Από την πρώτη στιγμή που η διακυβέρνηση της χώρας πέρασε στη Νέα Δημοκρατία του Κυρ. Μητσοτάκη φάνηκε η διαφορά. Ο,τι μέχρι τότε εκφραζόταν ως σύνθημα και ως απειλή περιστολής δικαιωμάτων και ελευθεριών επιχειρήθηκε -και σε πολύ μεγάλο βαθμό επιτεύχθηκε- να γίνει πράξη. Το βασικό πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας για την κυβέρνηση ήταν ότι δεν είμαστε μια χώρα όπου κυριαρχούν ο νόμος και η τάξη. Επρεπε να γίνουμε το ταχύτερο και για τον λόγο αυτό ενεργοποιήθηκαν στον μέγιστο βαθμό οι κρατικοί κατασταλτικοί μηχανισμοί.
Οι αστυνομικές επιχειρήσεις έγιναν κανόνας. Είδαμε πολίτες να δέρνονται χωρίς λόγο, το οικογενειακό άσυλο να παραβιάζεται, ατέλειωτες συλλήψεις. Ολόκληρες συνοικίες αντιμετωπίζονταν με όρους κατάληψης εχθρικού εδάφους. Ιδιες και οι εικόνες στα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Το άσυλο καταργήθηκε, η πανεπιστημιακή αστυνομία θεσμοθετήθηκε και, όπως λέγεται, από το φθινόπωρο αναλαμβάνει υπηρεσία.
Δίπλα σε όλα αυτά νομοθετήθηκε η απαγόρευση των συγκεντρώσεων και στην πράξη επιχειρήθηκε η διάλυσή τους όπου αυτό ήταν δυνατόν, αλλά και ο περιορισμός των απεργιών με τη θεσμοθέτηση τόσων εμποδίων, που το απεργιακό δικαίωμα να υπάρχει επί της ουσίας μόνο στα χαρτιά.
Σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθεί ότι ο πρωθυπουργός κατέστησε προσωπική του υπηρεσία την ΕΥΠ τοποθετώντας διοικητή σε αυτή δικό του άνθρωπο, για τον οποίο χρειάστηκε να φτιάξει και ειδικό νόμο για να προσληφθεί, αλλά και ότι στεγανοποίησε τόσο την εν λόγω υπηρεσία όσο και κάθε κρατικό κατασταλτικό μηχανισμό ώστε να είναι υπεράνω κάθε δημοκρατικού ελέγχου.
Ομως η κυβέρνηση δεν στράφηκε μόνο εναντίον των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών των Ελλήνων πολιτών. Με τον ίδιο κατασταλτικό τρόπο επιτέθηκε και στα δικαιώματα των προσφύγων. Η μέχρι χθες κρυμμένη έκθεση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) αποδεικνύει ότι οι ελληνικές αρχές σε συνεργασία με τη Frontex έχουν κάνει όργια στο ζήτημα των παράνομων επαναπροωθήσεων (βλέπε σχετικό ρεπορτάζ).
Το τρομακτικό είναι πως όλα αυτά συνιστούν τον πυρήνα της αντίληψης που έχει η κυβέρνηση για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Κάτι που φαίνεται άλλωστε και από τον τρόπο που αντιμετωπίζει εδώ και καιρό τις καταγγελίες για τις παρακολουθήσεις. Το ρολόι της χώρας γυρίζει διαρκώς πίσω σε σκοτεινές εποχές. Και το κράτος δικαίου διαρκώς συρρικνώνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου