Αρκετά μας κόστισαν
Πέρασαν κοντά τριάντα χρόνια από τότε που ξεκίνησε η σύγχρονη φάση του λεγόμενου «μακεδονικού ζητήματος». Ο εθνικισμός, η πατριδοκαπηλία και οι πολιτικές σκοπιμότητες περίσσεψαν.
Ζήσαμε εθνικιστικά συλλαλητήρια, ηρωοποιήσαμε και δώσαμε ελληνική ταυτότητα ακόμη και σε ένα άλογο -επειδή ήταν του Μεγάλου Αλεξάνδρου-, ακούσαμε συνθήματα ότι «η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική» και ας μην είναι έτσι, καβαλήσαμε το άρμα των μεγάλων προγόνων για να πορευτούμε ως ζωντανοί, έστω και αν δεν μπορούμε να τους μοιάσουμε, ούτε να τους επαναλάβουμε, καθώς ζούμε σε μια εντελώς διαφορετική εποχή με διαφορετικά δεδομένα.
Ο μισαλλόδοξος εθνικισμός ως στοιχείο πολιτικής ταυτότητας βοήθησε ορισμένους να κάνουν σύντομες πολιτικές σταδιοδρομίες, αλλά δεν πρόσφερε στη χώρα, η οποία έχασε σημαντικές ευκαιρίες να λύσει το πρόβλημα με τη γείτονα χώρα
Υπενθυμίζουμε απλώς ότι σχεδόν όλο το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα την είχαμε αναγνωρίσει ως «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας» στο πλαίσιο της ενιαίας «Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας», εφόσον αναγνωρίζαμε την τελευταία ως μέλος του ΟΗΕ συνολικά και στα συστατικά μέρη της.
Σχεδόν τριάντα χρόνια μετά, το πρόβλημα παραμένει, καθώς δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με τη γειτονική χώρα -τώρα που είναι ανεξάρτητο κράτος- πώς θα την ονομάζουμε. Δεν φταίμε μόνο εμείς γι' αυτό, αλλά φταίμε και εμείς. Και ο καθένας που θέλει να τα έχει καλά με τους γύρω του έναν τρόπο έχει για να το πετύχει. Να αναλαμβάνει πλήρως τις ευθύνες του.
Η γειτονική χώρα έχει κάθε δικαίωμα από το διεθνές δίκαιο να χρησιμοποιεί τον όρο «Μακεδονία» στην ονομασία της ως γεωγραφική έννοια. Η Συνθήκη του Βουκουρεστίου (1913), που ορίζει τα σύνορα μεταξύ των βαλκανικών χωρών, χώρισε τη γεωγραφική Μακεδονία στα τότε βαλκανικά κράτη, με αποτέλεσμα το 39% να ανήκει σήμερα στην ΠΓΔΜ.
Η οποιαδήποτε λύση, επομένως, σε αυτό το πλαίσιο θα κινηθεί και δεν μπορεί να οδηγεί παρά μόνο στη σύνθετη ονομασία. Το συμφέρον της χώρας μας απαιτεί λύση, που πρέπει να αναζητηθεί με μεγάλη προσοχή και εγγυήσεις.
Αν υπάρχει τέτοια ευκαιρία, δεν πρέπει να χαθεί στον βούρκο των μικροκομματικών επιδιώξεων που ξαναβγαίνουν στην επιφάνεια. Αρκετά μας κόστισαν αυτές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου