Το σχέδιο της Νέας Δημοκρατίας στο Ασφαλιστικό οδηγεί σε μείωση της εγγυημένης (από το κράτος) σύνταξης κάτω από το μισό. Από το 70% που είναι σήμερα, στο 30%, αναφέρει σε συνέντευξή του στην Αυγή της Κυριακής, ο Ομότιμος Καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Σάββας Ρομπόλης ο οποίος εξηγεί αναλυτικά στην εφημερίδα τι συνέβη στις χώρες που εφαρμόστηκε το πείραμα.
«Η ιδιωτικοποίηση και ουσιαστικά η σταδιακή κατάργηση του δεύτερου πυλώνα (ΕΤΕΑΕΠ) του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης (ΣΚΑ) σημαίνει ότι τα διανεμητικά και εγγυημένα στοιχεία των συνταξιοδοτικών παροχών από το κράτος περιορίζονται στην εθνική και την ανταποδοτική σύνταξη. Τα διανεμητικά και εγγυημένα στοιχεία του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης με την πρόταση της ΝΔ θα πέσουν από το 70% - 75% στο 25% - 30%, ενώ επιπλέον το κόστος μετάβασης στο νέο σύστημα που προτείνει η ΝΔ σημαίνει επιπλέον δαπάνη 1% του ΑΕΠ».
Ο καθηγητής  υπολογίζει το κόστος μετάβασης σε 55 δις ευρώ ενώ ανάμεσα στις συνέπειες του σχεδίου «βλέπει» ανατροπή επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων και των συνεπειών που θα επιφέρει με την επιλογή αύξησης της άμεσης η της έμμεσης φορολογίας η συνδυασμό και των δυο, για τους φορολογούμενους στην χώρα μας.
Ο Σ. Ρομπόλης  που θεωρείται και κορυφαίος ερευνητής στα θέματα Κοινωνικής Ασφάλισης είναι κατηγορηματικός σημειώνοντας ότι «...οι γενιές της μετάβασης θα κληθούν να καταβάλλουν δύο φορές ασφαλιστικές εισφορές για να λάβουν αρκετά χαμηλότερη και αβέβαιη σύνταξη»! Επίσης προειδοποιεί για μεγάλη επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού με τα λεγόμενα Ομόλογα Αναγνώρισης που θα επιφέρει αύξηση της άμεσης και της έμμεσης φορολογίας».
Μείωση συντάξεων αύξηση κοινωνικού ελλείμματος κερδοφορία στους ιδιώτες
Ο Σ. Ρομπόλης μιλώντας στον Αν. Πετρόπουλο, αποδομεί μία σειρά επιχειρημάτων της ΝΔ όπως για παράδειγμα τον ισχυρισμό πως η προαιρετική ιδιωτικοποίηση της επικουρικής σύνταξης δεν προκαλεί τριγμούς στο σύστημα στο σύνολο του οδηγώντας σε σταδιακή μείωση των συντάξεων λέγοντας πως: «Η ιδιωτικοποίηση και ουσιαστικά η σταδιακή κατάργηση του δεύτερου πυλώνα (ΕΤΕΑΕΠ) του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης (ΣΚΑ) σημαίνει ότι τα διανεμητικά και εγγυημένα στοιχεία των συνταξιοδοτικών παροχών από το κράτος περιορίζονται στην εθνική και την ανταποδοτική σύνταξη.
»Από εκεί και μετά η ιδιωτικοποιημένη επικουρική υποχρεωτική παροχή με κερδοσκοπικούς όρους (ασφαλιστικές εταιρείες) ή η ιδιωτικοποιημένη επικουρική προαιρετική παροχή με μη κερδοσκοπικούς όρους (επαγγελματικά ταμεία), λειτουργώντας κεφαλαιοποιητικά ή ultra-κεφαλαιοποιητικό και εξαρτώμενες οι αποδόσεις τους από τις κεφαλαιαγορές δεν παρέχουν καμία εγγύηση είτε για το επίπεδο της παροχής, είτε για την χορήγηση της.
»Η εξέλιξη αυτή σημαίνει ότι ενώ σε ευρωπαϊκό-κεντρικό επίπεδο τα διανεμητικά και εγγυημένα στοιχεία του ΣΚΑ  αντιστοιχούν στο 70%-75% και τα κεφαλαιοποιητικά στοιχεία του ΣΚΑ αντιστοιχούν στο 25%-30% των συνταξιοδοτικών παροχών, στην Ελλάδα τα διανεμητικά και εγγυημένα στοιχεία θα αντιστοιχούν στο 25%-30% και τα κεφαλαιοποιητικά η ultra- κεφαλαιοποιητικά στοιχεία θα αντιστοιχούν στο 70%-75% των συνταξιοδοτικών παροχών, με ό,τι αυτό αρνητικά συνεπάγεται για στην αύξηση των ανισοτήτων και στην επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου του συνταξιοδοτικού πληθυσμού.».

Σύμφωνα με τον καθηγητή αυτό σημαίνει ότι αντικαθίσταται σταδιακά ένα σύστημα που ικανοποιεί κοινωνικές ανάγκες από ένα σύστημα που αυξάνει την κερδοφορία στις εμπλεκόμενες επιχειρήσεις, με άμεσο αποτέλεσμα την συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους και την αύξηση του κοινωνικού ελλείμματος.
Όχι δεν πέτυχε το πείραμα σε άλλες χώρες, κατέστρεψε τους συνταξιούχους
Την ώρα που τα στελέχη της ΝΔ επαναλαμβάνουν πως το σύστημα αυτό εφαρμόζεται με επιτυχία σε όλες τις χώρες της ΕΕ ο  κ. Ρομπόλης τονίζει  την αποτυχία του συστήματος που προτείνει η ΝΔ σε μια σειρά χώρες της ΕΕ και την οριστική κατάρρευσή του το 2008 λόγω της χρηματοπιστωτικής κρίσης.
«Εφαρμόστηκε σε διάφορες χώρες όπως στην Ουγγαρία το 1998, στην Πολωνία το 1999, στην Λετονία το 2001, στην Βουλγαρία το 2002, στην Εσθονία το 2002, στην Λιθουανία το 2004, στην Σλοβακία το 2005. Ωστόσο το 2008 με την χρηματοπιστωτική κρίση κατέρρευσαν αυτά τα συστήματα και όλοι έτρεξαν στο καταφύγιο του αναδιανεμητικού συστήματος, με αποτέλεσμα να πληρώσουν ένα τεράστιο κόστος οι κρατικοί προϋπολογισμοί.
»Από έρευνα του Pensions Institute του Ηνωμένου Βασιλείου (Μάρτιος 2012), το οποίο υπολόγιζε τέσσερις δείκτες επάρκειας των συντάξεων για 26 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατέτασσε την Ελλάδα 10η, μεταξύ των 26 χωρών, σε επίπεδο επάρκειας (δηλαδή κατά πόσο οι συντάξεις εξασφαλίζουν ένα ικανοποιητικό επίπεδο διαβίωσης σε σχέση με το κόστος διαβίωσης στις χώρες αυτές). Αξίζει να σημειωθεί ότι στην έρευνα αυτή, στις πρώτες θέσεις ήταν χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία, το Λουξεμβούργο, η Αυστρία, το Βέλγιο και η Μάλτα, δηλαδή χώρες στις οποίες κυριαρχεί το δημόσιο διανεμητικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης (70%) και τα κεφαλαιοποιητικά συστήματα διαδραματίζουν συμπληρωματικό ρόλο (30%), ενώ στις τελευταίες θέσεις και χαμηλότερα από την Ελλάδα ήταν χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο (13η), η Σουηδία (19η) η οποία έχει αποκλειστικά κεφαλαιοποιητικά συστήματα, η Νορβηγία (22η), η Ιταλία (15η) και αυτή έχει αποκλειστικά κεφαλαιοποιητικά συστήματα, η Λιθουανία (23η), η Σλοβενία (20η), η Εσθονία (25η), η Λετονία (26η), δηλαδή χώρες όπου τα κεφαλαιοποιητικά στοιχεία των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης συστήματα υπερβαίνουν το 80%. Σε αυτά τα επίπεδα του 80% και άνω θα φτάσει και η χώρας μας με την κεφαλαιοποίηση της επικουρικής ασφάλισης και του ανταποδοτικού τμήματος της κύριας σύνταξης.».