Του Αντιναυάρχου (εα) Νίκου Κρυονερίτη

Προσπαθώντας να ερμηνεύσω με λογικά επιχειρήματα την παραμονή του ORUC REIS στη Αττάλεια και στη συνέχεια τις ανακοινώσεις για το πάγωμα των ερευνών, αλλά και τις ανακοινώσεις για διάλογο, άρχισα να βεβαιώνομαι ότι το παιχνίδι της μυστικής διπλωματίας, έχει ξεκινήσει αρκετό καιρό τώρα.  Άλλωστε στη μυστική διπλωματία ένας από τους «Maître» του είδους ήταν ο πατέρας Μητσοτάκης. Η «μυστική συμφωνία»  με το παλάτι, το ξεμπρόστιασμα στη Βουλή για την συμφωνία της Βέρνης, η κινήσεις «Μαυράκη» για το όνομα της Βόρειας Μακεδονίας, είναι λίγα από τα «κατορθώματα» που έχουν βγει στο φως.

Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η Τουρκία πάντα προσπαθούσε να προσθέσει μια  de facto κατάσταση πριν από τις συζητήσεις, ένα παραπάνω «χαρτί»  δηλαδή στις επίσημες συζητήσεις που ακολουθούσαν. Σε ότι μας αφορά η δυσμενής πολιτική συγκυρία και η οικονομική κατάσταση της χώρας δρουν αρνητικά στην απόφαση η οποία σε γενικές γραμμές είναι δεδομένη. «Θα μοιραστούμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, με την γείτονα Τουρκία» και δεν εννοώ μόνο τα θέματα της ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο. Γίνομαι σαφής και εδραιώνω τη σκέψη μου στα παρακάτω:

  • Τα αλιευτικά σκάφη στο κεντρικό Αιγαίο τι σημαίνουν;; Ψαρεύουν!! Το δικαίωμα να ψαρεύεις σε μια ΑΟΖ θα πρέπει να το έχεις συμφωνήσει με το όμορο κράτος, όπως κάναμε πρόσφατα με την Ιταλία (άλλη μια de jure υπαναχώρηση). Η ΑΟΖ στο Αιγαίο εφόσον συζητηθεί, δεν θα είναι απλή και θα εμπεριέχει όλα αυτά που θα διασφαλίζουν στην Τουρκία, ελεύθερη αλιεία στα διεθνή ύδατα του Αιγαίου. Προφανώς μπορεί να εμπεριέχουν περιοριστικούς όρους στην άντληση υδρογονανθράκων από την χώρα μας, αλλά και άλλους όρους όπως ο περιορισμός του εναέριου χώρου στα 6 ναυτικά μίλια. Όποιο – α από τα παραπάνω ισχύσει, είναι σαφής παραχώρηση κυριαρχικού δικαιώματος και για τον εναέριο χώρο παραχώρηση κυριαρχίας!
  • Οι έρευνες του BARBAROS στην Κυπριακή ΑΟΖ, μας προβληματίζουν; Αυτό που βγαίνει στην πράξη είναι η επίσημη αποσύνδεση από την κυβέρνηση των παραβιάσεων στην Κύπρο από την αντίστοιχη Ελληνική! Δεν έχουμε καν την υπομονή για το αποτέλεσμα των Αμερικανικών εκλογών.  Μα τόση βιασύνη να ξεκινήσουμε τις συνομιλίες χωρίς καν προσχήματα;; Προφανώς η Γερμανία βιάζεται να δημιουργήσει τετελεσμένα πριν τη λήξη της προεδρίας στην Ε.Ε.
  • Η Τουρκία δεν προχώρησε στην υλοποίηση της NAVTEX για τις έρευνες του ωκεανογραφικού πλοίου, ωστόσο, δήλωσε ότι «δίνει την ευκαιρία για συνομιλίες εφ’ όλης της ύλης». Άλλωστε στο εσωτερικό της χώρας του «πουλάει» την ευκαιρία που έδωσε στην Ελλάδα να πειθαρχήσει σε ένα διάλογο με προφανή διαιτητή την Γερμανία! Και πριν ακόμη ξεκινήσει ο διάλογος ανακοίνωσε και τις «κόκκινες γραμμές»!! Η DW μιλάει για νίκη της Τουρκίας … (προφανώς στη συζήτηση άνευ όρων). Και για να γίνω ακόμη πιο σαφής, οτιδήποτε εκτός των προβλέψεων του ΔΔτΘ το οποίο η χώρα μας έχει υπογράψει, αποτελεί παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων και όλοι όσοι τα παραχωρήσουν θα έχουν όνομα!
  • Η Τουρκία κάθε άλλο παρά απομονωμένη είναι. Η βάναυση πάταξη κάθε ελεύθερης φωνής στο εσωτερικό της μέτωπο μένει ασχολίαστη από την διεθνή κοινότητα, η εισβολή και κατοχή στη Συρία συνεπικουρείται από τους περισσότερους «παίχτες», η βάναυση παραβίαση των κανόνων δικαίου στη Λιβύη και ο διεθνής «τσαμπουκάς» γίνεται ανεκτός, οι συζητήσεις με την Ρωσία για τον πόλεμο Αρμενίας – Αζερμπαϊτζάν και η ανοικτή συμμετοχή της Τουρκίας στο πλευρό του     Αζερμπαϊτζάν βρίσκεται σε εξέλιξη, η αδιαφορία για τους κανόνες δικαίου στην Ανατολική Μεσόγειο και η παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου μένει αναπάντητη. Όλα  δείχνουν ένα περιφερειακό «παίχτη» που οι μεγαλύτερες δυνάμεις όχι μόνον ανέχονται, αλλά διαβουλεύονται μαζί του για τις τύχες τρίτων χωρών!
  • Εμείς τι κάνουμε; Η προετοιμασία στο εσωτερικό μέτωπο της Ελλάδας «καλά κρατεί». Η κυβέρνηση μέσω των μπουκωμένων ΜΜΕ και συγκεκριμένων «σημαιοφόρων του συμβιβασμού», έχει επιδοθεί σε ένα ανελέητο «μασάζ» για να διαμορφώσει ένα ανεκτικό τουλάχιστον κοινό. Εκτιμώ ότι η δουλειά είναι εύκολη επειδή το μόνο που φοβάται πραγματικά είναι το «δεξιό μέτωπο» και όχι τον ΣΥΡΙΖΑ.

Θα πρέπει όμως να αιτιολογήσω και την δυσμενή «πολιτική συγκυρία» για τη χώρα που επικαλούμαι, η οποία πιστεύω ότι δεν προέκυψε τυχαία και επειδή δεν αφορά μόνον την κυβέρνηση!

  • Η ΝΔ, έχει αποχωρήσει εδώ και πολλά χρόνια από τις αξίες τις λαϊκής δεξιάς, έχει κατακτηθεί από το νέο πρόσωπο του φασισμού, τον νεοφιλελευθερισμό και χρησιμοποιεί «πολιτικά ανθρωπάκια», «ακροδεξιούς χειροκροτητές», «προσκυνητές»,  «υπαλλήλους συμφερόντων» και «τρωκτικά του Δημόσιου πλούτου». Κυρίως όμως εκφράζεται μέσα από τον πυρήνα του νεοφιλελευθερισμού με εκπροσώπους του τύπου Παπαδημητρίου, Βρούτση, Σταϊκούρα, Μπακογιάννη, Στουρνάρα κ.ά. Ενορχήστρωση από τον «Γερμανικό παράγοντα», που επιτέλους μας κατέκτησε (Ελέω Χριστοφοράκου).  Η «Λαϊκή Δεξιά» άφαντη, προφανώς επειδή την έχει πάρει ο ύπνος στις καρέκλες της εξουσίας ή στην καλύτερη εκδοχή δεν διαθέτει «πολιτικό κεφάλαιο».
  • Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα είναι ένα πολιτικά αταίριαστο συνονθύλευμα που αποτελείται από ιδεολόγους διεθνιστές (στον πυρήνα του), από γυρολόγους πολιτικούς της κεντροαριστεράς, από «πολιτικά μηδενικά», από «διψασμένους βιαστικούς ευκαιριολόγους»   και από ένα μεγάλο τμήμα απελπισμένων ψηφοφόρων που βλέπει τον νεοφασισμό στο πρόσωπο της σημερινής κυβέρνησης και προσπαθεί μάταια να συσπειρωθεί γύρω από έναν αδύναμο Τσίπρα, ένα υπερεκτιμημένο «παιδί του πολιτικού σωλήνα».
  • Το ΚΙΝΑΛ δίνει την εντύπωση ότι στήθηκε για να μην επιτρέψει την πολιτική πρόσβαση του ΣΥΡΙΖΑ στην κεντροαριστερά. Ελέγχεται από μία πρόεδρο που μόνο γέλιο μπορεί να προκαλέσει και για μας που ζήσαμε το όνειρο, δυστυχώς προκαλεί μόνο δάκρυα. Χρησιμοποιώ την καλή ατάκα «Σήκω Αντρέα να δεις …».   

Εκτιμώ ότι όλες οι άλλες πολιτικές παράγκες δεν χωρούν κριτική. Αυτό όμως που ερμηνεύω αρνητικά, παρότι εμπεριέχει θετική προοπτική, είναι οι δηλώσεις του Αμερικανού πρέσβη, «Το Καστελόριζο, έχει ίσα δικαιώματα στην ΑΟΖ με την ηπειρωτική χώρα». Έρχεται δηλαδή ο Αμερικάνος να μας εγκαλέσει για παραχωρήσεις;; Για φραστικά τουλάχιστον διπλωματικά ολισθήματα;; Μήπως για ενδοτισμό;; Φοβάμαι ότι αυτές οι δηλώσεις δείχνουν τις «καλές προθέσεις» του Αμερικανικού παράγοντα ως προς την «Γερμανική» λογική των παραχωρήσεων προς την Τουρκία.

Το τραπέζι των διαπραγματεύσεων, έχει ένα δεδομένο  αποτέλεσμα,  τις παραχωρήσεις. Πόσες και ποιες, αναμένουμε! Όπως έχω ξαναγράψει, οι εκλογές για ένα Μητσοτάκη χωρίς αντίπαλο θα λειτουργήσουν ως απαλλαγή για τον ίδιο και την παράταξη της ΝΔ και ως αποδοχή των συμφωνημένων για τον λαό!

Δεν επιθυμώ, με κάθε ειλικρίνεια, να βγω αληθινός σε αυτή την θεώρηση, επειδή εμπεριέχει μια απέραντη, βαθιά εθνική θλίψη …    

ΥΓ: Και για να προλάβω κάποιους φίλους που θα πουν «δηλαδή εσύ προτείνεις πόλεμο»; Θα απαντήσω ότι καμία κυβέρνηση δεν έχει το δικαίωμα να κάνει παραχωρήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων, χωρίς απ’  ευθείας εξουσιοδότηση από το λαό. Διαφορετικά ναι (αν οι Γερμανοί δεν μας στηρίξουν), ν’ ανάψουμε εμείς τη  φωτιά που θα κάψει πρώτα το κτίριο των Βρυξελλών.