«Ξέρετε κανένα κόμμα που να μην έχει μαύρα; Εγώ πιστεύω ότι όλα τα κόμματα έχουν μαύρα, όλα τα κόμματα ενισχύονται, όλα τα κόμματα δέχονται χρήματα από υποστηρικτές. Η διαδικασία με την οποία διαχειρίζονται τα χρήματα δεν ξέρω πώς γίνεται, αλλά το ότι διακινούνται χρήματα μαύρα στα κόμματα είναι γεγονός».
Η δήλωση αυτή, πριν από μερικές ημέρες στο ραδιόφωνο «Παραπολιτικά», έφερε τον ναύαρχο Αποστολάκη στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, όχι για τα όσα ευθέως υπονόησε για τα άλλα κόμματα αλλά επειδή επί της ουσίας παραδέχτηκε πως μαύρο χρήμα ρέει στον ΣΥΡΙΖΑ.
Την περασμένη Τετάρτη, σε μια προσπάθεια να επανορθώσει, αρνήθηκε πως συμβαίνει κάτι τέτοιο στο κόμμα του λέγοντας στους κοινοβουλευτικούς συντάκτες: «Ο ΣΥΡΙΖΑ υποτίθεται ότι είναι πέραν πάσης υποψίας σε αυτά και αφού δεν χρωστάει, δεν υπάρχει θέμα». Υποτίθεται... Πάρ’ τον στον γάμο σου να σου πει και του χρόνου, όπως λέει κι ο λαός.
Είναι η δεύτερη φορά που με τις πράξεις του ο ναύαρχος κέρδισε τόση δημοσιότητα, πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που του έδωσε η συμμετοχή του στην κυβέρνηση Τσίπρα όταν διαδέχτηκε τον Πάνο Καμμένο στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας, τον Ιανουάριο του 2019.
Στις 31 Αυγούστου του 2021 είχε αποδεχτεί, αρχικά, πρόταση από τον Κ. Μητσοτάκη να αναλάβει στην κυβέρνηση της Ν.Δ. υπουργός Πολιτικής Προστασίας. Κάτι που φυσικά προκάλεσε εντονότατη σύγκρουση ανάμεσα σε Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ και φυσικά την οργή του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος είχε διαμηνύσει στον ναύαρχο ότι ««μια τέτοια επιλογή και με τον τρόπο που ο κ. Μητσοτάκης την επιδιώκει δεν αποτελεί πρόσκληση σε συνεννόηση, αλλά πρόσκληση σε αποστασία». Μετά από αυτό ο κ. Αποστολάκης αρνήθηκε να υπουργοποιηθεί και από τότε θυμάται μόνο την άρνησή του και όχι την αρχική αποδοχή του.
Οι κακές γλώσσες λένε πως στο Ναυτικό γενικά και στο Πολεμικό Ναυτικό ειδικότερα δεν έχει περάσει άλλος ναύαρχος που να προκαλεί τόσο μεγάλες θαλασσοταραχές – έστω πολιτικές. Κάποιοι άλλοι με περισσότερο χιούμορ τον παρομοιάζουν με τον ναύαρχο Γελεβουρδέζο –από την ταινία «Δεσποινίς Διευθυντής»– ο οποίος αν και είχε κολλήσει ένα καράβι στον Ισθμό, το αρνιόταν και το απέδιδε σε «υπερβολές του κιτρίνου Τύπου». Στην περίπτωση του κ. Αποστολάκη ο Τύπος απλώς αποτυπώνει τις πράξεις του και δη εκείνες που βουλιάζουν το κόμμα του προκαλώντας τρικυμία εκεί που επικρατεί η απόλυτη νηνεμία.
Ο Ευάγγελος Αποστολάκης γεννήθηκε στις 14 Μαΐου 1957 στο Ρέθυμνο της Κρήτης. Από τα βιογραφικά του στοιχεία που είναι αναρτημένα στις ιστοσελίδες του ΓΕΕΘΑ και του Πολεμικού Ναυτικού προκύπτει πως εισήλθε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων το 1976 και αποφοίτησε το 1980 με τον βαθμό του Μάχιμου Σημαιοφόρου Π.Ν.
Στη συνέχεια ακολούθησε μια μάχιμη πορεία και εξέλιξη με αποτέλεσμα τον Μάρτιο του 2013 να αναδειχθεί σε αρχηγό ΓΕΝ, τον Σεπτέμβριο του 2015 σε αρχηγό ΓΕΕΘΑ και τον Ιανουάριο του 2019 σε υπουργό Αμυνας.
Οι αντίπαλοί του, κυρίως από τον δεξιό χώρο, αμφισβητούν τις στρατιωτικές του ικανότητες και κυρίως αυτές για τις οποίες εκείνος δηλώνει υπερήφανος. Για παράδειγμα, έχει γραφεί πως την περίοδο που ήταν διοικητής Υποβρυχίων Καταστροφών (ο ίδιος αρέσκεται στο προσωνύμιο «βατράχι») «υπήρξε δυσανάλογα μεγάλος αριθμός σοβαρών ατυχημάτων το οποίο όμως στις Ενοπλες Δυνάμεις βαρύνει ως αρνητικό στοιχείο αξιολόγησης τον Διοικητή, ανεξαρτήτως των πραγματικών διοικητικών ευθυνών που καταλογίζουν οι ΕΔΕ και οι Προανακρίσεις» (βλέπε: https://www.liberal.gr/politiki/o-akommatistos-stratiotis-k-apostolakis).
Οι ίδιοι θεωρούν πως η πορεία του στις Ενοπλες Δυνάμεις οφείλεται στην πολιτική στήριξη που φρόντιζε πάντοτε να έχει. Είναι αλήθεια ότι επί ΠΑΣΟΚ διετέλεσε υπασπιστής των υπουργών Αμυνας Ακη Τσοχατζόπουλου και Γιάννου Παπαντωνίου, ότι το 2009 αποστρατεύτηκε και επανήλθε επί υπουργίας Ευάγγελου Βενιζέλου, ότι έγινε αρχηγός ΓΕΝ επί κυβερνήσεως Σαμαρά - Βενιζέλου και συνέχισε ακάθεκτος επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ έχοντας αρχικά τη στήριξη του Πάνου Καμμένου και στη συνέχεια του Αλέξη Τσίπρα.
Η πορεία αυτή δείχνει έναν άνθρωπο που ξέρει να επιβιώνει επαγγελματικά σε διαφορετικές καταστάσεις, αλλά οι πιο καλά πληροφορημένοι αποδίδουν αυτή την ικανότητα του ναυάρχου όχι τόσο στη σχέση του με τους πολιτικούς και τα πολιτικά κόμματα όσο στην ιδιαίτερη σχέση του με γνωστό πανίσχυρο επιχειρηματία ο οποίος είχε ιδιαίτερη αδυναμία και πρόσβαση στο Πολεμικό Ναυτικό, με ισχυρότατο λόγο στις εξελίξεις σε αυτόν τον χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων, ανεξαρτήτως του κόμματος που βρισκόταν στο τιμόνι της διακυβέρνησης της χώρας. Ακριβώς σε αυτή τη σχέση του με τον εν λόγω επιχειρηματία αποδίδουν την επιθυμία του Μητσοτάκη να τον υπουργοποιήσει το 2021 και την αρχική αποδοχή από μέρους του κ. Αποστολάκη.
Ρωτώντας πας στην πόλη, λέει ο σοφός λαός. Ακριβώς αυτή η μέθοδος οδήγησε σε μία ακόμη περισσότερο ενδιαφέρουσα πληροφορία για τον ναύαρχο.
Ο άνθρωπος αυτός έμεινε άθικτος στη θέση του στον ΣΥΡΙΖΑ επί Αλ. Τσίπρα παρ’ όλο που ο τελευταίος με το επεισόδιο της υπουργοποίησης σχεδόν τον κατήγγειλε για αποστασία. Επίσης με μαγευτική ευκολία από τον Τσίπρα πέρασε στον Κασσελάκη κι έγινε –πέραν των άλλων– ο προσωπικός του ναύαρχος, λες κι ήταν έτοιμος από καιρό.
Η αιτία αυτής της διαδρομής στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, λένε οι καλά γνωρίζοντες, οφείλεται στο γεγονός ότι ο κ. Αποστολάκης έχει ισχυρές πλάτες στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού καθώς ως υπουργός Αμυνας του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο άνθρωπος που έδωσε τις βάσεις στους Αμερικανούς συνεχίζοντας άψογα το έργο του Πάνου Καμμένου. Μπορεί τη συμφωνία να την ψήφισε η Ν.Δ., αλλά την έφτιαξε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με πρωταγωνιστή τον ναύαρχο. Αν έτσι έχουν τα πράγματα, ό,τι και να κάνει, ό,τι και να πει ο κ. Αποστολάκης, δύσκολα θα τον πειράξει κάποιος καθώς πάντα θα βρίσκει τον δρόμο προς τον αφρό.
Γιατί τoν επιλέξαμε
Επιλέξαμε να κάνουμε πρόσωπο της εβδομάδας τον κ. Αποστολάκη γιατί εκείνος το επέβαλε με λόγια και με πράξεις. Εμείς απλώς ανταποκριθήκαμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου