Σε σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες εξελίσσεται η υπόθεση των τουρκικών εκλογών για την Αθήνα, με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και τον Κεμάλ Κιλιντσάρογλου να διασταυρώνουν τα ξίφη τους στις 14 Μαΐου.

Αν και δεν πρόκειται για «χαρισματικό» ηγέτη, ο κεμαλιστής Κ. Κιλιντσάρογλου κατάφερε να ξεχωρίσει στο ταραγμένο πολιτικό τοπίο της Τουρκίας, ιδίως μετά τα γεγονότα του 2016 και τελικά να ενώσει τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης στο πρόσωπο του. Για όσους γνωρίζουν την κατάσταση στη γείτονα, ο Κιλιντσάρογλου δεν αποτελεί έκπληξη αλλά ασφαλή επιλογή για την αντιπολίτευση αφού οι υποψηφιότητες των δύο δημάρχων, του Εκρέμ Ιμάμογλου της Κωνσταντινούπολης και του Μανσούρ Γιαβάς της Άγκυρας δεν είναι επιλογές «νίκης».

Ο πρώτος διότι θα αποτελεί εσαεί «στόχο» της δικαιοσύνης με τον κίνδυνο να μείνει η τουρκική αντιπολίτευση χωρίς ηγέτη ακόμη και λίγες ημέρες πριν τις προεδρικές εκλογές και ο δεύτερος διότι δύσκολα θα μπορούσε να εξασφαλίσει την ιδιαιτέρως κρίσιμη ψήφο των Κούρδων αλλά και του πιο φιλελεύθερου τμήματος της τουρκικής κοινωνίας μιας και προέρχεται από την εθνικιστική πτέρυγα του πολιτικού συστήματος.

Τι θα σήμαινε η ήττα του Ερντογάν για την Ελλάδα

Εξετάζοντας κανείς το παρελθόν των ελληνοτουρκικών σχέσεων σε περιόδους κατά τις οποίες την εξουσία ασκούσαν κεμαλιστές πολιτικοί, αντιλαμβάνεται ότι δεν ήταν γόνιμο για τα ελληνικά συμφέροντα. Οι ισορροπίες δεν δείχνουν να έχουν διαφοροποιηθεί σημαντικά σήμερα. Το πολιτικό «μανιφέστο» των έξι εκπροσώπων της ενωμένης τουρκικής αντιπολίτευσης ελάχιστες αναφορές έχει στην εξωτερική πολιτική, όμως ο Κεμάλ Κιλιντσάρογλου δεν εμφανίζεται ιδιαίτερα συγκρατημένος όταν μιλάει για την Ελλάδα.

«Δεν είμαστε σαν κι αυτούς που λένε ότι θα έρθουν ξημερώματα. Τι έκανε όμως ο Ετζεβίτ; Ο στρατός έκανε την απόβαση κι εκείνος πήγε στο γραφείο του και ανακοίνωσε ότι βρισκόμαστε στην Κύπρο. Και τελείωσε» είπε ο Κιλιντσάρογλου σε ομιλία του τον περασμένο Σεπτέμβριο ενώπιον κομματικού ακροατηρίου. Ο κεμαλιστής πολιτικός μάλιστα, πήγε και ένα βήμα πιο μπροστά προκαλώντας τον Ερντογάν να επιτεθεί στα ελληνικά νησιά: «τα νησιά είναι υπό κατοχή. Τώρα που η οικονομία είναι χάλια και ο κόσμος εξαθλιωμένος λένε συνέχεια ότι θα έρθουν μια νύχτα. Τι περιμένουν; Πρόσκληση; Αν έχουν το θάρρος και τη δύναμη ας πάνε».

Στη γραμμή των προκλήσεων

Συχνά μάλιστα, ο Κεμάλ Κιλιντσάρογλου πλειοδοτεί στις προκλήσεις για να «στριμώξει» τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Το 2017, είχε υποστηρίξει ότι η Ελλάδα «κατέλαβε 18 νησιά στο Αιγαίο» υποσχόμενος ότι αν κερδίσει τις εκλογές θα τα διεκδικήσει ενώ μόλις τον περασμένο Ιούνιο είχε απειλήσει ότι οι τουρκικές δυνάμεις θα «αποστρατιωτικοποιήσουν» τα ελληνικά νησιά. «Οι ελληνικές κυβερνήσεις γνωρίζουν την παράδοση μας και πως προστατεύουμε τα συμφέροντα της χώρας μας. Ξέρουν ποιος είναι ο Ετζεβίτ και ο Ερμπακάν. Τώρα ας λένε ό,τι θέλουν αλλά όταν αναλάβουμε την κυβέρνηση θα τους δείξουμε τι θα συμβεί με τα όπλα που έχουν σε εκείνα τα νησιά» είχε πει σε δηλώσεις του ο υποψήφιος πρόεδρος της τουρκικής αντιπολίτευσης.

Η ψήφος των Κούρδων

Έμπειροι αναλυτές επισημαίνουν ότι η ψήφος των Κούρδων μπορεί να κρίνει σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα των εκλογών. Αν και αυτή τη στιγμή ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εμφανίζεται χαμηλά στις δημοσκοπήσεις καθώς δεν έχει καταφέρει να συσπειρώσει την εκλογική του πελατεία και αν τελικά το κάνει τότε η υποστήριξη των Κούρδων θα είναι «μονόδρομος» για την ενωμένη αντιπολίτευση.

Είναι γεγονός πάντως, ότι εδώ και μήνες το κόμμα των Ρεπουμπλικανών (CHP) βρίσκεται σε συζητήσεις με τους Κούρδους, οι οποίες περιλαμβάνουν και το ενδεχόμενο των μετεκλογικών συνεργασιών. Άλλωστε, ο Κεμάλ Κιλιντσάρογλου έδειξε τις διαθέσεις του υπερβαίνοντας όσα θεωρούνται «εσκεμμένα» για το κόμμα του, όπως το να επισκεφθεί το Ντιγιάρμπακιρ και να συνομιλήσει απευθείας με στελέχη του κουρδικού κόμματος. Ακόμη και η «λύκαινα» Μεράλ Ακσενέρ εμφανίζεται πιο προσεκτική στις αναφορές της στους Κούρδους, επισημαίνουν διπλωματικοί αναλυτές