«Οι ζωές μας πάνω από τα κέρδη τους»! Είναι το κεντρικό σύνθημα της πανελλαδικής απεργίας που έχει κηρύξει για σήμερα η ΑΔΕΔΥ – μια κινητοποίηση με χαρακτηριστικά γενικής απεργίας, καθώς είναι αμέτρητα τα Εργατοϋπαλληλικά Κέντρα, οι Ομοσπονδίες και τα Σωματεία που έχουν λάβει απεργιακές αποφάσεις.
Κοινή διεκδίκηση όλων: «Αυξήσεις μισθών για να ζούμε με αξιοπρέπεια». Οι εργαζόμενοι απαιτούν να μπει τέλος στην κυβερνητική πολιτική που υποτιμά τη ζωή τους, την πολιτική που πετσοκόβει μισθούς και δικαιώματα, την πολιτική που ιδιωτικοποιεί κρίσιμες δημόσιες υπηρεσίες, υποβαθμίζοντας τη λειτουργία τους μέσω της υποστελέχωσης και της υποχρηματοδότησης, με αποτελέσματα που μπορούν να οδηγήσουν ακόμη και σε εγκλήματα, όπως αυτό των Τεμπών, από το οποίο σήμερα συμπληρώνεται ένας χρόνος.
Σε συνθήκες πρωτοφανούς ακρίβειας με φόντο την ενεργειακή κρίση και μείωσης της αγοραστικής τους δύναμης, οι δημόσιοι υπάλληλοι διεκδικούν αυξήσεις που να αντιμετωπίζουν στοιχειωδώς την άνοδο των τιμών βασικών αγαθών και του πληθωρισμού. Αν και η κυβέρνηση έχει ανακοινώσει «αυξήσεις» στο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων από 1/1/2024, οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο κάνουν λόγο για «εμπαιγμό»: η κυβέρνηση πρόβαλε την αύξηση των μεικτών αποδοχών (70 ευρώ τον μήνα), ενώ οι καθαρές αυξήσεις στους μισθούς είναι της τάξης των 38-42 ευρώ, ποσόν που δεν αντισταθμίζει την ένταση της ακρίβειας. Και πρόκειται για αυξήσεις που σε καμία περίπτωση δεν αντισταθμίζουν τη συνολική απώλεια εισοδημάτων που έχουν υποστεί οι δημόσιοι υπάλληλοι στη διάρκεια των τελευταίων 14 χρόνων, μετά την εφαρμογή των μνημονίων.
Οι μειώσεις στις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων ξεπέρασαν ακόμη και το 40% ανά περιπτώσεις, με την περικοπή μισθών και την κατάργηση των «δώρων» (13ος και 14ος μισθός). Παράλληλα, τους επιβλήθηκε εισφορά αλληλεγγύης, ενώ μειώθηκε το αφορολόγητο. Η μέση μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα υπολογίζεται στο 25,6% την περίοδο 2008-2020, σύμφωνα με μελέτη του Κοινωνικού Πολύκεντρου της ΑΔΕΔΥ, ενώ στην Ευρώπη οι μισθοί των υπαλλήλων του Δημοσίου είχαν αντίστροφη κατεύθυνση. Σύμφωνα με την ίδια μελέτη, αυξήθηκαν κατά 23,8% στην Ευρωπαϊκή Ενωση των «27» και κατά 21,4% στην ευρωζώνη (αναλυτικότερα, βλ. «Εφ.Συν.» 5/4/2022: «Ο πιο βαρύς πέλεκυς στο Δημόσιο»).
Συνδικαλιστές του Δημοσίου προειδοποιούν ότι οι σημερινές συνθήκες ακρίβειας μπορούν να αποβούν πιο σκληρές και από αυτές των μνημονιακών περικοπών. Χαρακτηριστικά τα παραδείγματα που έδινε πρόσφατη ανακοίνωση της ΑΔΕΔΥ: ένας νεοδιόριστος εκπαιδευτικός καλείται να ζήσει στα νησιά με ενοίκιο της τάξης των 350-500 ευρώ τον μήνα τη στιγμή που αμείβεται με 734 ευρώ καθαρά τον μήνα, ενώ ένας νοσηλευτής αμείβεται με μισθό 680 ευρώ καθαρά. Από την άλλη, «η κυβέρνηση δεν έχει χρήματα για τους δημόσιους λειτουργούς, έχει όμως για τους κολλητούς της και τους ημέτερους. Τους Διοικητές των οργανισμών και των φορέων του Δημοσίου –τα δικά της παιδιά– στους οποίους έδωσε αυξήσεις 76% τον μήνα», σχολιάζει δηκτικά η ΑΔΕΔΥ, τονίζοντας: «Χρήματα υπάρχουν. Απλά μοιράζονται στους ημέτερους».
Οι δημόσιοι υπάλληλοι ζητούν επειγόντως προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με προτεραιότητα σε κρίσιμους για την κοινωνία τομείς (Υγεία, Παιδεία, Ασφάλιση κ.ά.). Από τους 692.907 μόνιμους υπαλλήλους τον Δεκέμβριο του 2009 στον λεγόμενο «στενό» δημόσιο τομέα (εκτός νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου), τον Δεκέμβριο του 2023 καταγράφονται στα επίσημα στοιχεία («Απογραφή») να εργάζονται 564.782 μόνιμοι υπάλληλοι (μείωση περίπου 20%). Την ίδια στιγμή, το ελληνικό Δημόσιο ως «εργοδότης» έχει μια συνεχή ροπή προς τις ελαστικές μορφές εργασίας. Ενώ οι συμβασιούχοι ήταν το 2013 λιγότεροι από το 1/10 των μόνιμων συναδέλφων τους, σήμερα αποτελούν περίπου το 1/5 του συνόλου των δημοσίων υπαλλήλων και, σύμφωνα με εκτιμήσεις, προσεγγίζουν το 1/3 του πολιτικού προσωπικού (αφαιρουμένων δηλαδή των ενστόλων). Σε αντίθεση με τη στερεοτυπική εικόνα, το Δημόσιο δεν μοιάζει να προσφέρει πλέον ένα ασφαλές εργασιακό τοπίο με αξιοπρεπείς μισθούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου