«Οι Νορβηγοί αγρότες θα καλλιεργήσουν φασόλια στο φεγγάρι». Οι Παριζιάνοι θα πουλάνε roof gardens. Αυτά είναι μόνο μερικά από τα πρωτοσέλιδα σχετικά με την καλπάζουσα νέα ευφυή τεχνολογία στη γεωργία, με γνώμονα τις ανάγκες των ανθρώπων και το ταλέντο των εφευρετών.

Σε αυτό το φόντο, όμως, υψώνονται και μοχθηρές δυνάμεις, οι οποίες είναι δημιουργικές προς μια εντελώς διαφορετική κατεύθυνση που ουδεμία σχέση έχει με την ευημερία των ανθρώπων.

Κοιτάζοντας πέρα από τα «όμορφα παραμύθια», ο στόχος τους φαίνεται να είναι ούτε λίγο ούτε πολύ, να οδηγήσουν την ανθρωπότητα, και ιδιαίτερα τους Ευρωπαίους, σε ασυνήθιστα υψηλές τιμές των τροφίμων και στην πλήρη εξάρτηση από τις κυβερνήσεις, αντί της υποτιθέμενης  για τις δημοκρατίες οικονομικής ανεξαρτησίας στην  δουλειά και στην εξάρτηση του ανθρώπου.

Οι Ευρωπαίοι έχουν ήδη αντιμετωπίσει αυτή την εξάρτηση κατά μέτωπο. Αν μέχρι πριν από δύο χρόνια για πολλούς το «κράτος» σήμαινε κάτι καλό και δίκαιο, που εγγυάται τα δικαιώματά μας, αλλά και τις ευκαιρίες ισότιμων ευκαιριών για τα παιδιά μας, τώρα τα τελευταία δύο χρόνια μαίνεται ένας άνευ προηγουμένου τρόμος.

Η πίεση που περιγράφεται παραπάνω ρέει κυρίως σε δύο κατευθύνσεις. Το πρώτο είναι η αφαίρεση της ελευθερίας των ανθρώπων να ελέγχουν το σώμα τους. Όχι, δεν μιλάμε για το δικαίωμα στην άμβλωση, αλλά για το πραγματικό απαραβίαστο του ατόμου.

Ανάγκασαν τους ανθρώπους να κάνουν ενέσεις  με πειραματικά σκευάσματα, τα οποία, σημειώστε, δεν τους προστατεύουν καθόλου από τον «Covid-19», αλλά αντίθετα προκαλούν ανεπιθύμητα αποτελέσματα που αναπτύσσονται με την πάροδο του χρόνου και είναι επί του παρόντος η αιτία πολύ αυξημένης θνησιμότητας σε προηγουμένως ευημερούσες χώρες.

Η δεύτερη τάση σχετίζεται με τη μεθοδική και επιθετική καταστροφή της έννοιας της οικογένειας και του φύλου. Αντί αυτή να είναι στοιχείο της ανθρώπινης ανοχής μας, τα λεγόμενα «Prides» έγιναν πρώτα μια μονοήμερη γιορτούλα και τώρα μια μηνιαία δραστηριότητα και υποχρέωση λατρείας ακόμη σε πολλά σχολεία σε όλη την Ευρώπη!

Δεν είναι τυχαίο ότι εδώ εντάθηκε η ευλογιά των πιθήκων, οδηγώντας σε γελοίες και χαοτικές εκκλήσεις από τον ΠΟΥ «να κάνουμε λιγότερο σεξ με το είδος μας», ενώ από την άλλη πλευρά, οι κυβερνήσεις δεν τόλμησαν να περιορίσουν τις συγκεντρώσεις κατά τη διάρκεια του Pride. Κάτι που θα γινόταν αυτόματα και αυστηρά για την παραμικρή αύξηση των παθήσεων της Omicron.

Η φροντίδα του σώματός μας και οι έννοιές μας για το φύλο και την οικογένεια, προς απόλυτη έκπληξη ορισμένων, είναι τα τελευταία στοιχεία του Χριστιανισμού στην Ευρώπη!

Η «ηθική» της γηραιάς ηπείρου, φορέας των καλύτερων στον παγκόσμιο πολιτισμό από πλευράς ανθρωπισμού, εκφράζεται πλέον κυρίως σε συμμόρφωση με τα λεγόμενα Οι «παραδόσεις» προέκυψαν και αγιάστηκαν με την πίστη στον Χριστό  και μπορούμε ήδη να δούμε σήμερα μια γενιά για την οποία ακόμα και αυτό είναι ξεπερασμένο. Αυτά τα στοιχεία του πολιτισμού είναι καρπός της χριστιανικής πίστης που στοχεύουν να εξαλειφθούν.

“Αν δεν υπαακούσεις, δεν θα φας”

Ένα οπτικό παράδειγμα της αρχής του καρότου και του μαστογίου. Για να πάνε καλά τα δύο παραπάνω σκέλη του τρόμου (ελλείψει καλύτερης λέξης) είναι επίσης επιτακτική ανάγκη να αρπάξουμε με σιδερένια λαβίδα τους ανθρώπους που κατέχουν τη γη τους ως ανεξάρτητο αντικείμενο χρήσης και πηγή χρηματοδότησης. Λίγα πράγματα δίνουν τέτοια ανεξαρτησία όπως η γη και τα αγροκτήματα. Είναι «οι ευλογημένοι του Θεού» και παρόλο που απαιτούνται πολλές ώρες δουλειάς και πολύ φροντίδα, οι αγρότες γνωρίζουν ότι αποτελούν ζωτικό παράγοντα. Η Ολλανδία, για παράδειγμα, είναι μια μικρή χώρα με μη ιδανικά εδάφη και κλιματικές συνθήκες. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια βρίσκεται ήδη στη δεύτερη θέση παγκοσμίως σε εξαγωγές αγροτικών προϊόντων.

Σε κάποιο βαθμό, οι αγρότες υπέφεραν από τις «ποσοστώσεις» που εισήχθησαν στην ΕΕ για την παραγωγή διαφόρων πραγμάτων, που τους ανάγκασαν να συρρικνώσουν την παραγωγή και να πειραματιστούν στις εκτάσεις τους.

Υπάρχουν αναφορές ότι μια τέτοια κοντόφθαλμη διαχείριση του σοσιαλιστικού αγροτοβιομηχανικού συμπλέγματος έχει μετατρέψει τις παραδοσιακές περιοχές για μια δεδομένη κουλτούρα σε νεκρούς παραγωγούς χαμηλής εσοδείας υπερβολικά λιπασμένων προϊόντων ακατάλληλων για το έδαφος. Μόνο για να εκπληρώσει την εντολή του κόμματος.

Σήμερα, το « κερδοφόρο πάρτι» είναι προφανώς μια αόρατη, ανώνυμη δύναμη που μιλά αόριστα για οικολογία, για κάποιου είδους υπερθέρμανση, για κάποιες βλαβερές εκπομπές που εκλύονται από αγελάδες και μοσχάρια ακόμη και των μωρών παιδιών. Και δεδομένου ότι ο πληθυσμός των μωρών  έχει σίγουρα μειωθεί, υποβοηθούμενος από την πίεση στις γυναίκες να κάνουν αμβλώσεις κατευνάζοντας τις τελευταίες κραυγές της συνείδησης… ο πληθυσμός των μοσχαριών πρέπει να καταστραφεί με άλλο τρόπο.

Φυσικά, «επιστημονικός και πολιτισμένος» τρόπος

Μία από τις πρώτες συναντήσεις για τον καθορισμό της ατζέντας της «βιωσιμότητας» ήταν η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τους Ανθρώπινους Εποικισμούς, γνωστή ως Habitat I, η οποία υιοθέτησε τη Διακήρυξη του Βανκούβερ.

Η συμφωνία αναφέρει ότι «η γη δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως απλό περιουσιακό στοιχείο που ελέγχεται από ιδιώτες» και ότι η ιδιωτική ιδιοκτησία γης είναι «ένα σημαντικό εργαλείο για τη συσσώρευση και τη συγκέντρωση πλούτου, συμβάλλοντας επομένως στην κοινωνική αδικία».

“Ο δημόσιος έλεγχος στη χρήση γης είναι επομένως απαραίτητος”, ανέφερε η δήλωση του ΟΗΕ, ένα προοίμιο της περίφημης πλέον “πρόβλεψης” του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ ότι μέχρι το 2030 “δεν θα σας ανήκει τίποτα”.

Έχουμε όμως δικαίωμα στη γη και την ανεξαρτησία μας;

Αρκετοί από τους 17G «Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης» (ΣΒΑ-SDGs) του ΟΗΕ εμπλέκονται άμεσα σε πολιτικές που πιέζουν καταστροφικά τους αγρότες, τους κτηνοτρόφους και τις προμήθειες τροφίμων σε όλο τον κόσμο.

Είναι τρομακτικό να «συνδέεις» δήθεν δημοκρατικά καθεστώτα με τα λεγόμενα “ολοκληρωτικά”. Και όμως αυτά ήταν δίπλα-δίπλα στη δημιουργία και τη διαχείριση της πανδημίας «Covid-19» (αποδεδειγμένα σχεδιάστηκε και σχολιάστηκε πολύ πριν «συμβεί τυχαία»). Δίπλα δίπλα βρίσκονται και στην προκαλούμενη παγκόσμια επισιτιστική κρίση! Ανώτερα μέλη του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (ΚΚΚ) εντός του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών βοήθησαν στη δημιουργία των ΣΒΑ και επί του παρόντος βοηθούν στην υλοποίηση του παγκόσμιου σχεδίου της οργάνωσης.

Σύμφωνα με πολλούς ειδικούς, εάν αφεθούν ανεξέλεγκτες, οι υποστηριζόμενες από τον ΟΗΕ πολιτικές βιωσιμότητας της γεωργίας και των τροφίμων θα οδηγούσαν σε οικονομική καταστροφή, ελλείψεις κρίσιμων εμπορευμάτων, εκτεταμένη πείνα και δραματική απώλεια των ατομικών ελευθεριών. Για πολλές υπηρεσίες και αξιωματούχους του ΟΗΕ, το όραμα της «βιωσιμότητας» περιλαμβάνει εκκλήσεις για δραστικούς περιορισμούς στην ενέργεια, την κατανάλωση κρέατος, τα ταξίδια, τον χώρο διαβίωσης και την υλική ευημερία.

Το πρώτο μέρος του πειράματος έχει ήδη πραγματοποιηθεί και ο παγκόσμιος πληθυσμός έχει δείξει ότι ο φόβος μπορεί να τους αναγκάσει να ξανασκεφτούν τους στόχους τους σχετικά με την καριέρα, την προσωπική ζωή, τα ταξίδια, ακόμη και τις παραδόσεις της κηδείας, των γάμων και των θρησκευτικών ή εθνικών εορτών. Μην νομίζετε ότι το τελευταίο είναι ασήμαντο….

Το άλλο πράγμα που έχει δείξει ο παγκόσμιος πληθυσμός, ωστόσο, είναι ότι εξακολουθεί να μην μπορεί να κατανοήσει ότι οι πληρωμένοι ή εκφοβισμένοι πολιτικοί μπορούν να σιωπούν και οι δημοσιογράφοι μπορούν να προσπεράσουν ή να παραβλέψουν τις διαμαρτυρίες των πολιτών για να κοροϊδεύουν το κοινό τους με ανοησίες.

Και η μικρή, η λεγόμενη «κρίσιμη μάζα» είναι η πιο επικίνδυνη για το σύστημα. Η ομάδα που αντιλαμβάνεται, θυμάται, κατανοεί, σκέφτεται και αρνείται να συντρίψει την κανονικότητά τους για οικονομικό όφελος ή από φόβο φόβο. Γιατί αυτή η μικρή ομάδα ήταν πάντα και θα είναι ο φορέας του Φωτός έναντι στον σκοταδισμό για την ανθρωπότητα.

Η κλιμακούμενη ρυθμιστική επίθεση στους παραγωγούς γεωργικών προϊόντων από την Ολλανδία και τις Ηνωμένες Πολιτείες έως τη Σρι Λάνκα και πέραν αυτής συνδέεται στενά με τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης της «Ατζέντας 2030» των Ηνωμένων Εθνών και των εταίρων των Ηνωμένων Εθνών στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF).

Ο αυξανόμενος έλεγχος της παραγωγής τροφίμων και ακόμη και οι προσπάθειες να κλείσουν πολλά αγροκτήματα και κτηνοτροφικές μονάδες έρχονται καθώς αξιωματούχοι σε όλο τον κόσμο, όπως ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν και ο επικεφαλής του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος του ΟΗΕ, Ντέιβιντ Μπίσλεϊ, προειδοποιούν για επικείμενες παγκόσμιες ελλείψεις τροφίμων. Όμως, αντί να χαλαρώσουν οι περιορισμοί και να ενθαρρύνουν περισσότερη παραγωγή, πολλές κυβερνήσεις πιέζουν τους αγρότες να περιορίσουν ή ακόμη και να σταματήσουν τις δραστηριότητές τους.

Ήδη σε οριακό σημείο, οι Ολλανδοί αγρότες απάντησαν δυναμικά αυτό το καλοκαίρι με μαζικές πανεθνικές διαμαρτυρίες. Ακολούθησαν βίαιες ταραχές στη Σρι Λάνκα που και εκεί σχετίζονται  με ελλείψεις τροφίμων που προκλήθηκαν από τις κυβερνητικές πολιτικές.

Οι κυβερνήσεις και οι διεθνείς οργανισμοί επικαλούνται διάφορα προσχήματα για τις πολιτικές, που κυμαίνονται από την αύξηση της «βιωσιμότητας» και την προστασία της ποικιλίας της χλωρίδας και της πανίδας μέχρι την προώθηση της «οικονομικής δικαιοσύνης» και ακόμη και την επιστροφή των γαιών των Αβορίγινων.

Σύμφωνα με τους επικριτές αυτών των πολιτικών, ο στόχος δεν είναι η διατήρηση του περιβάλλοντος ή η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Η αφήγηση της «βιωσιμότητας» και άλλες δικαιολογίες είναι καθοριστικής σημασίας για την επίτευξη ελέγχου στα τρόφιμα, τη γεωργία και τους ανθρώπους.

«Ο απώτερος στόχος αυτών των προσπαθειών είναι να μειωθεί η κυριαρχία τόσο των μεμονωμένων εθνών όσο και των ανθρώπων», δήλωσε ο Craig Rucker, πρόεδρος της Επιτροπής για ένα Εποικοδομητικό Μέλλον (CFACT), ενός οργανισμού δημόσιας πολιτικής που ειδικεύεται σε περιβαλλοντικά και αναπτυξιακά ζητήματα.

«Η πρόθεση όσων προωθούν αυτήν την ατζέντα δεν είναι να σώσουν τον πλανήτη, όπως ισχυρίζονται, αλλά να αυξήσουν τον έλεγχο στους ανθρώπους», είπε, προσθέτοντας ότι στόχος είναι να συγκεντρωθεί η εξουσία σε εθνικό και ακόμη και διεθνές επίπεδο.

Η μεγάλη «επανεκκίνηση» κρυφοκοιτάει στη γωνία

Μεταξύ άλλων στοιχείων, το σχέδιο του ΟΗΕ είναι μια εθνική και διεθνής ανακατανομή του πλούτου στον Στόχο 10, καθώς και «θεμελιώδεις αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο οι κοινωνίες μας παράγουν και καταναλώνουν αγαθά και υπηρεσίες». Υπάρχει ακόμα κάποιος που δεν γνωρίζει ότι οι «πράσινοι» είναι πιο «κόκκινοι» από τις χειρότερες αναμνήσεις μας από τον ολοκληρωτισμό;

Αν αναρωτιόμαστε γιατί οι αλιείς στην Ολλανδία υποστήριξαν αμέσως τη διαμαρτυρία των αγροτών και έκλεισαν τα λιμάνια με τα πλοία τους, ας συνεχίσουμε ότι ένας από τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ) αναφέρεται στη «θαλάσσια ρύπανση κάθε είδους, ιδιαίτερα στις απο την ξηρά δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένης της ρύπανσης από θρεπτικά συστατικά». Ο ΟΗΕ περιγράφει τακτικά τη γεωργία και την παραγωγή τροφίμων ως απειλή για τον ωκεανό.

Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO), με επικεφαλής τον πρώην υφυπουργό Γεωργίας και Αγροτικών Υποθέσεων του ΚΚΚ Κου Ντόνγκιου, βοηθά στην ηγεσία της κατηγορίας. Ως παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η γεωργία πρέπει να μεταρρυθμιστεί για να θεωρηθεί βιώσιμη από τον ΟΗΕ, η έκθεση του FAO αναφέρει ότι «η υπερβολική χρήση αζωτούχων λιπασμάτων είναι βασική αιτία της ρύπανσης των υδάτων και των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου ».

Ταυτόχρονα, δεν βλέπουμε παρόμοια καθαρτική ζέση σχετικά με την επιβλαβή τεχνολογία ΓΤΟ σε κάθε επίπεδο – από τη γεωργική και ζωική παραγωγή, μέχρι τα «εμβόλια» που χορηγούνται στα παιδιά, ακόμη και όσον αφορά την παρέμβαση στις εγκυμοσύνες των γυναικών…

Σε όλο τον κόσμο, οι εθνικές και περιφερειακές κυβερνήσεις συνεργάζονται με τις υπηρεσίες του ΟΗΕ για την υλοποίηση αυτών των στόχων βιωσιμότητας στη γεωργία και σε άλλους τομείς. Για παράδειγμα, ως απάντηση στις συμφωνίες του ΟΗΕ για την βιοποικιλότητα, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει εισαγάγει διάφορα προγράμματα βιοποικιλότητας που υποστηρίζονται από τον ΟΗΕ, όπως το Natura 2000 και η Στρατηγική της ΕΕ για τη Βιοποικιλότητα 2030, τα οποία έχουν αναφερθεί από την ολλανδική κυβέρνηση και άλλους στις γεωργικές πολιτικές τους.

Ο ΟΗΕ καυχήθηκε δημόσια για τον ρόλο του στην επιβολή των ΣΒΑ στη Σρι Λάνκα και σε άλλα έθνη που υποφέρουν από ελλείψεις τροφίμων και οικονομικές καταστροφές που συνδέονται με τα ίδια παγκόσμια προγράμματα βιωσιμότητας. Σε όλο τον κόσμο, σχεδόν κάθε εθνική κυβέρνηση λέει ότι ενσωματώνει τους ΣΒΑ στους δικούς της νόμους και κανονισμούς.

Σύμπραξη του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ

Παράλληλα με τον ΟΗΕ, υπάρχουν διάφοροι «ενδιαφερόμενοι φορείς» που είναι ζωτικής σημασίας για την εφαρμογή πολιτικών βιώσιμης ανάπτυξης μέσω «συμπράξεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα».

Στο επίκεντρο αυτής της προσπάθειας βρίσκεται το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF), το οποίο, ξεκινώντας το 2020, μας ωθεί προς έναν ολοκληρωτικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, γνωστό ως «Μεγάλη Επαναφορά». Το 2019, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ υπέγραψε μια «στρατηγική συνεργασία» με τα Ηνωμένα Έθνη για την προώθηση της Ατζέντας 2030 στην παγκόσμια επιχειρηματική κοινότητα.

Πολλοί από τους βασικούς αξιωματούχους πίσω από την Ατζέντα του 2030, συμπεριλαμβανομένων των ανώτερων ηγετών του ΟΗΕ, όπως ο σημερινός Γενικός Γραμματέας Αντόνιο Γκουτέρες – αυτοαποκαλούμενος σοσιαλιστής – έχουν επίσης συνεργαστεί με το WEF για δεκαετίες.

Εν τω μεταξύ, το WEF έχει ξεκαθαρίσει τους στόχους του. Πρόσφατα εγκαινίασε την Food Action Alliance (FAA), η οποία αναγνωρίζει στον ιστότοπό της ότι η Ατζέντα 2030 «ενημερώνει τη φιλοδοξία της FAA να παρέχει μια βιώσιμη και μακροπρόθεσμη πλατφόρμα για δράση πολλών ενδιαφερομένων στα συστήματα τροφίμων για την επίτευξη των ΣΒΑ».

Παράλληλα με τη Σύνοδο Κορυφής για τα Συστήματα Τροφίμων των Ηνωμένων Εθνών τον Σεπτέμβριο του 2021, η Food Action Alliance δημοσίευσε μια έκθεση που περιγράφει τη δική της «ατζέντα ηγεσίας για τη συνεργασία πολλών ενδιαφερομένων».

Ας αγοράσουμε τα μεγάλα ψάρια που θα φάνε τα μικρά

Σε συνεργασία με διάφορες εταιρείες, το WEF δημοσίευσε μια έκθεση το 2010 που περιγράφει ένα «νέο όραμα για τη γεωργία» που περιελάμβανε έναν «οδικό χάρτη για τα ενδιαφερόμενα μέρη». Συμπεριλαμβάνονται πολλές από τις μεγαλύτερες εταιρείες τροφίμων στον κόσμο, οι οποίες κυριαρχούν στην αγορά και κατέχουν αμέτρητες δημοφιλείς επώνυμες μάρκες.

«Καθώς τα παγκόσμια συστήματα τροφίμων γίνονται ολοένα και πιο διασυνδεδεμένα, θα απαιτείται αποτελεσματικός συντονισμός μεταξύ διαφορετικών ενδιαφερομένων μερών», αναφέρει το WEF στην πλατφόρμα Strategic Intelligence του, αναφέροντας συχνά τον FAO ως πηγή του.

«Η δυνατότητα δημιουργίας νέων, συστημικών προσεγγίσεων στα συστήματα τροφίμων που εμπλέκουν ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερομένων παρέχει ευκαιρίες για να βοηθήσουμε τον κόσμο να τροφοδοτηθεί με βιώσιμο τρόπο στο μέλλον. ”

Ποιοι είναι οι «ενδιαφερόμενοι»

Οι συχνές αναφορές του οργανισμού σε «ενδιαφερόμενα μέρη» αναφέρονται σε κυβερνήσεις, εταιρείες και λεγόμενους μη κυβερνητικούς οργανισμούς, οι οποίοι συχνά χρηματοδοτούνται από τις ίδιες εταιρείες και κυβερνήσεις. Δουλεύουν όλοι μαζί σε αυτό.

Για παράδειγμα, το WEF υπερηφανεύεται ότι έφερε στο δίκτυο εταιρικούς κολοσσούς όπως η Coca-Cola και η Unilever για να προωθήσουν ένα «πιο βιώσιμο μέλλον».

Το Ίδρυμα Ροκφέλερ, το οποίο πρόσφατα δημοσίευσε μια έκθεση σχετικά με τον τρόπο “επαναφοράς του πίνακα” και “μεταμόρφωσης του συστήματος τροφίμων των ΗΠΑ”, είναι επίσης βασικός παράγοντας. Το «Κόμβοι Καινοτομίας Τροφίμων» του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ σε όλο τον κόσμο θα αποτελέσουν σημαντικό μέρος αυτού του παγκόσμιου μετασχηματισμού.

Μιλώντας στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ για τον «μετασχηματισμό των συστημάτων τροφίμων και της χρήσης γης», ο Ολλανδός πρωθυπουργός Mark Rutte ανακοίνωσε ότι η Ολλανδία θα φιλοξενήσει την «Παγκόσμια Γραμματεία Συντονισμού των Παγκόσμιων Οικονομικών Κέντρων για την Καινοτομία Τροφίμων». Η γραμματεία, είπε, «θα συνδέσει όλους τους άλλους κόμβους καινοτομίας τροφίμων» για να διευκολύνει τη δημιουργία «των συνεργασιών που χρειαζόμαστε».

Άλλοι οργανισμοί και οντότητες που εμπλέκονται στην προώθηση περιλαμβάνουν ισχυρά αφορολόγητα ιδρύματα όπως το Ίδρυμα Gates, οι περιφερειακές κυβερνήσεις τύπου ΕΕ που είναι εξαπλωμένες σε όλο τον κόσμο και διάφορες ομάδες που χρηματοδοτούνται από αυτές.

Που οδηγεί στην τρέλα της πείνας και του υποσιτισμού

Σε όλο τον κόσμο, οι κυβερνητικές πολιτικές που ευθυγραμμίζονται με τους ΣΒΑ του ΟΗΕ πιέζουν τους αγρότες – ειδικά τους μικρότερους, ανεξάρτητους παραγωγούς που δεν μπορούν να απορροφήσουν το πρόσθετο κόστος της πρόσθετης ρύθμισης και ελέγχου, μέσω της τιμής των καυσίμων, των λιπασμάτων και των λοιπών εφοδίων.

«Γιορτάζοντας» τις ιδέες του ΟΗΕ για τη βιωσιμότητα, ο πρόσφατα εκδιωχθείς πρόεδρος της Σρι Λάνκα Gotabaya Rajapaksa ανακοίνωσε στη σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ COP26 για το κλίμα το 2021 ότι η κυβέρνησή του απαγορεύει τα χημικά λιπάσματα και τα φυτοφάρμακα.

Στην πραγματικότητα, αν και ανατράπηκαν αμέσως, οι πολιτικές του οδήγησαν σε καταστροφικές ελλείψεις τροφίμων, εκτεταμένη πείνα και τελικά σε μια λαϊκή εξέγερση που ανέτρεψε τον πρόεδρο και την κυβέρνησή του.

Με φόντο το τι είναι νέα τάξη πραγμάτων να θυμηθούμε ότι η εν λόγω κυβέρνηση στη Σρι Λάνκα ήταν σοσιαλιστική. Το 2019, συνεργάστηκε με το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για τη δημιουργία της Παγκόσμιας Εκστρατείας του ΟΗΕ για το άζωτο, η οποία προωθεί τις υποστηριζόμενες από τον ΟΗΕ πολιτικές αζώτου που τώρα εξαπλώνονται παγκοσμίως!

Στην Ολλανδία, την έδρα του Κέντρου Καινοτομίας Τροφίμων της Γραμματείας του WEF, οι αρχές επιβάλλουν πολιτικές αζώτου που αναμένεται να καταστρέψουν τον εξαιρετικά παραγωγικό γεωργικό τομέα της χώρας. Τα σχέδια περιλαμβάνουν επίσης εκτεταμένη απαλλοτρίωση αγροκτημάτων, που είναι και ο λόγος για τις ισχυρές διαμαρτυρίες των αγροτών με εμπρησμούς και κλείσιμο δρόμων, τις οποίες γενικά δεν καλύπτουν τα ΜΜΕ ειδικά στην χώρα μας.

“Τα σχέδια απαλλοτρίωσης του υπουργικού συμβουλίου είναι μια ξεκάθαρη κήρυξη πολέμου στον αγροτικό τομέα”, δήλωσε ο Ολλανδός βουλευτής Γκίντεον βαν Μέγιερεν του κόμματος Φόρουμ για τη Δημοκρατία, σύμφωνα με το De Dagelijkse Standaard. «Με ψεύτικα προσχήματα, ο κλέβουν τη γη των αγροτών, τα αγροκτήματα αιώνων καταστρέφονται και οι οικογένειες των αγροτών καταστρέφονται ολοσχερώς.»

Οι ειδικοί έχουν προειδοποιήσει για επικίνδυνες συνέπειες που προκύπτουν από τέτοιες πολιτικές βιωσιμότητας, συμπεριλαμβανομένων των ελλείψεων τροφίμων, των εκτοξευόμενων τιμών, της κοινωνικής αναταραχής και πολλά άλλα. “Μπορείτε να δείτε το πράσινο, βιώσιμο μέλλον κοιτάζοντας τώρα την Ολλανδία και τη Σρι Λάνκα”, δήλωσε στους The Epoch Times ο Bonner Cohen, ανώτερος συνεργάτης στο Εθνικό Κέντρο Έρευνας Δημόσιας Πολιτικής.

Παρά τις διαμαρτυρίες και τα επιχειρήματα, η «ατζέντα» που οδηγεί στη «Μεγάλη Επαναφορά» εξαπλώνεται με γοργούς ρυθμούς. Πρόσφατα, η καναδική ομοσπονδιακή κυβέρνηση ανακοίνωσε παρόμοιους περιορισμούς στα λιπάσματα και το άζωτο μετά την εισαγωγή περιορισμών στην παραγωγή ενέργειας, προκαλώντας οργή από επαρχιακούς αξιωματούχους και αγρότες.

Στην Ιρλανδία, στο Ηνωμένο Βασίλειο και σε άλλα ευρωπαϊκά έθνη, διάφορες κυβερνητικές οντότητες εργάζονται επίσης για τη μείωση της γεωργικής παραγωγής ως μέρος των προγραμμάτων βιωσιμότητας.

Εν τω μεταξύ, εκτός από τη συνέχιση των πολιτικών που πληρώνουν τους αγρότες για να μην καλλιεργούν, η κυβέρνηση Μπάιντεν επιδιώκει να επιβάλει μετρήσεις «περιβαλλοντικών, κοινωνικών, διακυβέρνησης» (ESG) που υποστηρίζονται από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και να υποβάλλει αναφορές για εταιρείες μέσω της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, χρηματιστήρια.

Αγροτικές ενώσεις και περισσότερα από 100 μέλη του Κογκρέσου λένε ότι το σχέδιο θα χρεοκοπήσει μικρομεσαίους ιδιοκτήτες αγροκτημάτων που δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις αναφοράς για το κλίμα για να συνεργαστούν με δημόσιες επιχειρήσεις, ακόμη και όταν ο κόσμος κινείται σε εκτεταμένες ελλείψεις τροφίμων.

Λίγοι από αυτούς που επιβάλλουν κανονισμούς στους αγρότες έχουν πατήσει ποτέ το πόδι τους σε κάποιο αγρόκτημα. Χάρη στη δύναμη και τον πλούτο που έχουν ήδη αυτοί οι άνθρωποι, προστατεύονται από τις συνέπειες των άστοχων πολιτικών που επιβάλλουν στον υπόλοιπο κόσμο (όπως το πείραμα των εμβολίων). Αυτό το βάρος το φέρουν οι απλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, για τους οποίους ο όχλος του Νταβός και οι εταίροι του στο έγκλημα δεν γνωρίζουν τίποτα », δήλωσε ο Κοέν του Εθνικού Κέντρου Έρευνας Δημόσιας Πολιτικής, που ειδικεύεται σε περιβαλλοντικά θέματα.

Η καταστροφή στη Σρι Λάνκα προσφέρει μια προεπισκόπηση του τι θα συμβεί στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη εάν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής συνεχίσουν να ακολουθούν την ατζέντα βιωσιμότητας του ΟΗΕ, σύμφωνα με τον Sterling Burnett, ο οποίος έχει διδακτορικό στην περιβαλλοντική ηθική και κατευθύνει τον Arthur B. Robinson στη μη κερδοσκοπική οργάνωση Ινστιτούτο Heartland για το κλίμα και την περιβαλλοντική πολιτική.

«Δεν πρόκειται για πόλεμο κατά της γεωργίας. είναι ένας πόλεμος κατά της μικροκαλλιέργειας και των ανεξάρτητων αγροτών», είπε στους The Epoch Times. «Αυτός είναι ένας πόλεμος για την υποστήριξη των ελίτ, μεγάλης κλίμακας γεωργικών βιομηχανιών.»

Αν και οι Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ μιλούν για υποστήριξη των «μικρών παραγωγών τροφίμων», ο Μπέρνετ υποστηρίζει ότι είναι οι ανεξάρτητες κτηνοτροφικές μονάδες και αγροκτήματα στα οποία στοχεύει ο ΟΗΕ για να βοηθήσει στην εδραίωση του ελέγχου της παραγωγής τροφίμων. Οι πολιτικοί βρίσκονται «στην τσέπη» μεγάλων εταιρικών συμφερόντων, συμπεριλαμβανομένων των Conagra, BlackRock, State Street, Vanguard και άλλων, είπε. «Όσον αφορά το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, δεν μπορείς να κάνεις μεγάλη επαναφορά αν δεν επαναφέρεις την προσφορά τροφίμων γιατί όλοι χρειάζονται φαγητό», συνεχίζει. Ο Στάλιν το αναγνώρισε αυτό: «όποιος ελέγχει το φαγητό ελέγχει τους ανθρώπους. Το ίδιο συμβαίνει και με την ενέργεια.»

Οι ειδικοί γνωρίζουν ότι πρόκειται για ελευθερία

Ο ιδρυτής και πρόεδρος του American Policy Center Tom DeWise, κορυφαίος ειδικός και επικριτής της έννοιας του ΟΗΕ για τη βιωσιμότητα, προειδοποίησε ότι ο πόλεμος κατά των αγροτών είναι μέρος μιας ευρύτερης ατζέντας της νέας τάξης πραγμάτων για τη στέρηση της ελευθερίας των ανθρώπων.

«Πάντα στο παρελθόν, όταν οι τυραννικές δυνάμεις ήθελαν να κυβερνήσουν τον κόσμο, έφτιαχναν στρατούς και εισέβαλαν, έκαιγαν καλλιέργειες, σκότωναν ανθρώπους και επέβαλλαν την υποταγή», είπε ο De Wees στους The Epoch Times. «Τώρα έχουμε να κάνουμε με μια διαβολική δύναμη που έχει επινοήσει έναν τρόπο να μας κάνει να εγκαταλείψουμε οικειοθελώς τις ελευθερίες μας και να τους βοηθήσει να μας υποτάξουν».

«Τι θα μπορούσε να είναι ένα τόσο ισχυρό εργαλείο; Η απειλή του περιβαλλοντικού Αρμαγεδδώνα», είπε, δείχνοντας την αφήγηση της κλιματικής αλλαγής ως χαρακτηριστικό παράδειγμα. Επικαλούμενος πολλούς αξιωματούχους και έγγραφα του ΟΗΕ, ο DeWeese λέει ότι η ατζέντα δεν είναι να σωθεί το κλίμα, αλλά να μεταμορφωθεί ο πλανήτης και να συγκεντρωθεί ο έλεγχος του πληθυσμού.

Εκτός από τον ΟΗΕ και το WEF, μεγάλες εταιρείες όπως η Vanguard και η BlackRock εργάζονται για να αναλάβουν και να ελέγξουν την παραγωγή και προσφορά τροφίμων, είπε. Ήδη, μια χούφτα εταιρειών στις οποίες αυτές οι δύο εταιρείες επενδύσεων είναι βασικοί μέτοχοι κυριαρχούν στην παγκόσμια βιομηχανία τροφίμων και ποτών. Αναλαμβάνοντας τη γεωργία, θα ελέγχουν τα πάντα. Επιδιώκουν να κατέχουν όλους τους σπόρους και ακόμη και να καλλιεργούν συνθετικό κρέας σε εγκαταστάσεις που υποστηρίζονται ήδη οικονομικά από τον Μπιλ Γκέιτς και άλλους δισεκατομμυριούχους.

Οι ΓΤΟ ήταν κάτι εντελώς οικολογικό

Μα φυσικά, όπως το να αλλάζεις φύλο μια φορά το χρόνο είναι σαν να βουρτσίζεις τα δόντια σου… Αλίμονο, η αλήθεια γίνεται όλο και λιγότερο σεβαστή και η ικανότητα να αγανακτείς με οτιδήποτε προκαλεί σχεδόν πάντα κατηγορίες για «μισαλλοδοξία».

Άρα η ανάπτυξη (όχι η εξάλειψη) γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα. Ο ΟΗΕ, το WEF και άλλοι επίσης σημειώνουν πρόοδο στην ενθάρρυνση μας να χρησιμοποιούμε έντομα τα σκουλήκια και τα ζιζάνια ως τροφή. Στις λεγόμενες «ανεπτυγμένες χώρες» ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια  εγκαταστάσεις παραγωγής πρωτεΐνης εντόμων.

Ο «πόλεμος κατά των αγροτών» έρχεται εν μέσω αυτού που οι επικριτές περιγράφουν ως «πόλεμο κατά της ενέργειας» που υποστηρίζεται από τις ελεγχόμενες κυβερνήσεις της νέας παγκόσμιας τάξης και επηρεάζει τη γεωργία και σχεδόν κάθε άλλο τομέα.

Αυτό περιλαμβάνει τον περιορισμό της εξερεύνησης ενέργειας, το κλείσιμο σταθμών παραγωγής ενέργειας, την επιβολή ειδικών τελών και φόρων και άλλες πολιτικές που έχουν εκτοξεύσει το κόστος στα ύψη στον δυτικό κόσμο, αν και όχι σε μέρη όπως η Κίνα.

Πολλοί ειδικοί καλούν τους Αμερικανούς να αντιταχθούν στον πόλεμο κατά των αγροτών και στις πολιτικές βιωσιμότητας που υποστηρίζονται από τον ΟΗΕ χρησιμοποιώντας ποικίλα μέσα. Αυτά περιλαμβάνουν πολιτική ανάμειξη, υιοθέτηση διαφορετικών συνηθειών αγορών, εύρεση εναλλακτικών πηγών τροφής από ντόπιους αγρότες και πολλά άλλα.