Mία, κατά γενική ομολογία, άνευρη και χωρίς ουσιαστικά διακυβεύματα και διλήμματα προεκλογική περίοδος έφτασε στο τέλος της. Μία περίοδος που χαρακτηρίστηκε από τεχνητή πόλωση σε μια προσπάθεια να συσπειρωθούν τα κομματικά ακροατήρια, αλλά οι συσπειρώσεις των κομμάτων παρέμειναν χαμηλές.
Σε αυτό το πλαίσιο πολιτικοί αναλυτές αναμένουν ότι αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά της προεκλογικής περιόδου θα μετατραπούν σε μια θηριώδη αποχή, η οποία ασφαλώς αποτελεί το μεγάλο ερωτηματικό και τον αστάθμητο παράγοντα των ευρωεκλογών και ως εκ τούτου όλα τα κόμματα τη φοβούνται. Παρ’ όλα αυτά, τα πολιτικά κόμματα, αύριο βράδυ, θα κάνουν ταμείο και ειδικά για αρκετά από αυτά η Κυριακή 9 Ιουνίου έχει οριστεί ως μία ημερομηνία-καμπή για την πορεία τους το επόμενο διάστημα.
Η Νέα Δημοκρατία
Για την κυβέρνηση της Ν.Δ., που ξέρει ότι έναν χρόνο μετά την επανεκλογή της και έπειτα από πέντε χρόνια συνολικής θητείας βρίσκεται αντιμέτωπη με τη συνεχιζόμενη φθορά της, ο βασικός στόχος είναι το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών να είναι τέτοιο που να μην ερμηνευτεί ως αμφισβήτηση της κυριαρχίας της στο πολιτικό σκηνικό. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει επιλέξει να μη βάλει τον πήχη στο 41% που πήρε το κόμμα του στις περασμένες εθνικές εκλογές, αλλά στο 33% που πήρε στις προηγούμενες ευρωεκλογές του 2019 και ως εκ τούτου αν το πιάσει ή το ξεπεράσει, σε συνδυασμό και με την όποια απόστασή του από τον δεύτερο, θα υποστηρίξει ότι η πολιτική του κυριαρχία δεν αμφισβητείται, με το επιχείρημα ότι και το 2019 στις ευρωεκλογές πήρε 33%, ενώ στις εθνικές εκλογές του 2019 πήρε 39,8%.
Αν περάσει κάτω από τον πήχη του 33%, είναι προφανές ότι η διαχείριση του όχι επιθυμητού για τη Ν.Δ. αποτελέσματος θα γίνει με άλλους όρους εάν το ποσοστό της έχει το «3» μπροστά και με άλλους όρους αν γράψει «2». Κάποιοι βέβαια, και εντός Ν.Δ., βάζουν και την παράμετρο των απόλυτων αριθμών, λέγοντας ότι ανεξάρτητα με το όποιο ποσοστό πάρει η Ν.Δ. στις ευρωεκλογές, εάν σε απόλυτους αριθμούς έχει μεγάλη απώλεια ψηφοφόρων, θεωρούν ότι θα υπάρχει ζήτημα.
Σε κάθε περίπτωση, τα βασικά άγχη του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι αυτή τη στιγμή δύο. Αφενός η ψήφος διαμαρτυρίας, δηλαδή οι ψηφοφόροι της Ν.Δ. που θα πάνε στην κάλπη να ψηφίσουν άλλα κόμματα και κυρίως στα (ακρο)δεξιά της Ν.Δ. ως έκφραση διαμαρτυρίας προς την κυβέρνηση. Και αφετέρου, η αποχή, και η έκταση στην οποία αυτή θα αφορά «γαλάζιους» ψηφοφόρους. Για να το πούμε απλά. Την τελευταία φορά που οι ψηφοφόροι της Ν.Δ. επέλεξαν να μην πάνε να ψηφίσουν, το κόμμα του Κυρ. Μητσοτάκη έχασε τον Δήμο Αθηναίων.
Την ίδια ώρα οι γκρίνιες και οι αντιθέσεις στο εσωτερικό της Ν.Δ. παραμένουν, παρά το γεγονός ότι έχουν σκεπαστεί, αυτήν την περίοδο, από τον προεκλογικό πυρετό και την προεκλογική εκστρατεία του Κυριάκου Μητσοτάκη, από την οποία πάντως αποστασιοποιημένοι εμφανίζονται οι δύο πρώην πρωθυπουργοί Κώστας Καραμανλής και Αντώνης Σαμαράς, όπως μαρτυρά και η επιλογή τους να μη μιλήσουν στο συνέδριο του κόμματος, το οποίο είχε αμιγώς προεκλογικό χαρακτήρα. Μάλιστα ο κ. Σαμαράς εμφανίζεται, μέσα από δημοσιεύματα, να στέλνει μήνυμα προς ψηφοφόρους της Ν.Δ. που ετοιμάζονται να επιλέξουν την ψήφο διαμαρτυρίας να κατευθυνθούν προς το κόμμα του Ανδρέα Λοβέρδου, τη Νίκη και το κόμμα της Αφροδίτης Λατινοπούλου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ
Από την πλευρά του ο Στέφανος Κασσελάκης, ο οποίος έχει κατά καιρούς υποστηρίξει ακόμα και ότι «είναι απολύτως εφικτό» ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. να είναι πρώτο κόμμα στις ευρωεκλογές (11.4.2024, MEGA), στην πραγματικότητα στοχεύει σε ένα ποσοστό ανάλογο με εκείνο που είχε πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές του Ιουνίου 2023, το οποίο ήταν κοντά στο 18%, ούτως ώστε στη συνέχεια να πει ότι, παρά τις διασπάσεις που μεσολάβησαν, διατήρησε τα ποσοστά του κόμματος στα ίδια επίπεδα, καθώς και τη δεύτερη θέση.
Ο παράγοντας αποχή αποτελεί βέβαια και για τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. σημαντική πηγή ανησυχίας, καθώς πολιτικοί αναλυτές λένε ότι μεταξύ των ψηφοφόρων που δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν είτε Ν.Δ. είτε ΣΥΡΙΖΑ, η βεβαιότητα των πρώτων, ότι πράγματι θα πάνε στην κάλπη να το κάνουν, εμφανίζεται μεγαλύτερη από αυτή των δεύτερων. Προφανές είναι επίσης ότι στο επιτελείο του Στ. Κασσελάκη, σχετικά με την αποτίμηση που θα κάνουν, έχουν στραμμένο το βλέμμα και στο εκλογικό αποτέλεσμα που θα έχει το νεοσύστατο κόμμα της Νέας Αριστεράς, η οποία αποτελεί πόλο έλξης για μερίδα του παραδοσιακού ακροατηρίου του ΣΥΡΙΖΑ επί Αλέξη Τσίπρα και όχι μόνο. Και εφόσον η Νέα Αριστερά, η οποία ήδη διαθέτει Κοινοβουλευτική Ομάδα, καταφέρει να εκλέξει και ευρωβουλευτή, τότε είναι σαφές ότι «ριζώνει» στο πολιτικό σκηνικό.
Την ίδια ώρα μένει να δούμε τι εκλογικά αποτελέσματα θα έχει και όλη αυτή η κόντρα κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης για το «πόθεν έσχες» του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., καθώς κάποιοι πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι συσπειρώνει μεν τον στενό πυρήνα των υποστηρικτών και των δύο πλευρών, αλλά ότι προκαλεί αισθήματα απαξίωσης και αποστροφής σε μερίδα ενός ευρύτερου ακροατηρίου που μπορεί να περιλαμβάνει αναποφάσιστους κ.λπ.
Το ΠΑΣΟΚ
Το ΠΑΣΟΚ, από τη δική του πλευρά, τρέχει ήδη στην κούρσα με ένα μεγάλο δημοσκοπικό μειονέκτημα, αφού ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει θέσει ως στόχο του τη δεύτερη θέση, την οποία όμως για να κερδίσει θα πρέπει να ανατρέψει τις δημοσκοπήσεις που καταγράφουν το κόμμα του στην τρίτη θέση. Ως εκ τούτου, η διαχείριση της επόμενης μέρας θα εξαρτηθεί πρώτον από τη θέση στην οποία θα τερματίσει το ΠΑΣΟΚ και κατά δεύτερον θα εξαρτηθεί και από το ποσοστό που θα καταγράψει, το οποίο μένει να φανεί αν θα είναι τέτοιο που θα προκαλέσει εσωκομματικές γκρίνιες ή όχι.
Εκτός βέβαια από τη μάχη της δεύτερης θέσης, ανοιχτό ζήτημα παραμένει και η μάχη της τέταρτης. Αν δηλαδή θα τη διατηρήσει το ΚΚΕ ή αν θα την καταλάβει η ακροδεξιά Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου. Γενικότερα, η άνοδος της Ακροδεξιάς είναι ένα από τα σοβαρά ζητήματα αυτών των εκλογών, καθώς κάποιοι θα την έβλεπαν αθροιστικά ακόμα και να φτάνει ή να ξεπερνάει το 20%.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου