Ποιος φταίει για τον αφοπλισμό των ενόπλων δυνάμεων;

Μάκης Πολλάτος

30/08/2020, 08:12 26

Δεκαέξι ολόκληρα χρόνια έχει να υλοποιηθεί κάποιο μεγάλο εξοπλιστικό πρόγραμμα για την ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων.

Για την ακρίβεια, από τα δύο ΕΜΠΑΕ (Ενιαία Μεσοπρόθεσμα Προγράμματα Αμυντικών Εξοπλισμών) που έγιναν μετά την κρίση στα Ίμια το 1996, τα μόνα προγράμματα που έχουν τρέξει είναι η αγορά 30 F-16 επί κυβερνήσεων Κώστα Καραμανλή, η επισκευή των P-3B (για την οποία οι φορολογούμενοι πληρώσαμε μισό δις. ευρώ αλλά τα ηλικίας 50 ετών αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας ακόμη δεν έχουν… εκσυγχρονιστεί) και το πρόγραμμα αναβάθμισης 85 αεροσκαφών F-16 που θα τραβήξει μέχρι το 2027…

Ούτε αναβάθμιση των ταλαιπωρημένων φρεγατών, ούτε σχεδιασμός για απόκτηση νέων πολεμικών πλοίων, ούτε χαρτογράφηση των αναγκών του Πολεμικού Ναυτικού για πιθανό χτίσιμο νέων υποβρυχίων ώστε να μην χαθεί η τεχνογνωσία που αποκτήθηκε στον Σκαραμαγκά και στον ναύσταθμο Σαλαμίνας από την ναυπήγηση των γερμανικών υποβρυχίων τύπου 214, ούτε… τίποτα.

Ακόμη για την επιβεβλημένη follow on support -εν συνεχεία υποστήριξη δηλαδή- με ροή ανταλλακτικών και άλλων υλικών ώστε να διατηρούνται υψηλές οι διαθεσιμότητες των μαχητικών αεροσκαφών είχαν φροντίσει οι πρωθυπουργοί, υπουργοί Εθνικής Άμυνας, αρχηγοί γενικών επιτελείων, κλαδάρχες, γενικοί διευθυντές Εξοπλισμών και τόσοι άλλοι που πέρασαν από θέσεις ευθύνης από το 2004 και εντεύθεν. Οι πολιτικοί κυνηγούσαν να βάλουν φυλακή τον Τσοχατζόπουλο και τον Παπαντωνίου για τις μίζες που διακινήθηκαν σε διάφορα εξοπλιστικά προγράμματα. Προφανώς η διασπάθιση δημοσίου χρήματος, η δωροδοκία και ο χρηματισμός όταν αποδεικνύονται πρέπει να τιμωρούνται. Παράλληλα όμως οι αδιάφθοροι τα τελευταία 15 χρόνια έχουν εξαπολύσει κυνήγι μαγισσών επί δικαίων και αδίκων, διώκοντας και ανθρώπους που με τις πράξεις τους διασφάλισαν το δημόσιο συμφέρον και φρόντισαν για την ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων.

Επί 15 χρόνια, τι έκαναν όλοι οι διατελέσαντες αρχηγοί γενικών επιτελείων, κλαδάρχες των ενόπλων δυνάμεων, αρμόδιοι επί των εξοπλισμών και άλλοι πολλοί μισθοδοτούμενοι από τα κρατικά ταμεία; Γιατί δεν έπραξαν το καθήκον τους; Τι τους απέτρεψε να είναι προετοιμασμένοι για την σημερινή κρίση;

Διότι αν ισχύει η αποκάλυψη του πρωθυπουργού από το βήμα της Βουλής για το μαύρο χάλι των αμυντικών βιομηχανιών και η καταγγελία του Κυριάκου Μητσοτάκη γίνονται τεράστιες προσπάθειες για να μπορούν οι πιλότοι μας να πετάνε τα μαχητικά αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας επειδή δεν είχαν υπογραφεί οι συμφωνίες για την μελλοντική τους υποστήριξη, κάποιοι πρέπει να λογοδοτήσουν.

Πρέπει να δώσουν εξηγήσεις και να απολογηθούν όλοι εκείνοι οι πολιτικοί προϊστάμενοι που δεν φρόντισαν η διαθεσιμότητα των υπαρχόντων οπλικών συστημάτων να είναι τουλάχιστον στο 90%. Εκείνοι που δεν μερίμνησαν για την ενεργοποίηση των follow on support που επιτρέπουν την ομαλή ροή ανταλλακτικών και άλλων αμοιβών υλικών. Θα έπρεπε να είναι αυτονόητο ότι ακόμη κι αν δεν υπήρχε επαρκής χρηματοδότηση για υλοποίηση νέων εξοπλιστικών προγραμμάτων, θα έπρεπε να έχει διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία και οι υψηλές διαθεσιμότητες στα συστήματα –φρεγάτες, μαχητικά αεροσκάφη, υποβρύχια, ελικόπτερα, αντιαεροπορικά συστήματα- που υπάρχουν στο οπλοστάσιό μας.

Μεγάλες ευθύνες έχουν και εκείνοι που δεν πίεσαν τις προηγούμενες κυβερνήσεις και πολιτικές ηγεσίες να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν νέα εξοπλιστικά προγράμματα ή να προχωρήσουν στις απαραίτητες εργασίες εκσυγχρονισμού φρεγατών ή άλλων κυρίων μονάδων του στόλου και της αεροπορίας.

Οι αρχηγοί, οι ναύαρχοι, οι πτέραρχοι, οι στρατηγοί αλλά και οι επίσης ανώτατοι κλαδάρχες των ενόπλων δυνάμεων της προηγούμενης δεκαετίας –πολλοί εκ των οποίων βγαίνουν σήμερα στα τηλεοπτικά παράθυρα και απαιτούν να βυθιστεί το Oruc Reis- πώς ακριβώς προετοίμασαν το στράτευμα για την σημερινή κρίση; Σκέπτονταν ενώ μετακινούνταν με τα πολυτελή οχήματα που χορηγεί το κράτος στους ανώτατους αξιωματικούς το καθήκον ΄τους να φροντίζουν ώστε να είναι αξιόμαχος και ετοιμοπόλεμος ο στόλος και η πολεμική μας αεροπορία; Ή αρκούνταν απλώς να καταγγέλλουν ότι ο νόμος Βενιζέλου για τη διαφάνεια στους εξοπλισμούς δεν επιτρέπει να γίνονται αγορές; Κι αν ο νόμος του Ευάγγελου Βενιζέλου δεν ήταν αποτελεσματικός γιατί δεν τον άλλαξαν επί 10 χρόνια;

Τι έπραξαν επί της ουσίας για το αξιόμαχο των ενόπλων δυνάμεων εκείνοι που έψαχναν μεσάζοντες για να ξεπουλήσουν πυρομαχικά του στρατού; Πόσο τίμησαν τον όρκο τους εκείνοι που διέταξαν να εκταμιευθεί μισό δις ευρώ από το υστέρημα των Ελλήνων για εκσυγχρονισμό των P-3B -η παράδοση των οποίων έχει καθυστερήσει ενάμιση χρόνο και ουδείς ξέρει πότε θα γίνει- αντί να εκσυγχρονίσουν φρεγάτες ή να αγοράσουν νέας τεχνολογίας τορπίλες για τα υποβρύχια που… έγερναν, τους σιωπηλούς κυνηγούς που σήμερα κάνουν τη διαφορά υπέρ του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο;

Αναρωτιέμαι, ανάμεσα στη γραμμή Άκη –αγοράστε ό,τι όπλο χρειάζεται αλλά και άλλα τόσα άχρηστα όπως τα ρωσικά Zubr κι ας τα χρυσοπληρώνουν οι φορολογούμενοι- και την απόλυτη ακινησία, αναποφασιστικότητα και απραξία τόσων και τόσων υπουργών, πρώην αρχηγών και ναυάρχων-στρατηγών-πτεράρχων δεν υπάρχει άλλη επιλογή; Ουδείς αντιλαμβανόταν τόσα χρόνια τους κινδύνους από τους υπερεξοπλισμούς της Τουρκίας; Κι όλοι αυτοί δεν έχουν ευθύνες σήμερα για την κατάσταση –σχεδόν αφοπλισμού- των ενόπλων δυνάμεων που παρέδωσαν;