Γεμάτος... ανεξήγητο ενθουσιασμό για την υποτιθέμενη επιτυχία της ουκρανικής αντεπίθεσης στη ρωσική επαρχία του Κουρσκ εμφανίστηκε χθες ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Ο Ουκρανός πρόεδρος δήλωσε συγκεκριμένα ότι η χώρα του «πετυχαίνει τους στόχους της» – αλλά ποιοι αλήθεια είναι αυτοί;
Σχεδόν δύο εβδομάδες μετά την αιφνιδιαστική εισβολή στο Κουρσκ, και ενώ είναι φανερό πως το ουκρανικό «μομέντουμ» έχει προ πολλού χαθεί, κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός αυτής της επιχείρησης που ήδη εξελίσσεται σε αποστολή αυτοκτονίας για πολλούς από τους συμμετέχοντες.
Ο Ζελένσκι, βέβαια, μετά από μακρά περίοδο σιγής, υποστήριξε στο καθιερωμένο καθημερινό τηλεοπτικό διάγγελμά του, το βράδυ της Κυριακής, ότι ένας από τους στόχους ήταν η «δημιουργία μιας ουδέτερης ζώνης ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία», δηλαδή η δημιουργία μιας «ζώνης ασφαλείας» ικανής να αποτρέψει περαιτέρω επιθέσεις από τη Μόσχα πέρα από τα σύνορα και να προστατεύσει τη συνοριακή περιοχή του Σούμι από τους ρωσικούς βομβαρδισμούς.
Κάτι τέτοιο, ωστόσο, σε καμιά περίπτωση δεν φαίνεται να είναι μέσα στις δυνατότητες των ουκρανικών δυνάμεων, που έχουν «κολλήσει» εδώ και αρκετές ημέρες στην αραιοκατοικημένη μεθόριο, χωρίς να μπορέσουν να καταλάβουν καμιά από τις στρατηγικής σημασίας υποδομές που φαίνεται πως είχαν αρχικά στοχοποιήσει – όπως ο κόμβος διανομής του ρωσικού φυσικού αερίου βορείως της πόλης Σουτζα και βέβαια το πυρηνικό εργοστάσιο βορείως του Κουρσκ.
Αντίθετα, όλο και περισσότεροι (Δυτικοί) στρατιωτικοί αναλυτές κάνουν λόγο για ανεξήγητη θυσία των λιγοστών ουκρανικών στρατηγικών εφεδρειών προκειμένου να επιτευχθεί μια βραχυπρόθεσμη τακτική και επικοινωνιακή νίκη για το καθεστώς του Κιέβου και τους ξένους υποστηρικτές του, την ώρα που οι ουκρανικές γραμμές άμυνας στα πραγματικά μέτωπα του Ντονμπάς και της Ζαπορόζιε καταρρέουν.
Αλλωστε οι Ρώσοι έχουν ολοκληρώσει την απομάκρυνση πάνω από 120.000 αμάχων, έχουν κόψει τις βασικές γραμμές ανεφοδιασμού των Ουκρανών και βομβαρδίζουν ανηλεώς τις ουκρανικές μηχανοκίνητες ταξιαρχίες, χρησιμοποιώντας ακόμη και βαλλιστικούς πυραύλους(!) για να εξουδετερώσουν ένα-ένα τα βαριά βρετανικά τεθωρακισμένα Challenger II και άλλα ΝΑΤΟϊκά άρματα και οχήματα μάχης. Οι μάχες συνεχίζονται βέβαια γύρω από τη Σούτζα και την κωμόπολη Κρεμένοβο, αλλά οι Ουκρανοί δεν μοιάζουν ικανοί ούτε να προωθηθούν ούτε να οπισθοχωρήσουν και παραμένουν «γαντζωμένοι» στα λιγοστά χωριά που έχουν καταλάβει. Και όλες οι πληροφορίες και τα βίντεο από το μέτωπο δείχνουν πως οι απώλειες για τους Ουκρανούς είναι πια βαρύτατες και ότι πολλές προκεχωρημένες μονάδες δεν διαθέτουν πλέον καύσιμα ή πυρομαχικά για να συνεχίσουν τη μάχη.
Αντίθετα, ακόμη και τα διαδοχικά ουκρανικά πλήγματα με αμερικανικής κατασκευής πυραύλους HIMARS στις τρεις ρωσικές γέφυρες στον ποταμό Σέιμ, στην περιοχή του Γκλούσκοβο, δεν φαίνεται να προξένησαν ιδιαίτερο πρόβλημα στη ρωσική επιμελητεία, παρά τα διθυραμβικά σχόλια στον ξένο Τύπο. Στην πραγματικότητα το ρωσικό μηχανικό κατάφερε να επισκευάσει τις ζημιές ή να τοποθετήσει βοηθητικές γέφυρες εκστρατείας μέσα σε λίγες ώρες.
Ποια είναι λοιπόν η μεγάλη επιτυχία που επικαλείται ο Ζελένσκι, πέρα από τον αρχικό τακτικό αιφνιδιασμό και την κατάληψη μερικών ανυπεράσπιστων χωριών; Ακόμη και το περιβόητο αμερικανικό ISS, ίσως το πιο έξαλλα φιλο-ουκρανικό think tank στον κόσμο, αμφισβητεί στους χάρτες του τους ισχυρισμούς του Κιέβου ότι κατέλαβε 800 τετραγωνικά χιλιόμετρα μέσα στις πρώτες έξι ημέρες της εισβολής, ενώ σημειώνει πως η επίθεση «βρήκε σε μεγάλο βαθμό απροετοίμαστες, μη εξοπλισμένες και μη επανδρωμένες ρωσικές αμυντικές θέσεις κατά μήκος των συνόρων».
Τώρα όμως με τη ρωσική αντεπίθεση, τα πράγματα άλλαξαν. Οπως παραδέχονται σε χθεσινό δημοσίευμά τους οι Times, η ουκρανική «αντι-εισβολή» στη Ρωσία δημιουργεί ήδη ρήγματα στις ουκρανικές γραμμές σε άλλα μέτωπα, που θα χειροτερέψουν ακόμη περισσότερο αν ο Ζελένσκι στείλει και άλλες μάχιμες εφεδρείες στο Κουρσκ, όπως άφησε και χθες να εννοηθεί. Η λονδρέζικη εφημερίδα σημειώνει μάλιστα ότι «στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες», τους οποίους επικαλείται, θεωρούν ότι μια επιχείρηση για την ασφαλή απεμπλοκή των ουκρανικών δυνάμεων από το Κουρσκ «μπορεί να αποδειχτεί εξαιρετικά δύσκολη»...
Αλλά και οι άλλοι Times, αυτοί της Νέας Υόρκης, δεν φαίνεται να είναι πια καθόλου αισιόδοξοι για την έκβαση της μάχης στο Κουρσκ, το θέατρο –μην το ξεχνάμε– της μεγαλύτερης αρματομαχίας στην παγκόσμια στρατιωτική ιστορία πριν από 81 χρόνια… Οπως γράφουν σε εμβριθή χθεσινή ανάλυσή τους, από την οποία προκύπτει και μια σαφής αίσθηση δυσαρέσκειας για τις επιλογές του Κιέβου, το μόνο που πέτυχε ο Ζελένσκι με την αντεπίθεση αυτή ήταν να καταστρέψει τις πιθανότητες μιας ειρηνευτικής διαπραγμάτευσης με τη Ρωσία, καθώς ο Πούτιν δείχνει πλέον αποφασισμένος, λέει, να πάρει εκδίκηση γι’ αυτό που βλέπει σαν παραβίαση όλων των «κόκκινων γραμμών» του Κρεμλίνου.
Φυσικά οι Ρώσοι δεν πιστεύουν τους αμερικανικούς ισχυρισμούς, ότι δήθεν η Ουάσινγκτον δεν γνώριζε τίποτε για την ουκρανική αντεπίθεση. Χθες ο υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε πως ο Ζελένσκι «δεν θα τολμούσε ποτέ να επιτεθεί στο Κουρσκ αν οι ΗΠΑ δεν τον είχαν διατάξει να το κάνει» και συμπλήρωσε πως τα σενάρια περί «ανυπακοής» του Κιέβου είναι «χαζομάρες για μικρά παιδιά»! Ξεκαθάρισε, δε, ότι μετά την εισβολή στο Κουρσκ κάθε διαπραγμάτευση με το Κίεβο είναι πλέον «αδύνατη», ενώ διέψευσε κατηγορηματικά το δημοσίευμα της Washington Post, σύμφωνα με το οποίο τις τελευταίες εβδομάδες είχε συναφθεί μια προκαταρκτική συμφωνία μεταξύ Μόσχας και Κιέβου για αμοιβαίο μορατόριουμ στις επιθέσεις εναντίον ενεργειακών υποδομών, με τη μεσολάβηση του εμίρη του Κατάρ.
Να σημειωθεί εδώ ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα για το Κίεβο δεν είναι το νέο αδιέξοδο στο Κουρσκ, αλλά η όλο και πιο δραματική εικόνα από το μέτωπο του Ντονμπάς, και ιδιαίτερα στην περιοχή δυτικά της πόλης Αβντιίβκα, όπου οι ρωσικές δυνάμεις πλησιάζουν ταχύτατα τη στρατηγική πόλη Ποκρόβσκ, με προπολεμικό πληθυσμό 60.000 ανθρώπων, που βρίσκεται πάνω στον αυτοκινητόδρομο Κιέβου - Ντονέτσκ. Ηδη οι Ουκρανοί διέταξαν την εκκένωση της πόλης, ενώ ανταποκρίσεις από την περιοχή κάνουν λόγο για ταχύτατη προέλαση των ρωσικών δυνάμεων. Εξίσου σημαντική είναι η χθεσινή είδηση της οριστικής κατάληψης της πόλης Νιου-Γιορκ, μετά από πολύμηνες μάχες, αλλά και η παρουσία ρωσικών στρατευμάτων στο κέντρο της Κοσταντινόβκα.
