ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
Η Εκκλησία αναμειγνύεται στο Σκοπιανό – Κίνηση οπισθοδρόμησης, εκτός του ρόλου της
Η χθεσινή ανάμειξη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου στο θέμα του ονόματος των Σκοπίων και στις διαπραγματεύσεις που διεξάγει η κυβέρνηση δυστυχώς δεν προκάλεσε έκπληξη.
Επαναθέτει, όμως, επί τάπητος το μείζον και κομβικό ζήτημα των σχέσεων κράτους και Εκκλησίας, τα σαφή όρια που πρέπει να υπάρχουν (πάντως, τα όσα υπάρχουν δεν δείχνει να τα σέβεται η Εκκλησία) και το μείζον ζητούμενο για μια σύγχρονη κοσμική δημοκρατία, τον διαχωρισμό δηλαδή πολιτείας και συντεταγμένου κλήρου. Κάτι για το οποίο είχε δεσμευθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, και όχι μόνο λησμόνησε επιδεικτικά μετεκλογικά, αλλά στέκεται αμήχανη κάθε φορά που βρίσκει την οπισθοδρομική νοοτροπία και πολιτεία της Εκκλησίας μπροστά της...
Οι θετικές προοπτικές που διανοίγονται προς την κατεύθυνση μιας συμβιβαστικής λύσης στο θέμα της ονοματολογίας της γειτονικής χώρας, το οποίο ταλανίζει τις σχέσεις των δυο κρατών και στην 25ετή διάρκειά του έχει ζημιώσει πολλαπλώς την Ελλάδα διπλωματικά, οικονομικά και από πλευράς κύρους και αξιοπιστίας, προκάλεσαν τις αταβιστικές αντιδράσεις των εθνικιστικών κύκλων της πολιτικής, της κοινωνίας αλλά και εκκλησιαστικών φανατικών θυλάκων. Οι τελευταίοι, ξαναβγήκαν στο μεϊντάνι, με δηλώσεις (ακόμη και από άμβωνος!) συγκεκριμένων γνωστών φανατικών ιεραρχών αλλά και παραεκκλησιαστικών κέντρων. Αναμενόμενο. Απευκταίο, αλλά αναμενόμενο.
Αυτό, όμως, που προκαλεί μεγαλύτερη και «συστηματικότερη» ανησυχία, είναι η ανάμειξη του αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου στην όλη υπόθεση. Και η προετοιμασία της κοινής γνώμης, εν όψει της χθεσινής συνεδρίασης υπό την προεδρία του της διαρκούς Ιεράς Συνόδου, δηλώνοντας ότι «η Εκκλησία,δεν θα μείνει αδιάφορη για το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων...» και προβλέποντας ότι θα υπάρξει σχετική ανακοίνωση παρέμβαση.
Όπως και έγινε. Αφού, βέβαια, ο κ. Ιερώνυμος στην εισήγησή του στην Σύνοδο,τόνισε ότι (ο ίδιος και η Εκκλησία...) είναι ανυποχώρητος σ' ότι αφορά την χρήση του όρου «Μακεδονία», και χαρακτήρισε το Σκοπιανό όχι μόνο εθνικό αλλά και εκκλησιαστικό θέμα «που η Εκκλησία παρακολουθεί με αγωνία και και συγκίνηση...». Στην ανακοίνωση της Συνόδου που εκδόθηκε, καλείται η «υπεύθυνη ελληνική κυβέρνηση να κατανοήσει την ανησυχία για το θέμα, που είναι αγωνία του οικουμενικού ελληνισμού...».
Και παπάς, και ζευγάς...
Από πού κι ως πού η Εκκλησία νομιμοποιείται να έχει λόγο και ρόλο σε κατ' εξοχήν πολιτικά ζητήματα υψίστου εθνικού ενδιαφέροντος σε μια σύγχρονη κοινοβουλευτική δημοκρατία, είναι κάτι που μόνο οι... «χομεϊνίδες» μπορούν να εξηγήσουν. Και μπορεί, μεν, ο κ. Ιερώνυμος να ξεκαθάρισε ότι δεν είναι υπέρ των συλλαλητηρίων και των λαοσυνάξεων (προφανώς διότι οσφρίζεται ότι οι συγκυρίες και η ανησυχία της κοινωνίας εξ αιτίας άλλων πολύ ζωτικότερων γι' αυτήν προβλημάτων δεν ευνοούν τις γραφικές λαοσυνάξεις του 1992, όταν ο Χριστόδουλος είχε... βγάλει παγανιά στους δρόμους και τις πλατείες τα ιερά λάβαρα...), αλλά επιχειρεί με την παρέμβαση της Εκκλησίας να παρακινήσει και κινητοποιήσει μάζες φανατικών και εθνοκαπήλων... Και όχι μόνο, αλλά να «ευαισθητοποιήσει» πολιτικούς που ενδημούν σε όλα σχεδόν τα κόμματα, να δημιουργήσουν προβλήματα κατά την συζήτηση της συμφωνίας για το όνομα και την ψηφοφορία στην Βουλή.
Ο κ. Ιερώνυμος εξελέγη αρχιεπίσκοπος το 2008, και εκτιμήθηκε ότι θα είναι ένα εκσυγχρονιστής και μεταρρυθμιστής στο πλαίσιο της Εκκλησίας, πάντα) προκαθήμενος. Κυρίως λόγω του βρώμικου πολέμου που αντιμετώπισε ως αντίπαλος του οπισθοδρομικού και εμμονικού με την εξουσία Χριστόδουλου στην εκλογή αρχιεπισκόπου του 1998, από την ακροδεξιά εκκλησιαστική οργάνωση «Χρυσοπηγή», και λόγω των άριστων ακαδημαϊκών σπουδών του
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου