Η ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ «ΕΦ.ΣΥΝ.»

© Brillianceeye | Dreamstime.com

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ 31.01.2020, 09:17

Επικίνδυνοι χειρισμοί

ΕΦ.ΣΥΝ.

Οι τελευταίες εξελίξεις στο ποδόσφαιρο έχουν φέρει σε πολύ δύσκολη θέση την κυβέρνηση, γεγονός που αποδείχτηκε τόσο με την τροπολογία Αυγενάκη (δηλαδή Μητσοτάκη) όσο και με τη χθεσινή παρέμβαση του πρωθυπουργού στη Βουλή και όσα εξήγγειλε. Αναμφίβολα δεν πρόκειται για εύκολο πρόβλημα, καθώς το «νόσημα» είναι χρόνιο.

powered by Rubicon Project

Με τον τρόπο, μάλιστα, που αφέθηκαν να πολιτεύονται οι ολιγάρχες του αθλήματος γίνεται και πολύ επικίνδυνο για τη συνοχή της ελληνικής κοινωνίας. Τη δυσκολία την αντιλαμβανόμαστε. Αλλά τον ερασιτεχνισμό με τον οποίο διαχειρίζεται το πρόβλημα η κυβέρνηση αδυνατούμε να τον κατανοήσουμε.

Πώς, για παράδειγμα, είναι δυνατόν να κατατίθεται στη Βουλή και να ψηφίζεται η τροπολογία Αυγενάκη όταν αυτή έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου και τους κανονισμούς της διεθνούς και της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας;

Πώς γίνεται ο πρωθυπουργός να εξαγγέλλει στη Βουλή μνημόνιο «ανάταξης και επανεκκίνησης» του ελληνικού ποδοσφαίρου με τη συνδρομή των FIFA και UEFA, όταν αυτό το μνημόνιο ήδη υπάρχει και εφαρμόζεται από το 2016, χωρίς όμως να εμποδίσει τη σημερινή κατάντια στον χώρο του αθλήματος;

Κανένας δεν μπορεί να πιστέψει πως σε αυτή την κυβέρνηση -και γύρω από αυτήν- δεν υπάρχουν γνώστες του αντικειμένου, που θα μπορούσαν να συμβουλέψουν τον πρωθυπουργό για το τι ισχύει στο ποδόσφαιρο και για τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσαν να υπάρξουν παρεμβάσεις. Συνεπώς κάτι άλλο συμβαίνει.

Το πιο πιθανό είναι ότι το πρόβλημα για την κυβέρνηση δεν βρίσκεται στην αντιμετώπιση της κρίσης στο ποδόσφαιρο, αλλά στην πολιτική διαχείρισή της. Πώς, δηλαδή, θα κουκουλωθεί το ζήτημα με το μικρότερο δυνατό πολιτικό κόστος για το κυβερνών κόμμα.

Στο πλαίσιο αυτό η τροπολογία Αυγενάκη ήρθε μόνο και μόνο για να ηρεμήσουν τα πολιτικά πνεύματα στη βόρεια Ελλάδα, που άρχισαν να παίρνουν σαφή αντικυβερνητική μορφή και περιεχόμενο. Και οι χθεσινές εξαγγελίες του πρωθυπουργού για μνημόνιο με FIFA και UEFA αποσκοπούν στη μετάθεση των ευθυνών στις διεθνείς ομοσπονδίες για όσα θα ακολουθήσουν.

Αλλά ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα δεν λύνεται όταν αντιμετωπίζεται με όρους επικοινωνίας και μικροπολιτικού συμφέροντος. Γιγαντώνεται. Και το κόστος αργά ή γρήγορα θα το πληρώσουν η κοινωνία και το άθλημα.