Η ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ «ΕΦ.ΣΥΝ.»

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΝΗΣ//EUROKINISSI

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ 21.12.2019, 09:20

Ξαφνικός θάνατος και στο βάθος συμφέροντα

ΕΦ.ΣΥΝ.

Γιατί το 2050 και όχι το 2038 ή το 2028 ή το 2023, γιατί όχι ακόμη και το 2020. Ετσι απροκάλυπτα παίζουν το παιχνίδι της κολοκυθιάς οι κυβερνητικοί παράγοντες σε αγαστή συνεργασία με τη νέα διορισμένη διοίκηση της ΔΕΗ και τους μεγάλους ενεργειακούς παίκτες, στην πλάτη των εργαζομένων και συνολικά των κατοίκων της Δυτικής Μακεδονίας και της Αρκαδίας.

Με μοχλό την απαξίωση της μεγαλύτερης επιχείρησης του Δημοσίου, της ΔΕΗ, ακόμα και των υπερσύγχρονων μονάδων, και πρόσχημα την οικολογική ευαισθησία αλλάζουν με τον πλέον βίαιο τρόπο, χωρίς νέο αναπτυξιακό σχέδιο και χωρίς τα αναγκαία μέτρα αποκατάστασης για τις περιοχές, τον ενεργειακό χάρτη της χώρας.

Το μηδενικό αποτύπωμα άνθρακα, το οποίο στην Ευρωπαϊκή Ενωση έχει ορίζοντα το 2050, στην Ελλάδα κάποιοι αποφάσισαν να γίνει άμεσα πράξη, μη υπολογίζοντας τις καταστροφικές επιπτώσεις στις περιοχές του λιγνίτη, αλλά και την απόλυτη αυριανή εξάρτηση από τα μεγάλα συμφέροντα που θα εισάγουν φυσικό αέριο.

Ακόμα και τα ποσοστά δημιουργίας ΑΠΕ μειώθηκαν στα σχέδια της σημερινής κυβέρνησης, η οποία αρνείται να δει τις συνέπειες που είχε στην ενεργειακή επάρκεια άλλων χωρών η αποκλειστική εξάρτηση από εισαγόμενο φυσικό αέριο.

Σε ένα οδοιπορικό στη Δυτική Μακεδονία καταγράψαμε τις αγωνίες εργαζομένων και τοπικών παραγόντων, αντικρίσαμε τα ξεκοιλιασμένα βουνά και τα εγκαταλειμμένα ορυχεία, αλλά και τις υπερσύγχρονες μονάδες που ετοιμάζεται να κλείσει η κυβέρνηση πριν προλάβουν να αποσβέσουν το υπέρογκο κόστος τους.

Η ανεργία έχει ήδη περάσει τις πύλες της Κοζάνης, του Αμύνταιου, της Πτολεμαΐδας, της Φλώρινας, του Φιλώτα και υπολογίζονται πάνω από 10.000 οι θέσεις εργασίας που θα καταργηθούν με το κλείσιμο των μονάδων και των ορυχείων.

Οι διαχρονικές ευθύνες των κυβερνήσεων, που τόσα χρόνια επαναπαύτηκαν χωρίς σχεδιασμούς για το αύριο της κάθε περιοχής, προστίθενται στο παράλογο σκηνικό που στήνεται τώρα μέσα στις πυκνές ομίχλες των Νομών Κοζάνης και Φλώρινας.

Ούτε ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης ούτε ο υπουργός του Κ. Χατζηδάκης μπήκαν στον κόπο να μιλήσουν στους ανθρώπους, αλλά και τι να τους πουν άραγε; Τι θα μπορούσαν να πουν για να δικαιολογήσουν την ξαφνική βιασύνη τους να τα κάνουν όλα ίσωμα για να... προστατέψουν τον πλανήτη;