Κρίνεται το μέλλον του Ρέντσι και όχι του ιταλικού λαού
italia-dimopsifisma.jpg
Άνοιξαν οι κάλπες για 47 εκατομμύρια Ιταλούς. Μέλη σωματείων εργατών έδωσαν ισχυρό μήνυμα ενάντια στην κυβέρνηση και υπέρ του «όχι» | AP Photo / Luca Bruno
Οι Ιταλοί προσέρχονται στις κάλπες για να πουν, έπειτα από μήνες εκστρατείας και πολιτικών κονταροχτυπημάτων, το καθοριστικό «ναι» ή «όχι» στην αλλαγή του Συντάγματος.
Για να αποφασίσουν, δηλαδή, αν επιθυμούν να στηρίξουν ή να απορρίψουν τη συνταγματική μεταρρύθμιση, η οποία στα κύρια σημεία της προβλέπει τη μείωση των γερουσιαστών από τριακόσιους δεκαπέντε σε εκατό, τον περιορισμό των αρμοδιοτήτων του σώματος της Γερουσίας, την αλλαγή της απαιτούμενης πλειοψηφίας για την εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας από το Κοινοβούλιο και τη μείωση των δικαιοδοσιών των περιφερειών.
Πρόκειται για μεταρρυθμίσεις οι οποίες εγκρίθηκαν από τη Βουλή και τη Γερουσία της Ρώμης, αλλά μη έχοντας συγκεντρώσει την πλειοψηφία των δύο τρίτων, η τελική απόφαση ανήκει τώρα στη λαϊκή ετυμηγορία.
Οι Ιταλοί, βέβαια, περιμένουν το δημοψήφισμα και ως ανακούφιση, διότι η αδιάκοπη παρουσία των πολιτικών στα τηλεοπτικά κανάλια επί σειρά εβδομάδων έχει εξαντλήσει τα περιθώρια αντοχής.
Τα διακυβεύματα
Το θέμα ασφαλώς δεν περιορίζεται σε αυτό καθεαυτό το περιεχόμενο του δημοψηφίσματος.
Ο Ματέο Ρέντσι έκανε το λάθος να συνδέσει το πολιτικό του μέλλον με το αποτέλεσμα της αναμέτρησης αυτής και αυτομάτως κινητοποιήθηκε εναντίον του όλο το φάσμα της αντιπολίτευσης, αλλά και της εσωκομματικής μειοψηφίας του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος.
Επειδή πολλά έχουν γραφτεί και λεχθεί για το ιταλικό αυτό «ματς», θα ήταν μάλλον πιο χρήσιμο, μία ημέρα πριν από την ψηφοφορία, να παρουσιάσουμε τις πιθανές συνέπειες και τα επικρατέστερα σενάρια σε περίπτωση νίκης του «ναι», αλλά και του «όχι».
Τι θα συμβεί, λοιπόν, αν κερδίσει το «ναι» και οι Ιταλοί αποφασίσουν να στηρίξουν τη μεταρρύθμιση; Αν όντως περάσουν οι προτεινόμενες τροποποιήσεις, αυτό μπορεί να επιτευχθεί και χάρη στην καθοριστική συμβολή των απόδημων Ιταλών, που φέρεται να έχουν αρκετά φιλοκυβερνητικές διαθέσεις.
Αν κερδίσει, λοιπόν, το μέτωπο του «ναι», ο Ιταλός κεντροαριστερός πρωθυπουργός θα ενισχυθεί σημαντικά και θα υπογραμμίσει ότι χάρη στην προσωπική του στράτευση και προσπάθεια κατάφερε να ανατρέψει τα προγνωστικά και τα γκάλοπ, τα οποία όλα έδιναν ουσιαστικό προβάδισμα στο «όχι».
Εχει δεσμευτεί να ζητήσει άμεσα από το Κοινοβούλιο το αναγκαίο «πράσινο φως» για να μπορέσει να θέσει βέτο, αν χρειαστεί, στην αναθεώρηση του πολυετούς ευρωπαϊκού προϋπολογισμού.
Θα πέσουν οι τόνοι
Πολλοί σχολιαστές, όμως, πιστεύουν ότι σε περίπτωση υπερίσχυσης του επικεφαλής της κυβέρνησης της Ρώμης και πρώην δημάρχου της Φλωρεντίας, οι τόνοι της αντιπαράθεσης με τις Βρυξέλλες μάλλον θα πέσουν και θα επιστρέψουν εντός πιο διπλωματικών ορίων.
Το «ναι», σύμφωνα με τους υποστηρικτές του, αναμένεται να φέρει και πιο εύκολη, απρόσκοπτη ανακεφαλαιοποίηση για τις ιταλικές τράπεζες που την έχουν ανάγκη, αρχίζοντας από τη Μonte dei Paschi di Siena.
Μαζί με τον Ρέντσι, την επιτυχία της προσπάθειας αλλαγής του Συντάγματος θα γιορτάσουν η Ιταλική Ενωση Βιομηχάνων, οι μεγαλύτεροι οίκοι αξιολόγησης, ο διευθύνων σύμβουλος της Φίατ Σέρτζιο Μαρκίονε και ο Ιταλός δισεκατομμυριούχος Φλάβιο Μπριατόρε, προσωπικός φίλος του Ντόναλντ Τραμπ.
Υπάρχει, όμως, και η περίπτωση να κερδίσει το «όχι», το οποίο τις τελευταίες εβδομάδες είχε το προβάδισμα στην πρόθεση ψήφου.
Αν υπερισχύσει, φυσικά, δεν θα είναι μια απόρριψη της μεταρρύθμισης, αλλά μια έκφραση δυσαρέσκειας για την ασθενή οικονομική ανάπτυξη, τις κεντρώες συχνά πολιτικές επιλογές του Ρέντσι (προέρχεται, άλλωστε, από τη Χριστιανική Δημοκρατία) και τη σχετικά αλαζονική πολλές φορές προσέγγιση των προβλημάτων.
Πρόκειται, άλλωστε, για ελάττωμα, το οποίο παραδέχτηκε πρόσφατα και ο ίδιος σε τηλεοπτική συνέντευξη. Αν κερδίσει το «όχι», τα Πέντε Αστέρια του Μπέπε Γκρίλο και η Λέγκα του Βορρά θα ζητήσουν αμέσως πρόωρες εκλογές και παραίτηση της κυβέρνησης.
Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Ματαρέλα, όμως, μπορεί να αποφασίσει να συσταθεί νέα κυβέρνηση για την αλλαγή του εκλογικού νόμου και μόνο στη συνέχεια -ενδεχομένως- θα στηθούν οι κάλπες.
Τα σενάρια
Πρωθυπουργός μπορεί να παραμείνει ο Ρέντσι, να επιλεγεί κάποιο άλλο στέλεχος της Κεντροαριστεράς ή να επικρατήσει ένας «ημιτεχνοκράτης», όπως ο νυν υπουργός Οικονομικών Πιερ Κάρλο Πάντοαν.
Εστω και αν το σπρεντ παρουσιάσει ανοδική τάση τις αμέσως επόμενες ημέρες, είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι θα ξεσπάσει χρηματοοικονομική θύελλα.
Η Κεντροαριστερά και ο Μπερλουσκόνι, άλλωστε, θα αλλάξουν ούτως ή άλλως τον εκλογικό νόμο, με κύριο μέλημα και προτεραιότητα να μειώσουν στο ελάχιστο την όποια δυνατότητα των Πέντε Αστέρων να καταφέρουν να κατακτήσουν την εξουσία.
Μια νίκη του «όχι», βέβαια, θα επιβραβεύσει μια εντελώς ανομοιογενή ομάδα δυνάμεων που αντιτάχθηκαν στις αλλαγές του ιταλικού Συντάγματος: τη μειοψηφία των Δημοκρατικών, τη Φόρτσα Ιτάλια του Μπερλουσκόνι, την Ιταλική Αριστερά, την ξενοφοβική Λέγκα του Βορρά, το κεντροαριστερό συνδικάτο Cgil, τα Πέντε Αστέρια και τα ακροδεξιά Αδέλφια της Ιταλίας.
Tέλος, ένα υστερόγραφο: Οι πρόσφατες διεθνείς εξελίξεις μάς έδειξαν ότι τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται βέβαιο.
Εχω την αίσθηση, όμως, πως όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα της κάλπης, δεν θα ζήσουμε καμία από τις τραγικές συνέπειες στις οποίες θέλησαν να αναφερθούν με έμφαση αρκετοί ξένοι σχολιαστές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου