Σε τεντωμένο σχοινί οι σχέσεις μας με την Άγκυρα, όλα είναι πιθανά
Του Δρ. Αθανάσιου E. Δρούγου
1) Επειδή επικρατεί μεγάλη ρευστότητα σε ζητήματα παγκόσμιας και περιφερειακής ασφάλειας (Υεμένη - Ιράκ - Συρία - Κουρδικό - Βενεζουέλα - Αρκτική - Βόρεια Κορέα - Νότια Κινεζική Θάλασσα, αναδιοργάνωση του ISIS, τρομοκρατικές επιθέσεις, BREXIT, Ρωσικές υβριδικές επιχειρήσεις, Ευρωεκλογές, Δυτικά Βαλκάνια, Γάζα, Ιρανικό πυρηνικό και πυραυλικό πρόγραμμα κ.ά.), η Τουρκία ποικιλοτρόπως στα ζητήματα της Ανατολικής Μεσογείου ως και στα εξοπλιστικά της προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την πολυπλοκότητα της πραγματικότητας σήμερα, ενώ ενεργεί εκβιαστικά. Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα ανησυχητική και δεν αποκλείονται τοπικές εντάσεις ως και "θερμό" επεισόδιο, που μπορεί να προκληθεί και από τη συσσώρευση υπολογίσιμου αριθμητικά στρατιωτικών - ναυτικών δυνάμεων, σε μια σχετικά μικρή περιοχή. Ειδικότερα αναφέρομαι στην Ανατολική Μεσόγειο και πιο συγκεκριμένα στην θαλάσσια περιοχή δυτικά της Πάφου (από Κόλπο Χρυσοχούς/Ακρωτήριο Αρναούτης ) μέχρι το σύμπλεγμα του Καστελόριζου που αποτελεί και τον πιο σημαντικό θαλάσσιο χώρο της ιδιαίτερα αναβαθμισμένης Τουρκικής διακλαδικής άσκησης "Θαλασσόλυκος 2019".
2) Πέραν του Καστελόριζου, με προβληματίζει για πολλούς και διαφόρους λόγους η περιοχή των βραχονησίδων των Οινουσών στη Χίο. Και τις δύο αυτές περιοχές τις έχουνε μελετήσει πολύ -όπως είμαι σε θέση να γνωρίζω- οι Επιτελείς στην Άγκυρα, στο ναύσταθμο του Ακσάζ (Μαρμαρίδα), μέσω Ειδικών Σχεδίων στη Διακλαδική Διοίκηση της Σμύρνης, η οποία αποτελεί τη μετονομασία της 4ης Στρατιάς του Αιγαίου. Η παρουσία εξειδικευμένων δυνάμεων (αν και κάποιες δηλώνονται ως εκπαιδευτικές) σε πολλές περιοχές από το Τσεσμέ, τη Μανίσα, την Φώκαια, το Αδραμύτιο, το Ντενισλί, μέχρι την Αττάλεια, αποτελεί μια πολλή ξεκάθαρη προειδοποίηση. Η Άγκυρα έχει κάνει τα τελευταία χρόνια πολλή μεγάλη πρόοδο στον τομέα των Ειδικών Δυνάμεων, αφού τέτοιες δυνάμεις από όλους τους Κλάδους καθώς και από τη Στρατοχωροφυλακή έχουνε αποκτήσει υπολογίσιμη εμπειρία από τις πολύχρονες, επιχειρήσεις εναντίον των Κούρδων αλλά και διαφόρων τρομοκρατικών οργανώσεων μέσα σε Ιράκ και Συρία.
3) Οι Τούρκοι έχουν εκτεταμένες στρατιωτικές και πολιτικές υποδομές στην περιοχή Σμύρνης-Φώκαιας, τις οποίες η Ελλάδα μπορεί να απειλήσει με αεροσκάφη, πυραύλους πλεύσης (SCALP) ή και βαλλιστικούς πυραύλους (ATACMS), οι οποίοι όμως, λόγω περιορισμένου βεληνεκούς, πρέπει να έχουν προωθηθεί σε νησί του Ανατολικού Αιγαίου για να έχουνε αποτελέσματα. Συνεπώς η Σμύρνη είναι μία πιθανή και υπολογίσιμη βάση για το S400, την οποία έχουνε επισκεφθεί και ομάδα Ρώσων ειδικών (το 2018), καθώς επίσης και τις περιοχές Ερζικόν, Χατάι/Αττάλεια, Μούγκλα και τα Στενά.
4) Επισημαίνω ότι, για να αξιοποιήσεις τις αντιβαλλιστικές ικανότητες του συστήματος, πρέπει να το τάξεις στο κέντρο της περιοχής που θέλεις να καλύψει, και η οποία είναι ένας κύκλος ακτίνας 30 περίπου χιλιομέτρων. Αυτό για μαθηματικούς λόγους (προκειμένου να αναχαιτίσουμε έναν υπερ-υπερηχητικό στόχο όπως ο βαλλιστικός πύραυλος, πρέπει να βρισκόμαστε ακριβώς μπροστά του όταν εκτοξεύσουμε τον δικό μας πύραυλο). Η χώρα μας δυστυχώς έχει καθυστερήσει στο να εκπονήσει μία σοβαρή μελέτη για την ανάπτυξη του Ρωσικού αντιπυραυλικού συστήματος στην Τουρκία.
5) Για να αξιοποιήσουν τις αντιαεροπορικές δυνατότητες του Ρωσικού συστήματος είναι λίγο δύσκολο, αφενός λόγω της καμπυλότητας της γης, αφετέρου λόγω του ανάγλυφου και της παρουσίας νησιών και νησίδων που δημιουργούν τυφλές ζώνες σε μικρά ύψη. Για να το υπερβούν αυτό ή θα έπρεπε να εγκαταστήσουν πολλές πυροβολαρχίες που θα αλληλοκαλύπτονταν (κάτι που δεν συμβαίνει, αφού αγοράζουν μικρό αριθμό εκτοξευτών) ή να διασυνδέσουν το S400 με ένα ιπτάμενο ραντάρ το οποίο θα βοηθά στον εντοπισμό και στοχοποίηση αεροσκαφών ή πυραύλων πλεύσης. Και εδώ ανακύπτει το πρόβλημα της διασύνδεσης του αντιαεροπορικού αυτού συστήματος με τα ιπτάμενα ραντάρ που ήδη διαθέτει η γειτονική χώρα εδώ και χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου