H θα πανηγυρίσει την έξοδό μας στις εκλογές ή θα αναγκασθεί να πάει σε νέο Μνημόνιο. Ο Μητσοτάκης θα είναι πρωθυπουργός με σύντομη ημερομηνία λήξης…Δεν βλέπω πιο ιδανική ημερομηνία από την 30η Σεπτεμβρίου του 2018. Αλέξη, πάμε να νικήσουμε…
Από την Ιόλη Πιερίδη
Αυτός που μιλούσε ήταν ο Αλέκος Φλαμπουράρης. Η συζήτηση στο πρωθυπουργικό γραφείο μερικές ώρες πριν. Είχε προηγηθεί η έκτακτη συνάντηση με τον Νίκο Κοτζιά. Ο πρωθυπουργός έδειχνε ιδιαίτερα προβληματισμένος. Από το γεγονός ότι πυκνώνουν τα σημάδια που δείχνουν ότι η τύχη τον έχει εγκαταλείψει. Η τύχη που σαν γυναίκα (βλέπε Μακιαβέλι) έλκεται από τους τολμηρούς. Η διπλωματική κρίση με την Ρωσία τον είχε κλονίσει. Η επιλογή του να περάσει από το ένα στρατόπεδο (φιλορωσικό) στο άλλο με την ίδια άνεση που έγινε φίλος της Μαντάμ Μέρκελ που επί χρόνια αποδοκίμαζε, η επιλογή του να παίξει και στην εξωτερική πολιτική της χώρας το παιγνίδι του είπα-ξείπα άρχιζε να γίνεται επικίνδυνη.
Την ίδια στιγμή οι δημοσκοπήσεις τον δείχνουν να πριονίζει την διαφορά από την Νέα Δημοκρατία. Θα μπορούσε να επιμείνει στην εξάντληση της 4ετίας με δανεικούς πρώην Ποταμίσιους και κάποιους πρόθυμους ανεξάρτητους. Δύσκολα θα του έβγαινε αυτή η επιλογή. Θα προκαλέσει χάος στη χώρα. Δεν υπήρχε πιο κατάλληλη στιγμή από την τωρινή. Είχε αρχίσει να το συνειδητοποιεί και ο ίδιος. Είχε δίκιο ο Φλαμπουράρης…Στο μεταξύ και οι δανειστές διαισθάνονταν ότι είχε χάσει τις αντοχές του και εκείνος γνώριζε ότι δεν θα του έδιναν άλλο χρόνο. Τον περίμεναν στη γωνία μετά από τα τόσα καψόνια που τους είχε κάνει. Η τελευταία του ελπίδα ήταν ο ευκολόπιστος λαός. Πίστευε ότι θα του έβγαινε για μια ακόμη φορά η ζαριά…
-Σύμφωνοι Αλέκο…Πάμε για τις 30 του Σεπτέμβρη…
Στο μεταξύ σε λιγότερο από επτά χρόνια, από το 2010 έως το 2016, έχασαν οι έλληνες όσα απέκτησαν τα προηγούμενα χρόνια και κατέληξαν οι … φτωχοί της Ευρώπης, η οποία το ίδιο διάστημα ανέκαμπτε από την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008.
Τα στοιχεία της Eurostat, την περίοδο 2000 – 2016 το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών στην Ελλάδα υποχώρησε κατά 9%, ενώ την ίδια περίοδο στην Ευρωπαϊκή Ενωση αυξήθηκε κατά 17,1%.
Ενώ την περίοδο 2000 – 2009 καταγράφεται σωρευτική αύξηση του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος στην Ελλάδα κατά 29,3%, στην Ε.Ε. η αύξηση είναι σχεδόν η μισή, 15%.
Μάλιστα, κάποια από αυτά τα «χρυσά χρόνια», το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα είχε πενταπλάσιο ρυθμό αύξησης από τον μέσο ρυθμό της Ε.Ε. σε μια περίοδο με αυξήσεις μισθών και με αυξημένα κοινοτικά κονδύλια, όλα αυτά ανεξέλεγκτα και χωρίς σύνδεση με την παραγωγικότητα.
Ειδικά το 2003, ένα χρόνο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών αυξήθηκε κατά 7,3%, ενώ ο αντίστοιχος ρυθμός αύξησης στην Ε.Ε. ήταν 1,6%. Το 2009 φθάνουμε σε ισορροπία με την Ευρώπη και ακολουθεί το χάος αφού το 2010 το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών στην Ελλάδα υποχωρεί κατά 11,3%, όταν στην Ε.Ε. καταγράφεται οριακή μείωση 0,6%.
Σωρευτικά το διάστημα 2010 – 2016 το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών στην Ελλάδα συρρικνώθηκε κατά περίπου 40%, καθώς όλη αυτή την περίοδο, με εξαίρεση μικρή άνοδο κατά 1,6% το 2014, βρισκόταν διαρκώς σε καθοδική πορεία. Αντιθέτως, σε επίπεδο Ε.Ε. απώλειες υπήρξαν έως το 2012, με συνέπεια η περίοδος 2010 – 2016 να κλείσει θετικά και να καταγράφεται ενίσχυση του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος κατά 2,1%.
Eύλογα το χάσμα μεταξύ Ελλάδας και Ε.Ε. διευρύνθηκε και σύμφωνα πάντοτε με τη Eurostat, ενώ το 2010 το ποσοστό του πληθυσμού στην Ελλάδα που βρισκόταν σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό ήταν 27,7%, σχετικά κοντά με το 23,8% της Ε.Ε.–, το 2016 το αντίστοιχο ποσοστό στην Ελλάδα είχε εκτοξευτεί στο 35,6%, ενώ στην Ε.Ε. είχε υποχωρήσει ελαφρώς, σε 23,5% και στην Ευρωζώνη σε 23,1%.
Εχουμε μάλιστα το τρίτο υψηλότερο ποσοστό πληθυσμού σε φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό που καταγράφεται μεταξύ των χωρών της Ε.Ε., με τη Βουλγαρία να βρίσκεται σε δυσχερέστερη θέση (40,4%) και να ακολουθεί στη δεύτερη θέση η Ρουμανία (38,8%).
Υπό αυτές τις συνθήκες δεν είναι περίεργο που οι έλληνες είναι απρόθυμοι να υποβάλλουν φορολογικές δηλώσεις. Μέχρι τώρα έχουν υποβληθεί λίγο πάνω από 5 εκ.δηλώσεις και εκκρεμεί η υποβολή τουλάχιστον 1,3 εκ.ακόμη.
Κατά βάση δεν έχουν υποβάλλει δηλώσεις όσοι αναμένουν χρεωστικό λογαριασμό, δηλαδή οφειλή φόρου. Αυτές αφορούν κατά κύριο λόγο ιδιοκτήτες ακινήτων που καλούνται να πληρώσουν φόρο εισοδήματος για εισόδημα από ενοίκια αλλά και ελεύθερους επαγγελματίες.
Από την άλλη πλευρά, οι πολίτες αφήνουν κατά χιλιάδες στο Δημόσιο τα ακίνητά τους, όχι εξαιτίας οφειλών αλλά προχωρώντας σε αποποιήσεις κληρονομιών.
Υπολογίζεται ότι το 2017 οι αποποιήσεις κληρονομιών ήταν περισσότερες από 135.000, είτε λόγω αδυναμίας των κληρονόμων να πληρώσουν τον φόρο κληρονομιάς είτε επειδή εκτιμούν ότι δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν μελλοντικά στο κόστος κατοχής του ακινήτου, όπως ο ΕΝΦΙΑ.kourdistoportocali.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου