Η επιστροφή στη δραχμή
του Κώστα Μπαντούλα*
Η αυτοσυντήρηση επιβάλλει την υποταγή στην παρούσα καθεστηκυία τάξη.
Μεσήλικες και ηλικιωμένοι που έχουν άγνοια των ονείρων των νέων της χώρας, προσφέρουν μόνο εφιάλτες ζητώντας υποταγή στα μέτρα που υπογράφουν οι κυβερνήσεις μας με τους δανειστές μας, ώστε να παραμείνουμε “ζωντανοί”.
Μας λένε να μην επιστρέψουμε σε εθνικό νόμισμα και εθνική νομισματική πολιτική γιατί κάτι τέτοιο θα φέρει τεράστια φυγή κεφαλαίων και της εξάντλησης των συναλλαγματικών αποθεμάτων. Άλλωστε όλοι γνωρίζουν πως τη σήμερον ημέρα, όποιος έχει χρήματα στο εξωτερικό τα φέρνει στη χώρα μας για να τα αυγατέψει. Πείτε μου όλοι εσείς σας παρακαλώ, που φοβάστε το εθνικό νόμισμα, αν σας πέσει το τζακ-ποτ και κερδίσετε 2 έως 10 εκατομμύρια ευρώ θα τα κρατήσετε μέσα στη χώρα ή θα κινήσετε γη και ουρανό για να τα πάτε έξω να τα ασφαλίσετε σε μία τράπεζα του εξωτερικού; Σας παρακαλώ πριν συνεχίσετε να διαβάζετε σκεφτείτε και πείτε στον εαυτό σας θα τα κρατούσατε σε τράπεζα της χώρας τα λεφτά ή θα τα βγάζατε εκτός;
Μας λένε να μην επιστρέψουμε σε εθνικό νόμισμα και εθνική νομισματική πολιτική γιατί κάτι τέτοιο θα φέρει ραγδαία α) υποτίμηση της δραχμής, β) υπερπληθωρισμό, γ) άνοδο των επιτοκίων δανεισμού, δ) εκτόξευση του δημοσίου χρέους της Ελλάδος.
Πείτε μου σας παρακαλώ: Τι νόημα έχει να υπάρχει στην οικονομία ένα νόμισμα υψηλής
αγοραστικής δύναμης, που μπορεί να αγοράσει τα πάντα, ενώ ταυτόχρονα υπάρχει χαμηλός πληθωρισμός και επιτόκια, όταν την ίδια στιγμή δεν ικανοποιούνται οι βασικές ανάγκες των πολιτών της χώρας; Όταν οι επιχειρηματίες της χώρας δεν τολμούν να πάρουν ρίσκα να χρηματοδοτήσουν επενδύσεις; Όταν η ανεργία αγγίζει το 40% του ενεργού πληθυσμού;
αγοραστικής δύναμης, που μπορεί να αγοράσει τα πάντα, ενώ ταυτόχρονα υπάρχει χαμηλός πληθωρισμός και επιτόκια, όταν την ίδια στιγμή δεν ικανοποιούνται οι βασικές ανάγκες των πολιτών της χώρας; Όταν οι επιχειρηματίες της χώρας δεν τολμούν να πάρουν ρίσκα να χρηματοδοτήσουν επενδύσεις; Όταν η ανεργία αγγίζει το 40% του ενεργού πληθυσμού;
Μήπως το ισχυρό νόμισμα, ο μηδενικός πληθωρισμός και τα χαμηλά επιτόκια είναι εικονικά; Λέω μήπως;
Πέρσι το 2015 στο κοινοβούλιο διεξήχθη μια επιτροπή επιφανών ερευνητών παγκοσμίου εμβέλειας και αποδείχθηκε πως το χρέος που μας καλούν να πληρώσουμε είναι παράνομο, καταχρηστικό, επονείδιστο και προϊόν εκβιασμού, πλάνης και απάτης και πως το πιο φυσιολογικό είναι να πάψουμε να το χρηματοδοτούμε με τους φόρους μας και το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας. Γιατί να συνεχίσουμε να το πληρώνουμε; Θα μας πείτε τι μας προσφέρουν οι τραπεζίτες, για να δούμε αν αξίζει να πληρώνουμε το νταβατζιλίκι; Γιατί οι Ισλανδοί, ως κυρίαρχος λαός ενός κράτους, έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις προσταγές του ΔΝΤ έκαναν εκλογές, έστησαν ολοκαίνουριο σύνταγμα, ξεπέρασαν την κρίση και πλέον βρίσκονται σε υψηλότερο επίπεδο από αυτό που είχαν πριν τη χρεοκοπία το 2008;
Τα νούμερα των 1,500.000 ανέργων σας λένε ότι αυτοί καλοπερνούνε; Οι 400.000 μικρές επιχειρήσεις που κλείσανε και πλέον οι επιχειρηματίες είναι άνεργοι σας λένε ότι μήπως πως αυτοί καλοπερνάνε;
Το 20% του εγχώριου πληθυσμού ζει σε συνθήκες ανέχειας και πολύ διατρέφονται από τα συσσίτια το ξέρετε;
Η επιβολή φόρων ακόμα και στον αέρα που αναπνέουμε για την αποπληρωμή του χρέους είναι φυσιολογική και δε δημιουργεί πρόβλημα σε κανέναν; Οι άνθρωποι που χάνουν τα σπίτια τους επειδή δεν έχουν να πληρώσουν τους φόρους τους τι είναι; κατώτερα νοήμονα όντα;
Και τώρα υπάρχουν επιχειρήσεις που αρπάζουν τον ιδρώτα των πολιτών (είτε αφορά ιδιωτική είτε δημόσια περιουσία) με το έτσι θέλω, γιατί το πρόβλημα είναι το μετά;
Μήπως επειδή το “μετά” (βλέπε εθνικό νόμισμα) εμπεριέχει αβεβαιότητα των παραμέτρων που θα επικρατούν, μπορεί και με φοβίζει, ώστε να κάτσω ήσυχα στα αυγά μου;
Όσοι θέλουν ας ψάξουν να δουν τι συμβαίνει. Ψάξτε να δείτε τι συμβαίνει, ψάξτε τα επιχειρηματικά κέρδη και τα εισοδήματα των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας. Δείτε πόσους εργαζόμενους απασχολούν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις, τι αποδοχές έχουν οι εργαζόμενοι αυτοί, τι επιχειρηματικά κέρδη εισπράττουν οι Έλληνες επιχειρηματίες, και τέλος δείτε τι ενοίκια εισπράττουν οι ιδιοκτήτες των ακινήτων ανά τμ που κατέχουν.
(μην θέσετε δεδομένο ότι οι μισθοί αφορούν 4ωρη ή 8ωρη απασχόληση. Όσοι προσλαμβάνονται για 4ώρο συνήθως εργάζονται 8ωρο κι όσοι προσλαμβάνονται για 8ωρο εργάζονται 12ώρο.
Από την άλλη οι περισσότεροι επαγγελματίες εργάζονται από 10ωρο έως 14ωρο καθημερινώς.
Επίσης ψάξτε τι χρέη υπάρχουν προς τα ασφαλιστικά ταμεία και τις δημόσιες οικονομικές υπηρεσίες)
Αν δεν τρομάξετε, ξανακοιτάξτε τα δεδομένα, είμαι σίγουρος πως κάπου κάτι σας έχει ξεφύγει.
Μας λένε να μην επιστρέψουμε σε εθνικό νόμισμα και εθνική νομισματική πολιτική γιατί κάτι τέτοιο θα φέρει ε) κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος της χώρας, στ) παύση πληρωμής μισθών και συντάξεων, ζ) χρηματοπιστωτική ασφυξία και χρεοκοπία των επιχειρήσεων, η) εισβολή επενδυτών-αρπαχτικών, που έναντι πινακίου φακής θα αποκτήσουν ιδιωτική και δημόσια περιουσία
Δηλαδή θέλετε να μου πείτε ότι τώρα που εγώ ο πολίτης που έχει αναλάβει την υποχρέωση να πληρώσει 100 δις στους πιστωτές των τραπεζικών ιδρυμάτων της χώρας, ώστε αυτές να ανοίγουν καθημερινά κι αυτές αξίζουν 5 δις. Τι είμαι; Είμαι σωστός και τίμιος φορολογούμενος; Το τραπεζικό σύστημα δεν έχει καταρρεύσει, επειδή εγώ ο πολίτης στήριξα τις τράπεζες. Οι ξένοι τραπεζίτες εγκρίνουν τη παροχή δανείων πιστώσεων προς τη χώρα μας, ώστε να πληρώνονται μισθοί και συντάξεις, επειδή με αυτόν τον τρόπο μπορούν και αγοράζουν στο 2% έως 5% της αξίας τους περιουσιακά στοιχεία του δημοσίου. Περιουσιακά στοιχεία που τα χρυσοπλήρωσα χωρίς να έχω το ανάλογο όφελος, όφελος που όμως το χάρηκαν ποικιλοτρόπως οι άνθρωποι των κομμάτων που κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο. Όφελος που είχαν επειδή για έργο που άξιζε (κόστος κατασκευής) μου το χρέωσαν 10 και στη συνέχεια έβαλαν μέσα σ' αυτό να εργάζονται και να τους πληρώνω με τους φόρους μου τους συγγενείς και φίλους τους. Κι όλοι αυτοί (κατασκευαστές, εκλεγμένοι αντιπρόσωποι, φίλοι και συγγενείς) πίνουν εις υγείαν του κορόιδου.
Ναι, αν θα έχω εθνικό νόμισμα (όπως και ΣΥΝΤΑΓΜΑ που θα με θέτει ελεγκτή των αποφάσεων των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων, και των δικαστών) κι αρχίσω να ζητάω διευκρινήσεις από τους αρμόδιους υπουργούς κάποια στιγμή θα φθάσω και στις επιχειρήσεις αλλοδαπών κρατών και πιστέψτε με όλοι τους θα μιλήσουν για όσα ξέρουν και δε ξέρουν προκειμένου να παραμείνουν δίπλα στα αγαπημένα τους πρόσωπα κι όχι σε μια φυλακή στην Ελλάδα.
Μας λέτε προκειμένου να μην επιστρέψουμε σε εθνικό νόμισμα και εθνική νομισματική πολιτική πως:
Οι τράπεζες παραμένουν ανοικτές, επειδή αποδέχθηκα ότι θα είμαι υπάκουος φορολογούμενος πολίτης. Οι δημόσιες οικονομικές υπηρεσίες μένουν ανοικτές, επειδή αποδέχθηκα να είμαι υπάκουος πολίτης. Τα τρόφιμα υπάρχουν στα ράφια των σούπερ μάρκετ, επειδή δέχθηκα να είμαι υπάκουος πολίτης.
Η κοινωνική γαλήνη, ώστε να βλέπω TV, επειδή δέχθηκα να είμαι υπάκουος φορολογούμενος πολίτης..
Οι Τούρκοι και λοιποί δεν ορμάνε, επειδή δέχθηκα να είμαι υπάκουος φορολογούμενος πολίτης.
Μου θέτετε το δίλημμα ή υποτάσσεσαι ή ..... Ε λοιπόν δεν υποτάσσομαι. Μόνο νεκρό θα με υποτάξετε.
Πάρτε το απόφαση, όσο με κρατάτε ζωντανό, τόσους περισσότερους θα ξυπνήσω. Σκοτώστε με τώρα.
Παρόλα αυτά το εθνικό νόμισμα και η άσκηση εθνικής νομισματικής πολιτικής δεν αποτελούν από μόνα τους τη λύση όλων των προβλημάτων μας. Υπάρχουν διαρθρωτικά προβλήματα στην οικονομία, που αποτελούν τροχοπέδη οποιασδήποτε προσπάθειας ανάπτυξης. Ναι μιλώ για αυτές τις αγκυλώσεις που αποτέλεσαν την αφορμή για να μας φορέσουν τα μνημόνια και 7 χρόνια τώρα (2009-2016) δεν τα έχουμε επιλύσει.
Η χώρα μας έχει τεράστια πλεονάσματα μορφωμένου πληθυσμού, ορυκτών αποθεμάτων που αποτελούν πηγή πλούτου και γεωγραφικής θέσης, χωρίς να ξεχνάμε το ερευνητικό και εμπορικό “δαιμόνιο” που μας διατρέχει χάρη στο οποίο κάνουμε θαύματα εκτός Ελλάδας. Αυτά τα προτερήματα αν πλαισιωθούν με ένα Σύνταγμα με το οποίο οι πολίτες θα ελέγχουν καθημερινά τους αντιπροσώπους τους καθώς και εθνικό νόμισμα (άσκηση εθνικής νομισματικής πολιτικής) θα απελευθερώσουμε τη χώρα και τις επόμενες γενεές.
*Ο Κώστας Μπαντούλας είναι οικονομολόγος μέλος του ΕΠΑΜ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου