Ανυπαρξία οργανωμένου σχεδίου εκκένωσης που θα ακολουθείται σε επικίνδυνες καταστάσεις ανέδειξαν οι πυρκαγιές σε Αττική και Κορινθία, αφού η πλειονότητα δήμων και περιφερειών δεν έχει συντάξει ή καταθέσει ώς τώρα κάποιο σχέδιο, όπως υποχρεούται.
Πώς εξάλλου να το πράξει, όταν η ίδια η κυβέρνηση, παρά τους πανηγυρισμούς της για τη σύνταξη του νέου νόμου, το 2020, καθυστέρησε υπερβολικά να στείλει σχετική εγκύκλιο προς τους οργανισμούς της τοπικής αυτοδιοίκησης με οδηγίες για τη σύνταξη των σχεδίων εκκένωσης. Κάτι που έκανε τελικά φέτος στις 18 Απριλίου, καθυστέρησε δηλαδή περισσότερο από τρία έτη από τον Φεβρουάριο του 2020, οπότε θεωρητικά άρχιζε η εφαρμογή του νόμου.
Μετά την παραλαβή της εγκυκλίου, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, δήμοι και περιφέρειες το μόνο που μπόρεσαν να κάνουν ήταν να δημιουργήσουν τις επιτροπές που ανέλαβαν να φέρουν ένα προσχέδιο στο δημοτικό ή το περιφερειακό συμβούλιο, το οποίο και θα είναι εκείνο που θα αποφασίσει ποιο θα είναι το τελικό σχέδιο. Αυτό στη συνέχεια θα σταλεί στην Πολιτική Προστασία, ώστε να είναι και εκείνη ενήμερη. Μέχρι τώρα, όμως, στη Διαύγεια δεν έχουν αναρτηθεί ανάλογες αποφάσεις.
Οπως αναφέρουν στην «Εφ.Συν.» γνώστες της οργάνωσης δομών της Πολιτικής Προστασίας, οι οργανισμοί της τοπικής αυτοδιοίκησης οφείλουν στο σχέδιό τους να προβλέπεται ο τόπος συγκέντρωσης όπου θα πηγαίνουν οι κάτοικοι που θέλουν να απομακρυνθούν. Να προσδιορίζονται τα μέσα μεταφοράς (π.χ. λεωφορεία), τα καταφύγια ή τα ασφαλή σημεία όπου θα πάνε οι κάτοικοι. Οι υπεύθυνοι αντιδήμαρχοι και αντιπεριφερειάρχες Πολιτικής Προστασίας θα πρέπει να γνωρίζουν, έστω και κατά προσέγγιση, τους αριθμούς των ατόμων που αυτοεξυπηρετούνται ή είναι ΑμεΑ ώστε να επέμβει κατάλληλη ομάδα για τη μεταφορά τους, αλλά και πόσοι αλλοδαποί βρίσκονται στην περιοχή τους, ώστε να υπάρξει μέριμνα να ενημερωθούν στη γλώσσα τους. «Δεν είναι οργανωμένη εκκένωση το “πάρτε τα αυτοκίνητά σας και πηγαίνετε νότια”», μας ειπώθηκε χαρακτηριστικά.
Σε όλο τον κόσμο, όπως μας αναφέρθηκε, υπάρχουν δύο δόγματα για την οργανωμένη απομάκρυνση κατοίκων: το υποχρεωτικό και το προαιρετικό. Στη χώρα μας εφαρμόζουμε, σε γενικές γραμμές, το προαιρετικό μοντέλο, που εφαρμόζει η Αυστραλία, όπου το κράτος είναι υποχρεωμένο να ενημερώσει τους πολίτες για τον κίνδυνο που διατρέχουν και τι θα τους συμβεί εάν δεν φύγουν. Εάν θελήσουν να φύγουν, τότε ο δήμαρχος είναι υποχρεωμένος να έχει σχέδιο, το οποίο θα εφαρμόσει για να τους απομακρύνει.
Το υποχρεωτικό μοντέλο ισχύει στην Αμερική, όπου οι κρατικοί μηχανισμοί στήνουν επιχειρήσεις και μεταφέρουν, χωρίς να φτάνουν στα άκρα, όλους τους κατοίκους, εφόσον η απομάκρυνση έχει αποφασιστεί από την πολιτεία.
«Με τον σημερινό νόμο, επαναλαμβάνεται το ίδιο καθεστώς που ισχύει από το 2007, όταν και φτιάχτηκε ο νόμος 3613, που θεσμοθετήθηκε η οργανωμένη απομάκρυνση μετά τις φονικές πυρκαγιές στην Ηλεία», λέει στην «Εφ.Συν.» ο πρώην υπαρχηγός της Πυροσβεστικής, νυν νομικός και ειδικός πραγματογνώμονας Αδριανός Γκουρμπάτσης. «Πρέπει να αναθεωρηθεί ο θεσμός της οργανωμένης απομάκρυνσης, για να μην έχουμε αυτά που είχαμε στο Μάτι. Θεωρώ ότι την απόφαση για απομάκρυνση πρέπει να την παίρνει ο επικεφαλής αξιωματικός που είναι στον τόπο της πυρκαγιάς και συντονίζει τις δυνάμεις. Ξέρει τη συμπεριφορά της φωτιάς, ξέρει την κατεύθυνση, ξέρει την έκταση και την ένταση, ξέρει τον κίνδυνο, ξέρει όλα όσα χρειάζονται για τη λήψη της απόφασης. Δεν πρέπει να εισηγείται στον δήμαρχο. Ο δήμαρχος πρέπει να έχει ήδη τον μηχανισμό έτοιμο να εφαρμόσει το σχέδιο εκκένωσης», πρόσθεσε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου