φυγή μόδας
Τον περασμένο μήνα, οι περισσότερες από τις γνωστές ευρωπαϊκές αλυσίδες καταστημάτων ένδυσης ανέστειλαν τη δουλειά τους στη Ρωσία: H&M, Mango, η μεγαλύτερη εταιρεία λιανικής λιανικής μόδας Inditex, η οποία περιλαμβάνει τα εμπορικά σήματα Massimo Dutti, Zara, Bershka, Stradivarius, Pull & Bear και Oysho. , καθώς και το ιαπωνικό Uniqlo. Προφανώς, η απόφαση ήταν επώδυνη: μόλις πριν από τρεις μήνες, για παράδειγμα, η Uniqlo άνοιξε το μεγαλύτερο κατάστημά της στην Ευρώπη στη Μόσχα. Δεν είναι ακόμη γνωστό πότε τα δίκτυα θα μπορέσουν να ξαναρχίσουν τις εργασίες τους στη ρωσική αγορά.
Ωστόσο, η αναστολή της εργασίας διάσημων εμπορικών σημάτων από το τμήμα της μαζικής αγοράς δεν ενόχλησε πολλούς επαγγελματίες της βιομηχανίας μόδας στη Ρωσία, αλλά μάλλον τους ενθάρρυνε, επειδή, κατά τη γνώμη τους, η κενή θέση πρέπει να καλυφθεί, πράγμα που σημαίνει ότι οι Ρώσοι σχεδιαστές θα έχουν την ευκαιρία να εκφραστούν πιο δυνατά.
οικιακή παραγωγή
Η σειρά κλεισίματος καταστημάτων μόδας, όπου άρεσε να ντύνονται οι άνθρωποι της μεσαίας τάξης, συνέπεσε με τη διεξαγωγή της Ρωσικής Εβδομάδας Κλωστοϋφαντουργίας και Ελαφριάς Βιομηχανίας στη Μόσχα - είχε προγραμματιστεί πολύ πριν από τα γεγονότα του Μαρτίου. Στο πλαίσιο αυτής της εκδήλωσης, πραγματοποιήθηκε η διεθνής έκθεση "Interfabric" - κατασκευαστές υφασμάτων, νημάτων, νημάτων, αξεσουάρ και εξοπλισμού από τη Ρωσία, καθώς και από χώρες που δεν συμπεριλήφθηκαν στον κατάλογο των μη φιλικών χωρών: Ουζμπεκιστάν, Τουρκμενιστάν, Λευκορωσία , Τουρκία, Ιράν, Πακιστάν, Ινδία.
Δεκάδες περίπτερα με πλεκτά, τούλια, πανί για παλτό, υφάσματα κοστουμιών τοποθετήθηκαν σε πολλές αίθουσες του Expocentre στην Krasnaya Presnya. Τα ρωσικά υφάσματα αντιπροσωπεύονταν στη μειονότητα, αλλά αυτά που εκτέθηκαν δεν ήταν κατώτερα από τα εισαγόμενα, για παράδειγμα, καρό από μαλλί μερινό από το πενιέ Bryansk - εξαιρετική ποιότητα, αυτό σπάνια συναντάται σε γνωστές αλυσίδες καταστημάτων για είδη οικιακής χρήσης .
Μια μεγάλη ποικιλία πλεκτών παρουσιάστηκε στο περίπτερο του κατασκευαστή από το Ivanovo: υφάσματα για παιδικά ρούχα με λεπτά σχέδια, διάφορες επιλογές για υποσέλιδο σε διάφορα χρώματα - απαλό βαμβακερό υλικό, από το οποίο ράβονται αθλητικά παντελόνια και κουκούλα. Εκπρόσωποι της εταιρείας είπαν ότι υφαίνουν μόνοι τους τα υφάσματα, αλλά από τουρκικές κλωστές: «Σχεδόν ποτέ δεν φτιάχνουμε δικά μας».
Υπάρχουν πολλοί Τούρκοι κατασκευαστές βαμβακερών υφασμάτων στην έκθεση: εξέθεσαν πλεκτά για ραπτική, οικιακά υφάσματα, αξεσουάρ και κλωστές. ,
«Υπάρχουν πραγματικά λίγα ρωσικά υφάσματα στην έκθεση», επιβεβαιώνει ο Andrey Razbrodin, πρόεδρος της Soyuzlegprom, της Ρωσικής Ένωσης Επιχειρηματιών Κλωστοϋφαντουργίας και Ελαφριάς Βιομηχανίας και εξηγεί: «Τα ρωσικά προϊόντα, δηλαδή εκείνα τα προϊόντα που κατασκευάζονται από εμάς, από εμείς, καταλαμβάνουμε μόνο το 17% της ρωσικής αγοράς. Μιλάμε για όλα τα αγαθά γενικά, όχι μόνο για τα αγαθά της ελαφριάς βιομηχανίας. Αυτό δείχνει πόσο δεν έχει ασχοληθεί ο κλάδος όλα αυτά τα χρόνια. Πρέπει να φτάσουμε το 40-45%, αυτά Τα στοιχεία διασφαλίζουν τον κανονικό ανταγωνισμό».
Για να αυξηθεί και να βελτιωθεί ο κλάδος, οι ειδικοί θα πρέπει να εργαστούν σε πολλούς τομείς, ξεκινώντας από την επίλυση προβλημάτων προσωπικού και τελειώνοντας με τεχνικά.
«Σήμερα, δεν παράγεται ούτε μία μηχανή παραγωγής στη Ρωσία», λέει η Natalya Shekhanova, Διευθύνουσα Σύμβουλος της DAP Ρωσίας, θυγατρικής του γερμανικού κατασκευαστή εξοπλισμού ραπτικής Durkopp Adler και της PFAFF, στις μηχανές και τις αυτόματες μηχανές της οποίας οι παγκόσμιες μάρκες ρούχων ράβουν προϊόντα. - Στη σοβιετική εποχή, τα αυτοκίνητα κατασκευάζονταν στο Podolsk, διατηρήθηκαν κάπου στην παραγωγή, αλλά είναι ήδη δύσκολο να τα αποκαταστήσετε. Νέος εξοπλισμός εισάγεται παντού - γερμανικά, ιαπωνικά. Πολλή Κίνα».
Για έναν νεαρό σχεδιαστή, η δυσκολία έγκειται στο γεγονός ότι ο επαγγελματικός εξοπλισμός είναι ακονισμένος για μεγάλους όγκους παραγωγής, τον οποίο οι αρχάριοι απλά δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά: οι οικονομικές επενδύσεις είναι πολύ μεγάλες. Σε αντίθεση με τις οικιακές ραπτομηχανές που εκτελούν πολλές λειτουργίες ταυτόχρονα, οι βιομηχανικές μηχανές και οι αυτόματες μηχανές δημιουργούνται για συγκεκριμένες λειτουργίες.
"Υπάρχουν μηχανές που κάνουν μόνο κουμπότρυπες, ή ράβουν μόνο σε κουμπιά, ή μόνο τσέπες, ή ράβουν μανίκια. Και σε κάθε στάδιο, ένας χειριστής εργάζεται πίσω από το μηχάνημα", εξηγεί η Natalya Shekhanova. "Ο εξοπλισμός είναι ακριβός, το προσωπικό πρέπει να Είχαμε μια τέτοια εμπειρία: μια μικρή εταιρεία πλησίασε, ήθελαν να αγοράσουν μια μηχανή που θα έφτιαχνε μια τσέπη patch για τζιν. Ο κατασκευαστής λέει: "Παράγω 150 μοντέλα το μήνα." Και η μηχανή μας κάνει 2.800 τσέπες σε 8 ώρες . Αποδεικνύεται ότι η αγορά είναι για τον κατασκευαστή σε μια τέτοια κατάσταση με ζημία. Επομένως, οι μικρές μάρκες στη Ρωσία συχνά τα καταφέρνουν με απλούστερες μηχανές γενικής χρήσης και ένα άτομο ράβει ένα πράγμα από την αρχή μέχρι το τέλος."
Μια τέτοια πρακτική, τονίζει η Natalya, δεν υπήρχε στη Σοβιετική Ένωση, ούτε στις σύγχρονες εγκαταστάσεις παραγωγής μεγάλης κλίμακας σε όλο τον κόσμο: οι λεπτομέρειες ενός μπλουζιού, ενός φορέματος, ενός τζιν δεν ράβονται από ένα άτομο, κάθε επέμβαση - πλευρά ράψιμο, ράψιμο σε κουμπιά, μανίκια, μπορντούρες - εκτελείται από διαφορετικούς ανθρώπους.
Ένα άλλο πρόβλημα που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί είναι η έλλειψη προσωπικού.
"Έχουμε προβλήματα με τις μοδίστρες στη Ρωσία, αυτό δεν είναι ένα πολύ δημοφιλές επάγγελμα τα τελευταία χρόνια", λέει η Natalya Shekhanova. "Όλοι θέλουμε να είμαστε οικονομολόγοι, δικηγόροι, προγραμματιστές, όχι μοδίστρες. Χρειαζόμαστε επίσης μηχανικούς που θα συντηρούν τον εξοπλισμό, Επίσης δεν είναι Υπάρχει μόνο μία διέξοδος - να αποκατασταθεί αυτή η βιομηχανία, να επενδύσετε χρήματα σε αυτήν, να αυξήσετε το κύρος της».
Ταυτόχρονα, το επάγγελμα της μοδίστρας γίνεται όλο και πιο περιζήτητο και οι εγκαταστάσεις παραγωγής είναι έτοιμες να πληρώσουν επαρκώς για αυτή τη δουλειά, πιστεύει ο Andrey Razbrodin. Το TASS εξέτασε πολλές δεκάδες διαφημίσεις με κενές θέσεις μοδίστρας σε διάφορους πόρους: στους υπαλλήλους προσφέρεται μισθός από 25.000 έως 100.000 ρούβλια το μήνα.
"Οι μοδίστρες γίνονται πλέον καλές εργασίες. Αυτοί είναι πλέον περιζήτητοι ειδικοί", λέει ο Andrey Razbrodin. "Επιτρέψτε μου να σας δώσω ένα παράδειγμα: το 2019, η ραπτική μας ικανότητα ήταν περίπου 45-48% και σήμερα, χάρη στις προσπάθειες κατά τη διάρκεια της πανδημίας και των αλλαγών στα logistics, και η δουλειά μας με τους συναδέλφους είναι 100% φόρτωση, υπάρχει μια ουρά πελατών στα εργοστάσια ενδυμάτων».
Σύμφωνα με τον Razbrodin, ο λόγος για μια τέτοια ζήτηση είναι ότι τώρα είναι πιο κερδοφόρο για πολλές μικρές μάρκες να παραγγέλνουν προσαρμογή των προϊόντων τους στη Ρωσία λόγω της αύξησης του κόστους των logistics, αυτό συνέβη με την έλευση της πανδημίας. Οι τιμές της εργασίας στην Κίνα έχουν επίσης αυξηθεί.
"Εξάλλου, είναι πολύ φθηνότερο να φέρεις πρώτες ύλες από έτοιμα πράγματα. Δεν φέρνεις τόσο αέρα: συγκρίνετε πόσα έτοιμα ρούχα μπορούν να μπουν σε ένα δοχείο - δεδομένου ότι πολλά πράγματα δεν μπορούν να τσαλακωθούν , διπλωμένα, πατημένα και πόσα ρολά υφάσματος. Και αποδεικνύεται ότι με ένα μόνο κόστος συνεργασίας με την Κίνα - και σήμερα είναι πιο ακριβό από τη Ρωσία σε διάφορους τομείς εργασίας - είναι πιο κερδοφόρο να ράβεις με μας.
Ωστόσο, λένε οι ειδικοί, αυτό ισχύει κυρίως για εταιρείες με μικρό κύκλο εργασιών, συλλογές δημιουργών, τοπικές μάρκες. Είναι δυνατό να ράβεις 100 μπλουζάκια το μήνα με τη βοήθεια τοπικών εργοστασίων και ατελιέ, αλλά είναι ακόμα πιο κερδοφόρο να παραγγείλεις ράψιμο μεγάλων όγκων ρούχων στις ασιατικές χώρες, όπου η βιομηχανία ένδυσης έχει ήδη δημιουργηθεί και αποσφαλματωθεί.
"Έξοδος - ρούβλι, είσοδος - τέσσερα"
Ο Andrey Razbrodin πιστεύει ότι η θέση που έχει εκκενωθεί μετά την αναστολή των εργασιών των ξένων εμπορικών καταστημάτων θα γεμίσει πολύ γρήγορα εάν δεν επιστρέψουν.
"Οι δυνατότητες παγκόσμιας παραγωγής είναι διπλάσιες από την παγκόσμια ζήτηση. Επομένως, κάθε εταιρεία που φεύγει από εδώ πρέπει να καταλάβει ότι η έξοδος είναι ένα ρούβλι, η είσοδος είναι τέσσερις, ούτε καν δύο. Ο ανταγωνισμός είναι ο υψηλότερος. Άλλες εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων των κινεζικών, Θα καταλάβει αμέσως αυτή την αγορά. Στη Ρωσία είναι ελκυστικό: στους νέους μας αρέσει να ντύνονται και να ντύνονται αρκετά καλά, σε υψηλότερο τμήμα από τους ίδιους Ευρωπαίους».
Ο Razbrodin πιστεύει ότι ο Inditex και οι συνάδελφοί του στο κατάστημα μπορούν να "πυροβοληθούν στο γόνατο λόγω αρχής" και να φύγουν, αλλά είναι ακόμα πιο πιθανό να μην συμβεί αυτό: όχι μόνο λόγω των χρημάτων που έχουν ήδη επενδύσει στην επιχείρηση και των επιτυχημένων πωλήσεων , αλλά και ευνοϊκές συνθήκες εργασίας.
"Η κατάσταση είναι τέτοια που στα τέλη της δεκαετίας του '90 - αρχές της δεκαετίας του 2000, όταν πολλές ξένες εταιρείες δικτύου ήρθαν στη Ρωσία, η αγορά μας δεν ήταν αγορά και δεν υπήρχαν νόμοι, κανόνες για τη συνεργασία με τέτοιες εταιρείες. Έθεσαν τέτοιους κανόνες εδώ για τους οποίους Δεν έχουν δουλέψει ποτέ πουθενά στον κόσμο. Για παράδειγμα, πουθενά στη Δύση οι κορυφαίες εταιρείες δικτύου δεν έχουν λάβει τέτοιες καθυστερήσεις στις πληρωμές. Έχουμε 130 ημέρες, στην Ευρώπη, κατά κανόνα, έναν μήνα. Πολύ συχνά εργάζονται εκεί μόνο μερικώς προπληρωμή. Στην Ευρώπη, μια πιο ευέλικτη κατάσταση για τον κατασκευαστή, και όχι για το κατάστημα, σας επιτρέπει να γυρίζετε χρήματα γρηγορότερα, να δανείζεστε λιγότερο με τόκο. Και για μεγάλο χρονικό διάστημα είχαμε την προτεραιότητα ενός ξένου προμηθευτή, των αγαθών."
Σύμφωνα με τον Razbrodin, στο εγγύς μέλλον, οι Ρώσοι κατασκευαστές έχουν καλές πιθανότητες να πάρουν μια θέση στην κενή θέση.
«Αν το κράτος το βοηθήσει και το στηρίξει, γυρίσει το πρόσωπό του στον κλάδο, όπως κάποτε στράφηκε στη γεωργία, θα αναπτυχθούμε. Και τότε το αποτέλεσμα θα είναι ακόμα πιο γρήγορο, γιατί ο τζίρος μας είναι τρεις φορές μεγαλύτερος από τον αγροτικό. Έχουμε το δεύτερη αγορά μετά τη βιομηχανία τροφίμων - περίπου 4,3 τρισεκατομμύρια ρούβλια το χρόνο.
Η Marina Tishina, επικεφαλής του τμήματος εταιρικής ανάπτυξης και κοινωνικής σφαίρας του Ρωσικού Κρατικού Πανεπιστημίου Kosygin, πιστεύει ότι η αναστολή γνωστών εταιρειών μόδας στη χώρα μπορεί να αυξήσει το ενδιαφέρον των Ρώσων για τα προϊόντα εγχώριων σχεδιαστών.
«Στην πραγματικότητα, έχουμε εγχώριες μάρκες στην αγορά εδώ και πολύ καιρό, αλλά οι αγοραστές δεν πιστεύουν ότι είναι Ρώσοι: Oggi, Savage, Sella, Love Republic, O'stin, η μάρκα Zarina εξελίσσεται πολύ καλά. Η κατάσταση είναι μια πρόκληση για τους κατασκευαστές — δώστε πιο ενδιαφέροντα μοντέλα και αυξήστε την παραγωγή, δώστε προσοχή στα εγχώρια υφάσματα, επειδή η Ιταλία, η Γαλλία, η Μεγάλη Βρετανία υπαγορεύουν τη μόδα όχι μόνο στα ρούχα, αλλά και στα υφάσματα. Αλλά στη Ρωσία, περισσότεροι από 130 κατασκευαστές ασχολούνται στην παραγωγή υφασμάτων.Και τώρα είναι επίσης ευκαιρία για αυτούς - να ενδιαφέρουν τους σχεδιαστές μόδας. Ναι, οι κατασκευαστές μας δεν συμβαδίζουν πάντα με τις τάσεις της μόδας, ναι, μερικές φορές τα χρώματα που είναι σχετικά αυτή τη σεζόν δεν είναι τα ίδια. Ελπίζω ότι η σημερινή κατάσταση θα δώσει ώθηση στην ανάπτυξη σχεδιαστών και στη δημιουργία υφασμάτων που θα έχουν ζήτηση στην αγορά».
Πήδα στο τρένο
Η Alisa Neoronova, μια νεαρή σχεδιάστρια γυναικείων και παιδικών ενδυμάτων, δασκάλα στο Ρωσικό Κρατικό Πανεπιστήμιο Kosygin και δημιουργική προπονήτρια, πιστεύει επίσης ότι η τρέχουσα κατάσταση μπορεί να δώσει κίνητρο για την ανάπτυξη της εγχώριας βιομηχανίας μόδας, ανεξάρτητα από το αν οι ευρωπαϊκές μάρκες επιστρέφουν στην Ρωσική αγορά ή όχι.
«Σήμερα, οι ρωσικές μάρκες έχουν μια καταπληκτική ευκαιρία να πάρουν ένα σταθερό μέρος της αγοράς, ας πούμε, να πηδήξουν σε ένα τρένο και, ίσως, να γίνουν τελικά ο οδηγός του».
Η Alisa Neoronova λέει ότι τώρα η αποχώρηση δημοφιλών εμπορικών σημάτων για τον καταναλωτή είναι κάποιου είδους απώλεια, καθώς πολλοί από αυτούς είναι ήδη συνηθισμένοι σε ένα συγκεκριμένο στυλ και ποιότητα ρούχων. Και μπορεί να υπάρχει ένα βραχυπρόθεσμο κενό σε αυτό το τμήμα: ακριβώς αύριο, δεν θα εμφανιστεί ένα πλήρες, ισοδύναμο ανάλογο του Zara ή του Uniqlo.
"Σίγουρα, θα υπάρξουν εισαγωγές από χώρες με τις οποίες η Ρωσία έχει ήδη συνεργασίες - Κίνα, Ινδία, Τουρκία, Καζακστάν, Ουζμπεκιστάν. Πιστεύω ότι τα καταστήματα που ανέστειλαν τις εργασίες θα ανοίξουν μερικώς, τώρα είναι σε θέση αναμονής. Όπως και να έχει, ήταν μια απίστευτη ευκαιρία για τους Ρώσους σχεδιαστές. Φυσικά, ακόμη και πριν η ευρωπαϊκή μαζική αγορά δεν παρενέβαινε στην ανάπτυξη: έχουμε πολύ επιτυχημένα 12storeez, Pompa, Brusnika - είναι περίπου στην ίδια κατηγορία τιμών ή λίγο περισσότερο ακριβό από το Massimo Dutti - και πιο ακριβό, που έχει γίνει απίστευτα της μόδας Μονόχρωμο "Φυσικά, αυτοί δεν είναι οι ίδιοι όγκοι με αυτούς της Inditex, αλλά για τη Ρωσία είναι εξαιρετικά αποτελέσματα. Προκειμένου να εμφανιστούν περισσότερες τέτοιες μάρκες, προφανώς, Χρειαζόταν κίνητρο. Αυτό είναι ένα είδος εθνικού χαρακτηριστικού - χρειαζόμαστε μια ώθηση ώστε να ενεργοποιήσουμε μια έντονη δραστηριότητα και να ξεκινήσουμε δυναμικά».
Η Alice εξηγεί ότι για ένα επιτυχημένο ξεκίνημα, δεν αρκεί να είσαι ταλαντούχος σχεδιαστής από αισθητική άποψη: πρέπει να έχεις καλή κατανόηση του τεχνικού, κοινωνικού μέρους του ζητήματος - να γνωρίζεις το αίτημα του καταναλωτή, να υπολογίσεις τη στρατηγική , μπορείτε να εξερευνήσετε και να διατυπώσετε με σαφήνεια την ιδέα σας, να τη μεταφέρετε σε κάθε μέλος της ομάδας, να επενδύσετε στο μάρκετινγκ.
"Δεν μπορούν όλοι οι δημιουργικοί ειδικοί να το κάνουν αυτό σωστά. Συχνά είναι πολύ ιδεολόγοι, ευρυγώνιοι, επομένως είναι εξαιρετικά δύσκολο για τους σχεδιαστές να οργανωθούν. Όσοι καταφέρνουν να συγκεντρωθούν γρήγορα - μόνοι τους ή χάρη σε μια ικανή ομάδα - θα να είναι σε θέση να κάνουν μια καλή δήλωση για τον εαυτό τους, να εισέλθουν στην αγορά και να δυναμώσουν σε αυτήν - με την επιφύλαξη της δημιουργίας ενός καλού προϊόντος, που χρειάζονται οι καταναλωτές. Είναι δύσκολο να προβλέψουμε πόσο θα διαρκέσει αυτή η ευκαιρία - ένα μήνα, έξι μήνες , ένα χρόνο, αλλά τώρα είναι».
Η Alisa Neoronova σημειώνει ότι είναι αδύνατο να φτάσετε γρήγορα στο επίπεδο του ευρωπαϊκού Zara, επειδή η μάρκα αναπτύσσεται εδώ και πολλά χρόνια, επενδύθηκαν πολύ μεγάλα κεφάλαια στη διαφήμισή της. Τώρα η ισπανική μάρκα προσφέρει ποιοτικά είδη σε δημοκρατική τιμή και λόγω των τεράστιων όγκων παραγγελιών και πωλήσεων: όσο περισσότερο η μάρκα αγοράζει υφάσματα, τόσο φθηνότερα είναι, όσο μεγαλύτερη είναι η παραγγελία στο εργοστάσιο, τόσο φθηνότερο είναι το ράψιμο μιας μονάδας της παραγωγής. Έτσι, ένα μπλουζάκι από μια παρτίδα 100 τεμαχίων θα είναι πολύ πιο ακριβό από το ίδιο, αλλά από μια παρτίδα 10 χιλιάδων. Επομένως, οι σχεδιαστές μικρών συλλογών συχνά εξοικονομούν κάτι άλλο - για παράδειγμα, μειώνουν τη γραμμή μοντέλων , ράψτε μοντέλα που δεν απαιτούν πολύπλοκη εργασία.
"Για παράδειγμα, τα υπερμεγέθη πράγματα, τα κουκούλα με κουκούλα, τα αθλητικά είναι πλέον δημοφιλή", λέει η Marina Tishina. "Και πολλοί σχεδιαστές σταματούν στην παραγωγή αυτών των συγκεκριμένων αντικειμένων, επειδή είναι πολύ πιο εύκολο να ράψεις φούτερ από τζάκετ και πουλάνε καλά, γρήγορα. δημιουργία εισοδήματος και κάλυψη επενδύσεων. Κάποιοι φτιάχνουν μόνο φορέματα ή μόνο παλτό. Είναι μια αρκετά έξυπνη στρατηγική να ξεκινήσεις με μια μικρή συλλογή και να επεκταθείς εάν πετύχει. Νομίζω ότι έτσι θα λειτουργήσουν οι νέοι σχεδιαστές που θα βγουν τώρα στην αγορά - θα έχουμε πολλές μικρές μάρκες».
Σπάστε τα στερεότυπα
Το μεγαλύτερο στερεότυπο των οπαδών των ευρωπαϊκών εμπορικών σημάτων ένδυσης είναι ότι τα όμορφα, υψηλής ποιότητας και κομψά casual ρούχα δεν κατασκευάζονται στη Ρωσία. Αυτό συνέβη ιστορικά: οι ευρωπαίοι couturiers ήταν trendsetters για πολλούς αιώνες. Στις αρχές του 20ου αιώνα, η κατάσταση άρχισε να αλλάζει: στην Ευρώπη, στον απόηχο της επιτυχίας των ρωσικών εποχών του Diaghilev, το ρωσικό στυλ μπήκε στη μόδα. Η βιομηχανία της μόδας αναπτύχθηκε επίσης ενεργά στη Ρωσία: περισσότεροι από εκατό οίκοι μόδας και ατελιέ εργάζονταν μόνο στην Αγία Πετρούπολη. Αλλά ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος και η επανάσταση διέκοψαν αυτή τη διαδικασία και στη συνέχεια η στάση απέναντι στη μόδα, το στυλ και τα ρούχα άλλαξε εντελώς.
«Απαντώντας στην πιο συνηθισμένη ερώτηση «γιατί αναπτύχθηκε μια συγκεκριμένη ποιότητα, στυλ, βιομηχανία στη Δύση και όχι στη χώρα μας;», είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα οι δυτικές μάρκες ανέπτυξαν συνεχώς δημιουργικές βιομηχανίες, ενώ στη Ρωσία Αυτή η εξέλιξη συχνά διακόπτονταν για πολλούς ιστορικούς λόγους, - λέει η Alisa Neoronova. - Οι έννοιες της «μόδας» και του «σχεδιασμού» στην ΕΣΣΔ διαμορφώθηκαν πολύ αυθόρμητα. Είχαμε απλώς «ρούχα» - χρηστικά, λειτουργικά, μάλλον του ίδιου τύπου, καθημερινά ή Σαββατοκύριακο. Επομένως, δυστυχώς, είναι ακόμα δύσκολο για εμάς να γίνουμε trendsetters στον κόσμο της μόδας - έχουμε συνηθίσει να κοιτάμε προς τη Δύση."
Σε συνθήκες έλλειψης, μια λατρεία δυτικών εμπορικών σημάτων σχηματίστηκε στη σοβιετική εποχή: τα εισαγόμενα τζιν, τα παπούτσια, τα εσώρουχα ήταν το αντικείμενο κυνηγιού για fashionistas στην ΕΣΣΔ. Στα 30 χρόνια που ακολούθησαν την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, η δέσμευση για ρούχα από ξένους σχεδιαστές έγινε μόνο ισχυρότερη. Τώρα, πιστεύει η Marina Tishina, η κατάσταση μπορεί να αλλάξει.
"Έχουμε ένα στερεότυπο σχετικά με τις ετικέτες. Αν είναι ευρωπαϊκό, τότε είναι υψηλής ποιότητας. Νομίζω ότι τώρα οι οπαδοί της ετικέτας θα πρέπει να αλλάξουν αυτή τη συνείδηση. Ναι, και πολλοί σχεδιαστές, συνειδητοποιώντας αυτό, συνεργάζονται με εταιρείες δικτύου. Ο σχεδιασμός συλλογών δεν είναι πλέον Εστιάζουμε περισσότερο στην ποιότητα της ραπτικής και των υφασμάτων, των αξεσουάρ και όχι στη χώρα του κατασκευαστή, όχι στο όνομα της μάρκας."
Για να αλλάξει η συνείδηση, πιστεύει η σχεδιάστρια Alisa Neoronova, είναι απαραίτητο να προσφέρουμε στον καταναλωτή προϊόντα που δεν θα είναι κατώτερα από τα ευρωπαϊκά ούτε σε ποιότητα ούτε σε στυλ. Τόσο οι καλλιτέχνες υφασμάτων όσο και οι σχεδιαστές μόδας θα πρέπει να εργαστούν σκληρά για να διατηρήσουν τα ρούχα τους ενημερωμένα.
"Ο σχεδιαστής είναι ένας υπερυπολογιστής, ένας πολύ πολυλειτουργικός ειδικός που πρέπει να κατανοήσει κυριολεκτικά όλα τα στοιχεία της δημιουργικής και παραγωγικής διαδικασίας - από τα σχεδιαστικά χαρακτηριστικά των μοντέλων και την επεξεργασία ραφών έως την αγορά υλικών και το όραμα του κοινού-στόχου", εξηγεί. Alisa Neoronova.
Προκειμένου τα προϊόντα να είναι επιτυχημένα και σχετικά, ο ίδιος ο σχεδιαστής πρέπει να καταλάβει ξεκάθαρα τι είναι τα μοντέρνα ρούχα και για αυτό είναι σημαντικό να υπάρχει απίστευτη παρατήρηση και παρατήρηση.
«Πρέπει να μελετάτε συνεχώς την παγκόσμια και τοπική κουλτούρα και τις τάσεις της μόδας, όχι μόνο από εξωτερική αισθητική, αλλά και από εσωτερική, εν μέρει τεχνική άποψη: είναι σημαντικό να κατανοήσετε πώς κατασκευάζεται αυτό ή εκείνο το προϊόν, τι το κάνει cool , χάρη σε ποια χαρακτηριστικά», λέει η Alice — Management, η διαφήμιση πρέπει να λειτουργεί σαν ρολόι, η επιτυχία της μάρκας και των προϊόντων της είναι το αποτέλεσμα της δουλειάς μιας ολόκληρης ομάδας επαγγελματιών».
Αυτή η μοντέρνα εμφάνιση, σύμφωνα με τον σχεδιαστή, μερικές φορές δεν αρκεί για τους ειδικούς που εργάζονται στην παραγωγή, εκείνους που συναρμολογούν ρούχα με τα χέρια τους, ενσαρκώνουν την ιδέα του σχεδιαστή.
«Αν μιλάμε συγκεκριμένα για την εγχώρια παραγωγή, τώρα πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να εργάζονται για 40 χρόνια εμπειρίας, το παλιό σχολείο, και μπορούν να δώσουν πολύ καλή ποιότητα στο ραπτικό, στο σχεδιασμό, αλλά δεν έχουν όλοι κατανόηση της εικόνας ενός σύγχρονου προϊόντος. Τα μοτίβα χρησιμοποιούνται συχνά πριν από 20 -, 30 χρόνια, - εξηγεί η Alice. - Επομένως, ο σχεδιαστής δεν πρέπει μόνο να βρει σχετικές εικόνες, να δημιουργήσει μια συλλογή, αλλά και να επικοινωνήσει σωστά με τους συναδέλφους, να μεταφέρει ξεκάθαρα τις ιδέες τους, να ελέγξει τη διαδικασία δημιουργίας ένα προϊόν, και όχι μόνο να δώσετε ένα σκίτσο στον κόφτη για παραγωγή, γιατί ήδη ξέρει πώς να το κάνει. Διαφορετικά, υπάρχει πιθανότητα να αποκτήσετε κάτι που μοιάζει με το στυλ πριν από 30 χρόνια, και τον χρόνο και τα χρήματα που διατέθηκαν για η παραγωγή της παρτίδας θα πάει χαμένη».
Σύμφωνα με τον Andrei Razbrodin, πρόεδρο της Ρωσικής Ένωσης Παραγωγών Κλωστοϋφαντουργίας και Ελαφριάς Βιομηχανίας, οι εργασίες βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη στη Μόσχα για τη δημιουργία ενός δημιουργικού cluster. Εκεί είναι που οι νέοι ταλαντούχοι σχεδιαστές, κατασκευαστές, καλλιτέχνες και μάνατζερ θα μπορούν να εργαστούν, να μελετήσουν και να βελτιώσουν τις δεξιότητές τους.
«Τώρα χτίζουμε ένα τεχνικό πάρκο στη Μόσχα στη Goncharova Sloboda για εργαζόμενους στη βιομηχανία της μόδας, ουσιαστικά έναν χώρο συνεργασίας: θα υπάρχουν εκθεσιακοί χώροι, αίθουσες διαλέξεων, μικρές εγκαταστάσεις παραγωγής, φωτογραφικά στούντιο, θα χτίσουμε ένα μικρό εργοστάσιο με τον ιαπωνικό εξοπλισμό ραπτικής. εταιρεία Juki για την παραγωγή καψουλών συλλογών νέων σχεδιαστών, μέρος του τεχνοπάρκου λειτουργεί ήδη. Τώρα ο κλάδος μας έχει μόνο μία ευκαιρία. Το κύριο πράγμα είναι να τα χρησιμοποιήσουμε."
Η σχεδιάστρια Alisa Neoronova τονίζει: πρέπει να μάθουμε από την εμπειρία των Ευρωπαίων συναδέλφων, αλλά και να βασιστούμε στην πλούσια ρωσική κληρονομιά - παραδόσεις, λαϊκή κουλτούρα και πόρους.
"Τότε η βιομηχανία της μόδας στη Ρωσία θα φτάσει στο δικό της επιτυχημένο μονοπάτι ανάπτυξης, θα μπορέσει να αποκαλύψει τις απίστευτες δημιουργικές της δυνατότητες. Εξάλλου, ιστορικά η Ρωσία είναι απείρως ταλαντούχα και δημιουργική."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου