Οι νεοφιλελεύθεροι και η κυβέρνηση Μητσοτάκη ως… κυβερνητικός τους εκπρόσωπος διακηρύσσουν ότι η ανάπτυξη αυτονόητα έχει θετικά αποτελέσματα για όλη την κοινωνία: για επιχειρηματίες, για εργαζόμενους, για τα κοινά αγαθά. Η περίπτωση του οικιστικού διωγμού που υφίστανται εκατοντάδες χιλιάδες ενοικιαστές ή υποψήφιοι αγοραστές κατοικίας, εξαιτίας ακριβώς της ανάπτυξης του τομέα των ακινήτων –μιας ανάπτυξης η οποία συσσωρεύει κέρδη από τη μια πλευρά και κοινωνική δυστυχία από την άλλη–, είναι ίσως η πιο εύγλωττη διάψευση αυτού του ισχυρισμού.
Οταν το να έχεις «ένα κεραμίδι πάνω απ’ το κεφάλι σου», δηλαδή κατοικία που να εξασφαλίζει αξιοπρεπή διαβίωση, είναι η θεμελιωδέστερη ανθρώπινη ανάγκη ύστερα από την πρόσβαση στην τροφή, η αύξηση των τιμών των κατοικιών και ενοικίων κατά περίπου 25% μεσοσταθμικά και πολύ περισσότερο σε λαϊκές περιοχές μεγαλουπόλεων και σε φοιτητογειτονιές σε λιγότερο από μία τριετία συνιστά οξύτατο κοινωνικό πρόβλημα.
Πώς θα εξασφαλίσουν πρόσβαση σε αξιοπρεπή κατοικία οι άνεργοι (όταν το επίδομα ανεργίας θα πρέπει να δοθεί στο σύνολό του για τα κόστη της στέγασης), οι συνταξιούχοι (όταν το 20% των συνταξιούχων παίρνει σύνταξη 500 ευρώ και η μέση σύνταξη είναι 747 ευρώ), οι εργαζόμενοι χαμηλού και μικρομεσαίου εισοδήματος (όταν το κόστος στέγασης γι’ αυτούς που μένουν στο νοίκι απορροφά το 54% του εισοδήματός τους);
Υπάρχει ένα παράδοξο εδώ. Προκειμένου για τον πληθωρισμό, οι ξεσκολισμένοι νεοφιλελεύθεροι και οι κεντρικοί τραπεζίτες δήλωσαν ότι ανεξάρτητα από τις αιτίες που τον αυξάνουν, έναν τρόπο έχουν για να τον αντιμετωπίσουν: να αυξήσουν τα επιτόκια για να «καταστείλουν» τη ζήτηση. Στο ζήτημα της οικιστικής κρίσης, δηλαδή του υπερπληθωρισμού στις τιμές ενοικίων και κατοικιών, η κυβέρνηση κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για να αυξήσει τη ζήτηση.
Με «χρυσές βίζες», ανοχή στη ραγδαία επέκταση του Airbnb και προγράμματα όπως το «Σπίτι μου» που αυξάνουν τη ζήτηση και τις τιμές. Ταυτόχρονα αποφεύγει να πάρει μέτρα που να αυξάνουν την προσφορά κατοικιών, όπως δημόσιο πρόγραμμα ανέγερσης κατοικιών, ισχυρά αντικίνητρα για το Airbnb κ.λπ. Και βέβαια ούτε λόγος για προγράμματα επιδότησης ενοικίου για τα χαμηλού εισοδήματος νοικοκυριά.
Κι έτσι, από τη μια πλευρά η κερδοσκοπική ανάπτυξη των ακινήτων καλπάζει και από την άλλη εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά υποφέρουν και είναι υπό στεγαστικό διωγμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου