Ρεζιλεύεται διεθνώς η Τουρκία: Aποσύρει τα γεωτρύπανα από τη Μεσόγειο μετά το εμπάργκο των ΗΠΑ – Αλλάζουν τα δεδομένα

Αλλάζουν τα δεδομένα στην ανατολική Μεσόγειο, καθώς μετά από το εμπάργκο των ΗΠΑ, η Τουρκία αναγκάζεται να αποσύρει ένα ένα τα γεωτρύπανά της από την κυπριακή ΑΟΖ. Χωρίς την τεχνολογική υποστήριξη από τρίτες χώρες τα τουρκικά γεωτρύπανα καθίστανται άχρηστα, με αποτέλεσμα η Άγκυρα να σκύψει το κεφάλι και να αποχωρήσει από την περιοχή.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αποχωρεί και από τις μονομερείς παράνομες διεκδικήσεις της. Αθήνα και Λευκωσία πρέπει να προετοιμαστούν για την επόμενη μορφή προκλήσεων που θα υιοθετήσει η Τουρκία καθώς και περαιτέρω αύξηση της επιθετικής της ρητορικής.

Αποκαλυπτικό το σημερινό πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ της εφημερίδας «Τζουμχουριέτ», σχετικά με την πορεία των γεωτρήσεων της Τουρκίας στην ανατ. Μεσόγειο και την προσωρινή (;) αποχώρηση των γεωτρύπανων Πορθητή και Γιαβούζ από τα ανοιχτά της Κύπρου.

Η αξιωματική αντιπολίτευση εδώ και καιρό «φωνάζει» ότι η κυβέρνηση Ερντογάν δεν κάνει τίποτα στην ανατ. Μεσόγειο, παρά το τεράστιο κόστος που ξοδεύει για τις γεωτρήσεις.

Με αφορμή αυτή την αμφισβήτηση από την πλευρά του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος, σήμερα η εφημερίδα, που πρόσκειται στην αξιωματική αντιπολίτευση, αποκαλύπτει ότι ένα άτυπο εμπάργκο που έχουν επιβάλλει οι ΗΠΑ, η Βρετανία και η Γαλλία προς την Τουρκία για τη μη προμήθεια υλικών και εξοπλισμού στα γεωτρύπανά της, είναι ο λόγος που έχει αναγκάσει την Άγκυρα να αποσύρει και καθηλώσει τα πλοία της στο λιμάνι της Μερσίνας με τη δικαιολογία του… ανεφοδιασμού.

Ο Τούρκος δημοσιογράφος Μουσταφά Μπαλμπάι, που υπογράφει το σημερινό ρεπορτάζ, έχει διατελέσει για μεγάλο διάστημα κρατούμενος στις τουρκικές φυλακές για δημοσιεύματα της «Τζουμχουριέτ», ωστόσο εξακολουθεί να μέμφεται τον πρόεδρο Ερντογάν για την πολιτική του και δη στην ανατ. Μεσόγειο. Ο Μουσταφά Μπαλμπάι με σκωπτικό ύφος αναφέρεται στα οθωμανικά ονόματα που έχουν δοθεί στα ερευνητικά πλοία και γεωτρύπανα από την κυβέρνηση Ερντογάν, ονόματα βαριά σαν ιστορία, όπως λέει, που δεν έχουν καταφέρει ωστόσο να βγάλουν κανέναν… λαγό, πολλώ δε μάλλον φυσικό αέριο στην ανατ. Μεσόγειο.

«Τα ονόματα των πλοίων που επιχειρούν στην ανατ. Μεσόγειο για λογαριασμό της Τουρκίας το καθένα κι από ένα κεφάλαιο ιστορίας… Πορθητής, Γιαβούζ, Μπάρμπαρος Χαϊρεντίν Πασά, Ορούτς Ρέις. Ωστόσο, οι έρευνες που γίνονται υποβρυχίως και δεν φαίνεται να έχουν αποτέλεσμα και είναι πολύ δαπανηρές».

Όπως εξηγεί ο ίδιος, το κόστος ενός ξένου γεωτρύπανου φτάνει το 1 εκατ. δολάρια καθημερινά, ενώ των τουρκικών, που διαθέτει πλέον η χώρα, κατεβαίνει αυτομάτως στις 300 χιλιάδες δολάρια ημερησίως το καθένα. Κι ο λόγος του τεράστιου οικονομικού μεγέθους των γεωτρήσεων είναι το υψηλό κόστος των μηχανικών και χημικών υλικών που χρησιμοποιούνται σε αυτές. Ένας άλλος παράγοντας επίσης για το υψηλό κόστος είναι το μονοπώλιο των προμηθευτών-εταιρειών. Τα κεντρικά γραφεία των οποίων βρίσκονται στις ΗΠΑ, ενώ διαθέτουν συνεργάτες στη Βρετανία και τη Γαλλία.

ΕΜΠΑΡΓΚΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

Η κρατική Εταιρεία Πετρελαίου (TPAO) όσο επιχειρούσε στην αρχή στα ανοιχτά της Μεσογείου δεν αντιμετώπιζε πρόβλημα με υλικό εξοπλισμό, όταν όμως άρχισε να πλησιάζει στην Κύπρο, η κατάσταση άλλαξε και έγινε πολύ σοβαρή, σύμφωνα με τη «Τζουμχουριέτ».

«Οι ΗΠΑ, η Μ. Βρετανία και η Γαλλία άρχισαν εμπάργκο κατά της Τουρκίας. Εδώ και 2 μήνες περίπου δεν προμηθεύουν την Τουρκία με τα απαραίτητα χημικά υλικά και παράγωγα. ‘Μα θα πληρώσουμε…’, τους λέμε. ‘Όχι’, απαντούν. Αν και οι εταιρείες που πωλούν τα προϊόντα αυτά και αποτελούν μονοπώλιο, είναι ιδιωτικές. Αλλά μετά την απόφαση της αμερικανικής κυβέρνησης, σταμάτησαν την πώληση. Και η απόφαση για το εμπάργκο αυτό εφαρμόζεται και από τις βρετανικές, γαλλικές και ιταλικές εταιρείες που συνεργάζονται με την αμερικανική. Όταν οι Τούρκοι αρμόδιοι ενημερώθηκαν για την απόφαση, άρχισαν να αναζητούν εναλλακτικές. Μία από αυτές ήταν η Κίνα, που παράγει παρόμοια υλικά, αλλά λόγω της ιδιαιτερότητας των ερευνών στη Μεσόγειο, δυστυχώς τα υλικά αυτά αποδείχθηκαν… κινέζικα. Ξανα-απευθύνθηκαν στις ΗΠΑ και τη Βρετανία και παράλληλα προσπαθούν να βρουν μια προσωρινή λύση στη διεθνή αγορά, αλλά η κατάσταση αυτή εμποδίζει την πρόοδο των ερευνών.Ειδικά για τις γεωτρήσεις της Τουρκίας στα τεμάχια Finike-1 (Πορθητής – δυτικά της Πάφου) και Karpaz-1 (Γιαβούζ – στον κόλπο της Καρπασίας) οι εταιρείες Schlumberger, Baker Hughes, Weatherford (ΗΠΑ), Geo-log (Ιταλία) ακύρωσαν τις συμφωνίες και δήλωσαν ότι δεν θα παρέχουν υπηρεσίες, μηχανικούς, εξοπλισμό και υλικά για αυτά τα πηγάδια γύρω από το νησί. Αν και οι ίδιες εταιρείες συνδράμουν με υλικό αντίστοιχες έρευνες στη θάλασσα του Μαρμαρά», αποκαλύπτει ο Μουσταφά Μπαλμπάι της «Τζουμχουριέτ», ο οποίος κάνει λόγο για ανάγκη πλέον επαναπροσδιορισμού της λεγόμενης «Γαλάζιας Πατρίδας» μετά από τις αρνητικές αυτές εξελίξεις για την Τουρκία.

Οι αμερικανικές Exxon, Noble, η βρετανική BG, η γαλλική Total, η ιταλική Eni, η νοτιο-κορεατική Kogas, η ισραηλινή Delek Drillinig Group, η Αίγυπτος, η Ιορδανία, η Παλαιστίνη, το Λίβανο, η Ελλάδα έχουν όλες υπογράψει συμφωνία με την Κύπρο και έχουν ιδρύσει το Φόρουμ Φυσικού Αερίου Ανατ. Μεσογείου. Η Τουρκία με τη μεγαλύτερη ακτογραμμή στη Μεσόγειο δεν υπάρχει πουθενά, καταγγέλλει ο αρθρογράφος της «Τζουμχουριέτ».

«Η Τουρκία έχει αργήσει πάρα πολύ και μετά από την ηπειρωτική χώρα έχει μείνει μόνη της και στη θάλασσα, όσο κι αν προσπαθεί να δηλώσει παρούσα. Αλλά ούτε και αυτό της το επιτρέπουν. Μετά από όλα αυτά, δεν έχουμε παρά να σχεδιάσουμε μια σταθερή στρατηγική «Γαλάζιας Πατρίδας», καταλήγει.

pentapostagma.gr