ΔΕΣΤΕ ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΚΛΑΨΤΕ ΠΙΚΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΛΟΠΗ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΚΑΝΑΝ !!!!!! ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΜΕΙΩΝΟΝΤΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ
Επιμέλεια Σύνταξης Ρεπορτάζ τώρα Θ.Πιστικος Συντάκτης Ε.Σ.Δ
«Σφυρίζαν αδιάφορα» Σαμαράς και Βενιζέλος όταν η Τράπεζα της Ελλάδος αποκάλυπτε ότι τα 16,2 δισ. ευρώ που «κουρεύτηκαν» από τα αποθεματικά των Ταμείων προκειμένου να ολοκληρωθεί το PSI τον Μάρτιο και τον Απρίλιο του 2012, τελικά επρόκειτο για την μεγαλύτερη κλοπή στην σύγχρονη ιστορία του νέου ελληνικού κράτους.
Γιατί;
Γιατί τα αποθεματικά των Ταμείων ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ να περιληφθούν στο PSI γιατί κρίθηκαν ως … «ενδοκυβερνητικό χρέος», λέει σήμερα η Τράπεζα της Ελλάδος! Αποτέλεσμα: Δεν μέτρησαν καθόλου στην μείωση του χρέους της χώρας τις οικονομίες των ασφαλισμένων που άρπαξαν από τα ταμεία τους (δείτε παρακάτω τον πίνακα και … κλάψτε)!
Εκτός αυτού, δεν υπάρχει κανένας νόμος που να νομιμοποιεί το «κούρεμα» στα Ταμεία αφού ο νόμος αφορά μόνο το oμόλογα που «κουρεύθηκαν» για να ολοκληρωθεί το PSI!
Ούτε αυτό έγινε, ούτε νόμος υπάρχει και τα Ταμεία καταστράφηκαν!
Δηλαδή το κράτος υποδύθηκε έναν χαρακτήρα που βλέπουμε σε μερικές ελληνικές ταινίες, όπου το λαμόγιο που έχει δανειστεί διάφορα ποσά από συγγενείς και φίλους υποδύεται τον άρρωστο για να του χαρίσουν τα δανεικά και μετά … πίνει υγιέστατος εις υγείας των κορόϊδων!
Και το ερώτημα είναι: Οταν ανάγκαζαν τα Ταμεία να συμμετάσχουν στο PSI δεν γνώριζαν ότι επρόκειτο για ενδοκυβερνητικό χρέος και δεν «μέτραγε» στο PSI; Φυσικά και το ήξεραν (οι Λ.Παπαδήμος,πρωθυπουργός, Ε.Βενιζέλος υπουργός Οικονομικών κλπ). Αλλά το έκαναν απλά για να κλέψουν 16,2 δισ. από τα Ταμεία…
Όπως αναφέρεται στο βιβλίο της Τράπεζας της Ελλάδος η συνολική μείωση του χρέους κατά 137,9 δισ. ευρώ που επιτεύχθηκε με το PSI του Φεβρουαρίου του 2012 και την επαναγορά ομολόγων το Δεκέμβριο του ίδιου έτους, το καθαρό όφελος ήταν μόλις 51,2 δισ. ευρώ!
Αυτό οφείλεται στην ιδιομορφία της διαδικασίας του PSI, στις πρόσθετες ανάγκες δανεισμού που δημιούργησαν οι ίδιες οι διαδικασίες (ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών), καθώς και στην ανάγκη χρηματοδότησης των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού.
Οπως αναφέρεται στο βιβλίο της ΤτΕ, το ύψος των παλαιών δανείων (ομολόγων) προς τους ιδιώτες επενδυτές μειώθηκε το Φεβρουάριο κατά 106 δισ. ευρώ περίπου.
Επίσης, με την επαναγορά χρέους το Δεκέμβριο του 2012, το χρέος μειώθηκε περαιτέρω κατά 31,9 δισ. ευρώ, δηλαδή συνολικά κατά 137,9 δισ. ευρώ.
Ομως, τονίζεται στο βιβλίο της ΤτΕ, το καθαρό όφελος από την αναδιάρθρωση του χρέους μετριάστηκε σημαντικά, κυρίως λόγω:
- 1. Της ανάγκης για ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών με έκδοση νέου χρέους (ύψους 41 δισ. ευρώ εντός του 2012).
- 2. Του δανεισμού ύψους 11,3 δισ. ευρώ για την επαναγορά χρέους (το Δεκέμβριο).
- 3. Του γεγονότος ότι η μείωση της αξίας των ομολόγων που διακρατούσαν τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία ή άλλοι φορείς (ύψους 16,2 δισ. ευρώ) δεν οδήγησε σε μείωση του χρέους, επειδή επρόκειτο για ενδοκυβερνητικό χρέος.
- 4. Του δανεισμού 4,5 δισ. ευρώ για την παροχή ομολόγων του EFSF στα ασφαλιστικά ταμεία ως αντισταθμιστικού οφέλους έναντι της μείωσης των απαιτήσεων που υπέστησαν.
- 5. Της ανάγκης για δανεισμό 11,9 δισ. ευρώ για την κάλυψη του ελλείμματος του 2012 (συμπεριλαμβανομένης της πληρωμής δεδουλευμένων τόκων το Φεβρουάριο, αλλά όχι και της επίπτωσης από τη στήριξη τραπεζικών ιδρυμάτων).
- 6. Της ανάγκης κάλυψης λοιπών υποχρεώσεων του Δημοσίου (π.χ. πληρωμές στον ΕΜΣ, πληρωμές παλαιών οφειλών κ.λπ.) συνολικού ύψους 1,9 δισ. ευρώ.
Η πολιτική της δήθεν «σωτηρίας» των Ταμείων και της προστασίας των συνταξιούχων, που οδηγεί στην καταλήστευση των Ταμείων και στην εξόντωση των συνταξιούχων, δεν είναι σημερινή. Πρόκειται για ένα έγκλημα δεκαετιών.
Πριν ακόμα συντελεστεί το μεγάλο «ριφιφί» των αποθεματικών των Ταμείων με το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου το 2000, πριν ακόμα αποκαλυφθεί το σκάνδαλο των ομολόγων το 2007, είχε προηγηθεί μια ολόκληρη 40ετία (1951 - 1990), κατά την οποία συνέβαινε το «απίθανο»:
Οι εκάστοτε κυβερνώντες - εφαρμόζοντας την πολιτική της συσσώρευσης προς όφελος των λίγων διά μέσου της αποστέρησης από τους πολλούς - υποχρέωναν τα Ασφαλιστικά Ταμεία να καταθέτουν όχι μόνο ατόκως, αλλά και με αρνητικό επιτόκιο τα λεφτά των εργαζομένων στις τράπεζες!
Οι τράπεζες, με τη σειρά τους, επιδοτούσαν (ανέξοδα και με λεφτά των εργατών) τους βιομηχάνους, τους τραπεζίτες και τους εργολάβους.
Ενδεικτικά, αναφέρουμε ότι τα λεφτά των εργαζομένων από τις ασφαλιστικές τους εισφορές κατατέθηκαν στις τράπεζες:
- το 1950 με αρνητικό επιτόκιο -7,6%,
- το 1954 με αρνητικό επιτόκιο -11,1%,
- το 1974 με αρνητικό επιτόκιο -21,8%,
- το 1981 με αρνητικό επιτόκιο -13%,
- το 1986 με αρνητικό επιτόκιο -8%,
- το 1990 με αρνητικό επιτόκιο -2,4%.
Από αυτή και μόνο την κομπίνα (καθ' όλα νόμιμη - με το νόμο 1611/1950 είχε γίνει) το κράτος των Παπάγων, των Πλαστήρων, του Καραμανλή και των Παπανδρέου λεηλάτησε, σε τιμές της δεκαετίας του 2000, περί τα 58 δισ. ευρώ από τα Ασφαλιστικά Ταμεία!
Μήπως όλα αυτά είναι «περασμένα – ξεχασμένα»; Ούτε «περασμένα» είναι (απόδειξη ότι επαναλαμβάνονται διαρκώς), ούτε «ξεχασμένα»:
Οι εργάτες του '50, του '60, του '70, από τους οποίους έκλεψαν τότε τις ασφαλιστικές εισφορές, είναι οι σημερινοί συνταξιούχοι των 300, 400 και 500 ευρώ..
Στη συνέχεια, στις αρχές της δεκαετίας του ’90 ήρθαν οι περίφημοι εκείνοι νόμοι των Σιούφα - Σουφλιά επί κυβέρνησης Μητσοτάκη. Τότε ήταν που δόθηκε το ελεύθερο στην εκάστοτε κυβέρνηση να τζογάρει τα λεφτά των εργαζομένων. Τότε νομοθετήθηκε ο «εκσυγχρονισμός» της εισαγωγής των αποθεματικών και της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων στην γκανιότα του Χρηματιστηρίου.
Η λεηλασία των Ταμείων δεν σταμάτησε στους νόμους Σιούφα - Σουφλιά της ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ ήρθε και στον τομέα αυτό να βάλει τη δική του «σφραγίδα». Αυτοί οι φοβεροί «σοσιαλιστές», οι εκπρόσωποι των «μη προνομιούχων», αυτοί κι αν παρέδωσαν τους εργαζόμενους και τα Ταμεία τους στους «αλογομούρηδες» των χρηματιστηριακών.
Τον Οκτώβρη του 1997, κατά τη διάρκεια της συζήτησης του νομοσχεδίου για τη «Χρηματιστηριακή Αγορά Παραγώγων», η τροπολογία που κατατέθηκε ήταν σαφής:
«Επιτρέπεται - έλεγε η τροπολογία - σε φορείς κοινωνικής ασφάλισης κατά τη διαχείριση των διαθεσίμων τους να αγοράζουν και να πωλούν μετοχές εισηγμένες στο ΧΑΑ».
Την είχε καταθέσει ο τότε υπουργός Εθνικής Οικονομίας, Γ. Παπαντωνίου...
Έτσι οι διοικήσεις των Ταμείων ανέλαβαν το «καθήκον», κατόπιν των κυβερνητικών επιλογών, να σπρώχνουν τα λεφτά των ασφαλισμένων στον «Καιάδα» της Σοφοκλέους προς χάριν των «επενδυτών» και των μιζαδόρων.
Κι όταν τα χρήματα άρχισαν να εξανεμίζονται; Τι έκαναν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ; Συνέχιζαν να ανταλλάσουν φιλοφρονήσεις!
Πάρτε μια γεύση:
- «Μια διάσταση για να αξιοποιήσουμε σωστά τα περιουσιακά της στοιχεία (σ.σ.: της Κοινωνικής Ασφάλισης) είναι η αξιοποίησή τους μέσα από το χρηματιστήριο(...). Λέμε "ναι" για ένα νόμο που είχε ψηφιστεί από τη ΝΔ (σ.σ.: για την προώθηση των αποθεματικών των Ταμείων στη Σοφοκλέους) και σωστά τον έκανε»!
- «Με παρρησία είπαμε ποια άρθρα του νόμου 2084 και του νόμου 1902 (σ.σ.: οι νόμοι Σουφλιά - Σιούφα) παραμένουν εν ισχύι... όταν... συμφωνούμε με θέσεις της ΝΔ, με παρρησία τα δεχόμαστε»!
Αυτές ήταν οι απαντήσεις που έδινε στη Βουλή στις 5/11/2003 απαντώντας σε ερώτηση του ΚΚΕ ο τότε υφυπουργός Εργασίας του ΠΑΣΟΚ. Με αυτό τον τρόπο το ΠΑΣΟΚ επαινούσε τη ΝΔ όταν και οι δυο μαζί προωθούσαν το τζογάρισμα των αποθεματικών των Ταμείων και τη μετατροπή των διοικήσεών τους σε «παίχτες» με τα λεφτά των εργαζομένων.
Το αποτέλεσμα αυτής της δόλιας πολιτικής ήταν καταστροφικό. Τα στοιχεία είναι συντριπτικά:
- Μέσα σε μία τριετία, το διάστημα 1999 - 2002, έγιναν φτερό στον άνεμο του χρηματιστηριακού τζόγου τα 2/3 των αποθεματικών των Ταμείων !
- Σύμφωνα με τα στοιχεία του Κοινωνικού Προϋπολογισμού, που είχε δημοσιοποιηθεί τον Οκτώβρη του 2003, η αξία των μετοχών που είχαν στην κατοχή τους τα ασφαλιστικά Ταμεία κατρακύλησε από τα 5,3 δισ. ευρώ σε 1.8 δισ. ευρώ.
- Μέσα σε μία τριετία, δηλαδή, οι καπιταλιστές και οι χρηματιστές λεηλάτησαν 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ!
Αυτή ήταν η πολιτική της εισαγωγής των αποθεματικών των Ταμείων στο χρηματιστηριακό τζόγο. Μόνο τυφλοί ή πολιτικά αγύρτες δεν βλέπουν την αλήθεια.
Η κλοπή των αποθεματικών των Ταμείων συνιστά ένα άνευ προηγουμένου «ριφιφί » κατά του εργαζόμενου λαού.
Μια αρπαγή τεράστιων κεφαλαίων που τα έβαλαν στο χέρι τράπεζες, ασφαλιστικοί όμιλοι και χρηματιστηριακές εταιρείες, αφού πρώτα τους άνοιξαν την πόρτα ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ νομοθετώντας το τζογάρισμα των αποθεματικών στη χρηματιστηριακή «πιάτσα».
Και μετά απ’ όλα αυτά φτάσαμε στον κανιβαλισμό των Μνημονίων. Εκτοτε ζούμε το ριφιφί στο τετράγωνο: Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Ομοσπονδία Εργαζομένων στους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης (ΠΟΠΟΚΠ),
- οι απώλειες χρημάτων των Ασφαλιστικών Ταμείων στο διάστημα των Μνημονίων ανήλθε στα 33 δισ. ευρώ.
- Μόνο από το περίφημο PSI οι απώλειες των Ταμείων ξεπέρασαν τα 12,5 δισ. ευρώ.
Φυσικά η κλοπή των Ασφαλιστικών Ταμείων των εργαζομένων δεν αποτελεί ελληνική ευρεσιτεχνία:
«Έκλεψαν το ταμείο των συντάξεων για να βοηθήσουν τους πλούσιους τραπεζίτες φίλους τους»,
έγραφε η «Irish Daily Mirror» την επομένη της ανακοίνωσης της ιρλανδικής κυβέρνησης για την προσφυγή της χώρας στο «μηχανισμό» ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ...
Και πως απαντά η «πρωτοδεύτερη φορά Αριστερή» κυβέρνηση σε αυτό το έγκλημα; Τι κάνει ο κ.Τσίπρας, αυτός που θα έδινε την… 13η σύνταξη στους συνταξιούχους; Τι πάνε να διαπράξουν μετά από 20 μειώσεις συντάξεων κατά τα μνημονιακά χρόνια που επέφεραν μείωση του συντάξιμου μισθού κατά 50%;
Μια απλή ανάγνωση του νομοσχεδίου Κατρούγκαλου είναι αρκετή για καταλάβει και ο πιο αδαής την αλήθεια: Τους δίνει και τη χαριστική βολή! Αλλά για μια ακόμα φορά, οι του ΣΥΡΙΖΑ, την ώρα που κάνουν την πιο βρώμικη δουλειά, παριστάνουν τους «διαπραγματευτές» και τους… «αριστερούς».
Κάπως έτσι έχουμε φτάσει στην εξής κατάσταση: Να παρακολουθούμε τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ από τη μια μεριά, και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ ΑΝΕΛ από την άλλη, να… μαλώνουν για το συνταξιοδοτικό, και είναι σαν να ακούς δυο λωποδύτες να τσακώνονται μεταξύ τους για το ποιος είναι ο αυθεντικότερος εκπρόσωπος του… «πνεύματος και της ηθικής»!
Αντί να κρύβονται (και οι δυο), αντί να προσεύχονται να ανοίξει η γη και να τους καταπιεί (και τους δυο), αυτοί κυκλοφορούν ανερυθρίαστοι, ξεδιάντροποι, με αυθάδεια χιλίων πιθήκων, λέγοντας ψέματα, προσπαθώντας να τα ρίξουν ο ένας στον άλλον για τη λεηλασία των αποθεματικών των Ταμείων, διεκδικώντας ψήφους ο ένας εις βάρος του άλλου για ένα έγκλημα που μαζί σχεδίασαν, μαζί ψήφισαν, μαζί προωθούν και μαζί το συνεχίζουν, ψηφίζοντας (μαζί) το τρίτο Μνημόνιο.
Είναι εκεί, στο τρίτο Μνημόνιο, που ενσωματώνονται τα δυο προηγούμενα και που ορίζεται το πλαίσιο εντός του οποίου ενταφιάζονται τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα νυν και μελλοντικών συνταξιούχων.
***
«Απ' τη θάλασσα έφτασα ως εδώ, με φορτίο από κλέφτες...», έγραφε ο Αραγκόν.
Θα μπορούσε να το έχει γράψει για τον Έλληνα συνταξιούχο. Τον άνθρωπο τον ηλικιωμένο, τον γέροντα, που δούλεψε μια ζωή και που η μια μετά την άλλη οι δεξιές και «αριστερές» κυβερνήσεις «εθνικής σωτηρίας» του κόβουν κι άλλο τη σύνταξη πείνας, τον εξαναγκάζουν να ζει στη φτώχεια, για τον εξής πολύ απλό - και ταξικό λόγο:
Γιατί, ενώ του χρωστούν συντάξεις ανθρώπινες, συντάξεις τις οποίες έχει πληρώσει, οι κυβερνήσεις των τραπεζιτών, των βιομηχάνων και των εργολάβων, τις έχουν καταχραστεί.
Και τώρα εκείνο που εξυφαίνεται είναι η πλήρης μετατροπή του χώρου της κοινωνικής ασφάλισης σε πεδίο ιδιωτικής μπίζνας. Είναι η μετατροπή της σύνταξης σε μια έννοια που δεν θα αντιστοιχεί ούτε καν στην έννοια του «ψίχουλου».
Αν αυτό δεν είναι «αιτία πολέμου», ενός μονομερούς, ανελέητου «ταξικού πολέμου» που έχει κηρυχτεί και εξελίσσεται αδυσώπητα εναντίον του λαού, τότε τι είναι;
Στο πλαίσιο αυτό το καθαρό τελικό αποτέλεσμα όλων των συναλλαγών ήταν η μείωση του χρέους εντός του 2012 μόνο κατά 51,2 δισ. ευρώ, σημειώνει η ΤτΕ.
Συνολικά, οι απώλειες αποθεματικών αφορούν 208 ταμεία και φορείς ασφάλισης. Οι υψηλότερες καταγράφονται στο Ταμείο Μηχανικών Εργοληπτών του Δημοσίου (1,1 δισ. ευρώ). Τεράστιο «φέσι» έχουν υποστεί επίσης ο κλάδος επικούρισης των εργαζομένων στα εμπορικά καταστήματα (455.000.000 ευρώ), το Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΕΑΔΥ – 376.000.000 ευρώ), το Ταμείο των Δημοσιογράφων (342.000.000 ευρώ), το Ταμείο των Νομικών (320.000.000 ευρώ).
Τα 10 Ταμεία με τις μεγαλύτερες απώλειες λόγω PSI
1) ΕΤΑΑ (Ταμείο Μηχανικών Εργοληπτών του Δημοσίου): 1,1 δισ. ευρώ.
2) ΤΕΑΙΤ (Υπάλληλοι Εμπορικών Καταστημάτων): 455.000.000 ευρώ.
3) ΤΕΑΔΥ (Επικουρικό Δημοσίων Υπαλλήλων): 376.000.000 ευρώ.
4) ΕΤΑΠ ΜΜΕ (Προσωπικό εφημερίδων Αθήνας): 342.000.000 ευρώ.
5) ΕΤΑΑ (Ταμείο Νομικών): 320.000.000 ευρώ.
6) ΤΕΑΙΤ (Επικουρικό Ασφαλιστών): 296.000.000 ευρώ.
7) ΟΠΑΔ (Περίθαλψη Ασφαλισμένων Δημοσίου): 288.000.000 ευρώ.
8) ΤΕΑΔΥ (Τομέας επικουρικής ασφάλισης): 239.000.000 ευρώ.
9) ΕΤΑΤ (Ενιαίος Φορέας Ασφάλισης Τραπεζοϋπαλλήλων): 214.000.000 ευρώ.
10) ΤΑΥΤΕΚΩ (Τομέας Ασθένειας Τραπεζοϋπαλλήλων Πίστεως, Γενικής): 190.000.000 ευρώ.
Όμως το «μάτωμα» δεν περιορίζεται μόνο σε αυτά τα ποσά.
14 δισ. από το PSI, 600 εκ. από τους τόκους, 6 δισ. από τη μείωση μισθών. Oι ανύπαρκτες εισφορές υπερβαίνουν πλέον τα 13 δισ. ευρώ
Στο εκρηκτικό μείγμα που προκαλεί η μείωση των εσόδων και η αύξηση των χρεών των ασφαλιστικών ταμείων, προστίθεται η δραματική συρρίκνωση της περιουσίας τους που απειλεί να φέρει να φέρει νέα μείωση στις συντάξεις.
Eίναι χαρακτηριστικό ότι από το 2010, και ειδικότερα μετά το καλοκαίρι του 2012, τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων έχουν περιοριστεί ενώ οι συνολικές απώλειες που έχουν υποστεί ξεπερνούν τα 38 δισ. ευρώ.
Ταμείων Αλληλεγγύης, που οι καταθέσεις τους -αναγκαστικά κατατεθειμένες και διαχειριζόμενες από την Τράπεζα της Ελλάδος- υπέστησαν μειώσεις έως πλήρους εξαφάνισης εν μία νυκτί με τη στιγμιαία μετατροπή, ακόμη και των κεφαλαίων κίνησης τους, σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου και το αναγκαστικό κούρεμα τους εν αγνοία των Διοικήσεων και των μελών τους
Επιμέλεια Σύνταξης Ρεπορτάζ τώρα Θ.Πιστικος Συντάκτης Ε.Σ.Δ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου