Ο Αλεξέι Ναβάλνι επέστρεψε από τη Γερμανία στη Ρωσία τον Ιανουάριο του 2021, αν και γνώριζε ότι επρόκειτο να φυλακιστεί. Γιατί; Είχε συνάψει κάποια παρασκηνιακή συμφωνία με το Κρεμλίνο; Πίστευε πως η επιστροφή του θα έφερνε «ψήφους»; Ή μήπως, όπως έλεγε ο ίδιος, «δεν μπορούσε να προδώσει την πατρίδα και τον εαυτό του»;
Γιατί, αφού επέζησε από μια απόπειρα δηλητηρίασης το 2020 -την οποία πολλοί «χρέωσαν» στο Κρεμλίνο- και μολονότι γνώριζε ότι η επιστροφή του θα τον οδηγούσε σε αυτόματη φυλάκιση και ενδεχόμενο θάνατο, επέστρεψε στη Ρωσία μετά τη νοσηλεία του στο Βερολίνο το 2021;
Δεν ήταν απορία μόνο των ξένων (αναλυτών, δημοσιογράφων, πολιτών), αλλά και των ιδίων των Ρώσων, ακόμη και των δεσμοφυλάκων του που έκλειναν τις συσκευές ηχογράφησης για να ρωτήσουν τον Αλεξέι Ναβάλνι γιατί επέστρεψε στη χώρα του ενώ θα μπορούσε να αντιπολιτεύεται το Κρεμλίνο ασφαλής από το εξωτερικό.
«Όταν ο Ναβάλνι ανέρρωσε, ήξερε ότι δεν θα ήταν ποτέ ξανά ασφαλής στη Ρωσία. Η κρατική υπηρεσία φυλακών τον είχε προειδοποιήσει ότι, αν επέστρεφε στη Ρωσία, θα συλλαμβανόταν. Όμως, μια ζωή πολιτικού μετανάστη, εκτός ρωσικής πραγματικότητας, δεν ήταν για αυτόν», σημειώνει η Σάρα Ρέινσφορντ, ανταποκρίτρια ανατολικής Ευρώπης στο BBC.
Στην πτήση της επιστροφής από το Βερολίνο, με τη σύζυγό του Γιούλια, στις 17 Ιανουαρίου του 2021 – Φωτ.: REUTERS/Maria Vasilyeva/File Photo
H Ρέινσφορντ δίνει μια πιθανή απάντηση… και ο ίδιος ο Ναβάλνι τη δική του.
«Δεν θέλω να προδώσω ούτε τη χώρα μου ούτε τις πεποιθήσεις μου», έγραφε πριν από ακριβώς έναν μήνα σε ανάρτησή του στα social media, o Αλεξέι Ναβάλνι, με αφορμή την τρίτη επέτειο της επιστροφής του στη Μόσχα και της σύλληψής του. «Αν οι πεποιθήσεις σου αξίζουν κάτι, τότε πρέπει να είσαι πρόθυμος να τις υπερασπιστείς. Και αν είναι απαραίτητο, να κάνεις κάποιες θυσίες», πρόσθετε ο ίδιος.
Παρά την ευθύτητα του Ναβάλνι, πολλοί Ρώσοι γνώριζαν ή ένιωθαν ότι το θέμα ήταν πολύ πιο περίπλοκο. «Κάποιοι το θεωρούσαν σχεδόν σαν κλασική ελληνική τραγωδία: Ο ήρωας, γνωρίζοντας πως είναι καταδικασμένος, επιστρέφει. Γιατί, αν δεν το έκανε, δεν θα ήταν ήρωας», σχολιάζει ο Νιλ ΜακΦάρκουχαρ στους New York Times.
«Πολιτική ίσον δράση»
Η θέση του Ναβάλνι ήταν ότι δεν υπήρχε λόγος να φοβάται την κυβέρνηση Πούτιν. Και, όπως εκτιμούν Ρώσοι σχολιαστές, ο 47χρονος, ως ο εκφραστής ενός ογκώδους αντιπολιτευτικού κινήματος, ήθελε να κάνει πράξη ό,τι πίστευε. Σύμφωνα με τους αναλυτές, ήταν ένας ακτιβιστής που μεγαλουργούσε στο πεδίο των γεγονότων, φοβούμενος πως η απόσταση του εξωτερικού θα τον βύθιζε στην αδράνεια και θα έκοβε τον ομφάλιο λώρο με τη ρωσική πολιτική πραγματικότητα. «Η απόφασή του τού απέφερε περαιτέρω σεβασμό και οπαδούς, καθώς συνέχιζε να κατακεραυνώνει το Κρεμλίνο από το κελί του, αλλά του κόστισε τη ζωή του», σημειώνουν οι ΝΥΤ.
«Ο Ναβάλνι πίστευε στη δράση» σημειώνει ο Αμπάς Γκαλιάμοφ, πρώην λογογράφος του Κρεμλίνου. «Για εκείνον, η πολιτική σήμαινε δράση, όχι απλώς δημοκρατία και θεωρία όπως για πολλούς στη ρωσική αντιπολίτευση. Τους αρκεί να κάθονται στο εξωτερικό, μιλώντας ακατάσχετα αλλά χωρίς να κάνουν κάτι στην πράξη. Για αυτόν αυτό ήταν ανυπόφορο», λέει.
Η επιστροφή αντανακλούσε τόσο την ασυγκράτητη συναισθηματική του αφοσίωση στην υπόθεση όσο και τη βαθιά του ειλικρίνεια, προσθέτει ο Γκαλιάμοφ.
Δεν το έβλεπαν, όμως, όλοι έτσι…
Η απόφαση του ίδιου να επιστρέψει στη Ρωσία, κόντρα σε όσα γνώριζε πως συνεπαγόταν η απόφασή του, σε συνδυασμό με την παραμονή της συζύγου του και των δύο ανήλικων παιδιών του στο εξωτερικό, εξακολουθούσε να εγείρει ερωτηματικά, αν όχι καχυποψία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου