Η θρυλική Μάχη της Κοκκινιάς ενάντια στους Ναζί - Ιστορικές ΦΩΤΟ
08.03.2017 | 15:30
Στις 8 Μαρτίου 1944 τελείωσε η Μάχη της Κοκκινιάς μεταξύ των δυνάμεων του ΕΛΑΣ από τη μία πλευρά και των Γερμανών κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους από την άλλη. Οι Γερμανοί και οι ντόπιοι συνεργάτες τους αποχώρησαν αφήνοντας στο πεδίο της μάχης 34 νεκρούς και περισσότερους από 100 τραυματίες, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΛΑΣ, που είχει 8 νεκρούς και 20 τραυματίες. Ο αγώνας που διεξάγει ο λαός κατά των Γερμανών κατακτητών, η πάλη της Αθήνας, του Πειραιά και των συνοικιών έπαιξε καθοριστικό και αποφασιστικό ρόλο.
Φωτογραφία: Oι γερμανικές δυνάμεις των Ναζί και οι συνεργάτες τους
Αρχή για το Μπλόκο της Κοκκινιάς ενάντια στους Ναζί
Η Μάχη της Κοκκινιάς έχει μείνει στην ιστορία ως περίοδος αντίστασης για την Νίκαια, κατά την διάρκεια της οποίας έγινε στόχος των Γερμανών κατακτητών και αποτελεί την αρχή για το μετέπειτα Μπλόκο της Κοκκινιάς.
Τον Μάρτιο του 1944 και κατά τη διάρκεια της κατοχής, η Κοκκινιά δέχτηκε επίθεση από τους Γερμανούς Ναζί και ντόπιους συνεργάτες τους, όπου δυνάμεις του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ και -κυρίως- της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού της Κοκκινιάς, έπειτα από σκληρές συγκρούσεις, αντιστάθηκαν και τους οδήγησαν σε υποχώρηση.
Φωτογραφία: Από τη Μάχη της Κοκκινιάς 1944
Η συμμετοχή του λαού της πόλης ανδρών, γυναικών, εφήβων ακόμα και των παιδιών, συνέβαλε σημαντικά στην αντίσταση εναντίον των κατακτητών με ποικίλους τρόπους. Ο λαός βοηθούσε τους τραυματίες, ψάχνοντας για φυσίγγια, ενώ άλλοι οπλίζονταν και ζητούσαν να οργανωθούν άμεσα στις δυνάμεις του ΕΛΑΣ]. Οι συγκρούσεις ξεκίνησαν στις 4 Μαρτίου και τερματίστηκαν στις 8 Μαρτίου, όταν οι Γερμανοί κατακτητές αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν.
Οι σφοδρές συγκρούσεις μια μέρα πριν το τέλος της Μάχης
Τα ξημερώματα της 7ης Μαρτίου, παρατηρείται κίνηση των κατακτητών περιμετρικά της πόλης. Μία ομάδα περίπου 40 ταγματασφαλιτών εντοπίζονται στην Θηβών, στο ύψος της οδού Καραϊσκάκη και 4 φορτηγά με Ναζί στο Κουτσικάρι, στην περιοχή που βρίσκεται σήμερα η πλατεία Ελευθερίας και κατά τις 6 το πρωί, ο ΕΛΑΣ σημαίνει γενική επίθεση.
Έπειτα από σφοδρές μάχες που σημειώθηκαν γύρω από το Περιβολάκι (πλατεία Δαβάκη), οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ υποχωρούν, λόγω έλλειψης πυρομαχικών και οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το μέρος. Κάποιοι από αυτούς, κατευθύνονται προς την οδό Καραϊσκάκη, όπου το 2 Τάγμα του ΕΛΑΣ, τους απωθεί.
Η εισβολή των Ναζί
Από τη μεριά του Δημαρχείου, οι Γερμανοί εισβάλλουν στην πόλη. Αντίθετα, από τη μεριά του Δημαρχείου, Γερμανοί εισβάλλουν στην πόλη, τους οποίους μαχητές του 3ου Τάγματος, με ένα οπλοπολυβόλο και πέντε χειροβομβίδες που ρίχνει ο Στέλιος Καρδάρας ανάγκασαν σε υποχώρηση.
Στη συνέχεια αποφασίζεται η επίθεση με όσα πυρομαχικά έχουν απομείνει, αιφνιδιάζοντας τους Γερμανούς, οι οποίοι παρά την υπεροπλία τους υποχώρησαν και οχυρώθηκαν στο σχολείο που είναι μεταξύ της οδού Γρεβενών και Ραιδεστού. Στο σχολείο παρέμειναν ταμπουρωμένοι όλο το βράδυ και αναζητώντας μέλη του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ. Παράλληλα κάνουν μικρές επιδρομές σε δρόμους και εφόδους σε σπίτια, συλλαμβάνοντας Κοκκινιώτες.
Το επόμενο πρωί επιλέγουν ποιοι από τους αιχμαλώτους θα κρατηθούν και εκτελούν στην πλατεία Αγ. Αναργύρων τους συλληφθέντες από τις 5 Μάρτη, υπαστυνόμο Ν. Σαββαϊδη, τον δάσκαλό Γ. Βενέτο, τον Δ. Τσακανίκα και τον Τσακάρα. Αργά το απόγευμα Ναζί και ταγματασφαλίτες αποχωρούν από την Κοκκινιά σταδιακά, πέρνοντας μαζί συνολικά 300 αιχμαλώτους Κοκκινιώτες, τους οποίους οδήγησαν στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου.
Φωτογραφία: Η μάχη της Κοκκινιάς
Η τραγική κατάληξη της Μάχης
Την επόμενη μέρα στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου, εκτελέστηκαν συνολικά 37 Κοκκινιώτες, από τους οποίους οι 5 ήταν Αρμένιοι, ενώ οι υπόλοιποι βασανίστηκαν στα υπόγεια του στρατοπέδου, από άνδρες της Γκεστάπο. Η Κοκκινιά για ένα διάστημα περίπου πέντε μηνών, παρέμεινε ήσυχη, όταν τον Αύγουστο ακολούθησαν οι μαζικές εκτελέσεις στο Μπλόκο της Κοκκινιάς, ως αντίποινα της αντίστασης.
Πληροφορίες από nikaia-rentis.gov.gr, halkidona.gr
Φωτογραφία: Oι γερμανικές δυνάμεις των Ναζί και οι συνεργάτες τους
Αρχή για το Μπλόκο της Κοκκινιάς ενάντια στους Ναζί
Η Μάχη της Κοκκινιάς έχει μείνει στην ιστορία ως περίοδος αντίστασης για την Νίκαια, κατά την διάρκεια της οποίας έγινε στόχος των Γερμανών κατακτητών και αποτελεί την αρχή για το μετέπειτα Μπλόκο της Κοκκινιάς.
Τον Μάρτιο του 1944 και κατά τη διάρκεια της κατοχής, η Κοκκινιά δέχτηκε επίθεση από τους Γερμανούς Ναζί και ντόπιους συνεργάτες τους, όπου δυνάμεις του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ και -κυρίως- της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού της Κοκκινιάς, έπειτα από σκληρές συγκρούσεις, αντιστάθηκαν και τους οδήγησαν σε υποχώρηση.
Φωτογραφία: Από τη Μάχη της Κοκκινιάς 1944
Η συμμετοχή του λαού της πόλης ανδρών, γυναικών, εφήβων ακόμα και των παιδιών, συνέβαλε σημαντικά στην αντίσταση εναντίον των κατακτητών με ποικίλους τρόπους. Ο λαός βοηθούσε τους τραυματίες, ψάχνοντας για φυσίγγια, ενώ άλλοι οπλίζονταν και ζητούσαν να οργανωθούν άμεσα στις δυνάμεις του ΕΛΑΣ]. Οι συγκρούσεις ξεκίνησαν στις 4 Μαρτίου και τερματίστηκαν στις 8 Μαρτίου, όταν οι Γερμανοί κατακτητές αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν.
Οι σφοδρές συγκρούσεις μια μέρα πριν το τέλος της Μάχης
Τα ξημερώματα της 7ης Μαρτίου, παρατηρείται κίνηση των κατακτητών περιμετρικά της πόλης. Μία ομάδα περίπου 40 ταγματασφαλιτών εντοπίζονται στην Θηβών, στο ύψος της οδού Καραϊσκάκη και 4 φορτηγά με Ναζί στο Κουτσικάρι, στην περιοχή που βρίσκεται σήμερα η πλατεία Ελευθερίας και κατά τις 6 το πρωί, ο ΕΛΑΣ σημαίνει γενική επίθεση.
Έπειτα από σφοδρές μάχες που σημειώθηκαν γύρω από το Περιβολάκι (πλατεία Δαβάκη), οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ υποχωρούν, λόγω έλλειψης πυρομαχικών και οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το μέρος. Κάποιοι από αυτούς, κατευθύνονται προς την οδό Καραϊσκάκη, όπου το 2 Τάγμα του ΕΛΑΣ, τους απωθεί.
Η εισβολή των Ναζί
Από τη μεριά του Δημαρχείου, οι Γερμανοί εισβάλλουν στην πόλη. Αντίθετα, από τη μεριά του Δημαρχείου, Γερμανοί εισβάλλουν στην πόλη, τους οποίους μαχητές του 3ου Τάγματος, με ένα οπλοπολυβόλο και πέντε χειροβομβίδες που ρίχνει ο Στέλιος Καρδάρας ανάγκασαν σε υποχώρηση.
Στη συνέχεια αποφασίζεται η επίθεση με όσα πυρομαχικά έχουν απομείνει, αιφνιδιάζοντας τους Γερμανούς, οι οποίοι παρά την υπεροπλία τους υποχώρησαν και οχυρώθηκαν στο σχολείο που είναι μεταξύ της οδού Γρεβενών και Ραιδεστού. Στο σχολείο παρέμειναν ταμπουρωμένοι όλο το βράδυ και αναζητώντας μέλη του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ. Παράλληλα κάνουν μικρές επιδρομές σε δρόμους και εφόδους σε σπίτια, συλλαμβάνοντας Κοκκινιώτες.
Το επόμενο πρωί επιλέγουν ποιοι από τους αιχμαλώτους θα κρατηθούν και εκτελούν στην πλατεία Αγ. Αναργύρων τους συλληφθέντες από τις 5 Μάρτη, υπαστυνόμο Ν. Σαββαϊδη, τον δάσκαλό Γ. Βενέτο, τον Δ. Τσακανίκα και τον Τσακάρα. Αργά το απόγευμα Ναζί και ταγματασφαλίτες αποχωρούν από την Κοκκινιά σταδιακά, πέρνοντας μαζί συνολικά 300 αιχμαλώτους Κοκκινιώτες, τους οποίους οδήγησαν στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου.
Φωτογραφία: Η μάχη της Κοκκινιάς
Η τραγική κατάληξη της Μάχης
Την επόμενη μέρα στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου, εκτελέστηκαν συνολικά 37 Κοκκινιώτες, από τους οποίους οι 5 ήταν Αρμένιοι, ενώ οι υπόλοιποι βασανίστηκαν στα υπόγεια του στρατοπέδου, από άνδρες της Γκεστάπο. Η Κοκκινιά για ένα διάστημα περίπου πέντε μηνών, παρέμεινε ήσυχη, όταν τον Αύγουστο ακολούθησαν οι μαζικές εκτελέσεις στο Μπλόκο της Κοκκινιάς, ως αντίποινα της αντίστασης.
Πληροφορίες από nikaia-rentis.gov.gr, halkidona.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου