ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
ΑΡΘΡΟ 19 Καθένας έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης
Ένταση
σημειώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες στην Παραλίμνη Γαννιτσών, στον νομό
Πέλλας, με αφορμή την άφιξη στην περιοχή λεωφορείων που μετέφεραν
πρόσφυγες και μετανάστες.
Επεισοδιακή ήταν η νύχτα στην Παραλίμνη Γαννιτσών στον νομό Πέλλας, καθώς κάτοικοι της περιοχής επιχείρησαν να εμποδίσουν την εγκατάσταση προσφύγων και μεταναστών σε ξενοδοχείο.
Σύμφωνα με τον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ, περίπου 30 κάτοικοι
συγκεντρώθηκαν τις πρώτες πρωινές ώρες για να εμποδίσουν την έλευση δύο
τουριστικών λεωφορείων, τα οποία μετέφεραν περίπου 100 με 150 πρόσφυγες και μετανάστες.
Αρχικά, τα λεωφορεία αποχώρησαν από την περιοχή, ωστόσο κατά το ίδιο
μέσο τελικώς προσέγγισαν το ξενοδοχείο από παράδρομο, μετά από φραγμό
τον οποίο έστησαν οι δυνάμεις της ΕΛΑΣ.
Ακολούθως, κάτοικοι μετέβησαν στο αστυνομικό τμήμα προκειμένου να
υποβάλουν μηνύσεις κατά παντός υπευθύνους, καθώς δεν είχαν ενημερωθεί
για την εγκατάσταση προσφύγων και μεταναστών.
Αντιδράσεις και στις Σέρρες
Αντιδράσεις για την έλευση μεταναστών προκλήθηκαν και στην περιοχή του νομού Σερρών.
Σύμφωνα με το thesstoday.gr, ομάδα ατόμων συγκεντρώθηκε στον κάθετο
άξονα της Εγνατίας Οδού, στο ύψος των νέων διοδίων και διαμαρτυρήθηκαν
κατά της μεταφοράς προσφύγων και μεταναστών στις Σέρρες.
Λεωφορείο το οποίο μετέφερε πρόσφυγες και μετανάστες σε ξενοδοχείο,
στην περιοχή του Σιδηροκάστρου, σταμάτησε για λίγη ώρα πριν από τα
διόδια τη νύχτα.
Ωστόσο, αφού αποχώρησαν οι συκεντρωθέντες, συνέχισε για τον προορισμό του.
Σε μια κίνηση που δεν έχει προηγούμενο ο Αμερικανός πρόεδρος
Ντόναλντ Τραμπ φέρεται να έχει εκδώσει διαταγή για ενεργοποίηση των
εφέδρων του Σώματος των Πεζοναυτών προκειμένου να αντιμετωπίσουν
καταστάσεις έκτακτης ανάγκης εντός των ΗΠΑ δηλαδή απειλές κατά της
πατρίδας, δηλαδή σε τελευταία ανάλυση ενός στρατιωτικού πραξικοπήματος!
Αυτό τουλάχιστον αναφέρει ο γνωστός δημοσιογράφος Άλεξ Τζόουνς δημιουργός του infowars.com.
Σύμφωνα
πάντα με τα όσα αναφέρει ο Άλεξ Τζόουνς στις 3 Οκτωβρίου μέσω του
επίσημου δικτύου ενημέρωσης των Πεζοναυτών MARADMINS (Marine
Administrative Message) εκδόθηκε μήνυμα με αριθμό 550/19 από τον
αντιστράτηγο Daniel L. Shipley στο οποίο αναφέρεται ότι
διατάσσονται οι εφεδρικές δυνάμεις των Πεζοναυτών σε ετοιμότητα
προκειμένου να βοηθήσουν τις πολιτικές αρχές στην αντιμετώπιση έκτακτων
καταστάσεων.
Μπορεί αυτό να σημαίνει πολλά και διάφορα, ο
Αμερικανός δημοσιογράφος όμως επιμένει ότι πρόκειται για ένα πάγιο
σχέδιο του Λευκού Οίκου προκειμένου να σταματήσει ένα πραξικόπημα
ενορχηστρωμένο από το «βαθύ κράτος» της Ουάσιγκτον. «Μίλησα
με μια υψηλά ιστάμενη πηγή στο Λευκό Οίκο και τον ρώτησα τι προτίθεται
να κάνει ο Ντ.Τραμπ σε περίπτωση που το βαθύ κράτος στην Ουάσιγκτον
επιχειρήσει ένα πραξικόπημα. Ο Τραμπ,
είπε έχει πάγιο σχέδιο καλώντας τους Πεζοναύτες να κυκλώσουν και να
περιφρουρήσουν το Λευκό Οίκο και στη συνέχεια να κυνηγήσουν τους
συνωμότες», είπε ο Άλεξ Τζόουνς για να προσθέσει ότι η ίδια πηγή που βρίσκεται πολύ κοντά στον Τραμπ, του τόνισε: «Κάνουμε
έκκληση σε όλους τους νόμιμους φορείς και οργανισμούς στις ΗΠΑ να
ετοιμάζονται για να προστατέψουν τον πρόεδρο σε περίπτωση πραξικοπήματος
τις επόμενες εβδομάδες ή και μήνες».
Έντονη ανησυχία προκαλεί στη Δύση η πληροφορία πως η Ρωσία θα
αποσυνδεθεί από το παγκόσμιο διαδίκτυο, ιδρύοντας το δικό της internet
με την ονομασία RuNet, εν μέσω του κλιμακούμενου cyber war με τις
Ηνωμένες Πολιτείες.
Πιο αναλυτικά, το σχέδιο της αποσύνδεσης γίνεται από τους
αξιωματούχους της Μόσχας, με στόχο τη διάσπαση ολόκληρου του έθνους από
το global internet. Αντ ‘αυτού, το web της Ρωσίας θα λειτουργήσει σε ένα εσωτερικό δίκτυο απομονωμένο από τον υπόλοιπο κόσμο.
Το ονόμασαν RuNet και η εγκατάστασή του έχει σκοπό
να προστατεύσει τις ρωσικές επικοινωνίες από cyber attacks που γίνονται
από hackers της Κυβέρνησης της ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου.
Επίσης, θεωρούν ότι είναι μία καλή προετοιμασία για ένα πιθανό cyber
war με τις ΗΠΑ στο οποίο θα μπορούσε πολύ εύκολα ο Donald Trump να
κλείσει την πρόσβαση στο Διαδίκτυο της Ρωσίας.
Οι δοκιμές ξεκίνησαν πριν από τη 1η Νοεμβρίου, σύμφωνα με διάφορα κρατικά μέσα ενημέρωσης.
Η Ρωσία θεωρεί ότι η εξάρτηση της από τις τεχνολογίες των ΗΠΑ
αποτελεί αδύναμο σημείο που οι Αμερικανοί αξιωματούχοι θα μπορούσαν
εύκολα να εκμεταλλευτούν.
Σύμφωνα με νέους κανόνες, οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών της Ρωσίας θα
πρέπει να εγκαταστήσουν «τεχνικά μέσα» για να επαναπροσανατολίσουν αυτή
την κίνηση.
Οι δοκιμές αυτής της εβδομάδας σηματοδοτούν την απαρχή της Ρωσίας στη
δημιουργία ενός τέτοιου δικτύου. Υπάρχει πολύς δρόμος όμως μέχρι να
μπορέσει το έθνος να βασιστεί πλήρως σε αυτό.
Ο Roskomnazor, τηλεοπτικός σταθμός παρακολούθησης της Ρωσίας, θα
εμποδίζει κάθε κυκλοφορία που δε χρειάζεται να περνάει πέρα από τα
σύνορά της, καθώς αυτά τα δεδομένα μπορούν εύκολα να παρεμποδιστούν από
ξένους κατασκόπους.
Κάποιοι ισχυρίστηκαν ότι η κίνηση είναι επίσης μέρος ενός πειράματος
του Putin να μειώσει τη ροή των ελεύθερων πληροφοριών στους Ρώσους.
Η ρωσική κυβέρνηση πάντως εργάζεται εδώ και πολλά χρόνια για την τακτική της άμυνας που θα ακολουθήσει.
Από την άλλη μεριά βέβαια, φέτος έγινε γνωστό ότι cyber criminals από
τη Ρωσία και την Κίνα στοχεύουν τα τηλέφωνα των βουλευτών με ένα
messaging app scam.
Επιπλέον,
οι επικριτές ανησυχούν ότι το Κρεμλίνο θα προσπαθήσει να δημιουργήσει
ένα »τείχος προστασίας» παρόμοιο με εκείνο της Κίνας.
Με το νέο νόμο δίνεται στο Κρεμλίνο η δυνατότητα να απενεργοποιεί τις
συνδέσεις εντός της Ρωσίας ή να αποκόβεται εντελώς από τον παγκόσμιο
ιστό σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Το τι συνιστά απειλή και ποιες
ενέργειες θα πρέπει να λαμβάνονται εναπόκειται στις αποφάσεις της
κυβέρνησης.
Ο νόμος απαιτεί από τους παρόχους υπηρεσιών διαδικτύου να
εγκαταστήσουν εξοπλισμό ικανό να εντοπίζει την πηγή της εκάστοτε κίνησης
και και να φιλρτάρει το περιεχόμενο.
Οι ειδικοί αμφιβάλλουν για το αν μια τέτοια κίνηση είναι τεχνικά
εφικτή και δηλώνουν ότι ο νόμος αφορά περισσότερο μια προσπάθεια της
ρωσικής κυβέρνησης να λογοκρίνει τις online πληροφορίες. «Για να μπορέσουν να διαχειριστούν τη ροή των πληροφοριών
προς όφελός τους, πρέπει να έχουν στα χέρια τους εκ των προτέρων ένα
σύστημα», αναφέρει ο Σεργκέι Σάνοβιτς του Πανεπιστημίου Princeton σε
συνέντευξή του στο CNBC.
Χιλιάδες διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους της Ρωσίας για να
διαμαρτυρηθούν ενάντια σε αυτή την ενέργεια της Κυβέρνησης νωρίτερα
φέτος, ενώ οι ενώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων προειδοποιούν ότι απειλεί
ευθέως τα δικαιώματα για ελευθερία του λόγου, της έκφρασης, καθώς και
τις ελευθερίες του Τύπου.
Ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν έχει πραγματοποιήσει και άλλες δράσεις σε
μια προσπάθεια περιορισμού των ελευθεριών στο διαδίκτυο, όπως η
απαγόρευση της κρυπτογραφημένης τηλεφωνικής υπηρεσίας ανταλλαγής
μηνυμάτων, χωρίς όμως ιδιαίτερη επιτυχία σε πολλές ανάλογες προσπάθειες.
Το
κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα από το βιβλίο του 98χρονου σήμερα
Γάλλου κοινωνιολόγου και φιλοσόφου Εντγκάρ Μορέν «Ma gauche» (Francois
Bourin, 2010)
Η Αριστερά. Με
απωθούσε πάντοτε αυτό το ενοποιητικό «Η», που συγκαλύπτει τις διαφορές,
τις αντιπαραθέσεις, τις συγκρούσεις. Γιατί η Αριστερά είναι μια
πολύπλοκη έννοια, καθώς αυτός ο όρος εμπεριέχει ενότητα, αντιπαραθέσεις
και ανταγωνισμούς.
Η ενότητα βρίσκεται στις πηγές
της: στην επιδίωξη ενός καλύτερου κόσμου, τη χειραφέτηση εκείνων που
καταπιέζονται, γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης, ταπεινώνονται,
προσβάλλονται, την καθολικότητα των δικαιωμάτων του άνδρα και της
γυναίκας. Αυτές οι πηγές, που έρχονται από την ουμανιστική σκέψη, από
τις ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης και από τη ρεπουμπλικανική παράδοση,
έχουν διαποτίσει στον 19ο αιώνα τη σοσιαλιστική σκέψη, την κομμουνιστική
σκέψη, την ελευθεριακή σκέψη.
Ο
ελευθεριακός λόγος εστιάζει στην αυτονομία των ατόμων και των ομάδων, ο
σοσιαλιστικός λόγος στη βελτίωση της κοινωνίας, ο κομμουνιστικός λόγος
στην αναγκαιότητα της αδελφικής κοινότητας των ανθρώπινων υπάρξεων. Αλλά
τα ελευθεριακά, σοσιαλιστικά και κομμουνιστικά ρεύματα ανταγωνίζονταν
το ένα το άλλο. Εξάλλου, στο πλαίσιο του ίδιου του σοσιαλισμού, υπήρξε
ανταγωνισμός ανάμεσα στον κρατικό σοσιαλισμό και στον ελευθεριακό
σοσιαλισμό, ανάμεσα στους επαναστάτες και στους μεταρρυθμιστές.
Αυτά
τα ρεύματα βρέθηκαν όχι μόνον σε άμιλλα αλλά και σε ανταγωνισμό και
ορισμένοι από αυτούς τους ανταγωνισμούς έγιναν θανατηφόροι. Ετσι, μια
σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση ήταν εκείνη που συνέτριψε την εξέγερση των
Σπαρτακιστών στη Γερμανία· και ο μπολσεβίκικος κομμουνισμός ήταν εκείνος
ο οποίος, αφού πήρε την εξουσία, εξάλειψε σοσιαλιστές και αναρχικούς·
και αυτός ο τρόπος δράσης εφαρμόστηκε ακόμα πιο ριζικά από τον σταλινικό
κομμουνισμό, όπου αυτός επιβλήθηκε.
Η Κομιντέρν
και το γερμανικό κομμουνιστικό κόμμα ήταν εκείνοι που, στα 1931-1933,
κατήγγελλαν τη σοσιαλδημοκρατία ως εχθρό χειρότερο από τον
εθνικοσοσιαλισμό. Η δημοκρατική Ισπανία ήταν εκείνη που, στην πορεία της
πάλης εναντίον του φρανκισμού, εξάλειψε με κομμουνιστική υποκίνηση τόσο
τον καταλανικό αναρχισμό όσο και το POUM.
Τα
κοινά μέτωπα, τα λαϊκά μέτωπα, οι ενώσεις της Αντίστασης δεν ήταν παρά
εφήμερες φάσεις. Ιδού γιατί εγώ πάντοτε καταπολεμούσα (μάταια) το
αναχρονιστικό και απατηλό «Η» της Αριστεράς, παρότι αναγνώριζα την
ύπαρξη μιας ενότητας της Αριστεράς στις πηγές και στις επιδιώξεις.
Παρατηρούμε ότι οι επιδιώξεις της Αριστεράς θεμελιώνονταν πάντοτε στο
έργο στοχαστών.
Ο Διαφωτισμός του Βολτέρου και του
Ντιντερό, μαζί με τις ανταγωνιστικές ιδέες του Ρουσό, γονιμοποίησαν το
1789. Ο Μαρξ υπήρξε ο θαυμαστός στοχαστής που ενέπνευσε τόσο τη
σοσιαλδημοκρατία όσο και τον κομμουνισμό, μέχρις ότου η
σοσιαλδημοκρατία, ενσωματώνοντας τις κριτικές του Μπερνστάιν, του
Κάουτσκι κ.ά., έγινε μεταρρυθμιστική. Ο Προυντόν εμπνεύστηκε έναν μη
μαρξιστικό σοσιαλισμό. Ο Μπακούνιν και ο Κροπότκιν υπήρξαν οι εμπνευστές
των ελευθεριακών ρευμάτων.
Η σκέψη αυτών των
συγγραφέων, μαζί με εκείνη του Τοκβίλ, του Μαξ Βέμπερ και του Φρόιντ,
μας είναι αναγκαία, αλλά παραμένει ανεπαρκής για να σκεφτούμε τον κόσμο
μας. Επιβάλλεται σε μας να αναλάβουμε μια γιγάντια προσπάθεια
αναστοχασμού, που θα μπορεί να ενσωματώνει τις αναρίθμητες,
διασκορπισμένες και κατακερματισμένες γνώσεις, για να εξετάσουμε την
κατάστασή μας και το μέλλον που μας περιμένει στο σύμπαν μας, στον
πλανήτη μας, στη βιόσφαιρα, στην ιστορία μας. Καθένας από τους στοχαστές
που ανέφερα μπορεί και πρέπει να συνεχίσει να μας εμπνέει, αλλά –και
κυρίως– η σκέψη του Μαρξ βαρύνεται με βαθιές ελλείψεις, προκειμένου να
κατανοήσουμε και να διαγνώσουμε την πορεία της ιστορίας στον 20ό και
στον 21ο αιώνα. Είναι αναγκαίο να σκεφτούμε την πλανητική εποχή μας, που
πήρε τη μορφή της παγκοσμιοποίησης με την τεχνο-οικονομική ενοποίηση, η
οποία αναπτύχθηκε με αφετηρία τη δεκαετία του 1990.
Το
διαστημόπλοιο Γη έχει αρχίσει να ταξιδεύει με ιλιγγιώδη ταχύτητα,
ωθούμενο από τους τέσσερις ανεξέλεγκτους κινητήρες:
επιστήμη-τεχνική-οικονομία-κέρδος. Αυτή η πορεία μάς οδηγεί σε
αυξανόμενους κινδύνους: κρισιακές αναταράξεις μιας αχαλίνωτης
καπιταλιστικής οικονομίας, υποβάθμιση της βιόσφαιρας που είναι το ζωτικό
μας περιβάλλον, αυξανόμενες πολεμικές συρράξεις που συμπίπτουν με τον
πολλαπλασιασμό των όπλων μαζικής καταστροφής. Οφείλουμε να πάρουμε υπόψη
μας ότι προς το παρόν είμαστε σε μια οπισθοδρομική φάση της ιστορίας
μας.
Την «κατάρρευση» του κομμουνισμού, ο οποίος
ήταν μια θρησκεία επίγειας σωτηρίας, την διαδέχθηκε η ορμητική επιστροφή
των θρησκειών της επουράνιας σωτηρίας. Ναρκωμένοι εθνικισμοί
αφυπνίστηκαν και έγιναν επιθετικοί, εθνοθρησκευτικές επιδιώξεις για
απόκτηση έθνους-κράτους πυροδότησαν πολέμους απόσχισης. […] Το ζητούμενο
δεν είναι να φανταστούμε ένα «μοντέλο κοινωνίας» (που δεν θα μπορούσε
παρά να είναι στατικό σε έναν κόσμο δυναμικό), δηλαδή να αναζητήσουμε
κάποιο οξυγόνο στην ιδέα της ουτοπίας. Χρειάζεται να επεξεργαστούμε έναν
Δρόμο, ο οποίος δεν θα μπορέσει να διαμορφωθεί παρά μόνο με τη σύγκλιση
πολλαπλών μεταρρυθμιστικών δρόμων, και ο οποίος θα οδηγούσε, αν δεν
είναι πολύ αργά, στην αλλαγή της τρελής και αυτοκτονικής πορείας που μας
σπρώχνει στην άβυσσο.
Ο νέος δρόμος θα οδηγούσε
σε μια μεταμόρφωση της ανθρωπότητας, στην πρόσβαση σε μια κοινωνία-κόσμο
εντελώς νέου τύπου. Θα επέτρεπε να συνενώσουμε την προοδευτικότητα του
ρεφορμισμού και τον ριζοσπαστισμό της επανάστασης. Από πρώτη άποψη
τίποτα δεν έχει αρχίσει. Αλλά σε όλους τους τόπους, χώρες και ηπείρους,
υπάρχει μια πολλαπλότητα πρωτοβουλιών όλων των ειδών, οικονομικών,
οικολογικών, κοινωνικών, πολιτικών, παιδαγωγικών, που βρίσκουν λύσεις σε
ζωτικής σημασίας προβλήματα και είναι φορείς του μέλλοντος. Οι
πρωτοβουλίες αυτές είναι διάσπαρτες, διαχωρισμένες, κατακερματισμένες
και αγνοούν οι μεν τις δε.
Αξίζει να γίνουν
γνωστές και η διασύνδεσή τους θα δώσει τη δυνατότητα να ανοίξουμε
μεταρρυθμιστικούς δρόμους. Καθώς όλα πρέπει να μετασχηματιστούν και όλες
οι μεταρρυθμίσεις αλληλοσυνδέονται και αλληλεξαρτώνται, δεν μπορώ εδώ
να τις καταγράψω. Η κοινοβουλευτική δημοκρατία, όσο αναγκαία και αν
είναι, είναι ανεπαρκής. Θα πρέπει να επινοήσουμε και να προτείνουμε τους
τρόπους μιας συμμετοχικής δημοκρατίας, ιδίως σε τοπικές κλίμακες.
Θα
ήταν χρήσιμο ταυτόχρονα να ευνοήσουμε μια αφύπνιση των πολιτών, η οποία
είναι αδιαχώριστη από μια αναγέννηση της πολιτικής σκέψης, καθώς και
από την εκπαίδευση αγωνιστών στα μεγάλα προβλήματα. Θα έπρεπε επίσης να
υιοθετήσουμε και να εφαρμόσουμε ένα είδος νεοκομφουκιανής αντίληψης στις
σταδιοδρομίες στη δημόσια διοίκηση και στα επαγγέλματα που προϋποθέτουν
αφοσίωση σε μια αποστολή (εκπαιδευτικοί, γιατροί), δηλαδή να
προωθήσουμε έναν τρόπο πρόσληψης που θα παίρνει υπόψη του τις ηθικές
αξίες του υποψηφίου και τις ικανότητές του για «καλοσύνη» (ενδιαφέρον
για τον άλλον), για συμπόνια, για αφοσίωση στο κοινό καλό, για φροντίδα
για δικαιοσύνη και αμεροληψία. Ας προετοιμάσουμε μια νέα αρχή συνδέοντας
τις τρεις προελεύσεις (ελευθεριακή, σοσιαλιστική, κομμουνιστική) και
προσθέτοντας σε αυτές την οικολογική προέλευση σε μια τετραλογία.
Χρειάζεται
βέβαια πρώτα απ’ όλα να αντισταθούμε στη βαρβαρότητα που γιγαντώνεται.
Αλλά το «όχι» μιας αντίστασης πρέπει να τρέφεται από ένα «ναι» στις
επιδιώξεις μας. Η αντίσταση σε όλα όσα υποβαθμίζουν τον άνθρωπο από τον
άνθρωπο, στις υποδουλώσεις, στους εξευτελισμούς, στις ταπεινώσεις,
τρέφεται από την επιδίωξη όχι του καλύτερου των κόσμων, αλλά ενός
καλύτερου κόσμου. Αυτή η επιδίωξη, που δεν έπαψε να γεννιέται και να
ξαναγεννιέται στην πορεία της ανθρώπινης ιστορίας, θα ξαναγεννηθεί για
άλλη μια φορά.
Νέα αμερικανική πρόταση-«σφήνα» στην γαλλοελληνική συμφωνία
έπεσε στο τραπέζι με παραχώρηση δύο αντιτορπιλικών κλάσης Arleigh Βurke
στο ΠΝ.
Η Αμερικανική πρόταση για παραχώρηση δύο «Arleigh Βurke» στην Ελλάδα
με ευνοϊκούς όρους έπεσε ξανά στο τραπέζι κατά τη διάρκεια επαφών που
είχε μέσα στην περασμένη εβδομάδα ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος
Παναγιωτόπουλος με αξιωματούχους και επιτελείς της πρεσβείας των ΗΠΑ
στην Αθήνα.
Αφού αποτιμήθηκε η επίσκεψη Πομπέο στην Αθήνα ως απολύτως
επιτυχημένη, οι Αμερικανοί εμφανίστηκαν έτοιμοι να συζητήσουν με την
Ελλάδα το ενδεχόμενο παραχώρησης των πανίσχυρων αντιτορπιλικών με
δεδομένη την άμεση ανάγκη που έχει ο στόλος για ενίσχυση,σύμφωνα με
πληροφορίες από το newpost.gr
Ο
διαγωνισμός για 302 προσλήψεις στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ)
φαίνεται ότι «ξεπαγώνει» και οι διαδικασίες θα συνεχιστούν κανονικά.
Όπως αναφέρει το ethnos.gr, ο διαγωνισμός είχε
προκηρυχθεί τον περασμένο Φεβρουάριο από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Το
σχετικό ΦΕΚ ήταν του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, υπογεγραμμένο από
την Όλγα Γεροβασίλη. Μεσολάβησαν οι βουλευτικές εκλογές, με αποτέλεσμα ο διαγωνισμός να «παγώσει». Η κυβέρνηση της ΝΔ αποφάσισε ότι ο
διαγωνισμός θα «ξεπαγώσει» και θα ολοκληρωθεί κανονικά. Το 2019 η ΕΥΠ θα
προσλάβει 302 άτομα, σε μία προσπάθεια να μειωθούν τα …οργανικά κενά
της. Μετά την πρόσληψη 1.500 μόνιμων ειδικών φρουρών από την Ελληνική Αστυνομία, έρχονται οι προσλήψεις 302 ατόμων στην ΕΥΠ… Μέσα στους τέσσερις πρώτους μήνες της διακυβέρνησης της η ΝΔ του Κ. Μητσοτάκη έσπευσε με συνοπτικές διαδικασίες να στελεχώσει τον κρατικό μηχανισμό με αστυνόμους και ΕΥΠιτες… Την ίδια στιγμή σε μια σειρά από
σχολεία της χώρας υπάρχουν ακόμα (μήνα Νοέμβριο) κενές θέσεις
εκπαιδευτικών. Μαθητές κυρίως Γυμνασίων και Λυκείων χάνουν ώρες
διδασκαλίας αφού δεν υπάρχουν καθηγητές. «Αναπληρωτές» εκπαιδευτικοί
πάνε και έρχονται για να καλύψουν τα «κενά». Το 2019 δεν έγινε καμία
μόνιμη πρόσληψη μόνιμου εκπαιδευτικού ούτε από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ,
ούτε από αυτή της ΝΔ… Τα προβλήματα τα γνώριζαν και οι δύο κυβερνώντες. Στις 30Αυγούστου η νέα ηγεσία του υπουργείου Παιδείας – η κ. Κεραμέως της «αριστείας»
– συναντήθηκε με τη ΔΟΕ. Στις 2 Σεπτεμβρίου με την ΟΛΜΕ. Στο πλαίσιο
των συναντήσεων οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες, ενημέρωσαν το υπουργείο
ότι τα κενά εκπαιδευτικών στα σχολεία είναι 30.000, με τις περίπου
19.000 θέσεις να αφορούν τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Η ηγεσία του υπουργείου τότε, σύμφωνα
με το ΑΠΕ – ΜΠΕ, ξεκαθάρισε ότι στόχος αποτελεί να καλυφθεί το 70% των
κενών με την πρώτη «φουρνιά» προσλήψεων αναπληρωτών. Η
κυβέρνηση «μπάλωσε» όπως – όπως τα κενά με αναπληρωτές. Για όσες θέσεις
δεν καλύφθηκαν «έχει ο θέος». Βλέπετε οι μόνιμες θέσεις, για το 2019,
είχαν καπαρωθεί για αστυνόμους και …υπαλλήλους – πράκτορες. Το αστικό
κράτος αποφάσισε: Δεν έχουμε δασκάλους …αλλά θα προσλάβουμε ΕΥΠιτες! Μπορεί λοιπόν να έχουμε άδειες τάξεις
από δασκάλους αλλά θα γεμίσουμε ΕΥΠιτες… Κάποιος εξάλλου πρέπει να
«παρακολουθεί» την …πρόοδο των παιδιών μας στο σχολείο
