Δόμνα Μιχαηλίδου
EUROKINISSI/ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ
EUROKINISSI/ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ
«Εγώ δεν πολιτεύομαι...η ειδικότητά μου είναι οικονομολόγος»
Μόλις πριν από πέντε μέρες έγραφα για τις αναφορές της κυρίας Μιχαηλίδου στο παρελθόν, ότι το αντιμετωπίζει «ανιστορικά, α-νόητα και με έναν ασυνάρτητο μεταμοντερνισμό που το αφυδατώνει και το διαστρέφει ριζικά, όπως η κυρία Μιχαηλίδου με τον «εθελοντισμό» της.Αναφερόμουν τότε στις γνωστές φαιδρές δηλώσεις της στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, όταν έλεγε ότι «η εθνική μας εορτή μας θυμίζει όσο ποτέ τις αξίες της κοινωνικής προσφοράς και του εθελοντισμού» και καλούσε να τιμήσουμε τους παππούδες μας, «υπενθυμίζοντας σε όλους ότι ο εθελοντισμός είναι όχι απλά κοινωνική προσφορά αλλά εθνική ευθύνη».
Σήμερα σε συνέντευξή της στην ΕΡΤ επιβεβαίωσε πανηγυρικά αυτές τις εκτιμήσεις όχι μόνο για τον παρελθόν, αλλά και για τα τρέχοντα προβλήματα της χώρας, ξεκαθαρίζοντας και την άποψή της για την πολιτική. Σε ερώτηση των δημοσιογράφων για τη γνώμη της σχετικά με τις εκδηλώσεις που οργανώνουν ακροδεξιοί με τσίκνισμα γουρουνόπουλου και αλκόολ έξω από στρατόπεδα προσφύγων, η κυρία Μιχαηλίδου - εμφανώς αμήχανη και ξαφνιασμένη - απάντησε το αμίμητο: «Η ειδικότητά μου είναι οικονομολόγος...»! Στη συνέχεια, όταν της ζητήθηκε να σχολιάσει τις δηλώσεις του Χαράλαμπου Αθανασίου για τη Λέσβο, ο οποίος δήλωσε ότι « υπάρχει και μία ανησυχία γιατί αλλοιώνεται ο πληθυσμός, καθώς έχουν αυξηθεί πάρα πολύ οι μετανάστες» και πρόσθεσε ότι το νησί κινδυνεύει να γίνει νέα Ροδόπη, η υφυπουργός απάντησε ότι «εγώ δεν πολιτεύομαι, απλά κάνω τη δουλειά μου»! Συνέχισε δε αλλάζοντας θέμα και επικροτώντας την πολιτική του πρωθυπουργού, ενώ - προφανώς από την ταραχή της - έκανε και λάθος, υποστηρίζοντας ότι σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο οι πρόσφυγες σε κάθε περιφέρεια δεν θα ξεπερνούν το ένα τοις χιλίοις. Ο κ. Πέτσας όμως έκανε λόγο για ένα τοις εκατό!
Βασικά πρόκειται για μια τεχνοκρατική και α-πολιτική προσέγγιση, σύμφωνα με την οποία μπορεί να υπάρχουν στελέχη της κυβέρνησης που δεν έχουν πολιτικό λόγο και άποψη, αλλά απλά έχουν κληθεί να κάνουν κάποια δουλειά, την οποία και διεκπεραιώνουν χωρίς να ρωτούν και πολλά. Είναι μια επικίνδυνη προσέγγιση, διότι άνθρωποι που την υιοθετούν μπορούν να κάνουν ακόμα και το χειρότερο χωρίς ενσυναίσθηση ή ηθικούς φραγμούς, αρκεί να θεωρούν ότι τυπικά εμπίπτει στα καθήκοντα και στις αρμοδιότητές τους. Από τους πρώτους διδάξαντες ήταν ο πρώην πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης, ο οποίος σημείωνε ότι το βασικό του καθήκον είναι να κάνει καλά τη δουλειά του.
Ιστορικά, διάφοροι τεχνοκράτες - με πιο πρόσφατο παράδειγμα την οικονομική κρίση και τους οικονομολόγους - έχουν χρησιμοποιηθεί για να περάσουν τα πλέον αντιλαϊκά μέτρα και να δικαιολογήσουν τις πλέον αντιδραστικές πολιτικές εις βάρος των πολλών και υπέρ των οικονομικών ελίτ.
Πρόσφατα η κυρία Μιχαηλίδου είχε προκαλέσει λέγοντας ότι «δεν είναι δυνατόν να υπάρχει μια αγιοποίηση του αντιδικτατορικού αγώνα, η οποία ουσιαστικά έγινε επειδή δεν έγινε ο αγώνας όταν έπρεπε να γίνει» και ότι «το δεύτερο που με προβληματίζει έχει σχέση με τη μετατροπή σε βαθιά ψυχική νόσο, η οποία φοβάμαι ότι είναι μια μετατροπή σε μια συλλογική ψυχική νόσο», για να καταλήξει: «Ακούω συνέχεια “ιστορικό στέλεχος της αριστεράς”, “ιστορικός αγώνας” κι αναρωτιέμαι, για ποια Ιστορία μιλάμε; Ποιος έγραψε αυτή την Ιστορία; Ποιοι; Αυτοί (τα ιστορικά στελέχη) που είναι ακριβώς οι ψυχικά νοσούντες;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου