Η Ρωσία αποφάσισε να στείλει στο Ιράν το υπερσύγχρονο σύστημα αεράμυνας S-400 και μία μοίρα Sukhoi 35
Η στρατηγική σχέση Ρωσίας – Ιράν αποκτά σάρκα και οστά και
σε στρατιωτικό επίπεδο εν όψει μάλιστα πιθανών ισραηλινών χτυπημάτων ως
αντίποινα για την πυραυλική επίθεση της Τεχεράνης την 1η Οκτωβρίου.
Η Ρωσία αποφάσισε να στείλει στο Ιράν το υπερσύγχρονο σύστημα αεράμυνας S-400 και μία μοίρα Sukhoi 35 όπως γράφει ο ιρανικός ιστότοπος Tabnak.
To Sukhoi 35, είναι ένα αεροσκάφος, που έχει απόλυτη ανάγκη το Ιράν απέναντι στους Ισραηλινούς.
Δεν είναι απλώς ένα μαχητικό αεροσκάφος αλλά ένα εναέριο φαινόμενο που έχει αμφισβητήσει τα όρια της φυσικής.
Η ταχύτητά του είναι περίπου 2,2 Mach, που σημαίνει ότι η ιρανική πολεμική αεροπορία αποκτά μία πολύ σημαντική ενίσχυση.
Ο σιδερένιος δράκος των αιθέρων
Το ραντάρ Irbis-E μπορεί να ανιχνεύσει στόχους σε απόσταση 400 χιλιομέτρων και όχι μόνο έναν ή δύο στόχους, αλλά έως και 30 στόχους ταυτόχρονα.
Αυτό σημαίνει ότι, σε μελλοντικές μάχες, εάν το Ισραήλ επιτεθεί με μαχητικά, το Sukhoi 35 μπορεί εύκολα να διατηρήσει το τακτικό πλεονέκτημα.
Το Su-35 είναι ένα μαχητικό πολλαπλών χρήσεων 4+ γενιάς που παράγεται από τη Sukhoi στη Ρωσία και είναι γνωστό ως ένα από τα πιο προηγμένα μαχητικά αεροσκάφη στον κόσμο.
Το εν λόγω αεροσκάφος αναπτύχθηκε απευθείας από το Sukhoi 27 και έχει σχεδιαστεί για να ανταγωνιστεί μαχητικά πέμπτης γενιάς.
Ρωσική αεράμυνα
Το Κρεμλίνο παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στην περιοχή και έχει διαμηνύσει πως θα στηρίξει το Ιράν, το οποίο ζήτησε τη βοήθεια της Ρωσίας κυρίως στην παροχή πληροφοριών μέσω δορυφόρων.
Εξάλλου η αεράμυνα του Ιράν είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου ρωσική.
Το 2015 η Ρωσία ήρε τον περιορισμό της στην πώληση συστημάτων S-300 το
2015 μετά την υπογραφή της πυρηνικής συμφωνίας Κοινού Σχεδίου Δράσης με
το Ιράν.
Είχε προηγηθεί η δραματική επιδείνωση των σχέσεων της Μόσχας με τη Δύση λόγω της ουκρανικής σύγκρουσης και της προσάρτησης της Κριμαίας το 2014.
Η Ρωσία άρχισε να προμηθεύει το Ιράν με τα αποτελεσματικά συστήματα
αεράμυνας S-300PMU -2 συστήματα από τον Απρίλιο-Οκτώβριο 2016.
Λίγα είναι γνωστά για την προσαρμογή των συστημάτων που έλαβε το Ιράν, αλλά είναι γνωστό ότι χρησιμοποιεί ραντάρ εντοπισμού στόχων 96L6E, εμπλοκής 30N6E2 και διαχείρισης μάχης 64N6E2.
Παράλληλα με τα S-300, αποκαλύφθηκε από ρωσικές πηγές το 2020 ότι το Ιράν
είχε αποκτήσει το σύστημα ραντάρ μεγάλης εμβέλειας Rezonans-NE που
παρέχει σημαντικές πληροφορίες σε πολύ ευρύτερες περιοχές από
οποιοδήποτε άλλο σύστημα ραντάρ στη χώρα.
Ραντάρ που εντοπίζουν τα F – 35
Ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος του ερευνητικού κέντρου Rezonans, Alexander Stuchilin, αποκάλυψε τον Αύγουστο του ίδιου έτους: «Στις αρχές του 2020 αυτό το ραντάρ αναγνώρισε τα αεροσκάφη F-35 των ΗΠΑ και τα εντόπισε.
Το προσωπικό του ραντάρ μετέδιδε πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένων των διαδρομών των πτήσεων F-35 , με σαφήνεια, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι παρακολουθούσε αξιόπιστα τα αεροσκάφη.
Το σύστημα ραντάρ δεν είναι κατάλληλο για στόχευση και σε καμία
περίπτωση δεν παρέχει στο Ιράν ένα μέσο κατάρριψης εχθρικών μαχητικών
stealth, αλλά παρέχει σημαντική γνώση των θέσεων των εχθρικών
αεροσκαφών, συμπεριλαμβανομένων των stealth πολύ πέρα από τον εναέριο
χώρο της χώρας.
Το 2020 έλαβε νέους πυραύλους για τα ρωσικά συστήματα S-300, τα
οποία εικαζόταν ότι ήταν 48N6DM που έχουν βεληνεκές στόχευσης 250
χιλιομέτρων.
Τα επίγεια ραντάρ του Ιράν
Να σημειωθεί ότι το Ιράν έχει αναπτύξει και δικά του συστήματα αεράμυνας τα οποία έχουν χρησιμοποιηθεί στη μάχη.
Ένα αξιοσημείωτο περιστατικό συνέβη τον Μάιο του 2019, όταν ένα
σύστημα 3rd of Khoradad που αναπτύχθηκε από το Ιράν κατέρριψε ένα μη
επανδρωμένο αεροσκάφος Northrop Grumman RQ-4A Global Hawk των ΗΠΑ μέσα ή
κοντά στον εναέριο χώρο της χώρας.
Ο κύριος όγκος των συστημάτων μεγάλης εμβέλειας που χρησιμοποιήθηκαν
περιλαμβάνουν όλο και πιο προηγμένες παραλλαγές των Bavar-373 και
Khordad 15, καθώς και σημαντικά αποθέματα S-200 που συνέχισαν να
εκσυγχρονίζονται στη χώρα.
Τα S-300 τοποθετούνται σε σχετικά μικρό αριθμό και με την
παραλλαγή PMU-2 που χρονολογείται από τη δεκαετία του 1990, φέρεται να
είναι σημαντικά λιγότερο ικανή από τα τελευταία εγχώρια συστήματα που
βρίσκονται τώρα σε λειτουργία.
Το Rezonans-NE είναι επί του παρόντος πιθανότατα το πιο σημαντικό ρωσικό μέσο αεράμυνας στο Ιράν.
Ενώ η ισχύς των εγχώριων συστημάτων αεράμυνας είναι αβέβαιη, μια βασική
αδυναμία του δικτύου αεράμυνας του Ιράν παραμένει η έλλειψη αεροσκαφών
έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου (AEW&C).
Το επίσημο αίτημα Ιράν στη Ρωσία για συστήματα αεράμυνας διατυπώθηκε τον Αύγουστο
Αξίζει να σημειωθεί ότι τον Αύγουστο 2024 πραγματοποίησε
επίσκεψη στην Τεχεράνη ο γραμματέας του ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας
Sergei Shoigu.
Το Ιράν ζήτησε στρατιωτική βοήθεια από τη Ρωσία κατά την επίσκεψη Shoigu εν μέσω φόβων για περιφερειακό πόλεμο.
Οι New York Times είχαν αποκαλύψει τότε ότι η ιρανική κυβέρνηση
ζήτησε προηγμένα συστήματα αεράμυνας από τη Ρωσία (S -400) πριν από το
αναμενόμενο χτύπημα στο Ισραήλ, επικαλούμενοι αξιωματούχους που
γνωρίζουν τη στρατιωτική στρατηγική της χώρας, οι οποίοι δήλωσαν ότι η
Ρωσία έχει αρχίσει να παραδίδει προηγμένα ραντάρ και εξοπλισμό αεράμυνας
στην Τεχεράνη.
Στο χειρότερο σημείο οι σχέσεις Ρωσίας – Ισραήλ
Πολιτικοί αναλυτές παρατηρούν πως οι σχέσεις της Ρωσίας με το Ισραήλ να βρίσκονται στο χειρότερο σημείο τους.
Το Κρεμλίνο πλέον ανοιχτά ακολουθεί τη θέση της ΕΣΣΔ για το
Μεσανατολικό, η οποία μάλιστα είχε διακόψει τις σχέσεις για δεκαετίες με
το Ισραήλ που υιοθέτησε ως πολιτική όλα όσα υπέστησαν οι Εβραίοι στον Β
‘ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η θανάσιμη έκπληξη του Ισραήλ
Υπενθυμίζεται πως το Ισραήλ έχει απειλήσει το Ιράν με μία θανάσιμη έκπληξη.
Ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας Yoav Gallant δήλωσε ότι η αντεπίθεση του Ισραηλινού Στρατού στο Ιράν για το μαζικό χτύπημα της 1ης Οκτωβρίου στο Ισραήλ θα είναι θανατηφόρα.
«Η ιρανική επιχείρηση ήταν επιθετική αλλά χωρίς ακρίβεια.
Αντίθετα, η επίθεσή μας θα είναι θανατηφόρα, θα είναι ακριβής
και το πιο σημαντικό, θα εκπλήξει – δεν θα ξέρουν τι συνέβη ή πώς
συνέβη.
Απλώς θα δουν τα αποτελέσματα».
Μιλώντας στη Μονάδα Πληροφοριών 9900 των IDF, ο
υπουργός Άμυνας είπε ότι μεγάλο μέρος της αεροπορικής υπεροχής του
Ισραήλ στη Μέση Ανατολή οφείλεται στο έργο συλλογής πληροφοριών.
Σημείωσε τις προσπάθειες της μονάδας εναντίον του Ιράν, του Λιβάνου, της Συρίας, της Υεμένης, του Ιράκ και
οποιουδήποτε άλλου απαραίτητου μετώπου για να βοηθήσει την Πολεμική
Αεροπορία να δει «με μεγάλη ακρίβεια και σε κάθε μέρος αυτό που
θέλουμε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου