Παρελθόν αποτελεί ο Φρανσουά Μπαϊρού από πρωθυπουργός της Γαλλίας, με τον Εμανουέλ Μακρόν να αναζητά πέμπτο πρόσωπο μέσα σε τέσσερα χρόνια. Στην ψηφοφορία που έγινε το βράδυ της Δευτέρας (8/9) η Εθνοσυνέλευση δεν έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση του, σε ένα νέο επεισόδιο πολιτικής κρίσης. Έτσι, με ψήφους 194 υπέρ και 364 κατά, η κυβέρνηση Μπαϊρού κατέρρευσε σε λιγότερο από ένα χρόνο.

Σύμφωνα με το Άρθρο 50 του Συντάγματος, ο πρωθυπουργός πρέπει να υποβάλει την παραίτηση της κυβέρνησής του στον Εμανουέλ Μακρόν. Ο ίδιος είχε νωρίτερα ανακοινώσει ότι αν χάσει την ψήφο εμπιστοσύνης θα υποβάλει την παραίτησή του στον Εμανουέλ Μακρόν την Τρίτη (9/9).Σε ανακοίνωσή του το Ελιζέ ανέφερε ότι ότι «αναγνωρίζει» την πτώση του Μπαϊρού. Επίσης, αποκάλυψε ότι θα ονομάσει τον διάδοχό του «τις επόμενες ημέρες».

Μετά την ανακοίνωση της πτώσης της κυβέρνησης του Φρανσουά Μπαϊρού, ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν μίλησε για «νίκη και ανακούφιση» στο Χ, ενώ ζήτησε και την παραίτηση του Γάλλου προέδρου.

«Ο Μακρόν βρίσκεται τώρα στην πρώτη γραμμή απέναντι στον λαό. Πρέπει κι αυτός να φύγει», έγραψε ο ιδρυτής της La France Insoumise.

Από την πλευρά της η γραμματέα των Πρασίνων, Μαρίν Τοντελιέ, κάλεσε τον Μακρόν να συναντηθεί με όλους τους ηγέτες των αριστερών κομμάτων πριν διορίσει πρωθυπουργό.

Οι επιλογές του Μακρόν

Το αποτέλεσμα φέρνει τον Γάλλο πρόεδρο αντιμέτωπο με τρεις επιλογές καμία από τις οποίες δεν είναι ελκυστική στον Μακρόν.

  • Μπορεί να επιλέξει νέο πρωθυπουργό: Η επιλογή ενός ονόματος που δεν θα απορριφθεί αμέσως από μία από τις μεγάλες κοινοβουλευτικές παρατάξεις μπορεί να μην είναι εύκολο κατόρθωμα και πέρυσι η διαδικασία χρειάστηκε στον Μακρόν αρκετές εβδομάδες. Εν τω μεταξύ, ο Μπαϊρού πιθανότατα θα παραμείνει ως υπηρεσιακός μέχρι να διοριστεί νέος διάδοχος.
  • Ο Μακρόν θα μπορούσε επίσης να προκηρύξει νέες βουλευτικές εκλογές. Αυτό θα ανατρέψει την τρέχουσα σύνθεση, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε μια ακόμη πιο αποφασιστική νίκη για το ακροδεξιό Εθνικό Συναγερμό (FN) της Μαρίν Λεπέν.
  • Ο Γάλλος πρόεδρος έχει επίσης την επιλογή να προκηρύξει προεδρικές εκλογές - στις οποίες δεν θα μπορεί να θέσει υποψηφιότητα, καθώς η δεύτερη θητεία του πρόκειται να λήξει το 2027. Ορισμένες κοινοβουλευτικές ομάδες τον έχουν καλέσει να ακολουθήσει αυτήν την οδό, αλλά έχει επανειλημμένα αποκλείσει την παραίτησή του.

Ο επικεφαλής του Σοσιαλιστικού Κόμματος (PS), ο Ολιβιέ Φορ θα ήταν μια πιθανότητα. Ο 57χρονος έχει μια ομάδα 66 βουλευτών στην Εθνοσυνέλευση.

Γι' αυτό ο Μακρόν μπορεί να στραφεί σε μια προσωπικότητα που ταυτίζεται ευρέως με τους Σοσιαλιστές, αλλά δεν είναι απαραίτητα της τάξεώς τους. Δύο τέτοιες προσωπικότητες είναι ο πρώην πρωθυπουργός Μπερνάρ Καζνέβ και ο βετεράνος πρώην υπουργός Πιερ Μοσκοβισί, ο οποίος είναι επί του παρόντος επικεφαλής του Cour des Comptes, του επίσημου λογιστηρίου.

Μια άλλη ενδιαφέρουσα επιλογή είναι ο νυν υπουργός Οικονομικών Ερίκ Λομπάρ, ο οποίος αν και τραπεζίτης στο επάγγελμα είναι γνωστός για τις σοσιαλφιλελεύθερες τάσεις του.

Εάν ο Μακρόν αποφασίσει να μείνει στο κέντρο και τη δεξιά, η πρώτη του επιλογή θα ήταν πιθανώς ο υπουργός Άμυνας Σεμπαστιάν Λεκορνί.

Ο 39χρονος ήταν υποψήφιος τον περασμένο Δεκέμβριο πριν από τον διορισμό του Φρανσουά Μπαϊρού. Λέγεται ότι είναι κοντά στον πρόεδρο Μακρόν, ο οποίος του έχει αναθέσει την αποστολή της ανάπτυξης των γαλλικών στρατιωτικών δυνατοτήτων.

Ο Λεκορνί ήταν μέλος του γκωλικού κόμματος UMP και του διαδόχου του, των Ρεπουμπλικανών (LR). Αποχώρησε για να ενταχθεί στο κόμμα του Μακρόν όταν ο πρόεδρος εξελέγη για πρώτη φορά το 2017.

Μία άλλη πιθανή υποψήφια είναι η νυν υπουργός Εργασίας και Υγείας Κατρίν Βοτρίν.

Δύο άλλες πιθανές θέσεις εντός της κυβέρνησης είναι ο υπουργός Εσωτερικών Μπρουνό Ρεταϊγιό και ο υπουργός Δικαιοσύνης Ζεράλντ Νταρμανέν.