Η νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις Προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ αναμένεται να αναδιαμορφώσει την εξωτερική πολιτική της χώρας, με βάση τουλάχιστον τις προεκλογικές εξαγγελίες του.
Το γεγονός πως ο Τραμπ βρίσκεται στο τιμόνι της ισχυρότερης γεωπολιτικά και οικονομικά χώρας του κόσμου, εν μέσω μιας ζοφερής πραγματικότητας, με αποκορύφωμα τη γενοκτονία στη Γάζα, μας προϊδεάζει για ένα μέλλον δυστοπικό.
Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του, ο Τραμπ έκανε μεγαλόστομες πολιτικές δεσμεύσεις, συχνά χωρίς συγκεκριμένες λεπτομέρειες.
Με μότο του «Η Αμερική Πρώτα», ο Τραμπ θέλει να τερματίσει τον ουκρανικό πόλεμο, συνεχίζοντας όμως να δανείζει την Ουκρανία για να αγοράζει όπλα από τις ΗΠΑ, θέλει να τερματίσει την γενοκτονία στη Γάζα, ολοκληρώνοντάς την και απειλώντας παράλληλα το Ιράν με κυρώσεις, απειλεί την Ευρώπη ότι δε θα παράσχει στρατιωτική βοήθεια σε περίπτωση πολέμου αν δεν αυξήσουν τους προϋπολογισμούς τους προς το ΝΑΤΟ, ενώ υπόσχεται δασμούς στα κινέζικα εισαγόμενα προϊόντα εν μέσω ενός τεχνολογικά «ψυχρού πολέμου» που διαδραματίζεται μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας.
Τέλος του Ουκρανικού «σε μια μέρα»
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, ο Τραμπ δήλωνε επανειλημμένα ότι μπορεί να τερματίσει τον πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας «σε μία μέρα». Όταν ρωτήθηκε πώς, πρότεινε την επίβλεψη μιας συμφωνίας, χωρίς να δίνει συγκεκριμένες λεπτομέρειεςΌπως μεταδίδει το BBC, ένα ακαδημαϊκό άρθρο που γράφτηκε από δύο πρώην επικεφαλής εθνικής ασφάλειας του Τραμπ τον Μάιο ανέφερε, ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να συνεχίσουν την αποστολή όπλων στην Ουκρανία, αλλά να θέσουν ως προϋπόθεση την έναρξη των διαπραγματεύσεων με τη Ρωσία.
Για να πειστεί η Ρωσία, η Δύση θα υποσχεθεί να καθυστερήσει την πολυπόθητη ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Οι πρώην σύμβουλοι έγραφαν ότι η Ουκρανία δεν θα πρέπει να εγκαταλείψει την ελπίδα να επανακαταλάβει όλα τα εδάφη της από την ρωσική κατοχή, αλλά να διαπραγματευτεί με βάση τις τρέχουσες γραμμές του μετώπου.
Οι Δημοκρατικοί αντίπαλοι του Τραμπ, που τον κατηγορούν για υπόγειες σχέσεις με το Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, λένε ότι η προσέγγισή του ισοδυναμεί με παραίτηση για την Ουκρανία και θα θέσει σε κίνδυνο ολόκληρη την Ευρώπη.
Ο Τραμπ έχει δηλώσει σταθερά ότι προτεραιότητά του είναι να τερματίσει τον πόλεμο και να περιορίσει τις δαπάνες των ΗΠΑ. Ωστόσο, έχει επαναλάβει πολλάκις πως οι απανταχού πόλεμοι δε θα πρέπει να ανησυχεί τους Αμερικανούς, όσο αυτοί οι πόλεμοι τροφοδοτούνται με αμερικανικό στρατιωτικό εξοπλισμό. Και αυτό, διότι δημιουργεί θέσεις εργασίας και ενισχύει την οικονομική θέση της χώρας.
Δεν είναι ξεκάθαρο πόσο αντιπροσωπεύει η ανάλυση των πρώην συμβούλων τη δική του σκέψη, αλλά είναι πιθανό να δώσει μια ένδειξη για τις συμβουλές που θα λάβει.
Η προσέγγισή του «Η Αμερική Πρώτα» για τον τερματισμό του πολέμου επεκτείνεται και στο στρατηγικό ζήτημα του μέλλοντος του ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ αποτελείται από 32 χώρες και ο Τραμπ υπήρξε πάντα σκεπτικιστής απέναντι στη συμμαχία, κατηγορώντας την Ευρώπη ότι εκμεταλλεύεται την Αμερική. Το BBC μάλιστα θέτει στο τραπέζι και το ενδεχόμενο απόσυρσης των ΗΠΑ από το ΝΑΤΟ.
Ορισμένοι από τους συμμάχους του Τραμπ υποστηρίζουν ότι η σκληρή του στάση είναι απλώς μια διαπραγματευτική τακτική για να πείσει τα μέλη να τηρήσουν τις κατευθυντήριες γραμμές των αμυντικών δαπανών της συμμαχίας.
Ο Τραμπ ο καλύτερος φίλος του Ισραήλ
Όπως και με την Ουκρανία, ο Τραμπ έχει υποσχεθεί να φέρει «ειρήνη» στη Μέση Ανατολή - υπονοώντας ότι θα τερματίσει τον πόλεμο στη Γάζα και τον πόλεμο του Ισραήλ με το Λίβανο - αλλά δεν έχει διευκρινίσει πώς.
Έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι αν ήταν στην εξουσία, η Χαμάς δεν θα επιτίθετο στο Ισραήλ λόγω της πολιτικής «μέγιστης πίεσης» που ασκούσε στο Ιράν.
Είναι πιθανό ο Τραμπ να προσπαθήσει να επιστρέψει στην πολιτική αυτή, η οποία χαρακτηρίστηκε από την αποχώρηση των ΗΠΑ από τη συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν, την επιβολή μεγαλύτερων κυρώσεων στο Ιράν και τη δολοφονία του στρατηγού Κασέμ Σουλεϊμανί - του πιο ισχυρού στρατιωτικού διοικητή του Ιράν.
Στον Λευκό Οίκο, ο Τραμπ εφάρμοσε πολιτικές σφοδρά φιλοϊσραηλινές, αναγνωρίζοντας την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ και μεταφέροντας την πρεσβεία των ΗΠΑ εκεί από το Τελ Αβίβ.
Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Βενιαμίν Νετανιάχου, χαρακτήρισε τον Τραμπ «τον καλύτερο φίλο που είχε το Ισραήλ στον Λευκό Οίκο». Ωστόσο, οι επικριτές υποστηρίζουν ότι η πολιτική του είχε αποσταθεροποιητική επίδραση στην περιοχή.
Στρατηγικός αντίπαλος η Κίνα
Η προσέγγιση της Αμερικής προς την Κίνα είναι η πιο στρατηγικά σημαντική διάσταση της εξωτερικής πολιτικής της και μία από αυτές που έχουν τις μεγαλύτερες συνέπειες για την παγκόσμια ασφάλεια και εμπόριο.
Όταν ήταν στην εξουσία ο Τραμπ χαρακτήρισε την Κίνα «στρατηγικό ανταγωνιστή» και επέβαλε δασμούς σε ορισμένα κινεζικά εισαγόμενα προϊόντα στις ΗΠΑ. Αυτό προκάλεσε αντίποινα από το Πεκίνο με δασμούς σε αμερικανικά προϊόντα.
Υπήρξαν προσπάθειες αποκλιμάκωσης της εμπορικής διαμάχης, αλλά η πανδημία του COVID κατέστρεψε αυτή την πιθανότητα και οι σχέσεις χειροτέρευσαν όταν ο πρώην πρόεδρος χαρακτήρισε τον COVID ως «κινεζικό ιό».
Ενώ η κυβέρνηση Μπάιντεν δήλωσε ότι ακολουθεί μια πιο υπεύθυνη προσέγγιση στην πολιτική απέναντι στην Κίνα, στην πραγματικότητα διατήρησε πολλούς από τους δασμούς της εποχής Τραμπ.
Ο Τραμπ έχει χαρακτηρίζει τον Κινέζο πρόεδρο Σι Ζινπίνγκ ως «λαμπρό» και «επικίνδυνο» και ως έναν εξαιρετικά αποτελεσματικό ηγέτη που ελέγχει 1,4 δισεκατομμύρια ανθρώπους με «πυγμή».
Η Αμερική διατηρεί την στρατιωτική της στήριξη στην Ταϊβάν, την οποία η Κίνα θεωρεί ως αποσχισμένη επαρχία που τελικά θα βρεθεί υπό τον έλεγχο του Πεκίνου.
Ο Τραμπ δήλωσε τον Οκτώβριο ότι, αν επιστρέψει στον Λευκό Οίκο, δεν θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσει στρατιωτική δύναμη για να αποτρέψει τον κινεζικό αποκλεισμό της Ταϊβάν, γιατί ο πρόεδρος Σι ξέρει ότι είναι «τρελός», και θα επιβάλει παραλυτικούς δασμούς στις κινεζικές εισαγωγές αν συμβεί αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου