στην περιοχή.
Μπορεί η Συμφωνία των Πρεσπών, με τη σημερινή της μορφή, να ικανοποιήσει τις δύο πλευρές;
Πρόκειται για τα εσωτερικά των δυο χωρών, δεν θέλουμε να παρέμβουμε ή να δώσουμε συμβουλές σε αυτές τις πτυχές της συμφωνίας. Οι δύο χώρες διαπραγματεύτηκαν, κατέληξαν στη συγκεκριμένη συμφωνία, συμφώνησαν για ένα όνομα. Καλή ή κακή, αυτή είναι — δεν εναπόκειται σε εμάς να το κρίνουμε αυτό. Αλλά ο τρόπος, με τον οποίο επιτεύχθηκε η συμφωνία και πώς υπαγορεύτηκαν όλα αυτά — και υπαγορεύτηκαν από την επιθυμία να μπει γρήγορα μια χώρα στο ΝΑΤΟ, όπως αποφασίστηκε στην Ουάσινγκτον, αυτό είναι που προκαλεί ανησυχία, διότι υπονομεύει τη σταθερότητα στα Βαλκάνια.
Πιστεύετε ότι η Ρωσία θα μπορούσε να διαδραματίσει ρόλο διαμεσολαβητή στην επίλυση του Κυπριακού;
Η ρωσική θέση στο Κυπριακό διατυπώθηκε στις αρχές της δεκαετίας του '70, στην αρχή της διένεξης στην Κύπρο, και δεν άλλαξε. Είμαστε υπέρ της δημιουργίας ενός ενιαίου, αδιαίρετου, εδαφικά ακεραίου κράτους με μια διεθνή προσωπικότητα, μια κυριαρχία με βάση το δικοινοτικό, διζωνικό μοντέλο. Αυτά είναι που υποδηλώνουν μια ομοσπονδιακή δομή της Κύπρου.
Πριν από δύο χρόνια, όπως γνωρίζετε, όλες οι πλευρές συμφώνησαν να διοργανώσουν μια διεθνή διάσκεψη για το θέμα αυτό, η οποία έλαβε χώρα το καλοκαίρι του 2017 στο Κραν Μοντανά της Ελβετίας. Παραμονές αυτής της διάσκεψης, οι αντιπροσωπείες επέλεξαν τη συμμετοχή πέντε πλευρών: των δύο κοινοτήτων και των τριών χωρών — εγγυητριών: της Ελλάδας, της Τουρκίας και του Ηνωμένου Βασιλείου. Η διάσκεψη κατέληξε σε πλήρη αποτυχία. Έκτοτε, οι διακοινοτικές διαπραγματεύσεις δεν έχουν επαναληφθεί και ο στόχος τους είναι να επιλυθούν πρώτα τα εσωτερικά ζητήματα του προβλήματος και μετέπειτα η διεθνής διάσκεψη θα απασχοληθεί με τα εξωτερικά ζητήματα, δηλαδή τα θέματα της ασφάλειας και των εγγυήσεων. Η διαδικασία έχει «παγώσει», το πότε θα γίνει επανέναρξη των συνομιλιών είναι άγνωστο και δεν γίνεται λόγος για μια νέα διεθνή διάσκεψη.
Το ερώτημα σχετικά με τη διαμεσολάβηση της Ρωσίας δεν βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη, διότι οι ίδιες οι κοινότητες επέλεξαν συμμετοχή πέντε πλευρών και αυτό είναι το κυριαρχικό τους δικαίωμα. Είδαμε τα αποτελέσματα στο Κραν Μοντανά. Τι θα γίνει στη συνέχεια εξαρτάται από τις ίδιες τις πλευρές. Οι κοινότητες γνωρίζουν το Κυπριακό καλύτερα απ' όποιονδήποτε. Ως εκ τούτου, δεν χρειάζονται συμβούλους, ούτε συμβουλές έξωθεν, ούτε τεχνητά χρονοδιαγράμματα.
Και τελευταία ερώτηση. Πώς είναι τώρα ο Αλεξάντρ Βίννικ; Ποιες είναι οι προοπτικές να εκδοθεί στη Ρωσία;
Ο Αλεξάντρ Βίννικ αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο νοσοκομείο, επειδή εδώ και καιρό κήρυξε απεργία πείνας. Η κατάσταση της υγείας του έχει επιδεινωθεί σοβαρά. Χωρίς να επέμβουμε στη νομική πλευρά της υπόθεσης, με αυτήν ασχολούνται οι δικηγόροι του Αλεξάντρ, εμείς κάνουμε το παν για να έχει όσο το δυνατόν πιο αξιοπρεπείς συνθήκες, για να του παρέχεται συνέχεια η απαραίτητη ιατρική βοήθεια. Από την πρώτη στιγμή, όταν το καλοκαίρι του 2017 ο Αλεξάντρ Βίννικ συλλήφθηκε από τις ελληνικές αρχές βάσει του αμερικανικού εντάλματος, οι ρωσικές διπλωματικές/προξενικές αποστολές στην Ελλάδα ασχολούνται συνέχεια με την υπόθεσή του. Πρώτα απ' όλα, προσπαθούμε να ελέγχουμε και να εξασφαλίζουμε ότι τα δικαιώματά του ως Ρώσου υπηκόου δεν παραβιάζονται. Σε όλες τις δικαστικές συνεδριάσεις είναι παρόντες υπάλληλοι της Πρεσβείας της Ρωσίας στην Αθήνα ή εάν η δίκη λαμβάνει χώρα στη Θεσσαλονίκη, τότε του Γενικού μας προξενείου εκεί. Τακτικά τον επισκεπτόμαστε, οι προξενικοί μας υπάλληλοι επικοινωνούν μαζί του. Κι εγώ τον επισκέπτηκα στο κατάστημα κράτησης Κορυδαλλού.
Υπάρχουν τρεις δικαστικές αποφάσεις που έχουν την ίδια ισχύ, για την έκδοση του Αλεξάντρ Βίννικ στη Ρωσία, στις ΗΠΑ και στη Γαλλία. Τη σειρά εκτέλεσης αυτών των αποφάσεων θα την καθορίσει ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Ελλάδας. Δεν ξέρουμε πότε θα γίνει αυτό, επειδή δεν υπάρχουν προθεσμίες που επιβάλλονται. Πιστεύουμε ότι πρέπει να εκδοθεί στη χώρα της υπηκοότητάς του, στη Ρωσία, όπου θα αντιμετωπίσει πολύ σοβαρές κατηγορίες για εγκληματικές πράξεις.

Η fake λογοτεχνία, δεκανίκι των fake news

34-_oprah-frey.jpg

Ο Αμερικανός Τζέιμς Φράι αποκάλυψε στο δημοφιλές σόου της Οπρα Γουίνφρι ότι το χρονικό της αποτοξίνωσής του ήταν σκέτη κατασκευή. Το βιβλίο του συνέχισε όμως να σκίζει κι ας ήταν μαϊμού

10.02.2019, 12:16 | Ετικέτες:  γλώσσα, λογοτεχνία, βιβλίο, συγγραφείς

Συντάκτης: 

Μικέλα Χαρτουλάρη

«Ο Γαβουνές, ο Μαμουνές, ο Παστροκωλαράκης,/
Ο λαγναρμένιος Μπιθουλιάν και οι δυό σιαμαίοι Βούζοι,/
Ολόκληρα μερόνυχτα συνέχεια θραπακιάζαν:/ […]/
Τουμποκορδωμπαχλιάζονταν, λυσσοβουτοπαφτιάζαν,/ […]/ ιαχογαυλιούσαν…»

Πρόκειται για ένα δείγμα «Υπερλεξισμού», ενός νέου ποιητικού -ισμού που προβλήθηκε το 1965 ως «η ακρότατη δυνατή προέκταση της γλώσσας», δημιούργημα ενός κάποιου Ελευθέριου Δούγια, ανθρώπου με πολλές περγαμηνές, μακαρίτη πια.

Τα χειρόγραφα και η θεωρία του παρουσιάστηκαν από τον φιλοπαίγμονα Αλεκ Σχινά, στο πιο ασυνήθιστο και τολμηρό περιοδικό της εποχής, το βραχύβιο «Πάλι - Ενα τετράδιο αναζητήσεων» που δικαίωνε τον υπερρεαλισμό και τις πρωτοπορίες, και υπερασπιζόταν μια τέχνη και μια σκέψη που «ήταν, είναι και θα είναι ριψοκίνδυνη υπόθεση». Η δημοσίευση προκάλεσε σάλο, αμφισβήτηση από τον ψυχαναλυτή-συγγραφέα Αριστοτέλη Νικολαΐδη, ανταλλαγή δημόσιων επιστολών και θυελλώδεις καβγάδες στη συντακτική ομάδα του περιοδικού, την οποία συναποτελούσαν εμβληματικοί ποιητές και πεζογράφοι με πρωτεργάτη τον Νάνο Βαλαωρίτη, γύρω του τους Ταχτσή, Μαντώ Αραβαντινού, Πουλικάκο, Κουτρουμπούση, Δενέγρη, Στάγκο, και από κοντά τον Γιώργο Μακρή, τον Νικόλαο Κάλας κ.ά.
Ωσπου, ενάμιση μήνα αργότερα, αποδείχθηκε ότι αυτή η ενδιαφέρουσα ποιητική πράξη ήταν μια χοντρή φάρσα!
Ο Σχινάς και ο Δούγιας ήταν ένα και το αυτό πρόσωπο, που παρατράβηξε την πρόκληση απέναντι στα αγκυλωμένα, σοβαροφανή, κρυπτο-αντιδραστικά και ψευτο-αναρχικά πνεύματα τα οποία αλώνιζαν στο σινάφι των λογοτεχνών και των διανοουμένων. Ομως κοντά στα ξερά έκαψε και τα χλωρά.
Η φαρσοκωμωδία είχε όρια. Ηταν η χρονιά της Αποστασίας, μια εποχή ζοφερή και νευραλγική, κοινωνικοπολιτικά κρίσιμη, που κυοφορούσε το πραξικόπημα των συνταγματαρχών, και το λογοτεχνικό τοπίο την καθρέφτιζε. Το κλίμα ήταν ηλεκτρισμένο με προκλήσεις, παρεξηγήσεις, φανατισμούς και διάλογο κουφών γύρω από τους πόλους του Σεφέρη και του Εμπειρίκου, των συντηρητικών αστών και των διανοούμενων της Αριστεράς.
Το πνεύμα του Σχινά είχε λειτουργήσει παραπλανητικά απέναντι στα πιεστικά προβλήματα της χώρας. Οταν, λοιπόν, κόπασε ο αχός, εκείνος κυκλοφόρησε το βιβλίο του «Αναφορά περιπτώσεων» κι έπειτα έφυγε για τη Γερμανία. Από εκεί έδωσε ένα διαφορετικό δείγμα γραφής, καθώς με τις ραδιοφωνικές εκπομπές του στην Ντόιτσε Βέλε αγωνίστηκε γενναία ενάντια στην απριλιανή δικτατορία…
Πώς απαντάμε σήμερα στη fake λογοτεχνία; Τα κρούσματα πολλαπλασιάζονται και δεν είναι πάντα τόσο κωμικά όσο ο απατηλός «υπερλεξισμός»…
Στη διεθνή αγορά του βιβλίου όλο και συχνότερα πλέον, βρίσκουμε να σερβίρονται με ένα λογοτεχνικό περιτύλιγμα, μαρτυρίες-μαϊμού για τραγικές εμπειρίες που δεν βιώθηκαν ποτέ, επίσης πλαστά απομνημονεύματα από συγγραφείς που σφετερίζονται φυλετικές ή εθνικές ταυτότητες για τις οποίες υπάρχει εμπορικό ενδιαφέρον, αλλά και κρυφά ξενοφοβικά και ρατσιστικά μηνύματα σε φαινομενικά αθώες ψευδώνυμες αφηγήσεις, επινοημένες εξομολογήσεις κ.ο.κ.
Παράλληλα, στο διαδίκτυο κυκλοφορούν ανενόχλητα ψευδεπίγραφα κείμενα και στιχουργήματα που αποδίδονται –με ή χωρίς δόλο– σε διάφορους συγγραφείς.
Χαρακτηριστικό για τα δικά μας πράγματα, ένα ποίημα απλοϊκού ύφους με θέμα τάχα την απλότητα, το οποίο αποδίδεται ψευδώς στον Οδυσσέα Ελύτη. Είχε εμφανιστεί στο διαδίκτυο το 2009, είχε ευρύτατη διάδοση ακόμη και σε σχολεία, και δεν προκάλεσε καμία αντίδραση, μέχρι τις αρχές του 2019, που εντοπίστηκε από τους κυνηγούς των fake news και ξεμπροστιάστηκε, και απαντήθηκε (1/2/2019) στο διαδικτυακό λογοτεχνικό περιοδικό «Χάρτης» (τχ. 2).

Βρισκόμαστε, δηλαδή, μπροστά σε μια νέα συνθήκη όπου σαν να ισοδυναμούν πλέον αυθεντικότητα και κατεργαριά, αλήθεια και ψεύδος, πραγματικότητα και φαντασία.
Σαν να έχει διαμορφωθεί ένα τοπίο όπου η επιβεβαίωση της αυθεντικής φωνής του συγγραφέα δεν αποτελεί όρο για την καταξίωση του έργου του στην αγορά. Κι όταν αυτό συμβαίνει συστηματικά στη βιομηχανία της κουλτούρας, αλλά ταυτόχρονα συμβαίνει και στη δημόσια σφαίρα, όπου εξαπλώνεται το παγκόσμιο φαινόμενο των fake news, τότε η παράλληλη αυτή κατάσταση απαιτεί ιδιαίτερη εγρήγορση. Και από τον λογοτεχνικό κόσμο.

Σχόλιο της Ιουλίτας Ηλιοπούλου

Χόρχε Λουίς Μπόρχες, Οδυσσέας Ελύτης |

Στο ευφάνταστο και πνευματώδες λογοτεχνικό περιοδικό «Χάρτης», που ξανακυκλοφορεί σε ψηφιακή πλέον μορφή, επισημαίνεται ότι εδώ και αρκετά χρόνια κυκλοφορούν και είναι πολύ διαδεδομένα στο διαδίκτυο δύο πλαστά ποιήματα που αποδίδονται ψευδώς στον Ελύτη και στον Μπόρχες, όμως μόλις τώρα εντοπίστηκαν από τους ειδικούς.
Ο πεζογράφος Δημήτρης Καλοκύρης, μεταφραστής του Μπόρχες, χαρακτηρίζει το αντίστοιχο ποίημα ως «γλυκανάλατο διδακτικό κατασκεύασμα σε ύφος μάλλον Χαλίλ Γκιμπράν παρά Μπόρχες».
Και η ποιήτρια Ιουλίτα Ηλιοπούλου, κληρονόμος του Ελύτη, σχολιάζει την πράξη του κατασκευαστή του ψευδεπίγραφου Ελυτικού στιχουργήματος, σημειώνοντας:
«[...] Θα ήταν ίσως μόνο μια ανόητη κίνηση ενός αφελούς που ξύπνησε ένα πρωί και είπε να δώσει στις ιδέες του επίφαση κύρους και συνάμα να γελάσει με την ημιμάθεια των άλλων. Γίνεται όμως κακόβουλη πράξη γιατί αφενός προσβάλλει τον ποιητή, όταν ψευδώς του αποδίδεται κάτι που δεν θα μπορούσε ποτέ να έχει γράψει, αλλά αφετέρου παραπλανά νέους ή και αθώα καλοπροαίρετους χρήστες του διαδικτύου, που δεν έχουν ίσως τη γνώση ή τα αντανακλαστικά για να καταλάβουν από την πρώτη φράση πόσο απέχει ο συγγραφέας του κειμένου από τον ποιητή!  “Τρώγε την πρόοδο”, έλεγε ο Ελύτης, “και με τα φλούδια και με τα κουκούτσια της”! Αρκεί να ξέρεις κάποτε και να τα φτύνεις, θα πρόσθετα τώρα πια».

Εξομολογήσεις-μαϊμού, καπηλείες και αληθινό χρήμα

Οι συγγραφείς οι οποίοι παραπλανούν, προσβάλλουν ή και χειραγωγούν τους αναγνώστες τους υπογράφοντας κατασκευασμένες μαρτυρίες ως αληθινές δικές τους, δεν είναι καθόλου λίγοι. Το αποδεικνύει ο Κρίστοφερ Μίλερ (Christopher L. Miller), καθηγητής στο αμερικανικό Πανεπιστήμιο Γέιλ, με την πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη του με τίτλο «Impostors. Literary Hoaxes and Cultural Authenticity», εκδ. Chicago (κατά λέξη «Λογοτεχνικές απάτες και αυθεντικότητα στην κουλτούρα»). Ο Μίλερ εξετάζει και ταξινομεί διαφορετικές περιπτώσεις συνειδητών ή και δόλιων παραβιάσεων αυτού που αποκαλεί «αυτοβιογραφικό σύμφωνο ειλικρίνειας» («autobiographical pact») μεταξύ του εκάστοτε συγγραφέα με το αναγνωστικό κοινό. Και τελικά, ανήσυχος με τα ευρήματά του, εισάγει στον προβληματισμό του/μας και την ηθική παράμετρο («ethics of authorship»).
Υπάρχουν δημοφιλείς αυτοβιογραφίες, λέει ο Κρίστοφερ Μίλερ, όπου ο αυτοβιογραφούμενος δεν έζησε στο πετσί του όλες τις εμπειρίες που αφηγείται, τις έζησε όμως η κοινότητά του, οπότε το βιβλίο του αντανακλά συλλογικά βιώματα και με την έννοια αυτή δεν είναι παραπλανητικό.
Αυτή είναι η περίπτωση της «Αυτοβιογραφίας του Μάλκολμ Χ» όπως την κατέγραψε το 1965 ο δημοσιογράφος Αλεξ Χάλεϊ (βλ. και εκδ. Κουκκίδα), ρίχνοντας φως και στην ευρύτερη αφροαμερικανική κοινότητα.

Δεν κρίθηκαν όμως με τον ίδιο τρόπο τα «Χίλια κομμάτια» του Αμερικανού Τζέιμς Φράι (Ωκεανίδα, μτφρ. Αλέξης Εμμανουήλ) που έγιναν διεθνές μπεστ σέλερ το 2003. Διότι εδώ, η αυτοβιογραφική αφήγηση του 23χρονου τοξικομανή και αλκοολικού, ο οποίος αναδύεται από την προσωπική του κόλαση και επιστρέφει στον κόσμο των «κανονικών» ανθρώπων, αποδείχθηκε σκέτη κατασκευή!
Το παραδέχθηκε ο ίδιος ο συγγραφέας, στην τηλεοπτική εκπομπή της Οπρα Γουίνφρι μέσω της οποίας έγινε σταρ. Η ειρωνεία είναι ότι ο εκδότης του δέσμευσε 2 εκατομμύρια δολάρια για να αποζημιώσει τους εξαπατημένους αναγνώστες του, αλλά η… ψευδο-εξομολόγηση του Φράι συνεχίζει να διαφημίζεται και να πουλιέται διαδικτυακά μέσω Amazon ως εξαιρετικό χρονικό αποτοξίνωσης.
Πέρσι μάλιστα «έγινε» και ταινία!
Αυτή η ανθεκτικότητα του ψεύδους διαπιστώνεται συχνά σε πλήθος ΜΜΕ (και στην Ελλάδα) όταν ασχολούνται με θέματα πολιτικής επικαιρότητας, αλλά έχει διαβρώσει και τη λογοτεχνία, οπότε πρέπει να μας προβληματίσει διπλά. Διότι αντανακλά μια ηθική χαλαρότητα τόσο από την πλευρά των συγγραφέων όσο και από την πλευρά της μεγάλης κοινότητας των αναγνωστών τους.
Αυτό σχολιάζει στο περιοδικό «New Yorker» ο Λούις Μίναντ (Louis Menand), διακεκριμένος Αμερικανός κριτικός που διδάσκει στο Χάρβαρντ, με αφορμή την έρευνα του Μίλερ για τις λογοτεχνικές απάτες.
Στο πεδίο της Λογοτεχνίας υπήρχε ανέκαθεν μια μεγάλη ποικιλία συγγραφικών προσωπείων: από τα λογοτεχνικά ψευδώνυμα που δηλώνονται στα βιογραφικά των συγγραφέων –λ.χ. Τζορτζ Ελιοτ, Τζον Λε Καρέ, Μ. Καραγάτσης, Αύγουστος Κορτώ κ.ά.– μέχρι τα περίφημα 72 ετερώνυμα του Φερνάντο Πεσόα, που αντιστοιχούσαν σε διαφορετικές λογοτεχνικές εκφάνσεις της συγγραφικής του ταυτότητας.
Αντίστοιχα, και οι «συγγραφείς-φαντάσματα» που μαστορεύουν κατά παραγγελία (αυτο)βιογραφίες διασημοτήτων ή και οι ομάδες των «νέγρων» που εξασφαλίζουν ταχύτατη παραγωγή μπεστ σέλερ με τη συνταγή και τις κατευθύνσεις που τους δίνει κάθε φορά ο συγγραφέας-φίρμα, αποτελούν πρακτικές γνωστές στην αγορά και στο κοινό. Και πλέον καταδικάζονται μονάχα όσον αφορά τα εργασιακά δικαιώματα και τις (πενιχρές) αμοιβές των εμπλεκόμενων γραφιάδων. Ακόμα και ο γνωστός σεναριογράφος και στιχουργός Βαγγέλης Γκούφας είχε δουλέψει κάτω από τέτοιες συνθήκες.
Κάποιες φορές, ωστόσο, η κατάσταση ξεφεύγει σε πλαστοπροσωπίες και καπηλείες που οδηγούν στην παραπλάνηση του κοινού με κρίσιμες συνέπειες.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, κατά τον Μίλερ, είναι το αυτοβιογραφικό αφήγημα ενηλικίωσης ενός νεαρού Μεξικανού στο Λος Αντζελες με τίτλο «Famous All Over» (σε πρόχειρη μετάφραση «Ξακουστός παντού») που έγραψε το 1983 ο Ντάνι Σαντιάγο με σχόλια υπέρ της αφομοίωσης των «Τσικάνο».
Επί 17 μήνες το βιβλίο του εισέπραττε διθυράμβους έγκριτων κριτικών, όμως τελικά αποδείχθηκε ότι το υπέγραφε ένας ψευδο-Μεξικανός που λεγόταν Ντάνιελ Τζέιμς. Ηταν ένας 70άρης συγγραφέας από το Μιντγουέστ, που καπηλεύτηκε την ταυτότητα του «ξένου» προκειμένου να χρησιμοποιήσει μια δακρύβρεχτη ιστορία για να κάνει μια κερδοφόρα δεύτερη καριέρα.

Κρίσιμες συνέπειες

Μια από τις πιο ανθεκτικές απάτες με αρνητικό ηθικό πρόσημο, είναι η περίπτωση του Γάλλου Ντανιέλ-Λουί Τερόν που έγινε διάσημος το 1997, στα 50 του, ως Πολ Σμαΐλ με μια ψευδο-αυτοβιογραφία η οποία λειτούργησε προδοτικά, ως «δούρειος ίππος» (έτσι την κατατάσσει ο Μίλερ), για τη γαλλο-αραβική κοινότητα στη Γαλλία. Ο Σμαΐλ εμφανίστηκε ως καλλιεργημένος Γάλλος συγγραφέας δήθεν αραβικής καταγωγής και παραπλάνησε τους πάντες με το εξομολογητικό βιβλίο «Vivre me tue» (σε κατά λέξη μετάφραση «Το να ζω με σκοτώνει»).
Εκεί, υποτίθεται πως μιλά με τη φωνή της, γεννημένης στη Γαλλία, δεύτερης γενιάς (Beurs) των Αράβων μεταναστών από τις βορειοαφρικανικές γαλλικές αποικίες και υποβάλλει την άποψη ότι το μόνο που ζητούν είναι να απαλλαγούν από τα δεσμά της αραβικής ταυτότητάς τους και να γίνουν σκέτοι Γάλλοι.
Το βιβλίο του διαβάστηκε πολύ, προκάλεσε σειρά διατριβών και έγινε ταινία, ώσπου το 2003 αποκάλυψε ο ίδιος την πλαστοπροσωπία του.
Πιο σκανδαλώδες όμως και από αυτά τα ισοπεδωτικά ψεύδη του που διαδόθηκαν ευρέως, πιο σκανδαλώδες και από το ότι αποκαλύφθηκε πολέμιος της ανεξιθρησκίας και της πολυπολιτισμικότητας, είναι το ότι ο ίδιος ο απατεώνας-συγγραφέας θέλησε να αξιοποιήσει ακόμα και την πλάνη του κοινού του. Διότι με παρρησία υποστήριξε ψευδώς ότι αφού τόσο πολλοί, ακόμα και ειδικοί του Μαγκρέμπ, τον πίστεψαν, αυτό σημαίνει πως η ίδια η ταυτότητα των Μπερ (Beurs), ως τέτοια, είναι μια κατασκευή!

Ντανιέλ-Λουί Τερόν |

Αρα; Είναι τελικά παράνομη η παραβίαση του άρρητου «αυτοβιογραφικού συμφώνου» των συγγραφέων με τους αναγνώστες τους;
Αυτή καθαυτή, όχι, απαντά ο καθηγητής Μίναντ. Κι ας επικρέμαται ένα σύννεφο από αγωγές και μηνύσεις πάνω από τους συγγραφείς πλαστών αυτοβιογραφικών αφηγήσεων, για τις ζημιογόνες συνέπειες του λογοτεχνικού «παιχνιδιού» τους. Οι συγγραφικές ελευθερίες παραμένουν ένα σοβαρό επιχείρημα στη φαρέτρα τους.
Σίγουρα, όμως, μια τέτοια παραβίαση είναι ανήθικη, επιμένει ο Μίναντ. Πρώτα πρώτα επειδή οι συγγραφείς απατηλών κειμένων κοροϊδεύουν τους αναγνώστες σερβίροντας ιστορίες που άλλα υπαινίσσονται, άλλα υπόσχονται και άλλα προσφέρουν.
Κυρίως, όμως, επειδή συχνά οι λογοτεχνικές απάτες υπονομεύουν, στοχοποιούν, δυσφημούν, προσβάλλουν, παραπλανούν ή αποπροσανατολίζουν, όχι μεμονωμένα άτομα αλλά ολόκληρες κοινωνικές ομάδες, εθνοτικές, θρησκευτικές κ.λπ.

Ζητείται συγγραφική αλλά και αναγνωστική ηθική

Τα τελευταία χρόνια τα πράγματα έχουν γίνει ακόμα πιο σύνθετα. Η δημόσια συζήτηση έχει ολοκληρωτικά διαφθαρεί από την αναλήθεια και την ψευδολογία, και μάλιστα, όπως σημειώνει ο Λούις Μίναντ, «το πολιτικό ψεύδος έχει κατακτήσει ένα είδος ανίερης ασυλίας».
Παρατηρούμε π.χ. πως είναι πλέον αποδεκτό από τον πολιτικό που κατηγορείται ότι ψεύδεται, να ανταποδίδει την κατηγορία αντί να φανερώνει την αλήθεια (του). Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πως τελικά το κοινό των ΜΜΕ καλείται καθημερινά, όχι πια να διαλέξει ανάμεσα στην αλήθεια και στο ψέμα αλλά «να διαλέξει ποιο ψέμα προτιμά, ποιο ψέμα το εξυπηρετεί».
Με δεδομένη λοιπόν αυτήν την κατάσταση στο πεδίο του δημοσιογραφικού λόγου, και ιδίως μετά την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ που σηματοδοτεί τον «θρίαμβο της αντίληψης του σχετικισμού», ο καθηγητής Μίναντ χτυπά συναγερμό.
Ισως να είναι πλέον απαραίτητο, στο πεδίο της ελεύθερης λογοτεχνικής παραγωγής, εκεί όπου σήμερα ένα κείμενο κρίνεται αυτό καθαυτό, και όχι από τα ιδιαίτερα ταυτοτικά χαρακτηριστικά του συγγραφέα του, να επανενεργοποιήσουμε, όπως λέει, τη διάκριση μεταξύ αυθεντικής ή κατασκευασμένης συγγραφικής ταυτότητας. Διότι σε αυτή την περιρρέουσα ατμόσφαιρα των fake news, με τις ψευδείς ή «εναλλακτικές» ειδήσεις να πολλαπλασιάζονται στα ΜΜΕ και με τη λογοτεχνική αγορά να υπαγορεύει θέματα ή ήρωες (όπως π.χ. οι μετανάστες) που έχουν ζήτηση, η fake λογοτεχνία έχει γίνει θρασύτατη. Και το χειρότερο: πετυχαίνει να δηλητηριάσει την κριτική σκέψη μας.
Τα fake news και η fake λογοτεχνία αντέχουν επειδή εμείς «γινόμαστε συνένοχοι» στο απατηλό αφήγημα που μας σερβίρουν, γράφει ο Μίναντ.
Τόσο η βιομηχανία των ψευδών ειδήσεων όσο και η παραγωγή των κατασκευασμένων λογοτεχνικών «εξομολογήσεων» και των προσχεδιασμένων «αναμνήσεων», χαϊδεύουν τις προκαταλήψεις μας. Ως αναγνωστικό κοινό αποδεχόμαστε και δικαιολογούμε και αθωώνουμε αυτό που επιθυμούμε να πιστέψουμε ως αληθινό, γνήσιο, αυθεντικό.
Με άλλα λόγια γινόμαστε όλο και περισσότερο αδιάβροχοι στο ψεύδος. Ηρθε λοιπόν η ώρα, λέει ο Μίναντ, να γίνουμε πιο ευαίσθητοι στα ζητήματα της «συγγραφικής ηθικής».

Έντυπη έκδοση Εφ. Συντακτών

Στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ προσφεύγει η Μόσχα για την αλλαγή του ονόματος των Σκοπίων

 


 «Η συμφωνία των Πρεσπών παραβιάζει το εσωτερικό και το διεθνές δίκαιο»

Στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και μάλιστα με τη διαδικασία του κατεπείγοντος προσφεύγει η Ρωσία για την αλλαγή του ονόματος των Σκοπίων.
Αυτό αποκάλυψε σε συνέντευξή του στο ρωσικό πρακτορείο Tass ο πρεσβευτής της Ρωσίας  στα Σκόπια Σεργκέι Μπαζντνίκιν.
«Ξεκινάμε από το γεγονός, ότι το ψήφισμα 845 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών του 1993, περιέχει απευθείας αίτημα προς τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ να υποβάλλει έκθεση στο Συμβούλιο σχετικά με το θέμα της ονομασίας της FYROM. Όταν συμβεί αυτό, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων τεχνικών και οργανωτικών», εξήγησε.

Ο διπλωμάτης διευκρίνισε ότι σχεδόν τα δύο τρίτα του πληθυσμού της «Μακεδονίας» απείχαν από το δημοψήφισμα της 30ης Σεπτεμβρίου 2018.
"Αυτό δείχνει ότι η διαίρεση της κοινωνίας σε αυτήν τη χώρα έχει ενταθεί. Φυσικά, αυτό δεν μπορεί να μην δεν έχει μακροπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες σε μια τόσο εκρηκτική περιοχή όπως είναι τα Βαλκάνια¨, συμπλήρωσε ο Ρώσος πρεσβευτής για να συνεχίσει:
«Η Ρωσία, ανεξάρτητα από το πόσο προσπαθούν να την κατηγορήσουν, σε καμία περίπτωση δεν ενδιαφέρεται να αποσταθεροποιήσει την κατάσταση στη “Μακεδονία” ή στα Βαλκάνια».
«Ωστόσο» έσπευσε να συμπληρώσει: «Είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε ότι η Συμφωνία των Πρεσπών έχει τελειώσει με μια σοβαρή παραβίαση του εσωτερικού και διεθνούς δικαίου, δηλαδή εκτός του νομικού πλαισίου, όπως υπογράμμισε επανειλημμένα ο πρόεδρος της “Μακεδονίας”, Γκιόργκε Ιβάνοφ, αντί να λύσει ένα παλιό πρόβλημα, η συμφωνία των Πρεσπών μπορεί να δημιουργήσει πολλά νέα», κατέληξε ο Μπαζντνίκιν.