Η πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης για το σκάνδαλο των υποκλοπών -και ύστερα από τα νέα στοιχεία της ΑΔΑΕ- ήταν μονόδρομος για την αξιωματική αντιπολίτευση. Οχι γιατί υπάρχει περίπτωση να υπερψηφιστεί. Ακόμη κι αν μια τέτοια πρόταση είχε ελπίδα -μία στο δισεκατομμύριο- να υπερψηφιστεί σε άλλη χρονική περίοδο, κάτι τέτοιο είναι εντελώς αδύνατο στην παρούσα συγκυρία.
Είναι εξαιρετικά πιθανό σε περίπου ενάμιση μήνα να προκηρυχτούν εκλογές. Η Ν.Δ. είναι καταδικασμένη να δώσει την εκλογική μάχη με επικεφαλής τον σημερινό πρωθυπουργό. Κι οι βουλευτές της το ίδιο. Κατά συνέπεια κανείς δεν θα ψήφιζε σήμερα να πέσει η κυβέρνηση, λίγες ημέρες πριν από την επίσημη έναρξη της προεκλογικής περιόδου.
Η πρόταση δυσπιστίας ήταν μονόδρομος για την αξιωματική αντιπολίτευση, γιατί αυτή ήταν η τελευταία ευκαιρία που είχε στα χέρια της να υποχρεώσει την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό να έρθουν και να απολογηθούν στη Βουλή για τα σημεία και τέρατα που, με το σκάνδαλο των υποκλοπών, προκάλεσαν σε βάρος της δημοκρατίας, των συνταγματικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, του κράτους δικαίου.
Η πρόταση δυσπιστίας είναι, για όλη τη δημοκρατική αντιπολίτευση, η τελευταία πράξη αντίστασης -στην παρούσα Βουλή καθώς σε λίγο θα κλείσει- κατά του ευτελισμού και της ακύρωσης των θεσμών, της καταρράκωσης της έννομης τάξης, της νομιμοποίησης του παρακρατικού μηχανισμού που είχε στήσει στο μέγαρο Μαξίμου ο Κυρ. Μητσοτάκης, της προσπάθειας που καταβάλλεται να συνηθίσει η κοινωνία παρόμοιες καταστάσεις και φαινόμενα.
Ο κ. Μητσοτάκης θα πάρει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή. Αλλά ολόκληρος ο ελληνικός λαός θα έχει την ευκαιρία να διαπιστώσει ποιος είναι ο πρωθυπουργός. Είναι αυτός που με πρόσχημα την εθνική ασφάλεια έθεσε υπό παρακολούθηση την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων. Είναι αυτός που για τους ίδιους προσχηματικούς λόγους δεν δίστασε να κολλήσει τη ρετσινιά της ενδεχόμενης προδοσίας στον αρχηγό του τρίτου κόμματος της Βουλής, σε υπουργό του, σε βουλευτές, ευρωβουλευτές, δημοσιογράφους κ.ά.
Στο τέλος, βέβαια, δεν ανακάλυψε ούτε έναν προδότη ούτε έναν επικίνδυνο για την εθνική ασφάλεια γιατί από την αρχή δεν υπήρχε τέτοιος στους προαναφερόμενους και το ήξερε. Αλλά όταν ένας πρωθυπουργός χειρίζεται με αυτόν τον τρόπο την εθνική ασφάλεια, τότε εκείνος είναι ο επικίνδυνος γι’ αυτήν. Και δεν χρειάζεται παρακολούθηση. Χρειάζεται αποπομπή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου