Δύο φορές αναγκάστηκε να διακόψει τη χθεσινή συνεδρίαση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Αθηνών ο πρόεδρος της έδρας που δικάζει δύο αστυνομικούς για τον βασανισμό του Χρήστου Χρονόπουλου στο Αστυνομικό Τμήμα Καλλιθέας το 2007.
Αιτία της διακοπής ήταν οι υψηλοί τόνοι ανάμεσα στους δικηγόρους των κατηγορουμένων με τους συνηγόρους υποστήριξης της κατηγορίας, οι οποίοι διαφωνούσαν έντονα για το τι συνέβη το βράδυ της 25ης Μαΐου και ποιοι ευθύνονται για το γεγονός ότι ο Χρήστος, ένας 32χρονος τότε νέος που αντιμετώπιζε ψυχιατρικά προβλήματα, μεταφέρθηκε από το τμήμα στο νοσοκομείο σε ημιθανή κατάσταση, νοσηλεύτηκε για περισσότερους από δέκα μήνες και στο τέλος καθηλώθηκε σε αναπηρικό αμαξίδιο έχοντας υποστεί βαριά και αμετάστρεπτη εγκεφαλική βλάβη.
Ο Χρήστος, πάνω στο καροτσάκι που οδηγούσε η θεία του (η οποία ανέλαβε να τον φροντίζει μετά τον βασανισμό του), παρακολουθούσε τις καταθέσεις των δύο θείων του από το μέσον της αίθουσας. Αρκετά μέτρα μπροστά του κάθονταν οι κατηγορούμενοι αστυνομικοί (ένας ανθυπαστυνόμος και ένας αρχιφύλακας της ΕΛ.ΑΣ.), οι οποίοι καταδικάστηκαν πρωτόδικα σε οκτώ χρόνια κάθειρξη με αναστολή.
Τότε στο εδώλιο είχαν καθίσει συνολικά τέσσερις αστυνομικοί, όμως οι δύο αθωώθηκαν. Πρόκειται για το πλήρωμα του περιπολικού που προσήγαγε τον Χρήστο επειδή ενοχλούσε, με τις φωνές του, θαμώνες μιας καφετέριας. Οπως αποδείχθηκε, οι αστυνομικοί τον οδήγησαν με το περιπολικό στο Α.Τ. όρθιο και αρτιμελή, αλλά δύο ώρες μετά την προσαγωγή του κλήθηκε το ΕΚΑΒ, το οποίο τον μετέφερε σε κωματώδη κατάσταση στο Θριάσιο Νοσοκομείο.
Οι αστυνομικοί που καταδικάστηκαν έχουν έναν και μόνο ισχυρισμό: ότι το θύμα χτύπησε στο κεφάλι σε πάγκο της καφετέριας την ώρα που αντιστεκόταν στο πλήρωμα του περιπολικού και ότι εκείνοι ούτε που τον άγγιξαν. Ομως οι δικηγόροι τους, Γιώργος Λαφαζάνος και Γιώργος Μιχαλόλιας, έχουν δύσκολο έργο, καθώς τα αποδεικτικά στοιχεία, που αναδεικνύονται μέσα από τις καταθέσεις των μαρτύρων και τις ερωτήσεις των συνηγόρων του θύματος (Νίκος Κωνσταντόπουλος, Θεόδωρος Μαντάς, Παναγιώτης Νέλλας), δείχνουν συγκάλυψη του βασανισμού, ενορχηστρωμένη από τους αστυνομικούς και τον διοικητή τους.
Τι δείχνουν τα στοιχεία
● Η ιατροδικαστική έκθεση απεικονίζει ότι ο Χρήστος ήταν χτυπημένος σε όλη την αριστερή πλευρά, από πάνω ώς κάτω, και όχι μόνο στο κεφάλι, αν γίνει δεκτός ο ισχυρισμός ότι χτύπησε στην καφετέρια. Πώς και πότε προκλήθηκαν τα υπόλοιπα χτυπήματα; Προφανώς στο Α.Τ. όπου προσήχθη αμέσως μετά. Γι’ αυτό άλλωστε και οι αστυνομικοί του περιπολικού κρίθηκαν αθώοι.
● Ο Χρήστος είχε πάνω του το διαβατήριο και το βιβλιάριο υγείας του, καθώς και τα τηλέφωνα των συγγενών του, όμως οι αστυνομικοί δεν ενημέρωσαν τους οικείους του για τη μεταφορά του στο νοσοκομείο παρά μόνο τη διαχειρίστρια της πολυκατοικίας του.
● Παρόλο που τα έγγραφα αποδείκνυαν την ταυτότητά του, οι αστυνομικοί τον δήλωσαν στο ΕΚΑΒ ως Ροδόπουλο (και όχι ως Χρονόπουλο) με την επισήμανση ότι είναι χρήστης ουσιών. Ετσι, αντί να μεταφερθεί στον «Ευαγγελισμό», διακομίστηκε στο Θριάσιο όπου φιλοξενούνται ανάλογα περιστατικά και μάλιστα στην Παθολογική Κλινική.
● Οταν ο εφημερεύων γιατρός της Παθολογικής διαπίστωσε ότι το θύμα έχρηζε νευροχειρουργικής επέμβασης και εντατικής νοσηλείας, επικοινώνησε πέντε φορές με το Α.Τ. ζητώντας επιμόνως να πληροφορηθεί τι είχε υποστεί ο ασθενής και πώς. Οπως κατέθεσε ο θείος του Χρήστου, «όταν βρήκαμε τον γιατρό ήταν έξαλλος, μας έλεγε ότι έκανε πέντε τηλεφωνήματα για να καταδεχτεί ο αξιωματικός να του απαντήσει».
● Οι συγγενείς πήγαν στην καφετέρια αναζητώντας αυτόπτες μάρτυρες, αλλά και στο Α.Τ., όπου «ο διοικητής μας είπε ότι δεν ήξερε τι είχε συμβεί». Παρόλο που ισχυριζόταν ότι δεν ήξερε, εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης για τον Χρήστο (την ώρα που χαροπάλευε στη ΜΕΘ...) επειδή το πλήρωμα του περιπολικού τον μήνυσε για αντίσταση κατά της αρχής. Η σύλληψη δεν θα μπορούσε να προχωρήσει, αλλά η ιδέα γι’ αυτήν ήρθε αφότου οι αστυνομικοί είχαν ενημερωθεί για την κωματώδη κατάσταση του θύματος και έπρεπε κάπως να τη δικαιολογήσουν.
● Το περιστατικό δεν καταγράφηκε στο δελτίο συμβάντων του Α.Τ. τη μέρα που συνέβη. Ούτε καν με τους ισχυρισμούς των αστυνομικών. Για πρώτη φορά καταγράφηκε ύστερα από πέντε μέρες και αναφέρει ότι «κατά την παραμονή του εδώ αισθάνθηκε αδιαθεσία». Ούτε λόγος για άνθρωπο αναίσθητο από τα χτυπήματα.
● Παρά τις εξόφθαλμες παρατυπίες, δεν ασκήθηκε δίωξη για νόθευση εγγράφων στον διοικητή του Α.Τ., Βάιο Μπαρμπαρούση, και, όπως σχολίασε ο Νίκος Κωνσταντόπουλος, «έρχεται τώρα η υπεράσπιση των κατηγορουμένων και καλύπτεται κάτω από τη νόθευση αυτή του διοικητή Μπαρμπαρούση, ο οποίος να μην ξεχνάμε ότι ήταν ο διοικητής του Α.Τ. Εξαρχείων όταν δολοφονήθηκε ο Αλέξης Γρηγορόπουλος».
Με βάση όλα τα παραπάνω οι συγγενείς του Χρήστου επιμένουν ότι στο Α.Τ. «κατασκευάστηκε ένα σενάριο για να καλύψουν τα νώτα των αστυνομικών», αλλά οι δικηγόροι των κατηγορουμένων τούς ρωτούν επανειλημμένως: «Και εσείς πού ξέρετε τι έγινε στο Τμήμα; Αφού δεν είστε αυτόπτες μάρτυρες». Η απάντηση του θείου του Χρήστου, όπως καταγράφηκε στα πρακτικά της δίκης: «Εχω ζήσει και δικτατορία και μεταπολίτευση, δεν έχω δει ποτέ να υπάρχει μάρτυρας σε βασανισμό κρατούμενου σε αστυνομικό τμήμα· έχετε δει εσείς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου