ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ
Καλή (επ)Ανάσταση!
«Συχνά λέμε ότι ο θάνατος είναι πηγή της θρησκείας. Θα έπρεπε μάλλον να το θέσουμε με πολύ πιο ριζικό τρόπο, διότι ο θάνατος είναι πιθανότατα η πηγή της ίδιας της ανθρώπινης αυτοσυνειδησίας, μία από τις πρωταρχικές δυνάμεις της ανθρωποποίησης του ανθρώπου. Λέγοντας “θάνατος” εδώ, βέβαια, εννοούμε τη συνείδηση του θανάτου. Ο Μπατάιγ έγραφε ότι “ο άνθρωπος είναι το ζώο που έχει επίγνωση του θανάτου του”».
Αυτό αναφέρει ο δοκιμιογράφος Φώτης Τερζάκης, στην εισαγωγή τού συλλογικού τόμου «Θάνατος και εσχατολογικά οράματα: θρησκειοϊστορικές προοπτικές» (εκδόσεις Αρχέτυπο). Άλλωστε, ο άνθρωπος είναι και ο μόνος στο ζωικό βασίλειο που θάβει τους νεκρούς του, όπως αναφέρει.
Ως εκ τούτου, και με δεδομένο ότι όλη η φύση ακολουθεί τον κύκλο ύπαρξη-φθορά-θάνατος, η νίκη επί του θανάτου μπορεί να οριστεί σαν ένα κοσμοϊστορικό και υπερβατικό γεγονός που ξεπερνά τα ανθρώπινα μέτρα και αγγίζει τα όρια του μεταφυσικού και του «θεϊκού»! Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που όλες οι θρησκείες γύρω από τη λεκάνη της Μεσογείου περιλαμβάνουν τον μύθο του «θνήσκοντος Θεού», δηλαδή του Θεού που πεθαίνει και στη συνέχεια ανασταίνεται.
Ως γνωστόν, ο Χριστιανισμός αξιοποίησε τις παλιές παγανιστικές γιορτές, προκειμένου να μη διαταράξει ριζικά τις συνήθειες και τα ήθη αιώνων παγανιστικών εθίμων. Έτσι φρόντισε ώστε το Πάσχα να συμπίπτει, στο περίπου, με τα Ανθεστήρια, μια γιορτή προς τιμήν του Διονύσου, κατά την οποία ο Αθηναίοι, αλλά και οι κάτοικοι πολλών άλλων ιωνικών πόλεων, πήγαιναν στην εξοχή, για να θαυμάσουν την ανθοφορούσα φύση και, ταυτόχρονα, να ανοίξουν τους πίθους (βαρέλια) για να δοκιμάσουν το πρώτο κρασί της χρονιάς. Γι’ αυτό και η πρώτη μέρα των Ανθεστηρίων ονομαζόταν πιθοίγια.
Στα καθ’ ημάς τώρα, γιορτάζουμε την Ανάσταση του Κυρίου και τη νίκη του επί του θανάτου, όμως επιβάλλεται ενός άλλου είδους «επανάσταση», λέξη προερχόμενη από το επί+ανίστημι, δηλαδή ανορθώνομαι, στέκομαι όρθιος.
Συμβολικά, λοιπόν, οφείλουμε και εμείς, ατομικά και συλλογικά, να νικήσουμε έναν άλλο θάνατο, αυτόν της καθημερινής μας ζωής. Και τι είναι αυτός ο θάνατος; Ό,τι δεν αφήνει τη ζωή να ανθίσει και να αναπτυχθεί: οι κολοσσιαίες ανισότητες, η φτώχεια, η πείνα, οι αρρώστιες, η υπανάπτυξη, η ρύπανση του περιβάλλοντος, η εξάλειψη της βιοποικιλότητας και, κυρίως, η κλιματική αλλαγή, η οποία απειλεί το ανθρώπινο γένος όσο τίποτε άλλο στην ιστορία εκατομμυρίων ετών.
Η εκλογική μάχη που έρχεται θα πρέπει να μεταφραστεί σε μια συντριβή των δυνάμεων εκείνων που έχουν ταχθεί αναφανδόν με την πλευρά του θανάτου: που ξεπουλάνε δημόσια περιουσία, ιδιωτικοποιούν τα κοινά αγαθά και «κουτσουρεύουν» συστηματικά και μεθοδικά την Υγεία, την Παιδεία και το Κοινωνικό Κράτος σε όλες του τις εκφάνσεις.
Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, με διαφορά η πλέον καταστροφική στη διάρκεια της μεταπολίτευσης, πρέπει όχι απλώς να ηττηθεί, αλλά να συντριβεί και να μην ξανασηκώσει κεφάλι. Αυτό το υβρίδιο άγριου νεοφιλελευθερισμού και ακροδεξιάς ιδεολογίας δεν πρέπει να επιβιώσει μετά τις εκλογές. Η κυβέρνηση του Predator, της ΕΥΠ, της ΕΛ.ΑΣ, της μαζικής διαφθοράς, της ποδηγέτησης της Δικαιοσύνης και της καταστολής πρέπει να φύγει «χθες».
Η «Εφημερίδα των Συντακτών», όσο περνά από το χέρι μας και με τις μικρές μας δυνάμεις, έχουμε συμβάλλει όλο το τελευταίο διάστημα σε σοβαρές αποκαλύψεις για όλα αυτά. Ζητάμε λοιπόν τη στήριξή σας για να συνεχίσουμε να υπάρχουμε και να παίζουμε το ρόλο μας σαν μια ανεξάρτητη συνεταιριστική εφημερίδα. Ευχόμαστε καλή Ανάσταση και, ίσως, μια μικρή (επ)Ανάσταση!
*Ο Τάσος Τσακίρογλου είναι αρχισυντάκτης του efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου