Ένας προς ένας οι φόβοι, τα διλήμματα και τα σενάρια που επεξεργάζονται στο Μαξίμου, υπό τη βαριά σκιά του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ. Προανακριτική, εσωκομματικά και πρόωρες εκλογές. Το σενάριο ρήξης με Βορίδη.Άρρωστη» χαρακτηρίζουν την κατάσταση που απλώνεται πέριξ του μεγάρου Μαξίμου, έμπειρα «γαλάζια» στελέχη που βλέπουν τη χιονοστιβάδα των αποκαλύψεων για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ να βυθίζει καθημερινά όλο και περισσότερο την κυβέρνηση στην κρίση που μαίνεται στους κόλπους της. Στο κυβερνητικό στρατόπεδο το κλίμα είναι πλέον πολύ βαρύ, ενώ στο Μαξίμου πλέουν όχι μόνο σε ταραγμένα, αλλά και σε εντελώς αχαρτογράφητα νερά, τα οποία τους προκαλούν έντονους φόβους αλλά και διλήμματα και σενάρια που παίρνουν τη μορφή συμπληγάδων.
Φόβος αποκαλύψεων
Ο πρώτος μεγάλος φόβος του μεγάρου Μαξίμου, αφορά βέβαια και νέα πιθανά κύματα αποκαλύψεων σε βάρος κυβερνητικών στελεχών, την ώρα που πληροφορίες μιλούν και για δεύτερη δικογραφία για τον ΟΠΕΚΕΠΕ που αναμένεται να έρθει στη Βουλή. Παράλληλα άλλες πληροφορίες από τις Βρυξέλλες λένε πως στο στόχαστρο της ευρωπαϊκής εισαγγελίας δεν βρίσκεται μόνο το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, αλλά και επιδοτήσεις που αφορούν και άλλους τομείς.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, έντονη είναι η ανησυχία στα ανώτατα κυβερνητικά κλιμάκια για το αν θα υπάρξουν νέα στοιχεία που θα «καίνε» κυβερνητικά στελέχη, καθώς και πόσο κοντά θα είναι τα στελέχη αυτά στο μέγαρο Μαξίμου.
Εσωκομματικά
Φόβοι επίσης υπάρχουν στο Μαξίμου για τα εσωκομματικά ζητήματα στη ΝΔ που μέσα στις υπάρχουσες συνθήκες κυβερνητικής κρίσης περνούν περίοδο πολιτικού καύσωνα, με την «γαλάζια» κοινοβουλευτική ομάδα να βράζει.
Η δυσαρέσκεια πολλών «γαλάζιων» βουλευτών για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι εξαιρετικά έντονη και εκφράζεται καθημερινά σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις (ενώ ήδη από ορισμένους βουλευτές έχει διατυπωθεί και δημοσίως σφοδρή κριτική αναφορικά με το σκάνδαλο) και κανείς δεν αποκλείει ότι οι ψίθυροι εσωκομματικής κριτικής μπορεί στην πορεία να γίνουν κραυγές.
Την ίδια ώρα κορυφαία στελέχη βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για να ξεδιπλώσουν τις προσωπικές στρατηγικές τους (βλ. την τελευταία επίθεση Γεωργιάδη εναντίον του Ν. Δένδια που προκάλεσε ένα σκληρό εσωκομματικό πόλεμο).
Έμμεση αμφισβήτηση
Μάλιστα, έμπειρες «γαλάζιες» φωνές, παρατηρούν ότι οι φιλοδοξίες κορυφαίων στελεχών συχνά καταγράφονται ως διαφωνίες ή ως διαφοροποιήσεις από την κεντρική γραμμή της ηγεσίας -αν όχι ως ευθεία αμφισβήτηση- όχι μετά, αλλά πριν τις εκλογές. Και αυτό προκειμένου να προετοιμάσουν το έδαφος για τις επιδιώξεις εκείνων που τις εκφράζουν σε σχέση με την επόμενη μέρα στο κόμμα. Με άλλα λόγια όσο προχωράμε προς τις εκλογές είναι πιθανό τέτοιες διαφοροποιήσεις και εκφράσεις έστω έμμεσης αμφισβήτησης της ηγεσίας να πυκνώνουν.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, τα ανήσυχα βλέμματα του μεγάρου Μαξίμου κινούνται σε μεγάλο βαθμό και πίσω από τις κινήσεις του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος, έχοντας διαγραφεί από τον Κυρ. Μητσοτάκη και επομένως βρισκόμενος εκτός κόμματος, έχει αφήσει να πλανιέται έντονα στην πολιτική ατμόσφαιρα το ενδεχόμενο να ιδρύσει νέο δικό του κόμμα.
Κόμμα Σαμαρά
Στο Μαξίμου, λοιπόν, δεν ανησυχούν μόνο για το ενδεχόμενο πολλοί δυσαρεστημένοι και οργισμένοι από τη βάση της ΝΔ να στραφούν και να προσεγγίσουν ένα μελλοντικό κόμμα Σαμαρά. Φοβούνται και το ενδεχόμενο να υπάρξουν και βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος που αισθάνονται εντελώς αποκομμένοι από το «επιτελικό κράτος» του κ. Μητσοτάκη, που δεν αξιοποιήθηκαν ποτέ στο κυβερνητικό σχήμα επί της κυβέρνησής του και που νιώθουν πολύ μακριά από τον σημερινό πρωθυπουργό.
Δίλημμα Προανακριτικής
Το άλλο μεγάλο ζήτημα για το Μαξίμου είναι ασφαλώς τι θα κάνει με το θέμα της προανακριτικής για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Ένα θέμα που έχει επίσης σοβαρές εσωκομματικές προεκτάσεις και που παίρνει μορφή συμπληγάδων για τον πρωθυπουργό.
Καταρχάς γιατί με την έως τώρα επιλογή του να σκαρφιστεί το περιβόητο «μοντέλο Τριαντόπουλου» (που δικαίως έχει επικριθεί έντονα) και το οποίο συνιστά fast track Προανακριτική και απευθείας παραπομπή του εκάστοτε υπουργού ή υφυπουργού στο δικαστικό συμβούλιο, το Μαξίμου είναι πλέον εγκλωβισμένο σε αυτήν την πρακτική.
Στην κυβέρνηση γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν υπάρχει πειστικό επιχείρημα που να δικαιολογεί δύο μέτρα και δύο σταθμά. Να παραπέμπεται δηλαδή ο Κ. Αχ. Καραμανλής και ο Χρ. Τριαντόπουλος στο δικαστικό συμβούλιο (ανεξάρτητα με την αποδοχή ή όχι από τη κυβερνητική πλειοψηφία των ενδείξεων ενοχής τους) και να μην παραπέμπεται ο Μάκης Βορίδης.
Ρήξη
Από την άλλη, αν ο πρωθυπουργός επιλέξει να παραπέμψει τον Μ. Βορίδη σε προανακριτική, τότε με δεδομένο ότι ο τελευταίος εμφανίζεται αντίθετος με το μοντέλο Τριαντόπουλου και αρνητικός στην απευθείας παραπομπή του, με fast track προανακριτική, στο δικαστικό συμβούλιο, πολλοί στη ΝΔ εκτιμούν ότι μια τέτοια εξέλιξη θα οδηγήσει σε ρήξη μεταξύ Μητσοτάκη – Βορίδη που θα μπορούσε να επιφέρει ακόμα και το σενάριο της αυτονόμησης του τελευταίου από τη ΝΔ σε περίπτωση υπερψήφισης της παραπομπής του.
Επιπλέον εφόσον, σε αυτήν την περίπτωση, ο κ. Βορίδης (σε αντίθεση με τους Κ. Αχ. Καραμανλή και Χρ. Τριαντόπουλο) ζητούσε από τους βουλευτές της ΝΔ να μην τον παραπέμψουν, θα μπορούσαν και να υπάρξουν «γαλάζιες» διαρροές στην ψηφοφορία.
Κουκούλωμα
Από την άλλη, εάν ο Κυρ. Μητσοτάκης επιλέξει να μην παραπέμψει τον Μ. Βορίδη, πέραν της όποιας αντίδρασης του Λ. Αυγενάκη (εφόσον υπάρξει προς αυτόν διαφορετική μεταχείριση), θα βρεθεί σίγουρα αντιμέτωπος, μπροστά στην κοινωνία (αλλά και στην αντιπολίτευση), με την κατηγορία του κουκουλώματος.
Υπάρχει βέβαια στο τραπέζι του Μαξίμου και το σενάριο αντί για προανακριτική επιτροπή να πάει σε εξεταστική, η οποία κατ’ αρχήν δεν διερευνά ποινικές ευθύνες, αλλά πολιτικές και εκεί θα μπορεί να ανοίξει την περίοδο διερεύνησης και στο παρελθόν προκειμένου να προωθήσει το γνωστό κυβερνητικό αφήγημα περί «διαχρονικών ευθυνών».
Μόνο που αφενός θα βρεθεί και πάλι αντιμέτωπος με την κατηγορία του κουκουλώματος των ποινικών ευθυνών. Διότι αν έχει προηγηθεί απόρριψη πρότασης για προανανκρτική της αντιπολίτευσης, τότε για τα ίδια πραγματικά περιστατικά θα είναι πιθανότατα απαράδεκτη η κατάθεση νέας πρότασης για προανακριτική στο μέλλον, ενώ μπορεί σύμφωνα με ορισμένες ερμηνείες να τεθεί και θέμα παραγραφής από το φθινόπωρο.
Δημόσια
Και αφετέρου η εξεταστική δεν είναι κεκλεισμένων των θυρών όπως η προανακρτική. Η εξεταστική θα πραγματοποιείται σε δημόσια μετάδοση και επομένως το Μαξίμου θα την έχει για μακρό χρόνο μέσα στα πόδια του, ενώ μετά την παραδοχή Μητσοτάκη περί «κακής στιγμής της Βουλής», για την εξεταστική των Τεμπων, πολύ δύσκολα θα μπορούσε η κυβερνητική πλειοψηφία να μπλοκάρει τώρα την κλήση μαρτύρων.
Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με τις πληροφορίες, η επίσημη απόφαση μέχρι στιγμής είναι η τελευταία μέρα της Βουλής να είναι η 1η Αυγούστου. Φαίνεται πως όποιο σενάριο (fast track προανακριτική, εξεταστική ή μη αποδοχή οποιασδήποτε πρότασης) δεν αλλάζει αυτό το χρονοδιάγραμμα της Βουλής. Μοναδική περίπτωση που μπορεί να ανατρέψει τον προγραμματισμό αυτόν, επιμηκύνοντας τις εργασίες της Βουλής, φαίνεται ότι είναι το να προκύψει προανανακριτική που θα διεξαχθεί κανονικά (όχι με μοντέλο Τριαντόπουλου), καθώς εκεί θα μπορούσε να τεθεί θέμα παραγραφής.
Πρόωρες εκλογές
Και όλα αυτά ενώ και πάλι -μπροστά στις εξελίξεις του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ- έχουν αρχίσει να διακινούνται στο εσωτερικό της ΝΔ σενάρια για πρόωρες εκλογές. Μάλιστα ορισμένα κυβερνητικά στελέχη θεωρούν ότι μετά από τη δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει η κυβέρνηση, οι μόνοι δρόμοι διεξόδου είναι είτε μία πολύ ριζική πρωθυπουργική εξαγγελία, είτε εκλογές.
Πίσω από τη χθεσινή φράση του πρωθυπουργού ότι «δεν διστάζω να αναλάβω το βάρος της ευθύνης και στο όνομα όσων κυβέρνησαν και δεν άλλαξαν ένα κράτος που έπρεπε να αλλάξει», τα ίδια κυβερνητικά στελέχη είδαν περισσότερο ένα στοιχείο απειλής για εκλογές παρά μια εξαγγελία για μια ριζική αλλαγή.
Και το σενάριο που κυκλοφορεί στο εσωτερικό της ΝΔ, λέει ότι θα μπορούσε ο πρωθυπουργός να πάει το Σεπτέμβριο στη ΔΕΘ, να ανακοινώσει το πακέτο των εξαγγελιών του και των όποιων οικονομικών μέτρων σχεδιάζει και μετά να πάει αμέσως σε εκλογές.
Αντίλογος
Υπάρχει βέβαια και ο αντίλογος. Πρώτον ότι οι οικονομικές εξαγγελίες αποδίδουν εκλογικά, όχι όταν εξαγγελθούν αλλά μόνο όταν τις νιώσει ο πολίτης στην τσέπη του. Και δεύτερον ότι αν η κυβέρνηση πάει στις κάλπες με το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ στην κορυφή της επικαιρότητας, τότε θα πληγεί εκλογικά πολύ σοβαρά.
Στο μεταξύ ο Κυρ. Μητσοτάκης έχει στερέψει από αφηγήματα απέναντι στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Αλλάζει διαρκώς γραμμές, αντιφάσκοντας μεταξύ της φρασεολογίας ότι «δεν υιοθετεί συμψηφισμούς» και της ρητορικής περί «διαχρονικών ευθυνών» (στην οποία κινήθηκε και με τη φράση περί «ανάληψης της ευθύνης όσων κυβέρνησαν»), και επαναλαμβάνει ακριβώς το ίδιο αφήγημα με αυτό που πρόβαλλε και μετά την τραγωδία των Τεμπών, όταν διακήρυττε ότι θα πατάξει το, λεγόμενο από τον ίδιο, «βαθύ κράτος».
Μόνο που αφήγημα πλέον δε μπορεί να βρει, διότι είναι ο ίδιος που όχι μόνο δεν έφτιαξε ένα αποτελεσματικό κράτος, όπως υποσχόταν, αλλά όπως αποδεικνύουν οι αποκαλύψεις που εμπλέκουν κορυφαίους υπουργούς του, επιχείρησε την κατάκτηση και διατήρηση της εξουσίας, πατώντας πάνω σε παλαιοκομματικές, πελατειακές και ρουσφετολογικές πρακτικές.https://www.in.gr/
