ΚΑΦΕΝΕΙΟ: Φοροδιαφυγή μαμούθ μέσω Μπόργιανς: Στους 10.800 λογαριασμούς έχουν ταυτοποιηθεί ήδη οι 1.200

ΚΑΦΕΝΕΙΟ: Φοροδιαφυγή μαμούθ μέσω Μπόργιανς: Στους 10.800 λογαριασμούς έχουν ταυτοποιηθεί ήδη οι 1.200

ΕΥΡΩΠΗ

Η Μέρκελ έχει ανάγκη τον Τσίπρα και ο Τσίπρας τη Μέρκελ

merkel-tsipras-evropi.jpg

«Δεμένες οι τύχες των δύο ηγετών» | EUROKINISSI/ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ/ANDREA BONETTI

02.03.2016, 14:25 | Ετικέτες:  Άνγκελα Μέρκελ, Αλέξης Τσίπρας, πρόσφυγες, Ευρωπαϊκή Ένωση, λιτότητα, κρίση

Συντάκτης: 

efsyn.gr

«Ή θα βουλιάξουν  μαζί, ή θα τους χαιρετήσουμε μια μέρα σαν ήρωες» σημειώνει για την Άνγκελα Μέρκελ και τον Αλέξη Τσίπρα η γαλλική Le Monde, αναλύοντας γιατί οι τύχες των ηγετών Γερμανίας και Ελλάδα είναι, πλέον, δεμένες.
Στο άρθρο της, η Σεσίλ Ντικουτριέ, αναλύτει το πώς η προσφυγική κρίση πλησίασε αρκετά την Άνγκελα Μέρκελ με τον Αλέξη Τσίπρα τονίζοντας με νόημα ότι «Η κατάσταση θα μπορούσε να είναι αστεία εάν δεν ήταν τραγική. Η προσφυγική κρίση, που η Ευρώπη δεν καταφέρνει να ξεπεράσει δίνοντας την αξιοθρήνητη εικόνα μιας ανήμπορης και τυφλής ηπείρου, πλησίασε δραστικά την Αγκελα Μέρκελ με τον Αλέξη Τσίπρα. Οι τύχες της Γερμανίδας Καγκελαρίου και του Έλληνα πρωθυπουργού, είναι από εδώ και στο εξής, εν μέρει συνδεδεμένες».

Από τη σύγκρουση στο ίδιο καράβι

Η Le Monde κάνει μια σύντομη αναδρομή στα όσα συνέβησαν το 2015 και την άτεγκτη στάση που κράτησε η καγκελάριος στα θέματα λιτότητας, υποχρεώνοντας τον πρωθυπουργό να λυγίσει και καταλήγει ότι «σήμερα βρίσκονται στο ίδιο καράβι. Η θα βουλιάξουν και οι δύο μαζί ή θα καταφέρουν να φθάσουν σε λιμάνι και μια μέρα θα χαιρετήσουμε τους δύο Ευρωπαίους ήρωες, που ήταν οι μόνοι που κατάφεραν να κρατήσουν ψηλά τα χρώματα και την τιμή της Ένωσης».

Σχεδόν μόνη της η Μέρκελ

Η αρχική κίνηση της Καγκελαρίου να ανοίξει τις πόρτες της Γερμανίας στους Σύριους πρόσφυγες, χαιρετήθηκε από τους πάντες, θυμίζει η συντάκτης. Σήμερα όμως, κανείς δεν την υποστηρίζει πλέον, εκτός από την Κομισιόν στις Βρυξέλλες. Οι υπόλοιποι ηγέτες ενέδωσαν στην λαϊκή πίεση και πήγαν με το μέρος του Ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτωρα Ουρμπαν (...) που εδώ και μήνες ζητά την απομόνωση της Ελλάδας. Ακόμα και η Γαλλία στρέφει αλλού τα μάτια, ο Φρανσουά Ολάντ αποφεύγει να υποστηρίξει δυνατά το Βερολίνο, ενώ ο Μανουέλ Βαλς, έφθασε μάλιστα να καταγγείλει ανοιχτά την πολιτική της (Μέρκελ).
Η Καγκελάριος έχει αποδυναμωθεί και στο εσωτερικό της χώρας της με τη δημοτικότητά της να κατρακυλά, ενώ όλο και λιγότεροι Γερμανοί συντάσσονται με το πιστεύω της ότι «θα τα καταφέρουν». Για πρώτη φορά μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ένα πραγματικά ακροδεξιό κόμμα το AFD άρχισε να ριζώνει στη Γερμανία και η Μέρκελ «κινδυνεύει να περάσει στην Ιστορία, παρά τα δέκα χρόνια της αδιαμφισβήτητης ηγεμονίας της, ως η ηγέτιδα που προκάλεσε την αποτυχία της Ευρώπης από υπερβολική αφέλεια» υποστηρίζει το δημοσίευμα.
«Για να αποφύγει αυτήν την ατίμωση» τονίζει η Monde «και για να πετύχει ( η Μέρκελ) το αρχικό της σχέδιο (μετεγκατάσταση των προσφύγων παντού στην Ευρώπη, συμφωνία με την Τουρκία για περιορισμό των ροών και ενίσχυση των εξωτερικών συνόρων Σέγκεν) η Καγκελάριος, έχει ανάγκη τον Τσίπρα».
Ο Έλληνας πρωθυπουργός, θα πρέπει να συνεχίσει την υλοποίηση των « Hot spots », να αποτρέψει το χάος στην Ελλάδα τη στιγμή που 70.000 άτομα θα μπορούσαν να εγκλωβισθούν στη χώρα εξ' αιτίας του κλεισίματος των συνόρων με τη ΦΥΡΟΜ. «Εάν κρατήσει» λέει η συντάκτης, «τότε ίσως οι μετανάστες συνειδητοποιήσουν ότι δεν αξίζει να κινδυνεύσουν τη ζωή τους διασχίζοντας τη Μεσόγειο για να αποκλεισθούν σε μια χώρα όπου το ποσοστό ανεργίας είναι 25%. Οι ροές θα μειωθούν δραστικά και οι ευρωπαϊκές χώρες θα τηρήσουν τελικά τις δεσμεύσεις τους για να ελαφρύνουν την Ελλάδα υποδεχόμενες πρόσφυγες και αυτές».

Η διπλή πρόκληση για τον πρωθυπουργό

Βέβαια, ο Αλέξης Τσίπρας αντιμετωπίζει και άλλες δυσκολίες: Υποχρεωμένος να προχωρήσει στην εφαρμογή του προγράμματος λιτότητας δεν του έχουν απομείνει παρά δυο ψήφοι πλειοψηφίας στο ελληνικό κοινοβούλιο. Εχει επομένως ανάγκη από μια ισχυρή πολιτική υποστήριξη και μια μαζική οικονομική και υλικοτεχνική βοήθεια. Και η Α. Μέρκελ δραστηριοποιείται με ενέργεια για το θέμα αυτό : Υψώνει τους τόνους στα μίντια ,αλλά και στις Βρυξέλλες σπρώχνοντας την Κομισιόν να βρει επειγόντως χρήματα για την Αθήνα.
«Θα μπορούσε να κάνει κάτι καλύτερο κάποιος άλλος Έλληνας ηγέτης;» αναρωτιέται η συντάκτης για να απαντήσει η ίδια «σίγουρα όχι». 'Αλλωστε η Αγκελα Μέρκελ έχει, εκ των πραγμάτων, αναπτύξει μια γνωριμία με τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ, « και μπόρεσε να δοκιμάσει το πολιτικό θάρρος και την εντιμότητα του σαραντάχρονου», εκτιμά η συντάκτης.

Μόνοι - μαζί υπό το φόβο διπλής αποτυχίας

Σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα, «το μέλλον της Μέρκελ εξαρτάται επίσης από την ικανότητα του Τσίπρα να επιβάλλει την πολύ σκληρή μεταρρύθμιση για τις συντάξεις που απαιτούν οι πιστωτές. Εάν αυτή η μεταρρύθμιση δεν περάσει έως το τέλος της 'Ανοιξης, η Ελλάδα κινδυνεύει να ξαναβρεθεί σε κατάσταση ημι-χρεοκοπίας. Κάτι τέτοια θα ήταν εφιάλτης για το Βερολίνο : τι θα πει η Καγκελάριος στους βουλευτές του κόμματός της (...) ότι δεν θα δουν τα χρήματα που τους έπεισε με τόσο κόπο, να δανείσουν την Ελλάδα; Οτι απέτυχε διπλά στο μεταναστευτικό και στη διάσωση της ευρωζώνης;
Και από τη δική του πλευρά ο Τσίπρας, τι άλλο θα μπορούσε να κάνει από το να βασισθεί στη μοναδική σύμμαχο που του έχει απομείνει (...) είναι καταδικασμένος να συμβάλλει ώστε να πετύχει το σχέδιο Μέρκελ.
Από τη στιγμή που θα περάσει η μεταρρύθμιση των συντάξεων, ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει επίσης ανάγκη την Καγκελάριο και για την επαναδιαπραγμάτευση των όρων του τεράστιου χρέους, που έχει υποσχεθεί στους Έλληνες.
Αυτή η επαναδιαπραγμάτευση θα του επιτρέψει να δικαιολογήσει εκ των υστέρων, ενώπιον των επικριτών του, τους λόγους συνεργασίας με τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο.

Και το Παρίσι προσποιείται

«Στην προσφυγική κρίση, το Γάλλο-Γερμανικό ζευγάρι λάμπει με την απουσία του» υπογραμμίζει η συντάκτης. Και ενώ Μέρκελ αγωνίζεται, το Παρίσι προσποιείται ότι η κρίση περιορίζεται στο Καλαί (γαλλική παραγκούπολη με πρόσφυγες και μετανάστες). «Η ειρωνεία της ιστορίας είναι τελικά ότι, στην πραγματικότητα, το Γερμανό-Ελληνικό ζευγάρι είναι το μόνο που εκ των πραγμάτων προσπαθεί σήμερα, να αποφύγει η Ευρώπη τον πνιγμό και να κρατήσει ψηλά το κεφάλι (έξω από το νερό)» καταλήγει η Μοντ.

Ο χρόνος της Ευρώπης μοιάζει να τελειώνει

e.e.

02.03.2016, 15:02 | Ετικέτες:  Ευρώπη, οικονομία, Ευρωπαϊκή Ένωση, Γαλλία, Ελλάδα

Συντάκτης: 

Νικόλαος Α. Μπινιάρης*

Το 1992 υπεγράφη η Συνθήκη του Μάαστριχτ. Ηταν η συμφωνία για τη δημιουργία ενός ενιαίου νομίσματος για την Ευρώπη και η αποδοχή της ρήτρας «της συνεχόμενης κίνησης προς μια πιο ενωμένη Ευρώπη». Το κοινό νόμισμα έγινε πραγματικότητα, αλλά η ρήτρα για μια όλο και πιο ενωμένη Ευρώπη από το 2008 και μετά άρχισε να ξεφτίζει.
Αρχισε να ξεφτίζει μαζί με το ήδη υπαρκτό ευρώ όταν η οικονομική κρίση του 2007 έφερε στο προσκήνιο την ατελή και στην ουσία ουρανοβάμονα συνθήκη του 1992. Μια συνθήκη η οποία δεν μπόρεσε ποτέ να συμπληρωθεί με την πολιτική ένωση, δηλαδή με την ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης.
Σήμερα η Ευρώπη έχει δυστυχώς όχι μόνο διαφορετικές απόψεις, αλλά έχει διαφορετικά συμφέροντα προς συζήτηση και επίλυση. Για την Ελλάδα, το οικονομικό της πρόβλημα, το οποίο δεν έχει φτάσει σε κάποιο απτό αποτέλεσμά, παραμένει άλυτο και στην κόψη του ξυραφιού. Ταυτόχρονα το προσφυγικό, το μεγαλύτερο από όλα τα προβλήματα της χώρας, οδηγείται σε πλήρες και καθολικό αδιέξοδο.
Για τη Γερμανία, το προσφυγικό αποτελεί καίριο πρόβλημα, αλλά οι προσπάθειές της να το επιλύσει βασίζονται κυρίως στην Τουρκία. Στις 7 Μαρτίου έχει συγκληθεί σύνοδος κορυφής με τη συμμετοχή της γείτονος, λίγες μέρες πριν από τις εκλογές σε τρία γερμανικά κρατίδια.
Η σύνοδος έχει άμεσο στόχο τη βελτίωση της εικόνας της κυβερνώσας πλειοψηφίας, η οποία έχει υποστεί πλήγματα από την πολιτική των ανοιχτών συνόρων της καγκελαρίου Μέρκελ.
Η Γαλλία δεν τολμά να αντιπαρατεθεί στη Γερμανία, αλλά το προσφυγικό άνοιξε ένα χάσμα το οποίο εμφανίστηκε με τις δηλώσεις του πρωθυπουργού Βαλς στη σύνοδο του Μονάχου: «Εμείς δεν είπαμε ποτέ ελάτε στη Γαλλία». Επίσης αρνήθηκε πως η Γαλλία θα δεχτεί περισσότερους από 30.000 πρόσφυγες, δηλαδή την αρχική ποσόστωση για τους 160.000 πρόσφυγες που θα διαμοιραστούν στα κράτη της Ε.Ε.
Στην Ισπανία, το μεγάλο ζήτημα είναι η διακυβέρνηση της χώρας και η πιθανή επανάληψη των εκλογών. Ταυτόχρονα η χώρα έχει πρόβλημα διάσπασης, με την Καταλονία να ζητά ανεξαρτησία.
Η Βρετανία βρίσκεται σε πλήρη πολιτική αναταραχή με το δημοψήφισμα για έξοδό της από την Ε.Ε. ή όχι. Το κυβερνών Συντηρητικό Κόμμα είναι διασπασμένο ανάμεσα σε υπουργούς και βουλευτές υπέρ ή κατά της Ε.Ε. και ο δήμαρχος του Λονδίνου τα έσπασε με τον πρωθυπουργό Κάμερον υποστηρίζοντας το Brexit, για λόγους καθαρά εσωκομματικούς.
Η Πορτογαλία έχει μια αριστερή κυβέρνηση η οποία προσπαθεί να νομοθετήσει εκτός της συμφωνίας με την Ε.Ε. για ζητήματα τραπεζών και αυξήσεων σε μισθούς και συντάξεις.
Οι χώρες του Βίζεγκραντ στην ανακοίνωσή τους για το μεταναστευτικό στις 15/2/2016 επανέλαβαν πως η Ε.Ε. «…πρέπει να ανακτήσει τον έλεγχο των εξωτερικών της συνόρων…» αναφέροντας συγκεκριμένα την Ελλάδα. Βέβαια η Ε.Ε. δεν είχε ποτέ τον έλεγχο των εξωτερικών της συνόρων γιατί δεν είχε ποτέ εξωτερικά σύνορα.
Αυτό είναι το κομβικό σημείο της σημερινής κρίσης, το οποίο βέβαια θα λυθεί de facto με την επαναφορά του ελέγχου των συνόρων εκάστης χώρας από την ίδια τη χώρα, δηλαδή την ακύρωση της Συνθήκης Σένγκεν.
Αλλά οι Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία και οι χώρες της Βαλτικής έχουν ένα επιπλέον σχέδιο στην ατζέντα τους: τη δημιουργία ενός αντι-ρωσικού κινήματος στην Ευρώπη και την ενίσχυση του ΝΑΤΟ στα σύνορα με τη Ρωσία, όπως και την υποστήριξη της Ουκρανίας.
Η τελευταία κίνηση της Αυστρίας, να συγκαλέσει σύνοδο με εννέα βαλκανικές χώρες χωρίς τη συμμετοχή της Ελλάδας και την απόφαση για δραστικό κλείσιμο των συνόρων προς την Ευρώπη, συνέβαλε τα μέγιστα για μια νέα διασπαστική κίνηση στην ευρωπαϊκή ατζέντα.
Επισήμως η Γερμανία άσκησε κριτική στην Αυστρία, αλλά εφόσον η κίνηση αυτή εξυπηρετεί την κ. Μέρκελ, η κριτική ήταν μάλλον ένα από τα γνωστά παιχνίδια: καλός ανακριτής, κακός ανακριτής.
Οι χώρες της Ε.Ε. έχουν αντιτρομοκρατική θέση, αλλά μόνο η Γαλλία και η Βρετανία, στην ουσία, βομβαρδίζουν το ισλαμικό «Χαλιφάτο». Οι υπόλοιπες προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο της τρομοκρατίας με αστυνομικά μέτρα. Η Ε.Ε. ως σύνολο δεν έχει κοινή αντιτρομοκρατική πολιτική, αλλά μόνον ευχολόγια.
Στην πράξη, η ατζέντα για συζήτηση των προβλημάτων της Ε.Ε. και της ευρωζώνης δεν τίθεται πλέον από ένα οργανωμένο σχέδιο, αλλά ως αντίδραση σε εξωτερικές και εσωτερικές προκλήσεις στις επί μέρους χώρες. Προβλήματα τα οποία άπτονται του συνόλου της Ε.Ε. είναι απόντα από τις συναντήσεις των ηγετών και μετά βίας τίθενται προς επίλυση.
Η γραφειοκρατία των Βρυξελλών συνηθισμένη σε μια ομαλή πορεία θεμάτων, τα οποία κυρίως έθεταν οι πολιτικοί με ορίζοντα για λύσεις σε δεκαετίες και ανάλογα με τις πολιτικές προτεραιότητές τους, έχει βρεθεί σε αδιέξοδο.
Προσπαθεί να χτυπήσει καμπανάκια για το προσφυγικό, κάνει ανοίγματα κατά της λιτότητας, επιχειρεί να αμβλύνει τις διαφορές Βρετανίας-Ε.Ε. ή επικρίνει τις κινήσεις χωρών όπως η Ουγγαρία και θέλει να βοηθήσει την Ελλάδα. Δεν διαθέτει όμως τα μέσα.
Βρισκόμαστε σε μια προϊούσα παράλυση, η οποία οδηγεί στην αποσύνθεση της Ε.Ε. Ο φόβος της de facto διάλυσης είναι πλέον ορατός με γυμνό μάτι.
* συγγραφέας

ΚΑΦΕΝΕΙΟ: Αποβατικά του ΝΑΤΟ θα στέλνουν πίσω στην Τουρκία πρόσφυγες και μετανάστες

ΚΑΦΕΝΕΙΟ: Αποβατικά του ΝΑΤΟ θα στέλνουν πίσω στην Τουρκία πρόσφυγες και μετανάστες ΤΟ ΚΟΛΠΟ ΚΑΛΑ ΚΡΑΤΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΟΥΛΕΜΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ !!

ΚΑΦΕΝΕΙΟ: Νότης Μαριάς: Κόψτε το πετρέλαιο στα Σκόπια, να δείτε για πότε θα ανοίξουν τα σύνορα

ΚΑΦΕΝΕΙΟ: Νότης Μαριάς: Κόψτε το πετρέλαιο στα Σκόπια, να δείτε για πότε θα ανοίξουν τα σύνορα

Συγκλονιστικό: Το 80% των Ρώσων θέλει ρήξη με την Τουρκία

Συγκλονιστικά είναι τα αποτελέσματα δύο δημοσκοπήσεων που έγιναν στη Ρωσία και κατέγραψαν τις απόψεις των πολιτών για την Τουρκία. Το 80% και 78% αντίστοιχα τόνισαν πώς δεν θέλουν η Μόσχα να διατηρεί καμία σχέση με την Άγκυρα, ιδίως μετά την κατάρριψη του Su-24.
Τα συντριπτικά αυτά ποσοστά, όπως επισημαίνουν Ρώσοι αναλυτές συνιστούν μία σαφή εξουσιοδότηση προς τον Βλαντιμίρ Πούτιν από την κοινωνία να κρατήσει σκληρή στάση απέναντι στην Τουρκία που αρνείται να ζητήσει συγνώμη για την κατάρριψη του Su-24 και τη δολοφονία του ενός πιλότου, αλλά και να εξαπολύσει επίθεση κατά της Τουρκίας που συνεχίζει να προκαλεί τη Μόσχα στη Συρία.
Όσοι δε πιστεύουν πώς η κατάσταση στα σύνορα Συρίας-Τουρκίας έχουν κατά κάποιο τρόπο εξομαλυνθεί το τελευταίο διάστημα λόγω της επιχειρούμενης εκεχειρίας μάλλον κάνουν λάθος. Οι Τούρκοι με τους συμμάχους τους συνεχίζουν να στηρίζουν και να εξοπλίζουν τους τζιχαντιστές όπως και να συγκεντρώνουν δυνάμεις για εισβολή.
Η Μόσχα παρακολουθεί πολύ στενά τις εξελίξεις και είναι αποφασισμένη να δράσει σε περίπτωση που η Άγκυρα επιχειρήσει να εισβάλει στη Συρία. Και αυτή τη φορά, όπως φαίνεται, ο Πούτιν έχει και τη σαφή στήριξη του ρωσικού λαού που με σχεδόν καθολικά ποσοστά δηλώνουν πώς στηρίζουν ακόμη και μία επίθεση στην αλαζονική Τουρκία του Ρ.Τ. Ερντογάν.
Σύμφωνα λοιπόν με την πρώτη δημοσκόπηση που έγινε από την ρωσική εταιρεία VtsIOM σε 46 ρωσικές περιφέρειες (σε ολόκληρη σχεδόν τη Ρωσία δηλαδή), το 80% των ερωτηθέντων δήλωσε πώς δεν θέλουν καμία απολύτως σχέση με την Τουρκία.
Το ποσοστό αυτό είναι εκπληκτικά υψηλό και όπως τονίζουν οι Ρώσοι αναλυτές δεν είναι συγκυριακό, αλλά μετά την κατάρριψη του ρωσικού Su-24 στη Συρία παγιώθηκε σε αυτά τα ποσοστά.
Αυτό καταδεικνύει και δεύτερη δημοσκόπηση που έγινε σε 130 πόλεις και επίσης 46 περιφέρειες της Ρωσία και δείχνει πώς το 78% των Ρώσων πολιτών συμφωνούν ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να γίνει συμβιβασμός με την Τουρκία, εφ’ όσον οι τουρκικές αρχές δεν ζήτησα συγνώμη για την κατάρριψη του ρωσικού Su-24 τον περασμένο Νοέμβριο στα σύνορα Συρίας-Τουρκίας.
Περίπου το 11% των ερωτηθέντων, που πιθανόν έχει συμφέροντα στην Τουρκία, πιστεύει ότι η Ρωσία πρέπει να επαναφέρει τις προηγούμενες σχέσεις με την Τουρκία, ακόμη και αν δεν ζητήσει συγνώμη. Το υπόλοιπο 11% των ερωτηθέντων θεωρεί ότι είναι δύσκολο να απαντηθεί το ερώτημα.
Η πλειοψηφία των πολιτών δεν αισθάνονται τις αρνητικές συνέπειες της ρήξης των σχέσεων με την Άγκυρα. Για το φταίξιμο της ρωσο-τουρκικής σύγκρουσης και την αμοιβαία επιβολή κυρώσεων θεωρεί υπαίτια την Τουρκία το 54% των ερωτηθέντων, ενώ ένα 3% μόνο θεωρεί τη Ρωσία.
Είναι ξεκάθαρο λοιπόν από τις δύο δημοσκοπήσεις πώς ο Ρωσικός λαός τρέφει ένα μίσος για τον Τουρκικό, ανεξάρτητα από τις σχέσεις που είχαν αναπτύξει για καθαρά εμπορικούς και οικονομικούς λόγους οι δύο χώρες τα τελευταία χρόνια και πολύ θα ήθελε να δει να πληρώνει την αλαζονεία και τον μεγαλοϊδεατισμό της η Άγκυρα ακόμη και με μία στρατιωτική επίθεση.

Ο κύκλος των ανίδεων…

Ο κύκλος των ανίδεων…

Παρατηρεί ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος

Έπρεπε να νοιώσουν πολιτικοκοινωνικώς ασφυκτικά ελιτίστικοι κύκλοι επιρροής στη λήψη αποφάσεων και κυκλώματα πατρωνίας για να σχηματίσουν έναν «κύκλο ιδεών για την εθνική ανασυγκρότηση», με σκοπό την δημιουργία ενός Εθνικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης για την Ελλάδα!

 Έπρεπε να αισθανθούν την απειλή περιθωριοποίησης για να ξυπνήσουν οι μπλαζέ κύκλοι της εξουσίας και παραεξουσίας της ύστερης μεταπολίτευσης του 1974 για να αντιδράσουν, έστω και παραπλανητικώς! Ώστε ήταν «η εμπειρία της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ [που] επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια ανακύκλωσης του συμβατικού δημόσιου λόγου. Τώρα δεν συγχωρείται η αποσπασματική θεώρηση, η αναβολή των σημαντικών αποφάσεων, η μετακύλιση των ευθυνών στους «προηγούμενους», τους «παλιούς», τους άλλους»! Ώστε, τώρα έχουμε ανάγκη το Εθνικό Σχέδιο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης και όχι πριν από......

μια δεκαετία τουλάχιστον, ή έστω πριν ενταχθούμε στον «ατομικό μηχανισμό» που διαμόρφωσε η τρόικα με κανόνα την έντονη και μακρά εσωτερική υποτίμηση - η οποία αν δεν εκφραστεί πλέον σε «εξωτερική» θα προκαλέσει μεγέθυνση της υφιστάμενης παραγωγικής στρέβλωσης - με παράλληλη μείωση του δημοσιονομικού και εμπορικού ελλείμματος;

Τι λέτε κυρίες και κύριοι των … κύκλων! Πού ήσασταν τόσα χρόνια, όταν κάποιοι εκφράζαμε την αγωνία της προοδευτικής ελληνικής κοινωνίας και προτείναμε μια διαφορετική, εναλλακτική discursive και non-discursive, κοινωνική προσέγγιση στο πλαίσιο ενός Σχεδίου Παραγωγικής και Κρατικής Ανασυγκρότησης, στη θέση της απορρυθμιστικής στρατηγικής των συγκεκριμένων μνημονίων με την τρόικα, τα οποία εσείς φέρατε, προπαγανδίσατε και καλύψατε πολιτικώς;

Τώρα είναι αργά, πολύ αργά για Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης, με ευρώ! Δεν το γνωρίζετε ή μήπως κάνετε πως δεν το ξέρετε; Μήπως τελικώς είστε ο κύκλος των ανίδεων που προφασίζεται τον βασικό (εθνικό) φορέα ιδεών, για να νομιμοποιήσει πολιτικώς την αλλαγή στάσης και συμπεριφοράς υπέρ ενός παράλληλου νομισματικού συστήματος (διπλό νομισματικό); Δεν γνωρίζετε πως μετά την παραγωγική και κοινωνική καταστροφή που επήλθε στην Ελλάδα με τη στρατηγική της τρόικας και την οχταετή ύφεση, με το Κοινωνικό Ζήτημα να οξύνεται μάλιστα δραματικά, η «Ανασυγκρότηση» προϋποθέτει εθνικό νόμισμα, στο βαθμό που δεν προκαλείται με ευρωπαϊκά χρηματοπιστωτικά μέσα και κεφάλαια;

Πάψτε να υποκρίνεστε και απαλλάξτε τις ιδέες από τα συμφέροντα που ορίζουν οι κύκλοι σας! «Οι δημιουργικές δυνάμεις του τόπου» - όπως σημειώνετε - καθηλώθηκαν και εξορίστηκαν με δική σας ευθύνη και όχι με ευθύνη του Αλέξη και της παρέας του! Η ευθύνη του «κύκλου ιδεών» του Αλέξη είναι άλλης μορφής και πολιτικής φύσης: Οι άνθρωποι αυτοί χρησιμοποίησαν τις ιδέες και τους φορείς τους σαν σκάλα, για να σκαρφαλώσουν στη κυβερνητική εξουσία και αμέσως μετά έδωσαν μια κλοτσιά και πέταξαν τη σκάλα … έτσι, για να μην υπάρχει καμία πιθανότητα να κατέβουν ομαλά!  

Η Ελλάδα προφανώς δεν μπορεί να συνεχίσει έτσι. Έχει τεράστιο πολιτικό πρόβλημα πλέον πέραν του δραματικού κοινωνικοοικονομικού. Χωρίς Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης προδήλως δεν είναι δυνατόν να αναδομηθούν κράτος και αγορά! Και χωρίς συνταγματική αναθεώρηση δεν είναι δυνατόν να μπουν τα θεμέλια μιας νέας μεταπολίτευσης με έμφαση στην ριζοσπαστικοποίηση των δημοκρατικών θεσμών! Μόνον που τώρα για να γίνουν αυτά, προαπαιτείται εθνικό νόμισμα, ενώ τον καιρό που εγώ και μερικοί άλλοι με πάθος και ανιδιοτέλεια προτείναμε μια εναλλακτική στρατηγική ανασυγκρότησης γινόταν καί με ευρώ.  

Κυρίες και Κύριοι «ανίδεοι», ο κύκλος του ευρώ ολοκληρώθηκε άδοξα για την Ελλάδα! Τώρα εννοούμε την ανασυγκρότηση αποκλειστικά με εθνικό νόμισμα και αν αυτό δεν αρθρωθεί εντίμως ενώπιον του ελληνικού λαού, τότε μιλάμε όχι απλώς για ένα νέο κύκλο ψευδαισθήσεων, αλλά για ένα νέο κύκλο εξαπάτησης με μικροπολιτικά ελατήρια.

Είμαι φανίζομαι σαφής και ίσως πετύχω να γίνω σαφέστερος αν σημειώσω πως το σύγχρονο δράμα της Ελλάδας αφορά επίσης στην γεωπολιτική μετατόπισή της προς την ανατολή. Η Ελλάδα μαζί με τη Τουρκία «ανακατασκευάζονται» ως ιδέες/ταυτότητες για να αποτελέσουν χωριστά και από κοινού τις «buffer states» της Ευρώπης. Αυτό αποτελεί μια κρίσιμη αναθεώρηση στις παγκόσμιες πολιτικές με τεράστιο βάρος στη σύγχρονη διαμόρφωση του ελληνικού εθνικού συμφέροντος. Πώς είναι δυνατόν να ισχυρίζεσαι πως αποτελείς «κύκλο ιδεών», καλυπτόμενος πίσω από ένα ογκώδες «πέπλο άγνοιας» (John Rawls) της πραγματικότητας; Το «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε» δεν είναι ιδέα, είναι διαστροφή κάθε σοβαρής και δομημένης ιδέας… με το συμπάθιο!

Διαβάστε περισσότερα: http://kafeneio-gr.blogspot.com/2016/03/blog-post_53.html#ixzz41guD3vC5