Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2016

Περίσσεψε πάλι σήμερα, η υποκρισία και τα κροκοδείλια δάκρυα.

Περίσσεψε πάλι σήμερα, η υποκρισία και τα κροκοδείλια δάκρυα...για τα χημικά που έριξαν οι ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ στους συνταξιούχους-ηλικιωμένους...τα οποία εγώ καταδικάζω..
Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει, το θυμόμαστε; ελπίζω να μην το ξεχάσαμε;
Αυτά τα ΧΗΜΙΚΑ που έριξαν ΣΗΜΕΡΑ, όπως και τα προηγούμενα χρόνια...δυστυχώς αυτοί που τα ρίχνουν, θα μπορούσαν να είναι τα ΠΑΙΔΙΑ τους, τα ΕΓΓΟΝΙΑ τους, οι ΓΕΙΤΟΝΈΣ τους, οι ΣΥΓΧΩΡΙΑΝΟΊ τους κλπ.
Καμμιά εντολή φίλες και φίλοι δεν μπορεί να υποκαταστήσει τον ΣΕΒΑΣΜΟ, την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και την ΑΝΘΡΩΠΙΑ..
Πρίν μερικά χρόνια βρισκόμουν πολύ κοντά σε διαμαρτυρία συνταξιούχων-ηλικιωμένων όπου ξαφνικά οι αστυνομικοί ΑΝΟΙΞΑΝ ΠΥΡ με χημικά, τρέξαμε όσοι είμαστε κοντά για να βοηθήσουμε τους ηλικιωμένους...τότε είπα σε έναν αστυνομικό που ήταν δεν ήταν 30 χρονών τι κάνεις; θα μπορούσε να ήταν ο παππούς σου...και εκείνος ως γνωστό με στόλισε φραστικά..
Συγχαρητήρια παλικάρια, (που και σήμερα, είσασταν πιστοί στο καθήκον) να σας φτύσω να μην σας ματιάσω..
Εκφράζω απορία: πως το κάνετε αυτό ρε (λεβέντες) πως;


 Μαρία Κουμπλή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου