Εθνική στρατηγική
Εχουμε βιώσει εφτά χρόνια σκληρής δημοσιονομικής πολιτικής λιτότητας, με την ύφεση να αποτελεί το βασικό στοιχείο στις οικονομικές διεργασίες.
Χρόνια καθοδικής πορείας με μερικές παύσεις, όπου διαφαίνεται η ανάκαμψη, αλλά δεν έρχεται.
Η ανάπτυξη, που θα βασίζεται σε σταθερές θέσεις εργασίας, αποτελεί ακόμα όνειρο σε μια κοινωνία που μαστίζεται από τεράστια ανεργία και οικονομική δυσπραγία.
Τα στοιχεία που αφορούν τα δημόσια έσοδα είναι θετικά, η υπερφορολόγηση όμως έχει φτάσει την κοινωνία στα όριά της.
Ενδεικτικό της κατάστασης είναι ότι παράλληλα με την αύξηση των εσόδων, τα ληξιπρόθεσμα χρέη των πολιτών αυξάνονται.
Είναι σαφές πως αυτή τη στιγμή προέχουν η αναπτυξιακή πολιτική και η ελάφρυνση των βαρών για τα λαϊκά στρώματα.
Αντί γι' αυτά, μέσα σε αυτό το δυσοίωνο περιβάλλον, ορισμένοι εταίροι και δανειστές προβάλλουν νέες σκληρές αξιώσεις για περικοπές.
Αξιώσεις οικονομικά παράλογες και κοινωνικά ατελέσφορες. Εχουν αναλάβει κακοί οικονομολόγοι τις τύχες της ευρωζώνης; Οχι βέβαια.
Κυριαρχούν, όμως, οι προεκλογικοί σχεδιασμοί και οι μικροπολιτικές σκοπιμότητες ορισμένων ηγεσιών κρατών-μελών.
Μερικές κυβερνήσεις, που διαφεντεύουν την ευρωζώνη, εγείρουν απίθανες απαιτήσεις, ώστε να δείξουν στα ακροατήριά τους ότι «ο έλεγχος δεν έχει χαθεί και δεν θα ελαττωθούν οι πιέσεις».
Οσοι υποστηρίζουν ότι στην ευρωζώνη ο παραλογισμός έχει λάβει τη θέση της αλληλεγγύης έχουν δίκιο.
Το ερώτημα, λοιπόν, που τίθεται σήμερα είναι πιο επιτακτικό από ποτέ.
Οφείλει το πολιτικό σύστημα να ξεκινήσει -επιτέλους- μια συζήτηση για την εθνική στρατηγική των επόμενων χρόνων;
Η συζήτηση αυτή θα είναι εξαιρετικά χρήσιμη, καθώς όλα τα πολιτικά κόμματα του συνταγματικού τόξου θα κληθούν να καταθέσουν την οπτική τους και το σχέδιό τους, οι πολίτες θα κρίνουν και είναι πιθανό να προκύψουν σημαντικές συγκλίσεις.
Αυτή η συζήτηση πρέπει να έχει μοναδική προϋπόθεση τη δημοκρατία και τη λαϊκή κυριαρχία.
Να εξεταστούν όλες οι πιθανές εκδοχές και οι εναλλακτικές λύσεις, ακόμα και αν αυτές απορριφθούν.
Να αναλυθούν όλα τα πιθανά εργαλεία, ακόμα και αν αποδειχτούν αναποτελεσματικά.
Ουσιαστικό στοιχείο της δημοκρατίας είναι η αντιπαράθεση των απόψεων, η ανάδειξη των αντιθέσεων και η σύνθεσή τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου