Κάποια διαβολική μοίρα αποφάσισε να δημιουργήσει για την Ελλάδα ένα δίμηνο – κόλαση, τόσο στα οικονομικά όσο και στα εθνικά θέματα. Η απόφαση του Ταγίπ Ερντογάν να πετύχει τον απόλυτο αιφνιδιασμό και να πάει σε εκλογές στις 24 Ιουνίου, προκαλεί νέα δεδομένα στις σχέσεις των δύο χωρών με πολλούς αναλυτές να εκτιμούν ότι οι επόμενες 66 ημέρες, μέχρι τις κάλπες στη γειτονική χώρα, θα απαιτήσουν ιδιαίτερη προσοχή από την Ελλάδα.
Από την άλλη, οι δυσοίωνες προβλέψεις του ΔΝΤ για ανάπτυξη και πλεόνασμα και το προειδοποιητικό μήνυμα που έστειλαν οι δανειστές μέσω του δημοσιεύματος σε γερμανικά ΜΜΕ, το οποίο ανέφερε ότι εξετάζεται η παράταση του μνημονίου, αλλάζουν τα σχέδια και στον τομέα της οικονομίας.
Για να μην αναφερθεί και η υπόθεση του «Μακεδονικού» όπου η σύνοδος του ΝΑΤΟ τον Ιούνιο θα καθορίσει τα περαιτέρω βήματα των διαπραγματεύσεων, αν βεβαίως φτάσουμε ως εκεί.Με τα δεδομένα αυτά ο Ιούνιος θα αποδειχθεί κομβικός μήνας για την Ελλάδα και μπορεί να καθορίσει και τις πολιτικές εξελίξεις, την ημερομηνία των εκλογών με απλά λόγια.

Εθνικά θέματα

Ολοι οι αναλυτές στην Ελλάδα, αλλά και οι πολιτικοί, έλεγαν τις τελευταίες εβδομάδες ότι η προκλητική στάση της Τουρκίας, το εθνικιστικό παραλήρημα που δεν είχε προηγούμενο και οι απειλές κατά της εθνικής μας ακεραιότητας, ήταν ένα εκλογικό παιχνίδι του Ταγίπ Ερντογάν.
Με δεδομένο ότι οι τουρκικές εκλογές θα γίνονταν το φθινόπωρο το 2019, όλοι εκτιμούσαν ότι το τουρκικό πολιτικό σύστημα, απόλυτα ελεγχόμενο από το περιβάλλον του Σουλτάνου, θα συνέχιζε τις προκλήσεις του, κατά της Ελλάδας, της Ευρώπης, της Δύσης γενικότερα. Επρόκειτο για έναν σχεδιασμό που ουσιαστικά συσπείρωσε τον λαό της Τουρκίας και τον έφερε πιο κοντά στον Ερντογάν.

Τα δύο σενάρια

1.     Το επόμενο δίμηνο θα συνεχιστεί η ελληνοτουρκική κρίση ή «ακήρυχτος πόλεμος» όπως είπε ο Φώτης Κουβέλης. Θα έχει όμως ημερομηνία λήξεως τις εκλογές καθώς με έναν ισχυρό Ερντογάν και κάνοντας τη συνταγματική αναθεώρηση που θα τον καταστήσει απόλυτο κυρίαρχο, θα αλλάξει η τακτική. Ο Σουλτάνος θα θελήσει να φτιάξει τις σχέσεις του με την Ευρώπη στην οποία εξάγεται το 50% των προϊόντων, μόλις το 5% στην Κίνα και το 4% στις ΗΠΑ. Βελτίωση των σχέσεων με τις Βρυξέλλες δεν μπορεί να γίνει χωρίς υποχώρηση της πίεσης προς την Ελλάδα. Επομένως, λένε οι ίδιοι αναλυτές, η Αθήνα θα πρέπει να κάνει υπομονή και να είναι προσεκτική μέχρι τις 24 Ιουνίου και μετά μπορεί να υπάρξει εξομάλυνση της κατάστασης. Κάτι που βεβαίως ευνοεί τον κ. Τσίπρα διότι θα βγάλει ένα αγκάθι από τα πλευρά του. Βεβαίως, σ’ αυτές τις 60 και πλέον ημέρες όπου όλοι θα είναι στο «κόκκινο», κανείς δεν αποκλείει ένα θερμό επεισόδιο, σκόπιμο ή από ατύχημα.
2.     Το δεύτερο σενάριο λέει ότι στην Τουρκία έχουν πάρει τις αποφάσεις τους, θα συνεχίσουν να αμφισβητούν τις διεθνείς συνθήκες, θα συνεχίζουν να προκαλούν την Ελλάδα. Κάποιοι πιστεύουν ότι ο Ερντογάν και οι σύμμαχοί του, τύπου Μπαχτσελί, θα συνεχίσουν να βάζουν φωτιά στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, προκειμένου να εξαναγκάσουν την Ελλάδα και την Κύπρο να διαπραγματευτεί θέματα που ποτέ δεν μπήκαν στο τραπέζι. Όπως οι «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο, η υφαλοκρηπίδα ή τα ενεργειακά κοιτάσματα στα κυπριακά οικόπεδα
Οποιο από τα σενάρια κι αν ισχύει, μέχρι τα τέλη Ιουνίου η Ελλάδα θα περνά μπροστά από την… Σκύλλα πριν δει την Χάρυβδη.
Στη χορεία των εθνικών θεμάτων πρέπει να μπει και το Σκοπιανό που έχει βαλτώσει και δύσκολα θα βρεθεί λύση. Όμως, η κυβέρνηση είναι απρόβλεπτη και κανείς δεν ξέρει την τελική πρόταση που θα κατατεθεί.

Οικονομία

Το ορόσημο του Eurogroup του Ιουνίου παραμένει για την Αθήνα. Λύση – πακέτο τότε για χρέος και μνημονιακά μέτρα (προαπαιτούμενα) μετά την έξοδο από το τρέχον πρόγραμμα. Στις 21 Ιουνίου, τρεις ημέρες πριν από τις τουρκικές εκλογές, μπορεί να αλλάξουν όλα προς το χειρότερο ή προς το καλύτερο. Αν το ΔΝΤ επιμείνει στις δυσοίωνες προβλέψεις του, αν οι δανειστές όντως έχουν σχέδιο παράτασης του τρέχοντος μνημονίου, κι αν τελικά έχουν δίκιο όσοι λένε ότι η χώρα δεν μπορεί να βγει στις αγορές «καθαρά» όντας αποκλεισμένη από το waver, με επιτόκια πάνω από 3% – 4%, τότε το καλοκαίρι αναμένεται «καυτό». Οι διαπραγματεύσεις σκληρές κι έρχονται πιο κοντά οι πιθανότητες νέου προγράμματος με διαφορετική ονομασία.
Κι εδώ η κυβέρνηση θα πλησιάσει την Χάρυβδη των πολύ επικίνδυνων συζητήσεων με την τρόικα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα μέτρα που θα έρθουν. Όπως το αφορολόγητο που το ΔΝΤ ζητά να έρθει το 2019.
Και πάλι οι μήνες που απομένουν μέχρι την 21η Ιουνίου θα είναι κρίσιμες τόσο για το χρέος όσο και για την μεταμνημονιακή εποχή. Αν η κυβέρνηση δεν καταφέρει πειστικά να δείξει ότι «καθαρή» έξοδος σημαίνει τέλος και για πάντα τρόικα, τότε θα έχει αποτύχει και οι εκλογές το φθινόπωρο θα είναι μονόδρομος.
Αν πάλι καταφέρει να αλλάξει το κλίμα και να πετύχει ρύθμιση ελάφρυνσης χρέους και ταυτόχρονα να ξεπεράσει τους σκοπέλους με το «μαξιλάρι» που έχει φτιάξει, τότε ο κ. Τσίπρας θα έχει πολύ χρόνο να πείσει τους πολίτες μέχρι τις εκλογές του 2019.