EUROKINISSI/ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΙΣΙΝΑΣ
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ Πάλι ο πιο αδύναμος κρίκος
Οι εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις πρωτοφανείς επιπτώσεις της πανδημίας στην οικονομία της Ε.Ε., της ευρωζώνης και της Ελλάδας δεν αποτελούν έκπληξη. Αλλωστε, σε αδρές γραμμές συμπίπτουν με τις προβλέψεις που είχε δημοσιοποιήσει και το ΔΝΤ, όπως και άλλοι οργανισμοί και δεξαμενές σκέψεις τραπεζών και οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης.
Ειδικά για την Ελλάδα, ακόμη και η ελληνική κυβέρνηση, στο Πρόγραμμα Σταθερότητας που υπέβαλε πριν από λίγες μέρες στις Βρυξέλλες, είχε συμπεριλάβει δυσμενές σενάριο που προέβλεπε ύφεση 7,9%, δύο μονάδες κάτω από αυτό που προβλέπει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, και ανεργία 19,9%.
Αυτό που αποτελεί, εκ πρώτης όψεως, έκπληξη είναι ότι η Ελλάδα, με τις καλύτερες επιδόσεις στην αντιμετώπιση της πανδημίας, με τους λιγότερους νεκρούς και τα λιγότερα κρούσματα κορονοϊού σε αναλογία πληθυσμού μεταξύ των 27 της Ε.Ε., η χώρα που επαινείται ως παγκόσμιο θετικό παράδειγμα, θα είναι ταυτόχρονα η χώρα με τη δραματικότερη επιδείνωση της οικονομίας της.
Θα είναι πάλι, έπειτα από δέκα χρόνια μνημονιακής «θεραπείας», ο πιο αδύναμος κρίκος της Ε.Ε. και της ευρωζώνης. Σε αυτό συγκλίνουν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και όλοι οι αναλυτές, μαζί και αυτοί που την προβάλλουν ως μικρό υγειονομικό θαύμα.
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει λόγος να εκπλήσσεται κανείς. Οι παράγοντες που λειτούργησαν ως σχετικό πλεονέκτημα της χώρας τα τελευταία χρόνια και επέτρεψαν τη δειλή ανάκαμψη της οικονομίας, έπειτα από εννιά χρόνια μνημονιακής καταστροφής, κυρίως η μεγάλη ανάπτυξη του τουρισμού, στις συνθήκες της πανδημίας εκτρέπονται σε μειονέκτημα.
Η μεγάλη εξάρτηση της οικονομίας και της απασχόλησης από την τουριστική βιομηχανία και συγγενείς κλάδους -επισιτισμός, μεταφορές-, κλάδους υπερευαίσθητους σε διεθνείς συγκυρίες, από υγειονομικές μέχρι γεωπολιτικές, θα μεταφραστεί αναπόφευκτα σε τρομακτική απώλεια εθνικού εισοδήματος και θέσεων εργασίας.
Σε αυτή την εξέλιξη αποτυπώνονται τα τεράστια διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας που οι μνημονιακές πολιτικές τα επιδείνωσαν. Οι ολέθριες επιλογές της εγχώριας πολιτικής και επιχειρηματικής ελίτ διαμόρφωσαν ένα παραγωγικό μοντέλο εξαιρετικά ευάλωτο στα σκαμπανεβάσματα της διεθνούς οικονομίας.
Και, το χειρότερο, εντελώς απροετοίμαστο για τις κοσμογονικές αλλαγές που φέρνει στη μορφή και την ουσία του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού ο «αόρατος εχθρός», ο κορονοϊός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου